voor Schiedam en Omstreken.
15de Jaarg.
Donderdag 12 Januari 1893
No. 4484.
7J3ur<?au hoogstraat 317.
ALGEMEEN OVERZICHT.
De "Witte "Wolf,
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIËN
f 1.50
2
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124,
Van 1 6 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
11 Januari '93.
Al heeft de dag van gisteren te Parijs
niet de verschrikkelijke feiten te zien
gegeven, welke men niet zonder grond
duchtte, toch is hij niet zonder ver
lossingen voorbijgegaan. Het ministerie-
Kibot, dat reeds bij zijDe geboorte merk
bare teekenen van zwakte vertoonde,
heeft het gisteren, na een kortstondig
bestaan, afgelegd, en de Kamerpresident
Floquet heeft er zijn zetel hij ingeboet
en is door Casimir Verier vervangen.
In den gisteren gehouden minister
raad heeft de heer Bibot medegedeeld,
dat in eene des ochtends gehouden Ka
binetsraad zijne ambtgenooten en hij,
bijeengekomen om den huidigen toestand
grondig te onderzoeken, tot de erken
tenis zijn gekomen, dat het zaak is het
Kabinet gewijzigd wordt. Dientenge
volge hebben de ministers hij den presi
dent der republiek hun ontslag inge
diend, dat de heer Carnot bij den af
loop van den Kabinetsraad heeft aan
genomen. De heer Carnot heeft daarop
aan Bibot opgedragen wijzigingen te
brengen in het ministerie. Bibot zal
minister van buitenlandsche zaken blij
ven en tevens de portefeuille van bin-
nenlandsche zaken bekomen. Loubet en
de Freycinet zullen de eenigen zijn, die
luiten de ministerieele combinatie zul-
en blijven. Voordat do ministers hun
ontslag indienden, besloten zjj, dat de
breycinet een besluit zou teekenen,
waarbij generaal Saussier, militair gou
verneur van Parijs, overeenkomstig art.
van de wet van 13 Maart 1877
zonder beperking van leeftijd gehand
haafd wordt in de eerste sectie van den
genaralen staf.
Iu de Kamer was gisteren aan de
°rde de verkiezing van eenen voorzit-
ter voor het nieuwe zittingsjaar, en
aangenomen werd het voorstel, dat deze
verkiezing zou plaats hebben volgens
een weinig voorkomende wijze van
stemmen in de Fransche Kamer met
afroeping van den naam van alle leden,
lleeds onder de stemming was het te
zien, dat de uitslag vom' Floquet
een ongunstige zou zijn, en dat dus de
Kamer het oordeel van de Dcba/s onder
schreef. Op grond van de uitlatingen
van Floquet over het gebruik dat
hij als minister vanbinnenlandsche zaken
had gemaakt van liet fonds der Panama
maatschappij voor publicatiekosten,
noemde dit blad gisteren-morgen de her
kiezing van Floquet tot voorzitter eene
onmogelijkheid. Steeds werden namen
afgeroepen van leden die hoewel tegen
woordig, geen gevolg gaven aan de
uitnoodiging en zich onthielden. Toen
Bouvier, die door zijn brutale optreden
velen ontstemt, de tribune beklom om
zijn biljet af te geven, werd er luide
gemompeld aan de rechterzijde, en bij
het afdalen zou hij bijna slaags zijn
geraakt met den graaf De Bernis. De
handen waren reeds opgeheven, maar
de omstanders kwamen nog tijdig tus-
schenbeide. De uitslag der stemming
was, dat slechts 217 leden, niet eens
dus de helft, hun biljet hadden afgegeven.
Floquet, die na de eerste helft der
zitting op zijne bank niet meer terug
gekeerd was, had een schrijven inge
zonden, waarin hij kennis gaf zich niet
meer voor het voorzitterschap der Kamer
beschikbaar te stellen. Van het slot
der zitting (of eigenlijk was het een
tweede vergadering) dus de eerste na
het niet verkrijgen van het quorum door
FToquet, kon men op de tribune der pers
bijna niets volgen. Van hetgeen de graaf
De Bernis zeide was evenmin iets te
verstaan als van de woorden van De
la Martinière, wien het spreken totaal
onmogelijk werd genaakt door hei ru
moer en het kloppen met de deksels
der lessenaars, waarvoor de Kamerleden
gezeten zijn. Het slot der vergadering
was de verkiezing tot voorzitter, dit
maal zonder afroeping der namen met
254 stemmen tegen 76 op De Mahjr,
werd Casimir Perier gekozen.
De presidents-benoeming gaf aanlei
ding tot verschillende incidenten. De-
hernis werd door de Boulangisten met
toejuichingen begroet. Bouvier bedreigde
Debernis, die zijne invectieven voort
zette. Ook Clemenceau was het voor
werp van eene vijandige demonstratie.
