Dagblad voor Schiedam en Omstreken,
No. 4454.
^Smreau Jjoogstraaf 317.
Zijn Levensredder.
15de Jaarg.
Dinsdag 6 December 1892,
ALGEMEEN OVERZICHT-
Feuilleton-
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIËN
IEUWE SGHIE
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1-50
- 2.—
- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124.
iimiimmiiiiiiiiiimiHiiniitn
ii
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
5 December '92.
De openbaarmaking van het verdrag
van het Drievoudig Verbond door het
Fransche blad Le Journalh&eït dezer dagen
in de politieke wereld groot opzien ge-
Wekt. Het Parijsche blad beweerde
den tekst van het verdrag ver
kregen, te hebben door bemiddeling van
een diplomaat, die het in den loop van
den zomer aan een der leden van liet
Fransche ministerie had medegedeeld.
Over de waarde van deze publicatie
wordt veel getwist. Sommige bladen
nemen haar ernstig op, terwijl andere
haar als onwaar brandmerken, ook
Vooral daarom, omdat de stijl van het
door Le Journal gepubliceerde stuk niet
zou overeenstemmen met dien welke men
in de kabinetten pleegt te gebruiken.
Intusschen is het wel opmerkelijk dat
er van officieele zijde nog geen démenti
gevolgd is, waarmede de onderscheidene
regeeringen anders handig genoeg zijn.
De drie voornaamste artikelen van
het door Le Journal openbaar gemaakte
tractaat der Triple-Alliantie betreffen
de krijgsverdeeling van de drie betrok
ken Staten, het handhaven van den
gewapenden vrede en het status quo. Wat
de rol der krijgsverdeeling betreft, blijkt
het, dat de mogendheden wederkeerig
elkander zullen steunen, wanneer een
hunner door Rusland of Frankrijk wordt
aangevallen. Aan Italië blijkt daarbij
vooral de rol te zijn toebedeeld, Frankrijk
ffi bedwang te houden, wanneer Duitsch-
land of Oostenrijk of beiden te zamen
door Rusland worden bestookt. Het hand
haven van den gewapenden vrede behoeft
hijkans geen nadere verklaringde mo
gendheden verbinden zich hunne legers
°P voet van oorlog te houden. In het
handhaven van het status quo is natuur
lijk ook begrepen het bestendigen van
den in Italië bestaanden onrechtmatigen
toestand met het onthouden van Rome
i)
Er heerschte een ongewone levendigheid in
groote sociëteit van het stadje Yeenoord
11 daar was reden voor.
Dokter Yan der Meer, de Esculaap van het
vadje, zou namelijk dien avond een zijner
Denden iutroduceeren, die, het jaar tevoren
an een langdurige reis in verre landen terug
gekeerd, nu eenige dagen in Yeenoord dacht
t6 vertoeven.
Tot groot leedwezen van de Veenoorders
at de dokter echter van zijn gast een
j *en'l zijner jeugd weinig anders mee te dee-
het' ^an ^eze Arthur heette en zich, .na
in i Vo'.to°ien zijner studiën, hij een expeditie
ten binnenlanden van Borneo had aangeslo-
Sedert had hij in jaren niets meer van
vernomen.
Om verschijning van Arthur was wel in staat
Vo k' *let atadfe opzien te baren. Een elegant
omen, een donker gebruind gelaat, een
aan den Paus. De mogendheden ver
binden zich de staatkundige verhouding
der stad Rome als hoofdstad van Italië
te erkennen. Blijkt deze tekst juist te
zijn, dan is zeker niet ten onrechte be
weerd, dat de spits van het Drievoudig
Verbond tegen het Pauselijk Rome is
gekeerd. Inderdaad Rome is de inzet en
de prijs, waarvoor Italië zijne mede
werking aan Duitschland en Oostenrijk
verleent. Zelfs al zou de tekst van Le
Journal niet geheel juist zijn, dan toch
blijkt uit al het doen en laten der be
trokken mogendheden, dat de Triple-
Alliantie om de Romeinsche kwestie
draait.
Is het te verwonderen, dat onder
die omstandigheden het Vaticaan zich
al meer en meer van de Triple-Alli
antie afkeert en toenadering betoont
tot Frankrijk en Rusland Voor eenige
dagen versoheen in een Engelsch tijd
schrift, de Contemporary Review, een on-
geteekend artikel, waarin de door het
Vaticaan gevolgde staatkunde zeer hef
tig werd bestreden. De anonieme schrij
ver durfde beweren, dat de politiek van
Leo XIII noodlottig was voor de Kerk
en dat alle katholieke belangen worden
opgeofferd aan het verlangen om de
tijdelijke macht hersteld te zien. In de
Civilta Catholica van Rome zal thans
het eerste van een serie artikelen ver
schenen zijn, waarin deze aan den Paus
vijandige beschouwing wordt bestreden.
