Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
CSTïï uat
15de Jaarg.
Donderdag 5 Januari 1893
No. 4479.
^Bureau ^öoog^traat 317.
ALGEMEEN OVERZICHT.
De Witte Wolf
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIÊN
NIEUWE SCHIEDAM COURANT
Voor Schiedam per 3 maanden f 1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nommers- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124.
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
4 Januari '93.
De voorstellen tot Grondwetsherzie
ning die sedert lang door eene parle
mentaire commissie werden voorbereid,
zijn thans door de regeering van Belgie
hij de Kamers ingediend. Kiezers zullen
zijn zij, die grondeigendom bezitten ter
waarde van minstens 2000 fr.die min
stens sedert een jaar als hoofd een huis
of een gedeelte van een huis bewonen,
waarvan de waarde door de wet bepaald
zal worden, doch welke niet minder dan
2400 fr. mag zijn, noch meer dan
4800 fr. in plaatsen van meer dan 20.000
inwoners, niet heneden 1800 fr. noch
hoven de 3700 fr. in plaatsen van 3000
tot 20.000 inwoners, niet beneden 1200 fr.
noch hoven 2400 fr. in andere plaatsen.
Voorts zullen kiezer zijn zij, die een
diploma van hooger onderwijs hebben,
of een certificaat dat zij een volledigen
cursus in de humaniora hebben bijge
woond, zonder onderscheid van openbare
°f bijzondere inrichtingen van onderwijs
verder dezulken, die na hunne meerder
jarigheid met goed gevolg een door do
wet te bepalen examen hebben afgelegd,
dat minstens het lezen, schrijven en
de beginselen van het rtkenen zal om
vatten. De wet zal de wijze vaststellen,
hoe de waarde der grondeigendommen
cn der woningen te bepalen op den grond
ig van de kadastrale waarde, en hoe
de onder verdeeling der waarde van de
Woningen, die door meer dan éen gezin
hewoond worden, zal geschieden.
De wet bepaalt, dat de Senaat ge-
bozen zal worden door dezelfde kiezers,
die de Kamer van afgevaardigden samen
stellen, maar de kiezers voor den Se
naat moeten den leeftijd van 35 jaar
hereikt hebben. De stemming is ver
plichtend gesteld. Zij heeft plaats in
d0 gemeente, behoudens de uitzonde
ringen door de wet te bepalen. Om
verkiesbaar te zijn voor den Senaat,
Naar HET FraNSCH VAN PAUL FÉVAL.
2)
Orleans wim was gestorven. Philips van
den overleden"1 str^d niet het testament van
de regen' 0Vp°rst, regent geworden. Ofschoon
recht, zulk een eP7,len de geschiedenis en te
met opzet de grooW?ng oordeel ge
ters trachtte in vergtLh'^unde Z)JUS
baande deze zich door ®"1 f d?e"
ZïlZZ ÏT 0I!kn"dS oT^adeïlijke
In Bretagne was er een einde srekomeu aan
ton Te^Re' i 'lardtlekkigen tegenstand der Sta-
tinven o-enln een ontvanger der belas-
ste dpr vrHRoA De bepalingen ten gun-
met teJé a en ,der Provincie, waren uit het
altiid vprdu/n0^ £on£en vredesverdrag, voor
altijd verdwenen. Zoo wa. dan de Bretónsche
moet men Belg zijn, in België gedomi
cilieerd, minstens 35 jaar oud wezen,
alle burger- en burgerschapsrechten be
zitten, zekere hooge openbare betrek
kingen bekleed hebben of zekere positie
in de maatschappij innemen, zooals
door de wet zal aangewezen worden
of eigenaar zijn van vaste in België
gelegen goederen, minstens ter waarde
van 500.000 frcs. Buitendien zullen
in elke provincie voor den Senaat ver
kiesbaar zijn de hoogst aangeslagenen
in de belasting in verhouding van
1 op 4000 inwoners.
De Etoile beige is van oordeel, dat de
regeering bij de indiening dezer voor
stellen plaats heeft willen laten voor
verbeteringen en amendementen.
De Indép. beige verklaart, dat de lieer-
Woeste heeft getriomfeerd en dat de
regeering eene herziening wil tegen de
democratie. Het referendum is prijs
gegeven. De vertegenwoordiging der
belangen en de evenredige vertegen
woordiging zijn verdaagd. De minister
Beernaert stelt zich tevreden met te
vragen, dat de Grondwet geen hinder
paal zij, deze hervormingen later bij
gewone wet in te voeren. Het socia
listische orgaan Ie Peuple toont zich
zeer verontwaardigd en stelt volksoptoc.h-
ten en demonstraties in 't verschiet.
