Dagblad voor Schiedam en Omstreken. CSTïï uat 15de Jaarg. Donderdag 5 Januari 1893 No. 4479. ^Bureau ^öoog^traat 317. ALGEMEEN OVERZICHT. De Witte Wolf Feuilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: PRIJS DER ADVERTENTIÊN NIEUWE SCHIEDAM COURANT Voor Schiedam per 3 maanden f 1.50 Franco per post door geheel Nederland - 2. Afzonderlijke Nommers- 0.05 Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124. Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen komsten aangegaan. 4 Januari '93. De voorstellen tot Grondwetsherzie ning die sedert lang door eene parle mentaire commissie werden voorbereid, zijn thans door de regeering van Belgie hij de Kamers ingediend. Kiezers zullen zijn zij, die grondeigendom bezitten ter waarde van minstens 2000 fr.die min stens sedert een jaar als hoofd een huis of een gedeelte van een huis bewonen, waarvan de waarde door de wet bepaald zal worden, doch welke niet minder dan 2400 fr. mag zijn, noch meer dan 4800 fr. in plaatsen van meer dan 20.000 inwoners, niet heneden 1800 fr. noch hoven de 3700 fr. in plaatsen van 3000 tot 20.000 inwoners, niet beneden 1200 fr. noch hoven 2400 fr. in andere plaatsen. Voorts zullen kiezer zijn zij, die een diploma van hooger onderwijs hebben, of een certificaat dat zij een volledigen cursus in de humaniora hebben bijge woond, zonder onderscheid van openbare °f bijzondere inrichtingen van onderwijs verder dezulken, die na hunne meerder jarigheid met goed gevolg een door do wet te bepalen examen hebben afgelegd, dat minstens het lezen, schrijven en de beginselen van het rtkenen zal om vatten. De wet zal de wijze vaststellen, hoe de waarde der grondeigendommen cn der woningen te bepalen op den grond ig van de kadastrale waarde, en hoe de onder verdeeling der waarde van de Woningen, die door meer dan éen gezin hewoond worden, zal geschieden. De wet bepaalt, dat de Senaat ge- bozen zal worden door dezelfde kiezers, die de Kamer van afgevaardigden samen stellen, maar de kiezers voor den Se naat moeten den leeftijd van 35 jaar hereikt hebben. De stemming is ver plichtend gesteld. Zij heeft plaats in d0 gemeente, behoudens de uitzonde ringen door de wet te bepalen. Om verkiesbaar te zijn voor den Senaat, Naar HET FraNSCH VAN PAUL FÉVAL. 2) Orleans wim was gestorven. Philips van den overleden"1 str^d niet het testament van de regen' 0Vp°rst, regent geworden. Ofschoon recht, zulk een eP7,len de geschiedenis en te met opzet de grooW?ng oordeel ge ters trachtte in vergtLh'^unde Z)JUS baande deze zich door ®"1 f d?e" ZïlZZ ÏT 0I!kn"dS oT^adeïlijke In Bretagne was er een einde srekomeu aan ton Te^Re' i 'lardtlekkigen tegenstand der Sta- tinven o-enln een ontvanger der belas- ste dpr vrHRoA De bepalingen ten gun- met teJé a en ,der Provincie, waren uit het altiid vprdu/n0^ £on£en vredesverdrag, voor altijd verdwenen. Zoo wa. dan de Bretónsche moet men Belg zijn, in België gedomi cilieerd, minstens 35 jaar oud wezen, alle burger- en burgerschapsrechten be zitten, zekere hooge openbare betrek kingen bekleed hebben of zekere positie in de maatschappij innemen, zooals door de wet zal aangewezen worden of eigenaar zijn van vaste in België gelegen goederen, minstens ter waarde van 500.000 frcs. Buitendien zullen in elke provincie voor den Senaat ver kiesbaar zijn de hoogst aangeslagenen in de belasting in verhouding van 1 op 4000 inwoners. De Etoile beige is van oordeel, dat de regeering bij de indiening dezer voor stellen plaats heeft willen laten voor verbeteringen en amendementen. De Indép. beige verklaart, dat de lieer- Woeste heeft getriomfeerd en dat de regeering eene herziening wil tegen de democratie. Het referendum is prijs gegeven. De vertegenwoordiging der belangen en de evenredige vertegen woordiging zijn verdaagd. De minister Beernaert stelt zich tevreden met te vragen, dat de Grondwet geen hinder paal zij, deze hervormingen later bij gewone wet in te voeren. Het socia listische orgaan Ie Peuple toont zich zeer verontwaardigd en stelt