Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
15de Jaarg.
Vrijdag 9 December 1892
No. 4457.
^Bureau ^oogstraat 317.
ALGEMEEN OÏERZICHT.
Feuilleton-
Zijn Levensredder.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Zij die zich tegen I Januari op dit Blad
abonneeren, ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers gratis.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
1-50
2.—
- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124.
niiiiiHiiiiiiinimiiuiumi
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
8 December '92.
Blijkens eene in den Reichmnzei'jer opge
nomen mededeeling heeft de Pruisische
minister van binnenlandsche zaken zijn
ernstig ongenoegen te kennen gegeven
aan den landsraad van den kreis Fricd-
berg wegens het mede onderteekonen
van het verkiezingsmanifest ten gunste
van den anti-semiet Ahlwardt, die te
Arnswalde tot lid van den Rijksdag is
gekozen. Het blijkt dat Ahlwardt de
overgroote meerderheid van 11206 stem
men hoeft verkregen tegen 3308, die
uitgebracht waren op Drawe, den kan
didaat der vrijzinnige partij. De geko
zene kan slechts dan uit de gevangenis
worden ontslagen, als na de officieels
bekendmaking zijner verkiezing vijftien
leden van den Rijksdag, daartoe een
voorstel indienen en de meerderheid van
den Rijksdag dit voorstel aanneemt.
Tot dusver is dergelijk voorstel steeds
aangenomen. Het staat zeer te bezien,
of dit ook met Ahlwardt geschieden zal.
Bij de voortzettting dei behandeling
van het proces tegen Alhwardt, op
gisteren, barstte met een geweldigen
knal de opeengehoopte ergernis en toorn
los opeengehoopt in den loop van de
achtdaagsehe debatten tusschen den
verdediger van Alhwardt, Hertwig, den
officier van justitie en de rechters. Too-
neelen als nu plaats hadden, zijn tot
nogtoe bij het gerecht in Pruisen niet
voorgekomen. De verdediger kwam er
tegen op dat hij verscheidene aanvra
gen tot het bijbrengen van bewijzen
moest terug nemen, daar hij vreesde,
dat het gerecht plotseling de bewijs
voering zou sluiten, zonder dat de thans
overgelegde schrifturen in aanmerking
■waren gekomen. De voorzitter voegde
daarop den advocaat toe, dat derge
lijke uitdrukking ongehoord was. Nog
nooit heeft een verdediger zich zoo
misdragen. De advocaat, had het er op
(Slot.)
„Stil maar, alles zal je wel duidelijk wor
den, meidlief."
Na zorgvuldig te hebben rondgezien, of ze
soms gestoord konden worden, deelde hij het
gelukkige meisje mee, dat dr. Yan der Meer,
de vriend zijner jongelingsjaren, met wien hij
gestudeerd en zelfs eenige jaren samenge
woond had, hem had verteld, dat haar vader
met alle respect gesproken zoo verba
nd „opsnijden" kon, als hfj eenmaal op zijn
st°kpaardje zat, en dan allerlei curieuze lot
gevallen verhaalde. Een van 's mans verha-
toegelegd het gerecht in eene openbare
zitting in minachting te brengen. Elk
lid van de rechtbank is verontwaar
digd over den advocaat, die het gerecht
verdenkt van voorstellen van een ver
dediger zonder grondig onderzoek ter
zijde te leggen. De officier van justitie
antwoordde spottend, dat hij in deze
woorden van den voorzitter slechts eene
erkenning van het recht der verdedigers
zag. Op de openbare tribune verbief
zich rumoer, dat echter door den strak-
lten blik van den voorzitter spoedig
verstomde.
