Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
No. 4432.
MENT ANA.
15de Jaarg.
Donderdag 10 November 1892.
bureau JSoog^traat 817.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
NIEUWE SCHIEDAM COURANT
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
- 2.—
- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124.
liiln.i'ii'-viiMin.nimui
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
9 November '92
De betooging van het algemeen stem
recht heeft gisteren te Brussel met al de
rumoerige tooneelen plaats gehad die
men er van verwachtte. Reeds in den
vroegen ochtend was het in de groote
stad vrij onrustig. Tallooze groepen door
liepen de stad met borden op staken of
banden om de pet, waarop te lezen was
vive le suffrage universel. Uitrioodigingen
aan het publiek om te roepen: leve de
Koningwerden bijna overal afgescheurd.
Vooral ook in den omtrek van de druk
kerij der Patriate was het druk en woelig
en zong het publiek aanhoudend de
Marseillaise en de Carmagnole. Het weel
was grauw en mistig. Toch drong nu
en dan een zonnestraal (Kor den nevel
en gaf voor liet oogenblik een vroolijk
aanzien aan de volle straten. In de
groote werkplaatsen der stad stond het
werk nagenoeg stil. Tegen 11 uur nam
de levendigheid op straat zichtbaar toe,
en zij was vooral groot in de straten
uitloopende op den weg dien de konink
lijke stoet zou volgen. Op de overvolle
trottoirs merkte men reeds een zeer groot
aantal personen op met eene witte kaai t
op hun hoed, waarop te lezen was: suffrage
universel! Velen hadden ook een stokje
in de hand, waaraan een wit vlaggetje
met hetzelfde opschrift wapperde.Tallooze
papiertjes hetzelfde bevattende werden
uitgestrooid en in do handen gestopt,
zoodat op sommige plaatsen de straat
er wit van was. Een groep van om
streeks 300 socialisten heeft onder de
vensters van het paleis geroepenweg
met den kartonnen Koning! en de Car-
viagnole gezongen.
Ten kwartier voor écnen reden de
Koningin, de gravin van Vlaanderen en
de prinsessen Henriette en Josephine
met een talrijk gevolg in staatsiekoet
sen uit om zich naar het Palais de la
Nation te begeven. Over den geheelen
Episode uit den Zouaventijd.
(Slot.)
6)
„Arme Bernardini!" riep Daudier uit, ter-
wjjl hij zijn vriend in zijne armen opvingen
oogenblikkeljk, het leed, dat in zijn hart op
welt, verkroppende, gaat hij voort zfjne beve
len te geven, onbewegelijk, oudanks het ge
fluit der kogels, die alle voor hem bestemd
schijnen, totdat de duisternis hem noodzaakt,
zich terug te trekken.
Het terrein van den slag was, zooals ik
zeide, in alle richtingen met heggen en slooten
doorsneden, en achter eene van die natuurlijke
wallen was mijne compagnie gelegen. Het
punt van mijnen aanval was een oud huis, op
ongeveer vijftig nieter afstnnds gelegenhet
was vol vyanden, die zich daar zeer behendig
hadden versterktaan het huis grensde een
dorschvloer, waar zich twee groote hooischel
ven verhieven.
Een dikke, welvoorziene hooischelf, is op mijn
woord een goede dekking, en de roodhemden
weg stond een dichte menigte achter
de liage der soldaten en mannen der
burgerwacht. Overal werd geroepen
leve het algemeen kiesrechtOver de
straten viel een dichte regen van kleine
papiertjes met altoos dezelfde woorden
leve het algemeen kiesrechtDezelfde be
tooging had plaats toen de Koning
voorbij reed. Z. M. was te paard, ver
gezeld van den graaf van Vlaanderen
en prins Albert en gevolgd door den
dienstdoenden staf. Boven het ge
schreeuw voor algemeen stemrecht ging
het geluid van trommen en trompetten
en van de muziekkorpsen van het leger
en de korpswacht, die de Brahangonne
speelden. De socialisten hadden overal
kleine vlaggen en banderollen met het
opschriftleve het algemeen kiesrecht
Toen de Koningin en de prinsessen in
het paleis der volksvertegenwoordiging
kwamen, volgde eene lange ovatie maar
tevens liet langdurig geroep van „alge
meen kiesrecht" door do leden der uiterste
linkerzijde. De aankomst en het ver
trek des Konings gaven aanleiding tot
een zelfde ovatie, maar daarbij werd er
nog luider en langer om algemeen kies
recht geroepen. Terwijl de groote meer
derheid der volksvertegenwoordiging
leve de Koningriep, riepen Janson
Feron en Richard aldoor leve het algemeen
kiesrechtDe troonrede werd in diepe
stilte aangehoord. Toen de Koning de
zaal verliet, werd ook van de publieke
tribune eene menigte papiertjes met
leve het algemeen kiesrecht! geworpen.