Omtrent de vermoedelijke samenstelling
van het Kabinet wordt het volgende
gemeld: voorzitterschap en binnenl.
zaken Bibot, buitenl. zaken, Develle,
oorlog, generaal Loisillon, Bourgeois,
Dupuy, Siegfriet en Viette zouden mede
portefeuilles aanvaarden. Het is moge
lijk dat Burdeau financiën aanvaardt.
In het Panama-proces antwoordde
Charles de Lesseps, op de vraag van
den voorzitter, waartoe de som van
600,900 fr. aan toonder bestemd was,
dat bij eene mededeeling op dit punt,
niet noodzakelijk achtte. Toon echter
de voorzitter aandrong, wilde de Lesseps
spreken. Doch de advocaat-generaal
viel hem in de rede. zeggende dat de
Lesseps reeds gisteren bij de instructie
dienaangaande eene verklaring had afge
legd en dat hij eene herhaling nutteloos
oordeelde. Hierop zeide de voorzitter
„Indien men geen licht wenscht, dan
is ook eene openlijke behandeling on-
noodig. Ik raadpleeg mijne collega's.
Het hof, mijne heeren is van oordeel,
dat wij den heer Lesseps moeten onder
vragen." Lesseps zeide hierop dat,
toen het wetsontwerp voor de loten bij
do Kamer werd gedeponeerd, Baïliaut
hem vroeg om voor hem een mil-
lioen betaalbaar te stellen in ver
scheidene gedeelten. V an dien dag af
tot op l.et oogenblik der goedkeuring
van het ontwerp, ontving Baïhaut.
275.000 fr., daar echter het ontwerp
niet in zijn geheel werd goedgekeurd,
werd er 725,000 fr. niet gestort. De
advocaat nam deze verklaringen onder
alle voorbehoud aan.
Lesseps verklaarde verder dat de syn-
bAAR IrgT pRANaoH VAN pAXjL FÉVAL.
7)
heet u °w Jiua^er.i ueef, zeide hy hoffelijk, ik
sehappeliiitR in het kasteel onzer genieen-
Htrvé kon een°hder3'
weerhouden, toen ,YeglnS van blijdschap met
aan welke hy zelf t eea bloedverwantschap,
gemakkelijk erkende™alweril00d geloofde, zoo
plaats0'on 4ön 0ll(len heer nam hij
manlek °n4er dea schoorsteen-
®eV"?ierh0Ui "f kort en beslissend,
ik Waf-- Vauu°y. zeide Nicolas Treml,
«Jhoop dat gy een echte Bretagner zyt.
K neeiF God tot getuige, neef, dat ik
xf111a| ^retagne ben toegedaan.
■Besioiten om voor liet welzijn der pro-
vincie nw leven te laten?
Mijn bloed en mijn leven, neef De la
Tremlay Ik veracht, ik verafschuw Frankrijk
en met een enkelen sabelhouw zou ik het mon
ster den kop willen afslaan.
Goed zoo! riep Nicolas Treml verrnkt uit.
Uw hand, Vaunoy, uw hand, vriend. YVy be
grijpen elkander uitstekend, en mocht er eens
een ongeluk gebeuren, dan zal myn kleinzoon
Georges in u een vader bezitten.
Hervé werd nog dienzelfden avond op het
kasteel gehuisvest en sedert verliet hij het
niet meer. Georges werd aan zijn bijzondere
zorg toevertrouwd en wij moeten erkennen,
dat hij bij elke gelegenheid een buitengewone
genegenheid voor het kind aan den dag legde.
Gedurende achttien maanden bleef alles by
het oude. M. De la Tremlay vertrouwde Hervé
geheel en al. Hij beschouwde hem als een
goed, uitmuntend bloedverwant. De bedienden
op liet kasteel deden even als hun meesteren
Vaunoy genoot zoodoende ieders achting.
Slechts twee schepselen waren er, wier ach
ting Vaunoy niet had kunnen winnen de eer
ste en voornaamste was Wolf, de lievelings
hond van Nicolas Treml; de andere was nie
mand anders dan Jean Blanc, de albinos.
Telkens wanneer Vaunoy de kamer in kwam,
vestigde Welf zijn groote, ronde oogen op hem
en begon te grommen, totdat M. De la trem
lay hem gebiedend bet zwijgen oplegde. V au-
noij mocht den liond zooveel vleien als by
wilde, het was apes verloren moeite. Als goed
dicaten moesten beloond worden en dat
men moest doorgaan onder de Caudijnsche
vorken der bankiers. Hugo Oberndörfer
ontging een commissie-loon; en bij elke
uitgifte moest men veel besteden, om
zich geen vijanden te maken op de Beurs.
