Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
"23urecut ^oogstraat fö 317.
EERSTE BLAD.
15de Jaarg.
Zondag 28 Augustus 1892.
No. 4370.
Parijsche Kroniek
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
msim
PRIJS DER ADVERTENTIÉN
23)
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
Voor Schiedam per 3 maanden 1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nommers- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124.)
r
Yan 16 regels0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Yoor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
Onder de plaatsjes om Parijs gele
gen die het hevigst door de cholerine,
ja zelfs cholera nostras geteisterd zijn,
bekleeden Nanterre, waar zij het eerst
nu ruim drie maanden geleden ontstond,
en Argenteuil de eerste rang. Argenteuil,
zoo beroemd om zijn aspergies en per
ziken, is thans gelukkig van die ver
schrikkelijke ziekten bevrijd, en Zondag
den 21 sten dezer is de j aarlij ksche
pélérinage ter vereering van het Heilige
Kleed, dat daar bewaard wordt, begon
nen. De relikwie, welke het vorige
jaar zoo druk besproken is, toen te
Trier evenzoo een heilig kleed aan de
geloovigen vertoond werd, zoude dit
jaar in eene nieuwe relikwiekast wor
den overgebracht, doch deze is niet ge
reed gekomen. De geestelijke overheden
hebben de kostbare relikwie welke
de kerk van Argenteuil bezit, van
alle verdenking of twijfel willen ont
doen, en alle nieuwe nazoekingen en
getuigenissen die zij in de archieven
van het departement van Seine en Oise
deden, hebben ontdekkingen van het
grootst belang aan het licht gebracht.
Verder hebben beroemde scheikundigen
de stukken van het Heilige Kleed on
derzocht, en zeer interessante verslagen,
zoowel over het weefsel als over de in
het kleed ontdekte bloedvlekken, onder
teekend. Deze stukken zijn in handen
van Mgr. Goux, bisschop van Versailles,
en zullen in eene nieuwe geschiedenis
over het Heilige Kleed, welke in het
volgend jaar zal verschijnen, worden
opgenomen.
De nieuwe relikwiekast zal merkwaar
dig schoon z ijn, en den vorm van eene platte
kist hebben, waarin het Heilige Kleed
geheel hersteld, en van een lengte van
1 meter 46 cm, moet bewaard worden.
Het kleed is niet meer in zijn geheel
en bestaat thans slechts uit stukken.
KAAR HET FrANSCH.
Alles is er met een tooverachtig waas over
wogen. Het licht, Je bron en oorzaak van
ieder schouwspel, is daar gansch anders dan
op het vaste land. Evenals het ineest alle-
daagsche voorwerp, in het brandpunt van den
kaleidoskoop geplaatst, plotseling schittert, en
onnatuurlijke kleuren aanneemt, zoo ook ma
ken de gesteldheid van den dampkring, de aard
van den bodem, kortom iets, dat wij hier niet
behoeven te omschrijven, van dat strand een
onmetelijk toestel, waarin de dioptriek en de
cathoptriek
Helaas, goede Hemel, waar gaan wij heen
Om weer terug te keeren tot de wonderen
van het strand, tot dat duizendklenrig licht
spel, dat zelfs het oog der bewoners van het
strand en van den Berg Sint Michel misleidt, geen
natuurkundig werktuig zou er een denkbeeld van
kunnen geven. Men behoeft niet naar de oahara te
gaan, om prachtige luchtspiegeling te zien.
De ontbrekende gedeelten worden door
«tof van eene andere kleur dan de authen
tieke stukken aangevuld. De nieuwe
kast zal het aanstaande jaar voor het eerst
en verder om de zeven jaren te zien zijn.
Deze plechtigheid moet den lOn Augus
tus 1893 plaats hebben, s'middags ten
één ure, de verjaring van het urn
en den dag dat, naar de traditie, Karei
de Groote zijn intocht in het dorp van
Argenteuil deed, het Heilige Kleed aan
zijne zuster, toen abdisse van het klooster
aldaar, ten geschenke brengende.
Na deze kleine uitweiding over de
kostbare relikwie van Argenteuil, wil
ik nog even op de cholerine-epidemie
terugkomen. Het gemeentebestuur heeft
hier alles aangewend om grootere on
heilen te voorkomen. Het water, waarin
men steeds meer en meer zegt, dat de
kiemen der ziekte gevonden worden, is
hier zomers in de Seine niet alleen
slecht doch ondrinkbaar, en zelfs gefil
treerd nog gevaarlijk. Overal werd,
zooveel mogelijk gekookt of erkend
goed water uit andere bronnen aan het
publiek verschaft, en in Clichy, een
buurt van Parijs, waar vele voddenrapers
wonen, werd zelfs besloten, de huizen
eener geheele straat waar de besmetting
eensklaps was uitgebroken, tegen den
grond te werpen, en de vierhonderd
huisgezinnen, die er in het vuil leefden,
moesten onmiddellijk een ander onder
komen zoeken. Hoe radicaal het middel
ook was, toch werd de maatregel al
gemeen goedgekeurd, en het resultaat
er van is meer dan bevredigend; want
sedert de laatste veertien dagen zijn
niet meer dan 16 sterfgevallen van
cholerine aangegeven, hetgeen voorParijs
in de warme dagen die wij beleefden,
zeer geruststellend mag genoemd worden.
