ztzz* h"
15e Ja;
Dinsdag 12 Januari 1892.
No. 4181.
V E RSCBIJN T D A G E L IJ K S.
^ht, wedlXe 2r;te t0tSta"dge-
Bureau: Boterstraat, E 39.
I'rijs van «tit ma(j.
ALGhjVJ KiiN OVKRZICHT.
S'rijs der Advertentiën:
nieuwe schiedamsche courant
Voor Schiedam per 3 maanden a *n
Franco per post door geheel Ne i I
Afzonderlijke Nommers derIand 2.00
0.05
ttUri "ÏÏ'r.TeWeTvan^ j"1'°"1d««ant is ver-
28 Ju'olRSi {Sttil.no. 1,4.)
Het dan'
Zeer schaars^'v n'^Uws ls op dit oogenblik
onderscheidene kegrootingsarbeid der
'oopen is eQ8 Pai'ernenten nagenoeg afge-
oorparatiën 6 ,meeste d'er wetgevende
er °P politiek^ a'^d vacantie houden, valt
Ee dood va gek'ed weinig te vermelden,
laatste dao-e" e" khedive alleen heeft in de
brouwerii Öf,u n°^ Wat 'even in de politieke
zulk J* Niel dat Te„ak-pacl„
och neen, deTfT1?'^ PersonaSe was'
zijn dood dan t"H S Ve 'anSwekkender na
de dood van ij 6ns zÜn'evetlmaar omdat
Subraaht 'k™i»S in verband
sedert zoolan» tT de Sroote kwestie die
bezigh0Ucjtj° e ur°Peesche Kabinetten
Voor Engeland had'Th Egypt6'
dlve r.ooit on crM f- d van denKhe-
men- Juist nu de VS6r tiddstiP kunnen ko"
eenigen tiid nnn- Syptische kwestie sedert
Staatslieden in rfUW de '10°fder| der leidende
d' Orsai warm °Wln^street en aan de Quai
d6n ^hedwe L r\is het overlÜd en van
n°°d. Zi6; Ze t T "8e'schen een hulp in den
Sen aan de overT tot zÜn naededin-
Ehedive js doo. yde van het Kanaal. De
een prins, ter nm."1 Wordt opgevolgd door
'indichoe-
at bij eene EuronP T alleen weten'
genoten, maar omtrent?' °Pvoedi"g heeft
den en zwakheden ..Wlens karakter, deug-
bet duister verkeeren ,°Verigens geheel in
ons onder de te™ 106 wdt SU dat wij
Egypte met zoov V"86"' dle het werk in
J* land tot de alchie en
toekomT;00' verw'kkelingen in de naaste
18 dïn oök nTet ee'llgT ?6dS uitgesPr°ken
eerst heet, 200 geheel ongegrond. Voor-
met den voo ?eU n°g rekening te bouden
is-waar sch;; Aatsten kl»edive Ismail, die wel-
de hoede del aan den BosPhorus onder
leidt. maar tot ifUltans een onbezorgd leven
staat van i. Perijen tegen den huidigen
beid heeft. vT n°° a'tÜd de noodige vrij
vent 0p ®r j;r is er nog altijd een pre-
n en m "gypt'schen troon van wiens
P,'ns Ha'im 'ngen men niet zeker is,
erf,'echt den ov', V°lgens Mohamedaansch
°Pv°1gen) terwij| ®den kl|edive zou moeten
de opvolging van Abbas-
BEMwBB»<S&i38««iM81ta OTJ.
,1 Van i-6 regels0.60
Elk gewone regel meer»0.10
Voor herbaalde plaatsing worden billijke
ZJj) overeenkomsten aangegaan.
pacha op het Europeesch erfrecht is gegrond.
En eindelijk heeft men ook te rekenen met den
nieuwen khedive-zelven, die het in jeugdigen
overmoed wel eens in den zin zou kunnen krijgen
eene veel onafhankelijker positie te veroveren
dan hij 't oogenblik inneemt. Alles te samen
genomen bestaat er voor de Engelschen reden
te over om in Egypte te blij en zelfs de Glad-
stonianen, indien ze op 't oogenblik aan het
bestuur kwamen zouden de Engelsche bezet
ting niet uit Egypte durven terugtrekken,
overtuigd dat die daad door de openbare
meening in Engeland onder de tegenwoordige
omstandigheden streng zou veroordeeld wor
den. Dat de ontruiming van Egypte ook
geenszins in het belang van liet land zelf
zou zijn, zal ieder onpartijdig opmerker moeten
erkennen. De Engelschen hebben in Egypte
een toestand van orde geschapen en een
regelmatig bestuur ingevoerd. Er de grootste
verdienste van den overleden khedive is, dat
hij hen daarin zonder stoornis heeft laten
begaan. Daardoor heeft hij zijn land meer
voordeel aangebracht dan wanneer hij zelf
eene reorganisatie beproefd had, eene taak,
waartoe zijne krachten wellicht zouden zijn
tekort geschoten.
