Dagblad voor Schiedam en Omstreken,
No. 4379.
Tkktreau ^oogstraat 317.
15de Jaarg.
Donderdag 8 September 1892.
POLITIE.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Feuilleton.
in mil hm Slim
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
33)
De bonte had groene oogen.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
Yoor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Hommers
1.50
- 2.—
- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl. No. 124.)
cnii.-i
Yan 1—6 regels
Elke gewone regel meer
Yoor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
0.60
- 0.10
Aan het commissariaat zijn als op straat ge
vonden aangebracht of aangegeven een flacon
met gouden dop in étui, een granaten broche,
een taschje met 2 doazen griffels enz,, een zil
veren oorbelletje (nieuw dubbeltje) een luci
fersdoosje, 3 paar witte kousjes, een meisjeS-
hoed, een onderstuk van een gouden oorbel,
een blauw jakje, een vrouwenborstrok en 1 paar
wollen kousen, een étui met 2 defecte broches,
een bloedkoralen kettinkje, een sleutel, en een
vrouwenzak met 1 bal enz., en als opgevisclit
uit de Schie een pakje, inhoudende een hemd,
een onderbroek en een boezeroen.
7 September '92.
Omtrent het wedervaren van de Bel
gische handels-expeditie in het Congo-
gebied zijn thans te Brussel eenige be
richten ingekomen. De handelsvereeni-
gingen voor den Congo hebben bericht
ontvangen omtrent de 18 agenten van den
Lomani en den Boven-Congo, aan wier
hoofd Hodister stond. Aan de Stanley Falls
teruggekeerd zijn er 9, door Arabieren ge
dood 2, aan ziekten gestorven 2, door
een ongeluk omgekomen en spoorloos
verdwenen 4, onder wie Hodister zelf.
Eene bevestiging van den dood vau
Hodister hebben de vereenigingen niet
ontvangen. Daarentegen zegt de 'Etoile
Beigedat particuliere berichten de tij ding,
door Reuter gebracht, schijnen te beves
tigen van den dood van Hodister en zeven
zijner tochtgenooten aandeLomani. Twee
stoombooten der vereenigingen, de Roi den
Beiges en de August Beernaertzijn in vei
ligheid evenals dé handelswaren der fac
torijen van Bena Kamba en Yanga.
Volgens berichten uit Brussel blijkt
uit officieele opgaven het voorkomen
van de cholera in gemeenten aan den
waterweg naar Antwerpen. Te Boom
waren 12 gevallen met 10 dooden, te
NA Alt HET FltANSClI.
Zij greep ziju beide handen vast, en begon
hem wanhopig aan te zien.
ktervoa sterven stamelde zij schreiende
sterveno ik bid u, gii moogt niet sterven
Jantje, n jn iief
Zij was als zinneloos.
Jal.tje had medelijden met haar.
- H oor eens, lieve, gij moet verstand' ge
bruiken sprak hijWij visschers, gaan dik
wijls 's morgens naar liet strand,en komen op een
goeden keer s avonds niet terug. Bedenk eens
Als gij mij met uw arme weezen te vergeefs hadt
zitten wachten, arme Simonnette, dan eerst
hadt gij reden om te schreien
Dat Jantje, dat voor zoo bang als een wezel
doorging was in zijn eenvoudige, zachtmoe
dige opgeruimdheid, zelfs verheven. Geen van
de soldaten, die daar huiten stonden te gek
scheren, zou zoo kalm zijn laatste uur inge
wacht hebben.
Bornhem 9 met 7De ziekte werd mede
geconstateerd te Merxem, Hemixem,
Baesrode, Niel en Eckeren. Te Ant
werpen is de toestand zeer bevredigend.
Sedert het begin kwamen er 75 geval-
en voor, met 22 herstelden, 28
nog behandelden en 25 dooden. Te Brussel
vwam eergisteren een geval van cho
lerine voor. Overigens is de gezondheids
toestand der hoofdstad voortreffelijk.
Naar uit alle berichten blijkt, is de
toestand te Hamburg nog steeds zeer
critiek. De eerste burgemeester dei-
stad, senator Petersen, ligt aan de cho
lerine. Het Hamburger Fremdenblatteen
zoer verspreid orgaan, meldt op grond
van een onderzoek op de Hamburger
centraal-begraafplaats te Ohlsdori inge
steld, dat er in do jongstverloopen
eertien dagen ongeveer 2000 sterfge
vallen aan cholera méér moeten hebben
plaats gehad dan de officieele statistiek
opgaf. In de laatste veertien dagen
toch werden er bijgezet 5758 lijken,
terwijl het aantal over zulk een tijd
perk in gewone epidemie-vrije tijden
slechts 600 bedraagt. Het te veel van
uim 5000 moet dus uit cholera-lijken
hebben bestaan. Maar buiten bet Olilsdor-
fer kerkhof is er nog van andere begraaf
plaatsen gebruik gemaakt. Nochtans gaf
de officieele statistiek tot dusver slechts
2900 sterfgevallen aan cholera op. Op
verscheidene plaatsen, b. v. Pyrmont,
is de angst voor de ziekte zoo groot,
dat alle reizigers uit verdachte plaatsen,
ziek of gezond, geweerd worden.. Ja,
hier en daar wijst men eenvoudig alle
personen terug, onverschillig van waar
zij komen.