volksoptoc.h- ten en demonstraties in 't verschiet. De Parijsche Figaro meldt, dat opnieuw van vier afgevaardigden medeplichtig heid in de Panama-zaak is aangetoond, en dat onder lien een oud-minister is. Voorts zegt het blad, dat Floquet be sloten is zich niet weder kandidaat te stellen voor het voorzitterschap dei- Kamer en dat hij zelfs geen nieuw mandaat als afgevaardigde zal aannemen. De rechterlijke instructie in de Pana ma-zaak zal tusschen 10 en 15 dezer gesloten worden. Het bestaan van een toeleg tot eene socialistische manifestatie bij de heropening der Kamer wordt ontkend, niettemin worden er voorzorgs maatregelen genomen. De Paris logen- partjj overwonnen, Bretagne was een deel van Frankrijk geworden, geen grenzen scheidden meer deze lander. Maar er bestaat een machtig verschil tus schen het goedkeuren van een maatregel in een Statenvergadering en het doen opnemen van dezen maatregel in de zeden des volks, en wel van een volk, welks stijfhoofdigheid spreekwoordelijk is geworden. Intusschen, de heer De Pontchartrain, de nieuwe ontvanger, had zijne Vorstelijke benoeming in handen aan hem nu de taak zijn opdracht teu uitvoer te brengenvoorwaar zijn taak was geen be nijdenswaardige. De Staten werden overal van plichtverzuim beschuldigdoveral werd tegenstand geboden, Het was in Bretagne, dat de hertogin van Maine, tijdens de samenzwering van Cella- mare, haar meest geharde en stoutmoedigste soldaten verzamelde. De ridders van de Ho nigbij, ook genaamd de Bretónsche broederen, vormden een waar leger, welks aanvoerders, de heeren De Pontcallec, De Talhoët, DeBohan, Polduc en anderen, in 1718 te Nantes werden onthoofd. Dit was een geweldige slag. De samenzwe ring werd ontbonden. Maar de vereeniging der Bretónsche broederen, ouder dan de sa menzwering, Bleef nog voortbestaan toen de samenzwering reeds lang vergeten was en de vereeniging zelfs geen staatkundig doel meer had. straft dat er nieuwe afgevaardigden bij de vervolging betrokken zijn. Naar aanleiding van des Keizers nieuw jaarstoespraak loopt in de pers de ge dachten wisseling over de vraag of de Keizer werkelijk heeft willen zeggen, dat de Duitsche Rijksdag bij verwer ping van de legerwet zal ontbonden worden. In het kamp der Duitsch vrij zinnigen en der centrumspartij moet men aan eene ontbinding stellig gelooven en treft men reeds aanstalten voor een verkiezingsveldtocht. Het begint van lieverlede duidelijk te worden, waarom de kolenmijnwerkers in het Saargebied eigenlijk werkstaken, iets wat zij die eenvoudig op bevel der hoofdlieden van de zoogenaamde Mijnwerkers - rechtbeschermings - vereeniging handelden, zelvon allerminst schijnen te weten. De grieven schijnen te zijn lo. loonsvermindering wegens slechte zaken 2o. invoering van eene nieuwe werkregeling in de mijnen 3o. enkele gevallen van strenge behandeling van arbeiders door beambten. Van de onge veer 30.000 arbeiders staken er thans 24.000. De hoofdvraag is, of ook de Westfaalsche en Silezische mijnwerkers tot ondersteuning van hunne kameraden staken zullen. Tot dusver schijnt daarop geen plan te bestaan, aangezien ook daarginder de bodems der werkstakings- kassen min of meer zichtbaar zijn. Te Saarbriicken werd gisteren geconfe reerd tusschen de provinciale en de mijnbeambten onder voorzitterschap van den minister van nijverheid Berlepsch. De Berlijnsche politie heett een aan tal Russische Joden, die zonder middel van bestaan bleken, uit de stad ver wezen. Zij schijnt voortaan ook om sociale sanitaire redenen al die Rus- sische paupers krachtig te willen weren, te meer daar de uitdrijving uit Rus land weder toeneemt. Verscheidenen der te Berlij n uitgewezenen reisden naar Holland om daar hun geluk te be proeven. Beu eigenschap van alle geheime vereeni- gingen is, dat zij steeds onder den grond le ven. Eerst weigerden de Bretónsche broederen met het zwaard in de vuist om belasting te betalen, en toen zij eenmaal hadden toegege ven, bleef hunue vereeniging niettemin voort leven. Wij vinden het spoor