Dagblad yoor Schiedam en Omstreken.
bureau <$oog#iraat 817.
Zaterdag 8 October 1892.
No. 4405.
ALGEMEEN OÏERZICHT.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Feuilleton.
in inu um ommin.
XXXI.
Loys, de windhond, komt terug.
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
1-50
- 2.—
- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124.)
'jjül'IM!I!.
Van 1—6 regels0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
7 October '92.
De verklaringen door graaf Kalnoky
in de Oostenrijksche delegatie afgelegd,
zijn natuurlijk in de geheele Europeesche
pers besproken. Afgaande op hetgeen
zoowel de Russische als de Italiaansche
persorganen als haar meening uitspreken
over Kalnoky's redevoering ten aanzien
van den algemeenen politieken toestand,
zou men werkelijk meenen te staan voor
een periode die gerustelijk de gouden
eeuw zou kunnen worden geheeten.
Zoo wijst b. v. het officieusc Journal de
St. Pétenhoarg er nadrukkelijk op, dat
Kalnoky mededeeling heeft kunnen doen
van de meest besliste verzekeringen
van alle regeeringen, een offensieven
oorlog als in niemands voornemen heetend
te liggen. Men zou er aldus toe kun
nen komen te gelooven, dat een oorlog
eigenlijk maar een schrikbeeld is door
eenige onverbeterlijke zwartkijkers opge
worpen doch bij dit alles zijn de legers
er nog en hunne numerieke sterkte
wordt nog immer grooter, zoo zelfs dat
bekwame statistici hebben becijferd,
dat eene gewapende vrede meer ver
slindt dan een oorlog. Daarbij zijn er
nog, die meejen dat het gereed zijn
tot een oorlog zoo licht er toe ver
leiden kan, om het soldaatje spelen
op 't onverwachts in droeveit ernst te
doen verkeeren. Te Rome is men
in de kringen van het Quirinaal zeer
wel over Kalnoky's verklaringen te
vreden; maar de Curie op het Vaticaan
rnoet zeer getroffen zijn door zijne
■verklaring dat hetOostenrijksch-Italiaan-
sche bondstractaat niet kan worden
°penbaar gemaakt. Men beschouwt dit
als het bewijs dat Oostenrijk aan Italië
formeel het bezit van Rome heeft ge
waarborgd. Intusschen verdient dit
gerucht onder alle voorbehoud te wor
den medegedeeld.
De werkstaking te Carmeaux in Frank-
59j NAAR HET FuANSCH.
De rampzalige spartelde wat hij kon De
Toovergodin verdween met hem in den nevel
Toen de mist tegen den middag optrok,
vonden de visschers baas Vincent Gueffès op
het zand uitgestrekt liggen, de Toovergodin
had hem den nek omgedraaid.
Wij hebben nauwelijks den tijd, om een traan
te plengen over het ongelukkig lot van den
braven Gueffès. Alleen willen wij hem een
laatst vaarwel toeroepen.
Twee of driemaal was Méloir genoodzaakt
zijn jaeht te ütaken, om dezelfde redenen, die
meester Gueffès het leven kostten.
Twee of driemaal had zich de vluchtende
troep verspreid, betzij met opzet, hetzij on
willekeurig. Naar alle waarschijnlijkheid was
rijk duurt nog altijd voort en gaat ge
paard met een waar schrikbewind tegen
de arbeiders, die aan het werk willen
gaan. Een paar socialistische Kamer
leden hebben de leiding der staking in
handen en de overheid blijft tamelijk
werkeloos. Het Journal des Débats schrijft,
dat te Carmeaux een toestand heerscht
van volstrekte regeeringloosheid. De
werkstakers nemen maatregelen om te
beletten, dat anderen aan het werk
gaan. Den geheelen dag loopen er
patrouilles om de woningen der „ver
dachten" te bewaken, namelijk patrouil
les van werkstakers, en de verdachten
zijn de arme monsehen die voor zich en
hunne gezinnen een stuk brood willen
verdienen, krachtens een recht dat, zoo
als het heet, hun gewaarborgd wordt
door de wet. Dat alles gaat openlijk
in zijn werk, ongegeneerd, even alsof
deze hemeltergende geweldpleging door-
onbeperkt machtsmisbruik van het eerste
comité het beste,de natuurlijkste en wet-
tigste zaak ter wereld ware. Sedert eeuwen
is onze wetgeving er op ingericht om zoo
veel mogelijk tegen te gaan het zich vor
men van groepen lichamen en instellin
gen, diejonttrokken zouden zijn aan het
opperste gezag van den Staat. Maar-
in hetzelfde land waar bestaan en cen
tralisatie tot het uiterste punt van
werkzaamheid opgevoerd zijn, matigen
zich een handvol mannen het recht aan,
om een politie in te stellen, en gebruiken
zij deze politie om eenvoudig en zonder-
omwegen door vreesaanjaging en geweld
op te heffen een van de allereerste en
noodzakelijkste bevoegdheden van ieder
redelijk wezen, namelijk de vrije beschik
king over zijn armen. Als men zoo iets
ziet, weet men niet of men waakt of
droomt. Wij weten wel, dat er zulke
of soortgelijke dingen reeds vroeger bij
werkstakingen zijn voorgevallen. Maar
nooit, voor zoover ons bekend is, heeft
de dwingelandij der raddraaiers over
personen wier rechten zij beweren voor
te staan zich met zulk een schaamte-
het plan, dat de vluchtelingen te zamen wensch-
ten te blijven, en dat bet toeval alleen hen
had gescheiden.