Over Hein ach sprekende, verklaarde hij
dat deze tuk was op winst, en dat hij
wel het werk wilde zien slagen, maar
tevens veel geld er mee verdienen. De
som van 975,000 fr. aan schuldbeken
tenissen aan toonder kwam voort uit
het geheime fonds der Panama-maat
schappij, waarvan 600,000 gestort was
hij Herz. Toen hierbij de advocaat-
generaal tot Lesseps het verzoek richtte
om geen namen te noemen, aangezien
de instructie nog niet gesloten was,
protesteerde de voorzitter, zeggende
„Ik ondervraag mijnheer De Lesseps;
hij moet dus antwoorden." De president
vroeg hierop, waarom Lesseps al die
vorderingen niet afweeswaarop het
antwoord luiddeDit was even onmo
gelijk als het horloge te weigeren, wan
neer het u met het pistool op de borst
wordt afgeëischt. Nadat de voorzitter
nog had doen opmerken, dat men de
politie had om zich te laten beschermen,
werd de zitting opgeheven.
Over 't algemeen is de dag van gis
teren tc Parijs rustig voorbijgegaan.
Eenige groepen nieuwsgierigen zijn op
de Place de la Concorde uiteen gedre
ven, zonder dat er iets bijzonder voor
viel. Alleen zijn eenige personen ge
arresteerd, omdat zij weigerden aan de
aanmaning om niet te blij ven stilstaan,
te voldoen. Bij de gesprekken hield men
zich vooral bezig met de samenstelling
van het bureau der Kamer. De rech
terzijde heeft besloten zich van stem
ming te onthouden hij de verkiezing
van den voorzitter der Kamer. De pre
sident van jaren, de heer Blanc, opende
de Kamerzitting met een rede, waarin
hij zeide, dat men aan de toekomst der
republiek, ondanks hare misslagen, uiot
mocht wanhopen.
Bretagner was Wolf erg koppig en hy ver
anderde niet gemakkelijk van gevoelen.
M. De la Tremlay verwonderde zich dikwijls
over den afkeer, dien Wolf voor zyn neef aan
den dag legdesomtijds gaf dit hem «tof tot
nadenken, want hy kende Wolf als een ver
standig dier. Maar van de andere zyde was
Vaunoy zoo nederig, zoo gedienstig en zoo vol
toewijding.
En dan, lieve hemel! hy had zoon innigen
haat tegen Frankrijk
Er was immers geen denken aan om iemand
te wantrouwen die den Regent zoo veraf
schuwde
Wat Jean Blanc betreft, de haat van dezen
was minder te duchten dan dien van Wolf.
.Teaii Blanc bekleedde op den maatschappeljj-
ken ladder inderdaad een veel nederiger plaats.
Van beroep was hij vervaardiger van hoepels,
hij ging voor idioot door, en zonder de liefda
dige hulp van M. De la Tremlay had hij zyn
ouden vader niet kunnen onderhouden. Jean
Blanc werd in de keuken van het kasteel ge
duld, omdat de Bretonsche gastvrijheid zoowel
menschen als dieren met dezelfde liefde opnam
maar slechts met groote moeite gelukte het
hem zijn plaats bij het vuur te veroveren, en
hy moest heel wat luchtsprongen maken, alvo
rens by het uitdeelen van eten de onwil van
den hofmeester was overwonnen.
Terug, schurftig schaap, zeide de eerste
der bedienden vau Treml. Schaamt gij n
niet, om aan christenmenschen eten te vragen
Naar gelang hij gestemd was, schudde Jean
het hoofd en barstte hy in lachen uit, of hij
sloeg de betraande oogen neer. Somtyds scheen
hij heldere oogenblikken te hebben. Dan wer
den zijn rood ontstoken oogleden lijkkleurig
en op zyn gelaat ontstond een hoogroode blos.
Doch dit duurde slechts een korte stonde.
Dan nam de stalmeester Jude de verdediging
op zich van den armen albinos, wiens aange-
btrene lusteloosheid reeds wederom de over
hand had verkregen over zijn tijdelijk opge-
wekten toorn.
Een weinig meer medelijden, meester
Alain, zeide Jude dan Jean Biauc is de zoon
zijns vaders, die een waardig dienaar van
Treml was. Onze heer Nicolas wil niet, dat
men de goede, brave lieden uit het bosch zoo
behandelt.
Jude sprak de waarheid. Nicolas Treml
wa3 zacht voor zijn onderhoorigenmaar hoe
goed de meester ook moge zijn, de onbeschaamd
heid weet zich onder het bediendenpersoneel
altijd wel een plaatsje te verzekeren.
Wordt vervolgd.)