Deze artikelen worden geschreven dooi
den eerw. pater Brandi S. J., die
daartoe de geheime archieven van
het Vaticaan heeft geraadpleegd en
den anoniemen schrijver in de Contem
porary Review als een lid der" Oosten-
rijksche diplomatie aanduidt.
In het eerste zijner artikelen zal de
schrijver uiteenzetten welke de hoofd
gedachte der politiek van Leo XIII is
geweest. Hij zal aantoonen, dat de Paus
zich heeft geïnspireerd op de eerste
woorden der encycliek Immortale Dei
waarin wordt gezegd, dat al heeft de
klein blauwachtig litteeken aan het voorhoofd
en daar de barbier, die natuurlijk wèl inge
licht behoorde te zijn, zich zeer geheimzinnig
uitliet, en dr. Van der Meer, als men hem naar
zijn gast vroeg, soms heteekenisvol glimlachte,
zoo was bij eenige sociëteitsleden het vermoe
den gerezen, dat het wel een incognito reizend
hooggeplaatst persoon zou kunnen zijn.
De leden van de sociëteit waren dus in groo-
ten getale opgekomen de majoor Spronk niet
meer of minder dan praeses daarvan, zat op
zijne gewone plaats aan de groote ronde ta
fel twee stoelen in zijne onmiddellijke nabij
heid waren nog onbezet.
De eene was bestemd voor dr. Van der Meer,
de andere voor den met ongeduld verwachten
gast.
Majoor Spronk was een joviaal oud heer met
een gemoedelijk voorkomen. Hij had veel be
leefd, was een tijd lang bij het Indische leger
gedetacheerd geweest en had zelfs eene expe
ditie mede gemaakteenige jaren geleden had
hij den dienst verlaten en in de nabijheid van
het stadje een klein laudgoed gekocht, waar
hij thans een welverdiende rust genoot.
Hij was een aangenaam mensch en zou nog
meer gewild in gezelschap zijn geweest, wan
neer hij niet een klein zwak had gehad, dat
nogal eens aanleiding tot plagerij gaf, zoodat
de oude heer, wanneer 't hem te erg werd,
plechtig verzekerde, dat hij nimmer meer een
voet buiten zijn huis zou zetten, om niet voort-
Kerk, het onvergankelijke werk Gods,
door hare natuur op de eerste plaats
ten doel het heil der zielen en de
eeuwige gelukzaligheid te bewerken,
zij toch mede geroepen is ook het tijde
lijk leven alle welzijn te verschaffen.
In dit artikel zal de schrijver de grond
beginselen van Leo's politiek neder-
leggen. Yervolgens zal hij de houding
des Pausen in de Iersche kwestie, in
de Duitsche Septenaatskwestie, in de
kwestie der geunieerden in Rusland en
Polen benevens in de kwestie der ge
mengde huwelijken en der doopaange-
legenheden in Oostenrijk-Hongarije be
spreken. Zelfs zouden geheime stuk
ken en documenten in het tweede arti
kel worden gepubliceerd, en zou de
schrijver o. a. aantoonen, dat de inmen
ging des Pausen in het Septenaats-
conflict op directe wijze door Bismarck
is verzocht, die daarbij voordeelen aan
de Kerk beloofde. Het geheime schrij
ven van Bismarck zal met al de daarin
vervatte beloften worden openbaar ge
maakt. Bovendien zal de diefstal wor
den bewezen der aan den nuntius te
Munchen, di Pietro, gezonden stukken
door Bismarck tegen het Centrum uit
gespeeld en publiek gemaakt. Even
eens zullen in vele andere kwestiën
de zaken in hare ware gedaante wor
den voorgesteld door het overleggen
der authentieke documenten.
In een Reuter-telegram uit Rome
wordt verzekerd, dat de Paus op het
eerstvolgende consistorie, te houden in
de eerste helft van Januari aanst., tot
kardinalen verheffen zal mgr. Persico,
den bisschop van Breslau, de aartsbis
schoppen van Keulen, Westminster,
Sevilla, Tours, Rouaan, de nuntiussen
te Madrid en Weenen, en vermoedelijk
ook den aartsbisschop van Dublin. Mgr.
Duserre, coadjutor van wijlen kardinaal
Lavigerie, zal aartsbisschop van Algiers
wordeu.
In het proces Ahlwardt legde Zater
dag 11. de beklaagde ter zijner verde-
durend zich te moeten ergeren. Gelukkig hield
hij zelden langer dan tot den volgenden avond
zijn woord en zijn vrienden wisten dan ook
zeer goed, dat hij de ongelukkigste der men-
schen wezen zou, wanneer hij zijn lievelings
plaatsje aan de gezellige ronde tafel zou moe
ten missen.