Na dit incident volgden nog eenige
getuigen. Daarna verklaarde de voor
zitter, dat de rechtbank besloten heeft,
een half dozijn aanviagen ter bewijs
voering die de verdediger gisteren heeft
ingediend, gezamenlijk af te wijzen, ver
mits de rechtbank tot de overtuiging
was gekomen, dat de beklaagde onder
„bedriegelijke voorgevens" van nieuwe
bewijzen bij te brengen, slechts eene
verslapping der behandeling zocht te
bereiken. Nauwelijks waren deze woor
den door den voorzitter op scherpen toon
gesproken, of de verdediger, een groot
en zwaar gebouwd man mot een machtig
orgaan, verhief zijn stem en slingerde
met al de kracht zijner longen het ge
recht de volgende woorden naar het
hoofd „Nu verklaar ik mijnerzijds, dat
ik er van moet afzien de verdediging
voort te zetten van een man, dien men
hier het recht der verdediging, het ge
rechtelijk verhoor weigert, en die reeds
veroordeeld was, toen de behandeling
der zaak begon, den man wion men
de bewijsvoering ontzegt. Groot was
de ontroering die zich van allen meester
maakte. De Voorzitter en alle rech
ters, de ambtenaren van het ministerie,
de toehoorders allen sprongen op, en in
het algemeen alarm hoorde men nog,
hoewel onduidelijk, hoe de verdediger
met sterke stemverheffing eenige woor
den uitliet, dio hierop ten naastebij
moesten neerkomen Hoe ook uw vonnis
moge luiden, de openbare meening zal
deze handelwijze brandmerken Te mid
den van eene vreeselijke verwarring en
rumoer klinkt de bel van den voorzit-
tor, die zich tot den eersten ambtenaar
van het openbaar ministerie Drescher
len, dat geregeld op het repertoiro bleef, had
hem op het denkbeeld gebracht, om de rol
van „levensredder" te spelen en zoo den
ouden heer ten aanschouwe van iedereen aan
zich te verplichten teneinde op deze wijze
met meer kans op succès de hand van diens
dochter Clara te kunnen vragen.
„Je vader zal door een zuren appel moe
ten hjjten wil hij niet risqueeren, dat ik
de ware toedracht van het geval openhaar
maak."
Dien dag moest de majoor in zjjn rol
blijven.
Van alle kanten werd hjj gelukgewenscht met
het wedervinden van den man, aan wien hfj
het leven verschuldigd was, en liij moest aan
diens adres de vleiendste bewoordingen rich
ten hoewel lm uit den grond zfjns harten
het indringende jongmensch naar de andere
wereld wenschte.
Tegen den middag, toen zjj samen alleen
waren, sprak hij op gramstorigen toon, weinig
in overeenstemming met zijne houding in te-
woordigheid van derden
„Nog eens, meneer, waarom heb je eigenlijk
wendt en de vraag tot hem richt wat
hij wegens dit optreden van den ver
dediger Hertwig dacht voor te stellen.
(Op de openbare tribune brachten mid
delerwijl gerechtsdienaren de al te luid
ruchtig pratende toeschouwers tot stilte.)
De officier van justitie antwoordde: Ik
stel voor, op den verdediger, wegens deze
aller ergerlijkste beleediging, de zwaarste
disciplinaire straf toe te passen.
Terwijl de rechters zich nu naar de
Raadkamer begaven, pakte de verde
diger zijn stukken bijeen en verliet de
gerechtszaal. Op de tribune ontstond
nu opnieuw rumoer, zoodat de gerechts
dienaars nadrukkelijk tot rust vermaan
den. Toen de rechters weer in de zaal
verschenen, verklaarde de voorzitter, dat
de hoogste disciplinaire straf van 100
mark toegepast is op den verdediger,
die echter niet meer te voorschijn kwam.
De voorzitter beval aan den verdediger
hiervan kennis te geven. Een gerechts
dienaar antwoordde: Hij is vertrokken.
Daarna werd -de verdere behandeling
zonder hem voortgezet. Er werd nu be-
tloten tot het liooren der bewijsvoering
en op verlangen van Ahlwardt het
begin van het pleidooi verdaagd. Ahl
wardt beriep zich, toen hij dat verlangen
te kennen gaf, daarop, dat hijdoordien
zijn verdediger heengegaan was, zich ge
noopt vond zelf zijne verdediging op te
nemen tegen een aantal doorknede advo
caten van de tegenpartij. Op die ver
dediging moest hij zich dus voorbe
reiden. De zitting werd hierna opge
heven en een ieder was zichbaar onder
de spannnig die het poces tegen Ahl
wardt aan alle takken der bevol
king had medegedeeld. Yan die spanning
kan men zich elders nauwelijks een
denkbeeld vormen.
