Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
t«
15de Jaarg.
Dinsdag 2 Augustus 1892.
No. 4348.
■puveau hoogstraat (f 317.
OP DEN VERJAARDAG VAN H. M. DE KONINGIN-REGENTES.
Eene nieuwe Toekomst
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
Yoor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
1.50
- 2.—
- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsbtNo. 124.)
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Yan 1—6 regels0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Yoor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
In Hollands tuin, waar 't nedrig bloemken
In stille pracht der heide glanst;
Waar 't „Hagewoud" met reuzen-eiken
Oranje's zetelstad omkranst;
In Hollands tuin, waar woeste stormen
Vernieling dreigden kleen en groot,
Zijt Gij in 't heerlijkst licht verschenen
Yan 't zegenrijkste morgenrood.
Gij hebt ze lief, die teedre bloemkens,
Zoo licht vertreden door den voet;
Ge hebt ze lief, die trotsche kruinen,
Getuigen van der vadren moed.
In Hollands tuin leert Gij Uw dochter
Yoor kleen en groot dezelfde min:
Gij leert haar harten te regeeren
Als Nederlandsche Koningin.
In Hollands tuin moog' Gods genade
Den wasdom geven goed en groot;
Geen stormen vellen onze ceders,
Geen winterkoude onze loot.
En mocht de vijand 't eenmaal wagen
De hand aan onzen tuin te slaan,
Dan zullen wij met de oude trouwe
Als leeuwen om Uw zetel staan.
I.
Wanneer ge des nachts de laatste
hailing van den weg van Saint Malo
naar Dol afdaalt, tusschen Saint-Benoït-
des-Ondes en Cancale, al hangt er dan
ook slechts een dunne nevel over het
■slakke land van Marais, dan zult ge
niet weten aan welke zijde van den dijk
het strand, aan welke zijde de vaste
grond zich bevindt. Rechts en links
dezelfde sombere, zwijgende ruimte. Geen
enkel gerucht herinnert u liet bewoonde
landge zoudt zeggen dat de weg
loopt tusschen twee uitgestrekte zeeën.
Lang vervlogen gebeurtenissen, zoo
wel als overledene personen hebben
hunne spookselsde nacht roept de
schimmen der vervormde werelden zoo
wel te voorschijn als de spookgestalten
der mensehen.
eers
Waar nu de weg loopt, vlotten
i de golven van den gelieim-
zinnigen oceaan. Het tegenwoordige
land van Dol, met zijn rijke oogsten,
welks horizon zich over de ineenge
drongen appelboomen een zicht ver uit
strekt, was vroeger eene baai. De bergen
Dol en Lllemer waren toen twee eilanden,
zooals Saint-Michel en Tombelène. Om
het dorp te bereiken moest men langs
Cliateau-neuf waar men nu den poel
van Saint-Coulman nog vindt, als een
blijvend protest der verjaagde zee.
En, wonderlijk, dit land is trouwens
vol wonderen,1 vóór de baai daar was,
trekte er zich een groot woud uit
Een woud, welks zoom zich niet aan
de tegenwoordige strandlijn bevond,
maar dat zijn reusachtige eiken zelfs
voortplantte tot de Chaussey-eilanden.
De overlevering en de oudheidkundi
gen stemmen op dit punt volkomen
overeen. De manuscripten getuigenhet
woud van Scissy bedekte tien vierkante
mijlen der tegenwoordige zee, het ver
bond den steile» kust van Calcale, in
Bretagne, met den uithoek van Nor-
mandië bij Carolles, door een cirkelboog,
die de kleine eilandenzee omzoomde.
Onze Nieuwe ScMedamsche Courant is
dan nu de jaren der jeugd ontwassen.
In grooter formaat, met nieuwe kleedij,
presenteert zij zich aan hare getrouwe
vrienden en verwantenzij is er fier
op, zich voortaan nog meer dan voor
heen tot de beteekenende strij deren Gods
te mogen rekenen.
Want neen, duizendmaal neen, geen
zake van bloot uiterlijken pronk is hier
in het spel. Wanneer oudtijds de ridder
zijn blazoen had ontvangen, dan spelde
hem dit juist onafgebrokene moeite,
levenslangen krijg. Welnu, zoo is ook
de vergrooting dezer courantzij is niets
anders dan eene zake van nieuwen ar
beid, maar van een arbeid, vol hooge
roeping en verhevenheid.