De majoor vertelde gaarne de avonturen,
welke hij in de overzeesche gewesten had be
leefd, en daar de gewone lotgevallen, die hij
wellicht had gehad, hem niet merkwaardig
genoeg voorkwamen, zoo sierde hjj zijne ver
tellingen met allerlei aangrijpende episoden op.
Hij verzon dat met zooveel gemak, hij ver
haalde het telkens met zoo'n vuur, dat hij ein
delijk het zelf begon te gelooven en soms bfj
de meest verdachte mededeelingen diep geroerd
werd.
Wee hem, die zich mocht verstouten, ook
maar den minsten twijfel te opperenin dit
opzicht kon de oude heer geen gekheid verdragen.
Daar echter de meest benijdenswaardige
phantasie eindelijk uitgeput geraakt, zoo kwam
majoor Spronk tot een serie, welke hij al zoo
menigmaal verhaald had, dat de gewone toe
hoorders ten laatste slechts de eerste woorden
behoefden te vernemen, om te weten, waar
het heenging.
Omdat men hem echter gaarne mocht lijden,
en hij, als hij op zijn praatstoel zat, vaak zijn
auditorium gul onthaalde, vond hij doorgaans
geduldige hoorders.
diging zes geschreven stukkeu voor
welke door het O. M. werden ver
klaard te zijn officieele stukken, die
alleen door misbruik van vertrouwen in
het bezit van den beschuldigde konden
gekomen zijn. Het O. M. heeft nog
getracht de openbaarmaking te verhin
deren.
De algemeene indruk in de couloirs
der Kamer van afgevaardigden te Parijs
was reeds Zaterdag-ochtend, dat Casimir
Perier de pogingen tot Kabinetsvorming
zou opgeven, daar hij van verscheidene
invloedrijke doch verontwaardigde leden
der republikeinsche partij een weigerend
antwoord zou ontvangen. Later op den
dag bleek het dan ook, dat Perier het
zoeken naar ministers had opgegeven.
Zoo is men dus nog geen stap nader tot
de oplossing der crisis gekomen.
Na het proces-verbaal betreffende de
inbeslagneming van 26 wissels te heb
ben gelezen, besloot de enquête-com
missie alles geheim te houden totdat zij
de ophelderingen van de beneficianten
der wissels zou hebben gehoord. Dit
besluit heeft weder groote opschudding
gegeven. Men gelooft dat de afgevaar
digde Julien de zaak heden (Maandag)
in de Kamer zal brengen. Het heet,
dat geen enkele afgevaardigde van de
tegenwoordige Kamer in de zaak betrok
ken zou zijn, maar verscheidene van de
vorige Kamer. Ook werden verscheidene
senatoren genoemd. De republikein
sche partij zou niet het ergst gecom
promitteerd zijn.
Terwijl een paar leden van de enquête
commissie er op uit waren, om de heeren
van de wissels te vinden, heeft de voor
zitter een brief ontvangen van den be
kenden Martin, waarin wordt verklaard,
dat geen enkele afgevaardigde geld
heeft ontvangen voor zijne stem of voor
invloed in het Parlement uit te oefenen
het is de Panama-maatschappij die de
openbare meening poogt te misleiden,
door het Parlement te beschuldigen.
Martin verzocht gehoord te worden te
Vooral één avontuur was het, dat den ma
joor in een sentimenteele stemming bracht, die
slechts door rijke besproeiing met toddy of
edel druivensap kon worden bekoelddit ver
haal was het volgende
Majoor Spronk had een der meest onher
bergzame punten van onze Oost-Indische be
zittingen moeten bezoeken, destijds uitsluitend
bewoond door wilde volksstammen. Hij toen
nog kapitein had namelijk een detachement
aangevoerd, om eene commissie, welke een
wetenschappelijk onderzoek kwam instellen, de
noodige bescherming te verleenen. Met een
paar anderen was hij door de inboorlingen
overvallen, toen hij zich van den hoofdtroep
afgezonderd hadhij werd gevangen genomen
en meegesleurd. AVeerloos lag hjj op den grond
en hij zag het wapen van een zijner beulen
boven zijn hoofd flikkeren toen een blanke
met getrokken zwaard onder de inboorlingen
sprong, de naastnabijstaanden neervelde, een
zijner handen doorsneed en met hem de vlucht
nam. Van den eersten schrik bekomen, vervolg
den de inboorlingen hen met een woest ge
schreeuw dit was zijne redding, want zijne
manschappen snelden toe en dreven de vervol
gers terug. Maar helaasgedurende die over
haaste vlucht had hij den edelmoedigen redder
uit het oog verloren en alle nasporingen bleven
vruchteloos. Het zonderlingste van de zaak
wasdie man behoorde niet tot de expeditie.
Wordt vervolgd.)