Zij hadden elkander in den mist uit het ge
zicht verloren, en zochten misschien naar
elkander. Maar het spreekwoord Eene naald
in een hooiberg zoeken is nog veel te zwak om
uit te drukken, hoe onzinnig het is, onder de
onderhavige omstandigheden, iemand op het
strand te vrillen opsporen.
Méloir en zijn soldaten hadden echter wind
honden.
En toch vonden zij niets. De jacht werd
niettemin voortgezet.
Méloir was vroeger een dapper strijder ge
weest, zooals een edelman betaamt, maar meer
ook niet. Lieden van zijn soort vervallen
plotseling tot het kwade, omdat hun goed ge
drag niet op degelijke grondslagen rust. Als
het geluk hun dient, maken zij een uitstekende
carrière en volharden in het goede, omdat zij
van inborst niet slecht zijn.
Maar daar zij ook niet juist deugdzaam zijn
en zij geen anderen drijfveer bezitten, dan hun
persoonlijk belang, vallen zij, zoodra zij slechts
éen voet op lossen bodem zetten.
De honden keeren terug, als zy bemerken, dat
zij op een verkeerden weg zijn; demenschen niet.
Ten tijde der druïden leefde in de landstreek
Armor een gek, die een pompoen op een spies
stak, en voor dat verheven zinnebeeld zijn
knieën boog, zeggende:
loosbeid in bet volle daglicht vertoond,
en heeft zij tegenover de gevestigde
machten zulk eene uitt&rtende houding
aangenomen. Ziedaar dan liet model
van den soeialistisclien heilsstaat!
In Engeland blijken de socialistische
denkbeelden nog niet voor toepassing
rijp te worden geacht. Een comité uit
het syndicaat der spoorwegwerkers en
beambten hield eergisteren te Londen
eene vergadering om de kwestie van
den z.g. arbeidsdag te bespreken. Na
eene langdurige gedachten wisseling werd
eene motie ten gunste van den acht-
urigen werkdag verworpen. „Want"
aldus omschreef de vergadering haar
oordeel „de loonen slaan uiteraard
in verband met de winsten der maat
schappijen, en die winsten zonden on
vermijdelijk slinken, wanneer door eene
al te sterke vermindering van den ar
beidsduur de maatschappijen zich tot
eene vermeerdering van werkkrachten
genoodzaakt zouden zijn. Dit besluit
heeft als een protest tegen hetgeen on
langs in de vergadering der Trades
Unions werd bepaald, in geheel Enge
land diepen indruk gemaakt.
De tanieuse redevoering door den heer
Liebknecht te Marseille gehouden, wordt
al meer en meer door den leider der
Duitsche sociaal-democraten verloochend.
Het nationaliteitsgevoel schijnt ook bij
de socialisten nog steiker te zijn dan
hij vermoedde, en na reeds te Freiburg
van zijn speech op het congres van
Marseille een verklaring to hebben ge-
gegeven, die zeer veel op een retraite
geleek, is hij te Mannheim nog verder
gegaan. Men maakte hem daar nl. hef
tige verwijten over zijn gezegden met
betrekking tot de kwestie van Elzas-
Lotharingen, en toen antwoordde Lieb
knecht leukweg, dat de Fransche bladen
zijn woorden verkeerd luidden weerge
geven Er schijnt dus van de te Mar
seille uitgesproken redeniet veel over
te blijven, want Liebknecht logenstraft
langzamerhand alles en geeft aan zijne
Dat is de zon.
De druïden, die geen scherts verstonden, noo-
digden dien dwaas uit, in den schoot van Be-
lenus -terug te keeren. De dwaas wilde niet.