Hooge roeping en verhevenheidYóór
alles toch, zal de Nieuwe Sohiedamsc/ie
haar verleden getrouw, ook in de toe
komst de heilige belangen des geloofs,
de zake van Kerk en Paus, helpen
verdedigen. Hoe ruwer de storm des
ongeloofs rondom ons loeit op de wereld
zee, hoe hooger de vervaarlijke baren
van spotternij en anarchisme daar komen
aanrollen, des te moediger zullen wij,
als rappe gasten, op Petrus' scheepje
dienst blijven doen, met vlugge hand
en helder hoofdonder Gods hulp zullen
wij onze vlag, de vlag van het ware
oude Catholicisme nooit laten neerhalen
door geen sirenenzang van valsche ver
lichting of wereldsclie ijdelheid zullen
Eens zal men misschien de geschiede
nis boekstaven van dien wonderlijken
strijd, waarinde zee,nu eens overwinnend,
dan weder overwonnen, nu zegevierend
liet overwonnen terrein overweldigt, dan
weder zich als eene vluchtelinge terug
trekt en zich begraaft in de geheim
zinnige diepten van haren peilloozen
afgrond.
In den zonneschijn loopt de weg voor
den wandelaar uit als een kronkelend
lint, dat zich door de groene vlakte
slingert.
Voor hem, die de zee niet kent, schijnt
deze dijk óf overbodig, óf geheel on
machtig. Het water daar ginds is zoo
verre, maar de vloeden zijn ook zoo
hoogKunt ge u voorstellen dat de
blauwachtige streep aan de westerkimme
gaat zwellen, dat zij het drijfzand aan
de kust overschrijdt, uren ver, en tot
hier zich zal verheffen? En wanneer
het de zee is gelukt zóo ver te komen,
zal zij zich dan, heel gedwee, laten
weerhouden door eene reeks opeengesta
pelde steenen om kalmpjes langs dien
kaai te kabbelen evenals 'de nederige
golfjes van een vijver?
Neen, zoo zegt men onwillekeurig:
wjj verdwalen; nooit willen wij tegen
ons veilig compas, de lessen van Paus
en Bisschoppen, inwerken.
En in dat heerlijke licht der open
baring zullen wij ook alle andere zaken
van wereldlijken aardjmet opgewektheid,
en zoover onze krachten slechts reiken,
behandelen. De Katholiek toch, hij weet
het wel, dat al ons gelooven, al ons
vasthouden aan God en Gods hulp, wel
verre van tot arbeidsverslapping op
tijdelijk gebied te voeren, juist den
mensch aansporen moet om van zijne
zijde, eerst alles aan te brengen, wat zijne
ondernemingen steunen moet. Aide toi,
Dien faideradat is, help u-zelven, dan
zal God u helpen, zoo zegt de Roomsche
Franschman met recht, en de heilige
Vader, hoe dikwerf heeft hij reeds d«
schoone harmonie tusschen de geloofs
beginselen en het vruchtbare arbeid
zame leven uitgelegd en voorgehouden
Ook hier dus hopen wij in de toekomst
te vorderen. Betere maatregelen voor
pers- en redactie-arbeid zijn genomen,
betere berichten, betere lectuur zullen
Onzen abonné's worden aangeboden. Het
woord van een geloovig generaal, bouwt
nu op Godhoudt uw kruit droog en de
overwinning is onsdat woord zal, met
de noodige wijzigingen, in ons blad tot
zijn recht komen.
Maar nu, na deze belofte, ook een
beroep op onze stadgenooten en op de
Katholieken, die met onze stad in be
trekking staan. De zake eener Katho
lieke courant toch is, evenals de vriend-
Wanneer de onstuimige baren den ver
ren reis van het strand tot aan den
dijk hebben afgelegd, wat vermogen dan
vier of vijf voeten hoog opeengestapelde
steenen om hunne woede te hreidelen?
Maar de zee komt de rotsblokken
van den dijk bespoelen en de dijk houdt
reeds sedert eeuwen stand en beschermt
eene gansclie landstreek, op den Oceaan
veroverd.
Nabij het middelpunt van den boog,
bemerkt men in de verte, als ware het
een luchtspiegeling, Mont-Saint-Michel
en Tombelène. Acht mijlen zandige
oevergrond liggen tusschen dit punt
van den dijk en den berg.
Yan deze plaats, die zich nauwelijks
meters boven het niveau der zee ver
heft, heeft men een uitgestrekt ve*
zicht, alsof men op een der hoog^
hergen stond, In 't Noorden ligt Calcale
met hare visscherijen, die zigragsgewijze
door de strandmeoren loopenin 'toos
ten de heuvelenrij, van Chateauneuf
tot aan het Bretonsche voorgebergte,
in 't Zuid-Oosten het prachtige kasteel
van Bonnaban; in 't Zuiden het moeras
Dol, de stad der Druïden, en den berg
Dol, in 't Westen de Normandische kust.
Wordt vervolgd.)
NIEUWE SGHIEDAMSCHE COURANT
iinitiiii'iinuiiii' imin:nii.''i[
ifliiHHtliiiiiiniiimtmuii
NAAB HET FeAKSCH.
DE CAVALCADE.