Gisteren is te Londen de groote natio
nale landbouw-conferentie gehouden om
te beraadslagen naar aanleiding van
den gedrukten toestand van den land
bouw. Er is eene resolutie aangenomen
ten gunste van eene verhooging dei-
rechten op invoeren van buiten, die in
concurrentie komen met de Engelsche
voortbrengselen. Yoorts eene resolutie
ten gunste eener onbeperkte aanmun
ting van goud en zilver, met uitnoo-
diging aan de regeering, in dien zin
mijn leven gered, als 'k vragen mag
„Om het recht te hebben, u een verzoek te
doen."
„En dat verzoek is
„Ik vraag de hand uwer dochter."
De heer Spronk schoof een heel eind met
zijn stoel achteruit.
„Wat? U zegt
„Dat ik de hand van uwe dochter -Clara
vraag."
Daar ging den majoor een licht op.
„Schilder uit liefhebberijmaar overigens
doctor in de letteren, en ik heb thans een
goede betrekking. Ge kunt er vast op aan,"
vervolgde hij, toen de majoor nog zweeg,
„dat uw schoonzoon in zijn eigen belang
discreet wezen zal wat van een afgewe
zen vrijer in gemoede niet zou kunnen geëischt
worden."
De majoor zag eruit als een vos, die in den
strik geraakt is.
„Nu voor den duivel, neem het meisje dan
maar doch onder éen voorwaarde."
„En die is?"
„Dat je 't nimmer weer in je hart hebt,
te trachten eene overeenkomst te treffen
met de op de Brusselsche muntconfe-
rentie vertegenwoordigde staten.
De ministerieele verklaring heden
door het nieuwe ministerie in de Fran-
sche Kamer af te leggen, zal aandringen
op eene spoedige behandeling der be
grooting doch daar het niet mogelijk is
hiermede gereed te komen vóór 31 De
cember, zal het Kabinet een credietwet
van twee maanden vragen. Het crediet
dat voor de expeditie in Dahomey zal
aangevraagd worden, bedraagt 7 millioen.
Yerder wordt verzekerd, dat de minis
terieele verklaring, ofschoon aandrin
gende op het van elkaar gescheiden
houden van de wetgevende en de rech
terlijke bevoegdheden, den ernstigen wil
zal uitspreken om de commissie van
enquêto behulpzaam te zijn in het ont-
steKon van meer licht in zoodanige mate,
als overeen te brengen is met den eer
bied voor de wet. Die mate zou, naar
men gelooft, voldoende zijn, om bevre
diging te schenken aan de commissie
zoowel als aan de Kamer.
Naar uit Parijs wordt gemeld, blijft
de enquête-commissie bij haar besluit
betreffende de schouwing van het lijk
van Reinach en het in beslag nemen
zijner papieren. Men gelooft, dat de
regeering besloten heeft do lijkschou
wing onmiddellijk te doen plaats hebben
en dat daarvan morgen mededeeling
zal worden gedaan. De commissie heeft
Humbert gehoord, die administrateur is
in de nalatenschap van Reinach. Hij
verklaarde, dat hij als zoodanig benoemd
werd den 22 November 41/J ure 's na
middags, en den volgenden dag 101/2
ure 's ochtends verzocht hij den rechter
om den inboedel van Reinach te ver
zegelen. Alle vertrekken van Reinach
zijn toen verzegeld.
Nauwelijks is de ministerieele crisis
in Frankrijk opgelost, of in Spanje is
eene Kabinetscrisis. Het ministerie-Ca-
novas del Castillo bleek reeds sedert
eenigen tijd zwak te staan. Bij ver
deeldheid in eigen boezem had het te
kampen met oneenigheid in de conserva
tieve partij waarop het steunde. De
laatste kwestie betreffende het gemeen
tebestuur van Madrid blijkt het Kabinet
den genadestoot te hebben gegeven
om mfj het leven te redden."
Sedert dien tijd heeft majoor Spronk
de geschiedenis van de merkwaardige red
ding zijns levens niet meer ten beste ge
geven.
EINDE.