Sedert de tentoonstelling van 1889 had
ik den Eiffeltoren niet meer bestegen;
toen nu bij de heerschende hitte een
mijner beste vrienden mij uitnoodigde,
op dien ijzeren reus te gaan dineeren,
nam ik de invitatie met beide handen
aan.
Monsieurc' est bieu ici la tour Eiffel'
Oui Madame.
Comment monte on la-dedans
Madameprenez a gauchemais tour-
nez ensuite a droite et vous vous trouverez
devant le pilier par ou V on monte.
Merci Monsieurfy vais.
De dame die zich met deze vraag tot
mijn vriend wendde, geleek wel eenigs-
zins op Mephistophelis zij was name
lijk geheel in schreeuwend rood gekleed,
als hoofddeksel versierd met een toque
van dezelfde kleur, waarop door mid
del van een paar hooge stengels twee
vlinders bevestigd waren, die bij de
minste beweging schenen te gaan flad
deren. Zij had helaas reeds eenige lus
trums achter den rug en deed mij onwil
lekeurig denken aan een harer natuur-
genooten, aan wie door den president van
de Rechtbank gevraagd werdVotre
dgeMadame en die daarop antwoordde:
ante ansMonsieur.
Deze persoon beschrijvende, komt de
vraag bij mij op waarom toch de meeste
dames, die reeds lang in hare geboorte
akte haar grootsten vijand zien, voor
kleeding overhellen naar alles wat op-
zichtelijk is. Ik zal mij maar niet in
de oplossing van dit vraagstuk ver
diepen de vrouw toch is een raadsel.
Ik zal mij niet door beschouwingen
over dit gewichtig punt laten mede-
sleepen, daar zij soms minder in den
smaak mijner Nederlandsche lezeressen
zouden kunnen vallen, en ik dezen liever
te vriend houd.
Wij staan dus aan den voet van den
Eiffeltoren, welk gevaarte, door sommi
gen bij een schoorsteen, door anderen
bij een broodsuiker vergeleken, niet
meer behoeft beschreven te worden ik
bepaal mij dus alleen bij onze excursie.
Na ons van een toegangskaartje voor
zien te hebben, namen wij plaats in
den gesloten bak, die langs een dei-
vier pilaren door een stoomwerktuig
Het zand der haai van Cancale weerkaatst
de voorwerpen even grillig' en afwisselend als
het Afrikaansche zand. De bleeke maan van
het strand roept even goed een tooverspel te
voorschijn als de brandende zon van Numidië.
Daar hebben wonderbare vizioenen, onge
hoorde droomen plaats, die geen verbeelding,
zelfs niet in het ijlen der koorts, zou uitvinden.
Het strand verraadt alsdan evenals een too-
verspiegel de geheimen eener wereld, die geen
menschenwereld is.
Ik heb daar geheimzinnige boschjes zien zwe
ven tusschen wolken, die het eiland Armide,
schooner dan in Tasso's droomen, wiegen ik
heb de koude en bevallige lijnen van het Griek-
sclie landschap, het eindeloos verschiet der
Elyseesche Velden bewonderd; ik heb Babyion
en zijn fiere terrassen en oranjeboomen, liooger
dan de eiken onzer bossclien, aanschouwd.
Ik heb (en dat was een droomgezicht) het
doode woud, het oude woud van Scissy ge
zien, dat zijn dikke stammen tot in zee uit
strekte, en Tombelène, de plaats der mensehen-
offers, met zijn heilige schaduw overlommerde.
Verderop was het een vloot, die met ont
plooide zeilen over het droge oeverzand ste
vende. Nog verder op een zwijgende stoet, die
het goud en purper zijner eindelooze rijen ten
toon spreidde.
En nog verder een eenvoudige allée van po
pulieren, voerende het huis der beminde, waar
de geurende bloembedden in den tuin
Begoocheling begoocheling leugens, die ons
in verrukking brengen, of tranen van aandoe
ning doen storten
Maar waaronder het naakte zand op zijn
prooi ligt te wachten.