Twee personen die geroepen hadden
weg met den Koning werden gearres
teerd. De afgevaardigden verlieten in
groote opgewondenheid en ontroering
de zaal.
Nu de revue en het
troepen niet plaats had,
door do rue Bucale naar
ruggekeerd. Op het oogenblik dat de
generale staf der garde chiquedie in het
gevolg van den Koning was, voorbij
kwam, riep een luitenant der garde civique
defileeren dei-
is dl Koning-
het paleis te-
hadden daarvan behendig, ja^ zelfs te behen
dig, partij getrokken. Iedere hooischelf toch,
dekte een troepje van vijf of zes man, die
heel op hun gemak hun geweer afschoten, ter
wijl zij zich alleen blootgaven op het oogen
blik, dat zij mikten en vuurdenwij moesten
dus van die enkele seconden gebruik maken
om hen te beschieten, en dit spelletje duurde
zoo reeds een goed uur. Achter de heg had
ik mijn beste schutters verzameld dit waren,
eerstens mijn sergeant-majoor, Von Kicken-
bach, een Duitscher van zeldzame koelbloedig
heid, wiens oog en arm nooit beefden
vervolgens een Zwitsersch sergeant, Portman
genaamd, die den sergeant-majoor bij het
schijfschieten meermalen den prijs betwistte,
en vooral vandaag scheen hij het er op aan te
leggen, zich de loef niet te laten afsteken
door zijn mededingerop den linkervleugel
een korporaal, die ongeduldig zijne bevorde
ring afwachtte, die door eenig wangedrag was
vertraagd, en eindelijk twee soldaten, even
eens Zwitsers, die hunne proeven bij het prijs
schieten in hnu vaderland reeds hadden afge
legd, en wier vaste hand ik reeds in verschil
lende omstandigheden had leeren waardeeren.
Ik van mijn kant, lette opmerkzaam op, of
zich geen zwart puntje van achter de hooi
schelven vertoonde, en een mikpunt, voor mijne
schutters aanbood vertoonde zich iemand, dan
op mijn teeken aangelegd, gemikt, en bijna
altyd, neergeschoten. Een ander kwam den
van Schaerbeek, den degen zwaaiende
leve het algemeen kiesrechten onmid
dellijk werd de kreet door de gansche
compagnie herhaald. Eenige oogenblilc-
ken, nadat de stoet voorbij was, liep
Jean Volders langs de garde civique van
St. Gilles en onmiddellijk weerklonk
uit deze rijen: leve holders! leve het
algemeen kiesrecht! Eenige kleine voor
vallen hadden nog plaats. Zoo geraakten
de paarden voor liet rijtuig der Konin
gin, op weg naar de Kamer, een oogen
blik in de strengen verward en terwijl
de saamgeperste menigte riep leve het
algemeen stemrechtleve de Koningin
groette de Koningin vriendelijk. Bij het
standbeeld van generaal Belliard kreeg
de Koning een handvol papiertjes met
liet opschrift „algemeen kiesrecht" op
zijn steek het paard schrikte maar de
Koning hield het in bedwang. Twee
officieren van de burgerwacht, die hij
hot voorbijkomen dos Konings leve het
algemeen stemrecht geschreeuwd hadden,
zijn voor twee jaar in hun rang ge
schorst.
Eene monsterbetooging werd tegen
den avond voorbereid. Troepen volks
doorkruisten onder het aanheffen van
de Marseillaise de achterbuurten. Nabij
hot Volkshuis stonden een 5000personen,
die het verkeer heiemmerden. Gisteren
avond om tien uur drong een troep dooi
de voor het paleis opgestelde burger
wacht heen. De bereden gendarmen
sloegen ei' toen op in en verstrooiden de
bende die naar alle kanten uiteen stoof.
Het tumult was onbeschrijfelijk. Het
gepeupel brulde en floot. Verscheidenen
van den hoop werden zwaar gewond
in de naburige herbergen gedragen. Ten
half elf trokken opnieuw talrijke groepen
naar het paleis. Eerst te middernacht
was de orde overal hersteld.
Verkeerden alle welgezinden gisteren
te Brussel in groote onrust, ook te
Parijs heeft eene ontzettende gebeurtenis
gisteren schrik en ontsteltenis verspreid.
Voor liet commissariaat van politie in
gevallene vervangen, en onderging hetzelfde
lot. Na elk schot wachtten wij met ongeduld
dat de rook optrok, om te zien of bet had ge
troffen, en dan weerklonken van uit de drooge
sloot vreugdekreten, en bijvalsbetuigingen aan
het adres van den gelukkigen schutter. Deze
kreten, die door de lucht weergalmden, en
onze vijanden in de ooren klonken, brachten,
zoowel als de kogels-zelven, schrik en ontstel
tenis in hunne gelederen.