der Bretónsche broe- ren terug, twintig jaren na het tijdstip, waarop de gebeurtenissen voorvallen, die wij zullen mededeelen en die reeds de inleiding tot ons verhaal vormden. In 1719 hadden bijna alle edellieden zich aan de vereeniging onttrokkentoch was deze bljjven voortbestaan onder de volksklassen, zoowel in de steden als op het platteland. De enkele edellieden, die men nog onder de broeders telde, werd een bijna afgodische ver eering toegedragen. De burchten waarin deze onbuigzame aan hangers van het vrije, onafhankelijk bestaan, zich terugtrokken, werden zoovele punten waar omheen zich de ontevredenen, de vrijheidslie- venden onder het volk, schaarden. Wel waren zij onmachtig om iets belangrijks te ondernemen, maar juist deze onmacht, scheen hen tot nog grooter hardnekkigheid aan te sporen. Uit alles, wat wij gezegd hebben omtrent het bosch van Hennes, valt gemakkelijk af te leiden, dat dit bosch een van de brandpunten van den tegenstand vormde. Zijne ruwebevol- Volgens bericht uit Buenos-Ayres zijn de pogingen tot verzoening tusschen het gouvernement van Corrientes en de opstandelingen mislukt. Tusschen de wederzijdsche troepen is een gevecht geleverd met nog onbekenden uitslag. De opstandelingen belegeren Casera. De Waterverversching in den Raad. De eerste raadsvergadering in het jaar 1893 was zeker wel een der belang wekkendste welke in den laatsten tijd zijn gehouden. De gewichtige zaak der Waterverversching, sedert jaren een levenskwestie voor onze stad die maar niet tot oplossing schijnt te kunnen komen, trad een nieuw stadium in. Nadat het benoemen der vaste raads- commissiën den Raad ongeveer een half uur had bezig gehouden, vroeg en ver kreeg de heer Maas verlof om een in terpellatie tot de comm. voor de water verversching te richten. Het immer dreigend gevaar van de cholera, die door haar weder-uitbreken te Hamburg doet denken, dat zij zich zelfs aan den winter niet schijnt te storen, noopte hem te vragen is er al eenig resultaat verkre gen op de pogingen die de comm. bij de betrokken autoriteiten heeft in 't werk gesteld, om de zoo noodige water verversching voor onze stad te ver krijgen De heer den Breems verklaarde door een schrijven van den heer Maas eer- gisteren-avond m kennis te zijn gesteld met diens voornemen om deze interpellatie te houden. Na overleg met zijne mede leden der commissie, was hij bereid de interpellatie te aanvaarden, en had hij daarom het lijvig dossier der hij deze zaak betrokken stukken medegebracht. Daaruit bleek, dat reeds spoedig met Schieland de gewenschte overeenkomst was verkregen, maar de toestemming van een ander waterschap was noodig tot goedkeuring van de met Schieland getroffen overeenkomst. Die toestemming king, geheel bestaande uit arme, onwetende lieden, door zwaren arbeid verhard, bood wel alle vereischten, tot het bieden van een hard- nekkigen tegenstand, die feitelijk niets anders was dan verzet tegen de bestaande regeering. Vast aaneengesloten, en talrijk genoeg om, zoo noodig, weerstand te kunnen bieden, wackUen deze lieden kalm de gebeurtenissen af, ver trouwende op hunne ongenaakbare schuilhoe ken, op hun volmaakte kennis van het bosch, dat zich als een onmeteljjken doolhof uitstrekte van Rennes tot Vitré en Fongères. In de drie genoemde steden hadden zij bondgenooten. By het eerste geweerschot onder het bladerenge welf, zouden de bevolking üit de achterbuur ten van Rennes, de inwoners van Yitré, in hunue vijftiende-eeuwsche kleeding en de be ruchte smokkelaars uit Fougères te wapen snellen. Er bestond dus inderdaad wel reden om te verwachten, dat de dienaren van den heer De Poetchartrain geen gemakkelijke taak wachtte. Het moge vreemd klinken, maar toch er be stond éen man, wien de boschbewoners zooveel eerbied toedroegen, dat zij misschien zouden hebben gehoorzaamd als hij hun had bevolen „Betaalt de belasting aan den koning van Frankrijk." Maar die man dacht daaraan wel het minste Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1893 | | pagina 1