De Parijsche Figaro meldt, dat opnieuw
van vier afgevaardigden medeplichtig
heid in de Panama-zaak is aangetoond,
en dat onder lien een oud-minister is.
Voorts zegt het blad, dat Floquet be
sloten is zich niet weder kandidaat te
stellen voor het voorzitterschap dei-
Kamer en dat hij zelfs geen nieuw
mandaat als afgevaardigde zal aannemen.
De rechterlijke instructie in de Pana
ma-zaak zal tusschen 10 en 15 dezer
gesloten worden. Het bestaan van een
toeleg tot eene socialistische manifestatie
bij de heropening der Kamer wordt
ontkend, niettemin worden er voorzorgs
maatregelen genomen. De Paris logen-
partjj overwonnen, Bretagne was een deel van
Frankrijk geworden, geen grenzen scheidden
meer deze lander.
Maar er bestaat een machtig verschil tus
schen het goedkeuren van een maatregel in
een Statenvergadering en het doen opnemen
van dezen maatregel in de zeden des volks,
en wel van een volk, welks stijfhoofdigheid
spreekwoordelijk is geworden. Intusschen, de
heer De Pontchartrain, de nieuwe ontvanger,
had zijne Vorstelijke benoeming in handen
aan hem nu de taak zijn opdracht teu uitvoer
te brengenvoorwaar zijn taak was geen be
nijdenswaardige.
De Staten werden overal van plichtverzuim
beschuldigdoveral werd tegenstand geboden,
Het was in Bretagne, dat de hertogin van
Maine, tijdens de samenzwering van Cella-
mare, haar meest geharde en stoutmoedigste
soldaten verzamelde. De ridders van de Ho
nigbij, ook genaamd de Bretónsche broederen,
vormden een waar leger, welks aanvoerders,
de heeren De Pontcallec, De Talhoët, DeBohan,
Polduc en anderen, in 1718 te Nantes werden
onthoofd.
Dit was een geweldige slag. De samenzwe
ring werd ontbonden. Maar de vereeniging
der Bretónsche broederen, ouder dan de sa
menzwering, Bleef nog voortbestaan toen de
samenzwering reeds lang vergeten was en de
vereeniging zelfs geen staatkundig doel meer
had.
straft dat er nieuwe afgevaardigden bij
de vervolging betrokken zijn.
Naar aanleiding van des Keizers nieuw
jaarstoespraak loopt in de pers de ge
dachten wisseling over de vraag of de
Keizer werkelijk heeft willen zeggen,
dat de Duitsche Rijksdag bij verwer
ping van de legerwet zal ontbonden
worden. In het kamp der Duitsch vrij
zinnigen en der centrumspartij moet men
aan eene ontbinding stellig gelooven en
treft men reeds aanstalten voor een
verkiezingsveldtocht.
Het begint van lieverlede duidelijk
te worden, waarom de kolenmijnwerkers
in het Saargebied eigenlijk werkstaken,
iets wat zij die eenvoudig op bevel
der hoofdlieden van de zoogenaamde
Mijnwerkers - rechtbeschermings - vereeniging
handelden, zelvon allerminst schijnen te
weten. De grieven schijnen te zijn
lo. loonsvermindering wegens slechte
zaken 2o. invoering van eene nieuwe
werkregeling in de mijnen 3o. enkele
gevallen van strenge behandeling van
arbeiders door beambten. Van de onge
veer 30.000 arbeiders staken er thans
24.000. De hoofdvraag is, of ook de
Westfaalsche en Silezische mijnwerkers
tot ondersteuning van hunne kameraden
staken zullen. Tot dusver schijnt daarop
geen plan te bestaan, aangezien ook
daarginder de bodems der werkstakings-
kassen min of meer zichtbaar zijn. Te
Saarbriicken werd gisteren geconfe
reerd tusschen de provinciale en de
mijnbeambten onder voorzitterschap van
den minister van nijverheid Berlepsch.
De Berlijnsche politie heett een aan
tal Russische Joden, die zonder middel
van bestaan bleken, uit de stad ver
wezen. Zij schijnt voortaan ook om
sociale sanitaire redenen al die Rus-
sische paupers krachtig te willen weren,
te meer daar de uitdrijving uit Rus
land weder toeneemt. Verscheidenen
der te Berlij n uitgewezenen reisden naar
Holland om daar hun geluk te be
proeven.
Beu eigenschap van alle geheime vereeni-
gingen is, dat zij steeds onder den grond le
ven. Eerst weigerden de Bretónsche broederen
met het zwaard in de vuist om belasting te
betalen, en toen zij eenmaal hadden toegege
ven, bleef hunue vereeniging niettemin voort
leven.