Te Hamburg heeft eene toenadering-
plaats gehad tussclien de keizerlijke
familie en de Bismarcks. Graaf en
gravin Wilhelm Yon Bismarck gaven
hunne kaartjes af hij de keizerin Fried-
rich, waarna zij en vorstin Bismarck
door de keizerin op eon diner genoodigd
werden, aan welke invitatie voldaan
werd.
Ook in Frankrijk blijkt de cholera
erger te woeden dan men wel van over
heidswege bereid is te erkennen. De
Parijsche correspondent van de Koln.
Zeitung maakt melding van een bezoek
dat hij den 16 Augustus 11. met een
vriend bracht aan het dorp Sarcelles
nabij StDenis in den omtrek van Parij s.
Onderweg ontmoetten zij tal van
mcnschen, die het voorkomen hadden
alsof zij gingen verhuizen, want onder
de voorwerpen welke zij vervoerden,
vielen eenige bedden in 't oog. Op hunne
vraag wat dit wegtrekken beteekende-
kregen zij een verward antwoord, waar
van niet veel' te verstaan was als „de
cholera" en „mijnheer de burgemeester".
Spoedig kwamen zij achter de waarheid.
Er waren in dit dorp iu den tijd van
acht dagen 51 menschen aan de cholera
gestorven en de burgemeester was naar
Zwitserland gevlucht. Hoewel de men-
schen het ontrieden, gingen de heide
vrienden toch het dorp binnen. Het
plaatsje zag er werkelijk verlaten uit.
Tal van huizen stonden leeg. Bij verder
onderzoek bleek dat ongeveer drie hon
derd menschen, waarhij de burgemeester,
het dorp ontvlucht waren. Ook de dood
graver was gestorven en wegens het
hooge loon dat er geëischt werd, was er
geen nieuwe aangesteld. In de koopstad
teruggekeerd, vond de correspondent der
Koln. Zett. in de bladen geen enkel
woord over het verschijnen van de cho
lera voor de poorten van Parijs. Den
volgenden dag zond hij een telegram
naar Duitschland van den volgenden
inhoud: „In het dorp Sarcelles nabij
St. Denis zijn in de laatste acht dagen
51 menschen aan de cholera gestorven.
Naar dezelfde verhouding zouden er in
Parijs reeds 51000 personen aan de
cholera overleden zijn. De maire van
Sarcelles is mot 300 menschen het dorp
ontvlucht. Alle dagbladen zwijgen o vel
de zaak." Dat telegram is nimmer in
Duitschland aangekomen en waarschijn
lijk niet overgeseind. De Eransche o ver-
Zijn eenige zorg was Simonnette te troosten.
Maar Simonnette was ontroostbaar.
Door de deur heen hoorde men de soldaten
zeggen
Ochwat blijft Méloir lang uit. Moeten
wij nu met ons avondeten maar wachten, tot
dat mannetje opgehangen is
- Beste jongens, antwoordde baas Gueffès,
die dien avond bijzonder vroolijk was, mij dunkt,
dat mijnheer Méloir bij zijn komst even graa
de zaak afgedaan zou vinden.
Simonnette hield op met schreien, om te kun
nen luisteren.
Daar zullen zij komenstamelde zij.
Jantje boog zijn hoofd, om ongemerkt een
traan weg te wisschen.
Ik ken uw goed hart, Simonnette, zei hij
schuchter daar ginds, te Quatre-Salines, woont
een arme oude vrouw
Uw moeder, Jantje
Moeder jaen ik had al eer aan haar
moeten denken. Moeder, die bijna blind is, en
mij alleen tot steun heeft.
Ik zal haar dochter zijnriep Simon
nette uit.
Belooft gij dat? vroeg Jantje, die er niet
zeer gerust op was.
Ik zweer liet!.
Jantje's voorhoofd helderde oogenblikkelijkop.
Omdat het nu eenmaal zoo is, gaat gij
morgen vroeg naar ons toe. Gij zegt niet in
eens tot de oude vrouw „Vrouw Renée, Jantje
beid wilde de waarheid omtrent de cho
lera in de omsti-eken van Parijs ver
zwijgen. Den volgenden dag verscheen ech
ter aan de woning van den correspondent
een ambtenaar der politie met de vraag
of hij zeker wist, dat de burgemeester
van Sarcelles gevlucht was. De corres
pondent antwoordde bevestigend en de
man vertrok na met groote hoffelijkheid
bedankt te hebben. Volgens latere be
richten is de burgemeester op hevel van
de Regeering weer naar Sarcelles terug-
gekeerd. Hij is echter plotseling over
leden. Men zegt van schrik.
