Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 16de Jaarg. Dinsdag 14 Maart 1893. No. 4536. tÖux-eau ^oogstraat 317. De Witte Wolf. ALGEMEEN 0TERZ1CHT. Parijsche Kroniek Feuilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: PRIJS DER ADVERTENTIÉN Naar hbt Fransch van Paul Féval. IEUWE SE COIiRANT Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers f 1.50 - 2.— - 0.05 Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124. Van 16 regelst 0-60 Elke gewone regel meer0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen komsten aangegaan. Het zoo onverwachts en bijna geheim zinnig aftreden van den heer Le Royer als president van den Senaat is door eene minder aangename verrassing ge volgd, namelijk de benoeming van Jules Ferry tot dit hooge ambt. Wat zijn die Franschen toch' vergeetachtig van aard. Het zoude een lange lijst worden indien ik hier al de verwijten wilde opsommen welke zij, nog slechts eenige jaren geleden, tegen hem uitbrachten. - - Was hij het niet die de verdeeldheid op godsdienstig terrein met zijn artikel 7 uitlokte en dat in een land waar de katholieke godsdienst diepe wortelen heeft geschoten? En wie anders dan .lij heeft al dat nutteloos bloed en evenveel geld in Tonkin doen vloeien en verspild Ook ten opzichte van Duitschland vei- weet men hem zijn streven om met dien erfvijand tot een modus vivendi te komen en niettegenstaande al die fouten, die een staatsman veroordeelen, kozen de opportunisten hem tot president van den Senaat, welke benoeming de Autorde eene uitdaging der openbare zedelijkheid noemt. Van de geruchten dat zij tevens tegen Camot gericht zoude zijn, valt niet veel te gelooven en behoort dit zeker tot een van die praatjes die men hier dage lijks hoort. Of Ferry een voorgevoel van zijn geluk heeft gehad? Zeker is het dat hij de twee lange favori's welke hem zoo zeer op een garcon de i e stuur ant deden gelijken, belangrijk heeft laten wijzigen en daarbij zijn snor deed groeien., zoo dat hij nu van uiterlijk geheel een nou- vel homme geworden is. Mogen wij hopen hij op politiek gebied ook in eene nieuwe gedaante zal optreden. Zjjn rede bij het in bezit nemen van zijn zetel ge houden, doet vooral zijn dankbaarheid uitkomen aan den Senaat diehemweci in het gouvernementsgareel gespannen heelt en hoewel hij hier minder dan in de Kamer op 's lands zaken van invloed kan zijn, toch is hem nu weer de ge legenheid gegeven op de een of andere manier den vroegeren strijd te hervatten. Men hoort dagelijks nieuwe onthul lingen in de Panama-zaak aankondigen De eenigste van de gecompromitteerden die den strijd nog niet geheel heeft opgegeven, is Clémenceaude rollen zijn nu echter geheel anders dan vroeger verdeeld, toen hij dikwerf maar tusschenheide behoefde te komen om de ministeries te doen vallen, terwijl hij thans rechts en links zich moet verdedi gen wil hij niet als een lafaard ol s land3 verrader worden uitgemaakt. Het is echter te verwachten dat ook hij zijne grootste rol zal gesp«eld hebben. Rou- vier is achter de coulissen terug ge trokken en laat niets meer van zich hooren. De Freycinet heeft, evenals een staartster die haar loop volbracht heeft, niets van al zijn schitterenden glans achtergelaten en eindelijk Flo- quet, die het air aanneemt van veronge lijkt te zijn en doet alsof hij wel ge negen is, zich met die vuile politiek niet meer in te laten. Nu, ook hij loopt veel kans, zijne kiezers hem in de ver vulling van dien wensch bij de aanstaande verkiezingen voldoening zullen geven. Het Woensdag aangevraagde Panama proces, thans voor het hof en eene jury, is wel het gewichtigste wat in deze zaak van omkooperij en laagheid zal behandeld worden. De juryleden zul- en al hunne scherpzinnigheid noodig hebben om uit die vreemde en inge wikkelde vraagstukken een heldere voorstelling te maken en een oordeel te vellen. Zooals de zaken thans staan worden enkele beschuldigden zelf aan klagers en in vele getuigen ziet het publiek evengoed schuldigen als de te- rechtstaanden. Yan de negen beschuldigden zijn er viif op vrije voeten gelaten en zullen dit ook gedurende de debatten blijven zoodat zij zich iederen morgen om tien ure in de gerechtszaal moeten bevinden avonds weer naar huis mogen gaan en totdat het hof natuurlijk uitspraak zal gedaan hebben. De ex-minister van Openbare Werken, Baïhaut, is zeker de zwaarst beschuldigde, daar hij zich voor fr. 300.000 liet omkoopen om een daad te plegen, waartoe alleen zijn functie hem in staat stelde, temeer daar hij zich de betaalde sommen persoon lijk toeeigende en dus niet, zooals Rouvier en anderen, daaraan eene be stemming in het belang van hun politiek of liever, zoo als zij zeggen, van de Re