15e Jaarg. Dinsdag 23 Februari 1892. No. 4217.
VERSCHIJNT DAGELIJKS.
r.
Fra«-SXtdPer 3,maanden M-50
KKN OVRRZICH'
Bureau: Boterstraat, E 39.
V Pr^s van du Klad
Atzonder]iiL m g eINederlalld 2-00
NommersQ 05
Prijs der Advertentiën:
Van 16 regelsf 0.60
Elk gewone regel meer»0.10
Voor herbaalde plaatsing worden billijke
overeenkomsten aangegaan.
2 22 Februari '92.
^ot l'rivnkriit n.,?6 k>ilus reeds meermalen
in
bad gesproken door den mond
^adat
ardinalp "n'eu uoor aen mond
e'gen n„? 6n 'sscboppen, beeft hij thans
gestie Va '^0ou over de toestanden en de
!ljk het Wwn reoeerillgsvorm in Frank-
.let ^arijsgi gevoerd- Een redacteur van
'einsch blaM Journa^ een republi-
f^P'aren ',i'".meer dan een millioen
ls door jen r.°°' bee' Frankrijk is verspreid,
j11 de Paus ftt^6r 'n audientie ontvangen
f'eri journalist ,'eieerde bij die gelegenheid
gen °nritrent V"d u'tvoer'ge verklarin-
°estand in p e.n P0''tieken en religieuzen
Ik be;n P'ankrijk.
t de burgeT-T™"8, Zeide Z' IL a-'
'l vereeni°r Z. °P weGJg terrein moe-
.'erG en 'edereen kan zijne particu-
i maar 6 VerlanSens blijven koes-
e<dlts dat cm 'n 'let openbare leven moet
Vfilk Frank<r; ?Veinement worden erkend, het-
fU.bliek is e J Zlch-zelf gegeven heeft. De Re-
0. er andern' Wett'§e regeeringsvorm als
De republiek der Vereenigde
st 6eti out ondar'ks de nadeelen, welk
tC'eds jn egrensde vrijheid voortvloeien,
S?6ft er 7\T t06'.en de katholieke Kerk
1. a4t strija ontw'kkeld zonder met den
^Utier. 2eei,e Voeren- Deze beide machten
rÜr?6,'gaan 8°ed samengaan en moeten
v C der' van ,a"neer slechts niet de eene de
,0l'Ut jn e andere usurpeert. De vrijheid
rtrekkin8ende Wa,'e basis ™Pde
Vor,fe" godsdiensTÏ" burgel«ke macht
st ert voor all Jn gegrondvest. De Kerk
i,6rn rrioet Wc!.S|Vlb'ieidmijn gezaghebbende
a'dtlgen niet C" &ekoord> opdat hare ver-
y" borden vp?"?0' d°01 ongegronde aanval-
vereet>igde o®"alscht' Wat der Kerk in de
al!°r haar "n &e*egen komt, is nog meer
,u°ertot
Zelfde taal ri '8 mÜ komen bezoeken,
Vden al-
o-tt
beko Wenscl1 dat allen met mijne
o, - dusver'?, ™°rden alleen betreur ik,
^lük, 2pli;ir eoggeplaatste personen niet
tot
,°r den vre'rl P°gmgen ik aanwend
J 6'6 "atie I6,,8" .de Welvaart van uwe
°c''ter der' W 'k a'tijd als de oudste
b6g en snn escb°uw. Ik blijf op dezen
^ftVvande|en °r allen aan hem te gaan
^oet Lk! D°m,dlt t6 vergemakkelij-
e wijden Z' aan baar waarachtige
o'1 ''et a' ,e e bet moraliseeren der zielen
Pofïerin„ kweeken van den geest van
1 zij°zi t0ewi-iding is- Terzelfdertijd
L 1 mteresseeren voor het lot der
zwakkende wijze waarop ik de rechten
der arbeiders heb opgeëischt, moet den in-
wendigen vrede vergemakkelijken en tot een
nietige minderheid degenen terugbrengen,
die geen andere bezigheid kennen, dan de
gemoederen in beroering te brengen en de
eenheid des lands te verstoren.
Naar de Figaro bericht, had de redacteur
van het Petit Journal »Tristan" alias Judet,
aanstonds na zijne audiëntie bij den Paus
diens woorden opgeschreven, en vervolgens
dat verslag aan den kardinaal-staatssecretaris
Rampolla ter inzage gegeven. Acht uren
later kreeg hij het terug met een achttal
wijzigingen of doorhalingen, waartoe 0. a.
ook behoorde de passage »Ik betreur het,
dat hooggeplaatste personen niet durven er
kennen, wat ik doe voor den vrede enz.,
welke door Judet verstaan was Ik betreur
het dat uw Regeering niet durft erken
nen Doch genoeg, het relaas van Petit
Journal heeft geen bijzonder gewicht meer,
nu de Paus zelf zijne denkbeelden heeft neer
gelegd in een officieele encycliek, waarvan
wij in ons nummer van Zondag 11. reeds een
kort overzicht gaven.