Onder den indruk van de vreeswek
kende tijdingen omtrent het doordringen
der cholera worden in Spanje alle maat
regelen van voorzorg genomen. De offi
cieele Gaaeta maakt een besluit der re
geering hekend, waarhij een observatie
van drie dagen bevolen wordt in alle
havens van Spanje voor personen en
goederen, komende van New-York en
Napels. De personen en goederen ko
mende van Oran en Botterdam, zullen
quarantaine houden in een lazaret.
De bekende Iersche agitator en af
gevaardigde Michel Davitt heeft in de
Revue des Families een artikel geplaatst
over het brandende home-rule-vraag
stuk. Hij levert daarin op de eerste
plaats een overzicht van Ierlands ge
schiedenis in dö laatste eeuw, om aan
te toonen, hoezeer het van belang is,
dat aan de Ieren wordt vergund hun
eigen zaken te regelen. Daarna zijn
eischen formuleorende, vraagt hij geen
volledige onafhankelijkheid, geen alge-
heele afscheiding van Engeland. Hij
vraagt slechts dezelfde hervormingen,
die in 1885 floor den heer Chamberlain,
dentegenwooidigen leider der dissidenten,
billijk werden geacht,de totale opruiming
der commissiën van vreemde ambtenaren
en hare vervanging door een zuiver
Iersche administratie voor de Iersche
aangelegenheden. Die administratie zal
volgens hem moeten worden gecontro
leerd door een Iersch parlement welks
is dood," omdat dit haar te zeer zou doen ver
schrikken, en zij is toch niet sterk. Gij neemt
baar beide handen vast, en begint aldus „Vrouw
Renée, vrouw Renée, dat langs de kusten zwer
ven is een zeer gevaarlijk beroep." Zij zal
haar spinnewiel laten staan, om u aan te kij
ken. Dan omhelst gij haar, Simonnette, en zegt
verder Vrouw Renée o vrouw Renée
Zij zal stil staan en een diepen zucht slaken.
Simonnette's hart reet vaneen.
Ja, vervolgde weer het kind, dat met
heldenmoed tegen dit tooneel worstelde ja
ik weet zelf niet, Simonnette, hoe gij dat aan
zult leggengij zijt in elk geval handiger dan
ik. Wat ik u smeek, is, haar te sparen, want
zij houdt veel van haar Jantje, reken daarop
En en o God Ik wenschte, dat ze kwa
men, om mij op te hangen en te dooden, want
dat wachten doet te veel pijn
Buiten stonden de soldaten te praten, om
den tijd door te komen.
De Toovergodin van het Strand, zei Ker-
voz, do Korigans, de witte vrouwen en al het
overige zijn leugens, en alleen domooren hou
den zich daarmee op.
Leugens, leugens, bromde Merry, als men
tocli zelf gezien lieeft
Hebt gij dan iets gezien?
Op de heining, die te Fréguier rechts van
het huis mijns vaders staat, antwoordde Merry,
heb ik kortoorige katten raad zien houdenze
waren met tweeën, een roode en een- bonte.
En wat deden ze op die heining?
Ze spraken latijn, ik kon het niet ver
staan.
Een algemeen gelach volgde op dat ant
woord.
- Wat de witte vrouwen betreft, zei de
boogschutter Conan, in het bisdom Vannes,
waaruit ik vandaan ben, ken ik er bij dozijnen.
Daar hebt gij die uit het moeras vau Glenac,
bij Carentoir, die pakt de schuiten bij de beide
einden en laat ze als een tol draaien, totdat zij
ze tot op den bodem der rivier doet zinken.
Ik heb nooit kortoorige katten of witte
vrouwen gezien, hervatte een ander soldaat,
maar mijn oom Renot is gestorven van den
schrik, dien een nachtelijke waschvrouw hem
op 't lijf joeg.
Men lachte maar half meer, want men moet
over bovennatuurlijke dingen niet lang praten,
als men de eclite Bretanjers vroolijk wil houden.
En de luchtgeesten vervolgde Merry, wie
heeft ze op de beide niet om de kruisen zien
dansen Eens was mijn peetoom, Merry de
Poulven, in zijn boomgaard bezig met appelen
af te slaan, 't Was Zondag, en hij mocht het
niet doen. Tegen het einde der vespers trad
een edelman, ik weet niet langs welken weg,
den boomgaard binnen en zei tot mijn peet
oom
't Is beter appelen af te slaan, om appel
wijn te knnuen maken, dan achter den zang-