Maar elke medaille heeft hare keerzijde. Na
de voldoening der eigenliefde, de tranen van
medelijden.
Ik aarzel het verschrikkelijke tooneel te be
schrijven, waarvan ik getuige was, toen wij
de voorstad binnentrokken ik wilde zoo gaarne
hier alleen gewagen van overwinning en tri-
umf, maar ik moet ook dit droevig tooneel
aanstippen.
De Garibaldisteu bezetten een armoedig
huisje, geheel op zich zelf gelegen, waaruit
zij de bewoners hadden verjaagd om het in
een vestinkje te herschapen. Na tevergeefs
allo middelen te hebben aangewend om hen
te bewegen zich over te geven, moesten wij
besluiten hunne wijkplaats in brand te steken.
Het gebouwtje was oud en het dak met mos
bedekt, de vlam wakkerde spoedig aan, en na
slechts enkele oogenblikken bleef alleen een
puinhoop over.
Op dit oogenblik zagen wij de ongelukkige
familie, aan welke het huisje behoorde, bleek
de Hue des lons Enfants heeft eene
vreeseliike ontploffing plaats gehad door
eon hom, die door twee politieagenten
nabij het gebouw der mijnmaatschappij
van Carmaux werd gevonden. Zij brach
ten haar over naar het politiebureau
waar zij uiteenbarstte. Bij deze ont
ploffing zijn volgons nader bericht 4
personen terstond gedood de concierge
van het gebouw der mijnmaatschappij
van Carmaux, een agent, een onder
brigadier en de secretaris van den com
missaris. Een politie-inspecteur werd
doodelijk gewond hem werd een heen
afgezet. Een brigadier die do tijding
naar de prefectuur overbracht, is terug-
keorende gevallen en plotseling over
leden, zoodat de ontploffing aldus een
vijfde slachtoffer heeft gemaakt. Men ge
looft dat ze door een uurwerk werd ver
oorzaakt. De slachtoffers zijn vreesolijk
verminkt. Twee verdiepingen van het
commissariaat zijn gehoel verniuld en
de straat ligt bezaaid met puin en
stukken bout.
In de Kamer deed de minister-presi
dent Loubet verslag van de ontploffing.
Te midden van groote opschudding
verklaarde hij, dat het gouvernement
strenge maatregelen zal nemen en onver
biddelijk zal zijn voor de daders van den
aanslag. Eene motie om tot de orde
van den dag over te gaan, door de regee
ring bestreden, werd met 358 tegen 134
stemmen verworpen, en eeuc motie van
vertrouwen in de werkzaamheid en flink
heid van het gouvernement met 395
tegen 94 stemmen aangenomen. De
mijndirectie to Carmaux had een brief
ontvangen houdende bedreiging met het
in de lucht doen springen der bureaux,
indien de veroordeelde arbeiders niet
binnen acht dagen weder aangesteld
zijn. Loubet en Richard hadden een lang
durig onderhond met baron Reille.
Yolgcns berichten uit Weenen zijn de
Keizer en de Keizerin gistei-en-avond
aldaar aangekomen. De toestand met
betrekking tot de ministerieele crisis
en ontsteld uit den kelder te voorschijn ko
men. Bij den aanblik ran het ongeluk dat
hun getroffen had, staken zij smeekende de
armen naar ons uit, hunne kreten, hunne ge-
haren zegden ons, dat toch zij geen schuld
hadden aan den inval der Garibaldisten. De
vijand had zich met geweld van hunne wo
ning meester gemaakt, zij hadden moeten huk
ken voor het recht van den sterkste. Mijn
hart bloedde hij dezen aanblik; ik liet den
ongelukkigen een schuilplaats verschaffen en
het vernielingswerk ging weder voort.
De vijand echter hield stand achter de hooi
schelven, ondanks de verliezen, die mijne schut
ters hem" berokkende. Een charge met de
bajonet was onmogelijk, tengevolge van de
dichte heggen, die het terrein in alle richtin
gen doorsnedenonze munitie raakte uitgeput
en mijn geduld daarbij, toen ik plotseling een
levendig geweervuur vernam. Het was, o, ge
luk, eene halve compagnie zouaven, die juist
bijtijds ons werk kwam helpen voltooien. Van
ter zijde op de hooischelven aanvallende, had
den zij spoedig den vijand daarachter ver
jaagd, die het op een vluchten zette, en zoo
veel mogelijk de dooden en gekwetsten mede-
voerde.
Het was voor ons een opwekkend gezicht, die
zwarte enroode stippen die zich in het veld, in de
wijnbergen en in het hooge riet bewogen, uit
He macht loopende om het doodelijk vuur dat
hen werd nagezonden, te ontkomen.