De ministerieele crisis was Zaterdag 11.
hare oplossing nog niets naderbij gekomen.
Toen Freycinet Vrijdag-ochtend bij Carnot
verscheen, om het collectief ontslag der mi
nisters aan te bieden, zei de President, dat
hij uit het zittingsverslag geen voldoende
licht verkregen had, om dadelijk een besluit
te nemen. Hij verzocht daarom Freycinet
nogmaals met de overige leden van het Ka
binet te beraadslagen en hem daarna een
definitief rapport te brengen. Aldus is ge
schied. Omstreeks drie uren vergaderden
de ministers, en tegen vijf ure kwamen zij
gezamenlijk in het Elysee, om met Carnot-
ïelven te beraadslagen, die daarop tegen half
zes het ontslag definitief aannam. Aan de
Beurs was intusschen algemeen de wensch
uitgesproken, dat Rouvier de portefeuille van
financiën zou behouden, en in den voormid
dag waren verscheiden generaals bij Frey
cinet komen aandringen, dat deze in elk ge
val minister van oorlog zou blijven. Voorts
loopen er allerlei geruchten over vermoede
lijke oplossingen met Méline of Ribot of
Floquet als minister-president, en sommigen
achten zelfs Kamerontbinding niet onwaar
schijnlijk.
Over de zonderlinge aanleiding dezer
crisis wordt van alle kanten geredeneerd en
eenparig meent men, dat De Freycinet
roekeloos te werk ging, toen hij aanstonds
de kabinetskwestie stelde, zonder dat daar
noodzakelijkheid voor was. Er was slechts
kwestie betreffende de urgentie van het
1 wetsontwerp in zake de Kerkelijke ver-
eenigingen. Had De Freycinet zich daar
beslist tegen verklaard, dan had hij de
Rechterzijde op zijne hand gehad, maar
nu werd hij door een toevallig samen
gaan van Rechterzijde en uiterste Linkerzij
de verpletterd. De bevriende bladen klagen
bitter over het prijsgeven van een ministerie,
dat het Boulangisme vernietigde, de Ten
toonstelling en het eeuwfeest der Republiek
presideerde en met Rusland een enteinte
verkreeg. Het kabinet—De Freycinet is met
uitzondering van dat ondeë Jules Ferry,
'twelk van 4 Febr. '83 tot 6 April '85 aan
het bewind was, het langst aan het roer ge
weest sedert den val van het keizerrijk. Het
heeft geregeerd van 17 Maart '90 tot 18
Febr. '92, maar Freycinet was reeds mi
nister sinds 3 April '88, Rouvier, Constans
en Yves Guyot sinds 22 Febr '89.
Intusschen kan aan het ministerie, dat
thans het kabinetDe Freycinet zal vervan
gen, nog een veel langeren levensduur ver
zekerd zijn, als het zich slechts van alle
Kerkvervolging onthoudt en rekening houdt
met de veranderde positie der Katholieken,
die zonder twijfel het gevolg van 's Pausen
encycliek zal zijn. In dat geval is het zeker
van den steun der gematigd-liberalen niet
alleen, maar ook van dien der Rechterzijde.
Door een politiek van Kerkvervolging zal
iedere opvolgende regeering zich steeds meer
van alle behoudende elementen in het land ver
vreemden door een staatkunde te volgen die
rekening houdt met de rechten der Kerk en
haar op hear gebied recht laat wedervaren,
zal ieder volgend ministerie zich den steun
verwerven der geloovige Katholieken niet
alleen, maar ook van alle behoudend# par
tijen, die begrijpen, dat met eene zoo
groote zedelijke macht als de Kerk is, in
het burgerlijk leven rekening moet worden
gehouden. Mogen de leidende staatslieden
in Frankrijk dit wel inzien, en het woord
des Pausen ook voor hen eene ernstige
vermaning zijn
Het kabinet—Salisbury in Engeland blijkt
ook meer en meer terrein te verliezen, er. het
kan niet ontkend worden, dat het een gevaar
lijke tijd tegemoet gaat. Het ontwerp op de
graafschapsraden of het provinciaal zelfbestuur
in Ierland voldoet vriend noch vijand. Voor
de conservatieven en unionisten zijn die schijn-
concessies aan Ierland te geven, reeds veel te
fraai, terwijl daarentegen de Gladstonianen en
Ieren terecht meenen, dat zij niets beteekenen.
De Ieren zouden provinciale staten krijgen
ja, maar die volgens het ontwerp voor een
NIEUWE SCHIEDAM COURANT
Het
,lk"d volgen» de'Wet"1" o*« lnll0."d deier courant it ver-
"et vtu 28 jn»i 1881 (SisH. no.,24.)
Vt-FVaISfrKt .1 rr
^3.1. [L- 7 ociiucivciij