De druïden zett'en hem op een hoop takken
bossen, dien zij in brand staken.
De gek stierf als een held, uit al zijn macht
roepende
Bedriegers, die gij zijt, gij kunt mijn
lichaam dooden, maar mijn pompoen was toch
de zon
Op zekeren dag had Méloir zijn haren, die
grijs werden, bekeken.
Hij had bij zich zelf gezegdIk wil een
kasteel, een vrouw, leenmannen, enz. hebben.
Om dat doel te bereiken had hij het heer
lijk middel gekozen, dat hij bij den aanvang
van dit verhaal Aubry de Kergariou mee
deelde, namelijk den schrik.
Eigenlijk was het slechts een vogelverschrik
ker het roer van den Spaanschen bedelaar,
die kruit noch lood heeft.
Maar op dit oogenblik had Méloir zjjn wapen
tot de tromp gevuld. Hij vroeg niets anders
dan maar dood te schieten. Hij was een vol
maakte schurk.
Zoo schoon en onweerstaanbaar is de logica
Maakt gij uw stellingen, en de duivel zal
wel de gevolgtrekkingen maken.
Stond het vast, dat hij zich op Aubry moest
wreken, den ouden Maurever van het tooneel
moest verdwijnen en zich, het kostte wat het
woorden eene uitlegging die den zin
geheel verdraait. De oude vijandschap
tusschen Franschen en Duitschers doet
zich ook bij de socialisten der beide volken
gevoelen .Laakt men iu Duitschland'do'ver
klaringen van Liebknecht, in Frankrijk
ergeren velen er zich over, dat men hem
te Marseille heeft toegejuicht en met
alle onderscheiding behandeld. De afge
vaardigde Millevoye wil de regeering
er over interpelleeren. De klove is te diep
om door een of meer redevoeringen te
worden gedempt.
Volgens officieel bericht zij u gisteren
te Hamburg aangegeven 21 gevallen
van cholera en 8 sterfgevallen daar
onder zijn er van den vorigen dag
11 en 5.
In de stad en de lanlieue van Parijs
zijn eergisteren aangegeven 24 gevallen
van cholera en 7 sterfgevallen. Te
Havre waren er 4 cholera-gevallen en
geen sterfgeval.
Ook in Ierland heeft zich een geval
van cholera voorgedaan. Een beambte
der pakketboot-maatschappij van Cork
is aan cholera adatica overleden na eene
behandeling van slechts enkele uren in
het hospitaal.
De schepen Grits, waarnemend burge
meester van Antwerpen, vereenigde
gisteren de consuls van 30 landen ten
stadhuize en gaf hun een volledig en
onpartijdig overzicht van den gezond
heidstoestand. Van 5 September tot 5
October zijn er te Antwerpen voorge-
gekomen 220 cholera-gevallen 136 aan
getasten zijn hersteld, 78 overleden en
6 zijn nog in behandeling. Hij verzocht
den consuls deze mededeelingen over te
brengen aan hunne regeeringen en po
gingen in 't werk te stellen om de
maatregelen, genomen tegen goederen
van Antwerpen afkomstig, geheel of al
thans ten deele te doen intrekken. De
consuls dankten voor het in hen gestelde
vertrouwen, en beloofden hunnerzijds do
gewenschte stappen te zullen doen.
De Hongaarsche regeering is volgens
wilde, vau Reine meester maken, dan werd
het tijd. Méloir voelde den grond onder zjjn
voeten beven. Zijn ijver, die hem vandaag de
gunst van den regeerenden vorst verschafte,
kon hem morgen ter strafplaats voeren.
Maar evenals in onze dagen, kenden prak
tische geesten in 1450 de waarde van het vol
dongen feit.
Gedane dingen hebben geen keerzegt het
spreekwoord.
Méloir dachtAls ik mij haast, zal alles
voor den dood van hertog Frans afgeloopen
zijn Dan ben ik in het bezit van erfgename
en erfenis. Misschien zal men mij de tanden
laten zien, maar bijten zal men mij niet
VooruitRougeot, TarotVooruit
Naniois, Gregeois, Pivois I ArdoisVooruit,
Leopard en Finot
De arme Noirot lag daar ginds onder het
zand, men riep hem niet meer.
Komaan, goede honden, toont, dat gij er
op afgericht zijt, schipbreukelingen by te staan,
op jachtop jacht
Inderdaad, zij gingende paarden traden
niet uit hun drafje. De soldaten liepen ach
teraan.
De vluchtelingen konden zich niet lang
meer aan die hardnekkige achtervolging ont
trekken.
(Wordt rtrvolgd)