0 neen, de vrouw, die Jantje op de stralen
van het maanlicht zag zitten, was geen ster
felijk wezen
Zij liep. Maar Jantje zag wel, dat haar voet
niet eens het blinkend zand aanraakte, waarin
de voet van een gewoon sterveling tot aan
den enkel zon zijn doorgedrongen.
Zij liep, maar zij werd door haar in den
wind zwevenden sluier gedragen.
Zij liep als onder een regen van goud tus
schen de vonken, die de maan uit het vochtig
zand doet springen
En eensklaps zonk de bodem. De toovergo-
din rees in de hoogte. Zij sloop weg in de wolken.
Nu werd de zaak geheel anders.
Jantje betreurde het zeer, haar gezegd te
hebben, dat de zee een half uur noodig had,
om op te komen.
Want de zee kwam reeds nu op.
De zee vlood, glad als een kristallen golf,
onder de voeten van het meisje weg.
Maar de voeten van het meisje werden niet
vochtig.
Ohet was dus wel de toovergodin uit
het verhaal van Simon Le Priolde toovergo
din van den Bretanjer ridder
Een wolk bedekte de maan. De toovergodin
opgedreven, ons weldra op de eerste
verdieping van den toren voerde. Nu
zou men zoo denken, vooral van bene
den afgezien, dat die verdieping een
gewoon vierkant vlak is, waarop men
heen en weer wandelt. Indien ik u
echter zeg, dat zich daarop bevindt
een théatre, een groote restaurant, een
paar brasseries, zonder te gewagen van
een zeker aantal winkeltjes met pho
tographies en andere artikelen, dan zal
men zich eenigszins een denkbeeld kun
nen maken van haar uitgestrektheid.
Het geheel is van eene balustrade omge
ven vanwaar men een prachtig gezicht
over de stad en omstreken heeft.
Na een kleine wandeling langs die
balustrade namen wij gezellig aan een
tafeltje van de restaurant plaats en
bestelden aan een van witte das en
zwarten rok voorzienen maitrc d' hotelons
middagmaal. In afwachting daarvan
werd een blik op het etend of zich
daartoe bereidende publiek geslagen. De
roode juffrouw trok door haar toilet
dadelijk de verlangde aandachtzij had
op den toren hare vrienden en vrien
dinnen ontmoet, en weldra deed een
knal gevolgd door het verdwijnen in
het luchtruim van een champagne-kurk
ons begrijpen, dat bij gebrek van Amor
vriend Bacchus het gezelschap kwam
opvroolijken. Hier en daar eenige jonge
paren, die minder luidruchtig aan den
kalmeren Bordeaux-wijn de voorkeur
gaven. Eenige verstokte vrijgezellen en
een gelijk getal tijdelijke weduwnaars,
wier echtgenooten naar de zeebaden of
elders getogen waren, en die, hetzij tot
hunne eer gezegd, daar allen opgeruimd
nederzaten. Middelerwijl was ook ons
diner verschenen, en terwijl wij de uit
muntend toebereide spijzen nuttigden,
liet zich een zeer goed orkest hooren,
dat in het midden van de restaurant
geplaatst met veel brio de bekende wals
van Waldteufel, Je faimeuitvoerde. Een
en ander belette ons echter niet van
het heerlijk schouwspel, dat de daar
verdween.
Klein Jantje woog de beurs op zijne hand
en sloeg peinzend weer den weg naar het
dorp Saint Jean in.
Hij bezat den hartstochtelijk nagejaagden
schat, de vijftig Nanteezer kronen, die hem
zoo gelukkig zoude maken, en toch liet hij het
hoofd treurig hangen.
Het was meer dan twee uren na middernacht,
toen de toovergodin de zwarte rotsen, die den
grondslag van den Berg Saint Michel uit
maken, had bereikt.
De toovorgodin zette zich op een rotsblok
neder, om weer adem te kunnen scheppen. Zij
drukte beide handen tegen haar borst, om het
kloppen van haar hart tegen te gaan.
Saint Jean des Grevès ligt ruim anderhalve mijl
van den Berg. Bij het afleggen van dien afstand
had de toovergodin geen oogenblik stilgestaan.
Zij lichtte haar sluier op, om het zweet van
haar voorhoofd af te droogen, en toonde in
het maanlicht dat zacht en edel gelaat, dat
wij reeds in de groote zaal van het kasteel
van Saint Jean hebben bewonderd.
Vervolgens liep zij om den voet der rots en
trad onder den zuidelijken muur der stad in
de schaduw.
Boven op den wal kon zij den zwaren. afge
meten pas van den schildwacht hooren.
Doch niet om de stad in te gaan, had onze too
vergodin dien weg gekozen, want zij ging achter