De omstandigheden hebben er ook wel toe
geleid Tewfik-pacha een gedwee werktuig
in de handen van Engeland te maken. Het
harde lot dat zijn vader Ismail-pacha door-
diens verbanning in 1879 getroffen had, het
bombardement van Alexandrië en het bloed
bad van Teb-el-Keder, en de verbanning van
Arabi-pacha in 1881 waren wel in staat hem
Engelands macht te doen vreezen en van
plannen van verzet terug te houden. Ismail-
pacha had indertijd reeds zijn overmoed duur
moeten betalen. Mehemet-Ali, die in het begin
dezer eeuw tegen het Turksch oppergezag
in verzet kwam had zich wel-is-waar ten slotte
moeten onderwerpen maar had toch in 1841
de erfelijkheid zrjner waardigheid van vali
of gouverneur weten te verkrijgen. Maar
Ismail de vierde dezer erfelijke valis, in
1863 aan het bewind gekomen, wist boven
dien den titel van khedive of onderkoning te
verwerven en de erfelijkheid dier waardig
heid te doen vaststellen in de rechte lijn, in
plaats van naar rang van ouderdom in zij-
'iniën. zoowel als rechte linie. Daardoor was
de dynastie van Ismail bijna eene konink
lijke, behoudens eene schatting aan den sou-
vereinen Sultan te Constantinopel. Bij de
opening van het Suez-kanaal in 18G7, stond
Ismail op het toppunt zijner glorie en wist
zelfs de Keizerin der Franschen in vervoe
ring te brengen door eene mengeling van
Europeesche en oostersche weelde. Maar
Ismail overlaadde Egypte met schulden
en veroorzaakte met zijn ongeëvenaarden
pracht ten slotte slechts een staatsbankroet
zijn eigen verbanning. Nog eenmaal
en
poogde hij door middel van Arabi's op
stand tegen de vreemde overheersching
het gezag dat op zijn zoon Tewfik
was overgegaan, te herwinnen maar En
geland fnuikte dien opstand en zond Arabi
naar Ceylon, waar hij thans nog in balling
schap leeft, gelijk Ismail te Constantinopel.
Tewfik berustte inde voogdij der Engelschen
en werd een willoos werktuig in hunne
handen.
De Europeesche geneesheeren, die eerst
17 uren vóór den dood van den Khedive
bij den zieke geroepen werden, hebben een
rapport opgesteld over de ziekte, de behan
deling en den dood van den Khedive, waarin
zij, alvorens daaraan opmerkingen toe te
voegen, vragen van de inlandsche deskun
digen, die den Onderkoning hebben behan
deld, of het waar is dat zij niet wetende
dat de zieke aan longontsteking en nier
aandoening leed, hem gevaarlijke, zeer krach
tige morphine-inspuitingen toedienden. Het
is niet waar, dat de geneesheer Salem ge
vlucht zou zijn.
OOST ENRIJK-HONG ARI JE.
Prins Gustaaf van Saksen-Weimar, een
zoon van den bekenden hertog Bernard van
Saksen-Weimar, die generaal was in Ne-
derlandschen dienst en vooral bekend was
uit het jaar 1830, is Woensdag-nacht aan
de gevolgen van influenza gestorven. De
overledene is in 1827 te Gent geboren, waar
zijn vader kommandant was, en heeft zijne
opvoeding gedeeltelijk in Nederland gekre
gen, zoodat hij dan ook de Nederlandsche
taai vrij goed sprak. Reeds jong evenwel
is hij in Oostenrijkschen dienst getreden en
in verschillende rangen heeft hij deelgeno
men aan de veldtochten in Italië van 1849,
1859 en 1866, en zich vooral in den slag
van Solferino onderscheiden. Sinds 1871
leefde hij als gepensioneerd generaal te Wee-
nen, hij was gehuwd met freule Pierina Mar-
cocliia, dochter van een professor uit Zara,
aan welke dame later den titel van barones
van Neupurg door den Keizer geschonken
werd. De overleden prins was wegens zijn
eenvoudigheid en beminnelijkheid te Weenen
een zeer populair man.
PERZIE.
De Perzische Tabaksmonopolie-maatschappij
publiceert uit Teheran eene dépêche van
haren agent, volgens welke het hoofd der
priesters de volgende voorwaarden tot herstel