Wij vinden het spoor der Bretónsche broe-
ren terug, twintig jaren na het tijdstip, waarop
de gebeurtenissen voorvallen, die wij zullen
mededeelen en die reeds de inleiding tot ons
verhaal vormden.
In 1719 hadden bijna alle edellieden zich aan
de vereeniging onttrokkentoch was deze
bljjven voortbestaan onder de volksklassen,
zoowel in de steden als op het platteland.
De enkele edellieden, die men nog onder de
broeders telde, werd een bijna afgodische ver
eering toegedragen.
De burchten waarin deze onbuigzame aan
hangers van het vrije, onafhankelijk bestaan,
zich terugtrokken, werden zoovele punten waar
omheen zich de ontevredenen, de vrijheidslie-
venden onder het volk, schaarden. Wel
waren zij onmachtig om iets belangrijks te
ondernemen, maar juist deze onmacht, scheen
hen tot nog grooter hardnekkigheid aan te
sporen.
Uit alles, wat wij gezegd hebben omtrent
het bosch van Hennes, valt gemakkelijk af te
leiden, dat dit bosch een van de brandpunten
van den tegenstand vormde. Zijne ruwebevol-
Volgens bericht uit Buenos-Ayres zijn
de pogingen tot verzoening tusschen
het gouvernement van Corrientes en de
opstandelingen mislukt. Tusschen de
wederzijdsche troepen is een gevecht
geleverd met nog onbekenden uitslag.
De opstandelingen belegeren Casera.
De Waterverversching in den Raad.
De eerste raadsvergadering in het jaar
1893 was zeker wel een der belang
wekkendste welke in den laatsten tijd
zijn gehouden. De gewichtige zaak der
Waterverversching, sedert jaren een
levenskwestie voor onze stad die maar
niet tot oplossing schijnt te kunnen
komen, trad een nieuw stadium in.
Nadat het benoemen der vaste raads-
commissiën den Raad ongeveer een half
uur had bezig gehouden, vroeg en ver
kreeg de heer Maas verlof om een in
terpellatie tot de comm. voor de water
verversching te richten. Het immer
dreigend gevaar van de cholera, die door
haar weder-uitbreken te Hamburg doet
denken, dat zij zich zelfs aan den winter
niet schijnt te storen, noopte hem te
vragen is er al eenig resultaat verkre
gen op de pogingen die de comm. bij
de betrokken autoriteiten heeft in 't
werk gesteld, om de zoo noodige water
verversching voor onze stad te ver
krijgen
De heer den Breems verklaarde door
een schrijven van den heer Maas eer-
gisteren-avond m kennis te zijn gesteld
met diens voornemen om deze interpellatie
te houden. Na overleg met zijne mede
leden der commissie, was hij bereid de
interpellatie te aanvaarden, en had hij
daarom het lijvig dossier der hij deze
zaak betrokken stukken medegebracht.
Daaruit bleek, dat reeds spoedig met
Schieland de gewenschte overeenkomst
was verkregen, maar de toestemming
van een ander waterschap was noodig
tot goedkeuring van de met Schieland
getroffen overeenkomst. Die toestemming
king, geheel bestaande uit arme, onwetende
lieden, door zwaren arbeid verhard, bood wel
alle vereischten, tot het bieden van een hard-
nekkigen tegenstand, die feitelijk niets anders
was dan verzet tegen de bestaande regeering.
Vast aaneengesloten, en talrijk genoeg om, zoo
noodig, weerstand te kunnen bieden, wackUen
deze lieden kalm de gebeurtenissen af, ver
trouwende op hunne ongenaakbare schuilhoe
ken, op hun volmaakte kennis van het bosch,
dat zich als een onmeteljjken doolhof uitstrekte
van Rennes tot Vitré en Fongères. In de drie
genoemde steden hadden zij bondgenooten. By
het eerste geweerschot onder het bladerenge
welf, zouden de bevolking üit de achterbuur
ten van Rennes, de inwoners van Yitré, in
hunue vijftiende-eeuwsche kleeding en de be
ruchte smokkelaars uit Fougères te wapen
snellen.
Er bestond dus inderdaad wel reden om te
verwachten, dat de dienaren van den heer De
Poetchartrain geen gemakkelijke taak wachtte.
Het moge vreemd klinken, maar toch er be
stond éen man, wien de boschbewoners zooveel
eerbied toedroegen, dat zij misschien zouden
hebben gehoorzaamd als hij hun had bevolen
„Betaalt de belasting aan den koning van
Frankrijk."
Maar die man dacht daaraan wel het minste
Wordt vervolgd.)