publiek gaven. Met het budget is men nog niet klaar gekomen, doch enkele nieuwe kleingeestige belastingen zijn er dit jaar eindelijk doorgekomen. De wiel rijder zal voor zijn wiel tien francs per jaar moeten betalen, en de piano s even zoo tien francs, doch voor de livreien heeft men die som op het dubbele ge steld. Wanneer die rage doorgaat, dan zal men nog de hooge hoeden en de sleepjaponnen gaan belasten, en dan is, goed beschouwd, eene billijke inkomsten belasting veel eenvoudiger en minder plaagziek van aard, dan die verdrukkerij van speciale lief hebberijen en vermaken. De naderende lente brengt voor den Parijzenaar een reeks van aangename en afwisselende bezigheden. Ik bedoel hier voornamelijk voor de door het for tuin begunstigden, want voor hen die werken en dus alleen des Zondags uit gaan, zijn zij minder aanlokkelijk. In het begin van Maart openen zich een tal van salons die als de voorloopers van de twee groote jaarlijksche salons, die van het Valais de V Industrie en van het Champs de Marsreeds de voorproef geven van wat er op het gebied van kunst dit jaar voor nieuws en schoons gewrocht werd. Onder de soms zeer exentrieke kunstverzamelingen is er een waarover hier veel gesproken is en sedert Maandag hare deuren opende. Ik be doel de tentoonstelling der werken van Meissonnier. De entree-gelden zullen 56) Vaunoy had met zijn dochter dikwijls e gesprek ai3 (jat waarvan wij getuigen zijn geweest. Alix wist nagenoeg, hoeveel helang haar vader had by de goede gezindheid van M. Bêcnaraeil; zij had zelfs geraden dat Vau noy op de uitgebreide domeinen slechts eei twijfelachtig recht kon doen gelden. Het spreekt van zelf, dat zy van deze we tenschap nimmer misbruik maakte. Het karakter haars vaders, dat zij niet had willen beoordeelen, maar welks laagheid zich als het ware aan haar opdrong, was van af haar vroegste jeugd voor haar de oorzaak van van een altijddurend verdriet geweest. Haar ernstige, eerlijke, sterke ziel had zich aan dat verdriet gewend, en de reden waarom zy Didier vroeger zoo was te gemoet gekomen, moet althans gedeeltelijk gezocht worden in haar verlangen of liever in de behoefte om aan die kwelling te ontkomen. Overigens zag zij in het onrechtmatige be- zit haars vaders slechts^ een gevaar, geen misdaad, omdat zij niet wist, dat dit bezit den rechtmatigen eigenaar benadeelde. En niemand had inderdaad liet tegenover gestelde gevoelen kunnen volhouden, daar Treml geen erfgenamen had nagelaten. Voor den Koninklijken inderdant, belache lijk en verachtelijk tegelijkertijd, koesterde Alix een onoverwinnelijken afkeer, en zonder het volhardende geduld haars vaders, had zij de beleefdheden van Bêckameil reeds sedert lang openlijk afgewezen. Doch Vaunoy gaf zich niet gewonnen. Hij dacht de vrouwen te kenneu en trachtte Alix over te halen, door haar al de genoegens van rijkdom en over vloed voor den geest te tooveren. Bécha- meil was de rijkste man van zijn tijd. Wel vorderde Vaunoy niet, maar hij won tijd. De komst van Didier kon zijn gediil- digen, moeilijken arbeid geheel te niet doen daarom trachtte hij een scheidsmuur op te richten tusschen zijn dochter en den kapitein. Wij hebben den uitslag van zijn pogingen ge zien het toeval diende hem beter dan zyn bekwaamheid. Een stout ontwerp was in zyn geest ge- rypt, waarvan de vage, nevelachtige omtrek by hem was opgekomen gedurende zijn ge sprek met Didier en Béchameil in den tuin. ten bate komen van drie groote werken van Weldadigheid, waaronder de llospi- talité de Nuit en de Victim.es du Devoir. De ontwerpers dezer tentoonstelling had den het zonderlinge idéé, den toegangs prijs op den dag der opening op hon derd francs do persoon te stellen. Op de ijdelheid houwende, die hier aan zoo- velen schatten kost, dachten zij zeker dien eersten dag een mooien slag te slaan, doch waar men op een groote toeloop gerekend had, kwamen slechts 182 betalenden en faalde dus de reke ning. Zouden de Parij zenaars zuinig gaan worden Alles wat Meissonnier voor heerlijks gemaakt heeft, moet daar in ongeveer 1300 nummers verzameld zijn. Zoo ik tijd heb om er heen te gaan dan schrijf ik er nog nader over, temeer daar de toegang thans op twee francs gesteld is en dus ook zij, die de bankjes van honderd maar niet. voor het geven heb ben en daarom toch niet minder de kunst liefhebben en gaarne bewonderen, nu ook van deze zeldzame gelegenheid om het geheele werk van Meissonnier te zien, kunnen profiteeren. Pakijs, Februari/10 Maart '93. Fidéliüs. Dat ontwerp had daarna in zijn geest duide lijker gedaante aangenomen. Hij had gedu rende het ontbijt alle kansen, die er voor en tegen waren, nauwkeurig overwogen eu had zich voorgenomen, wat het hem ook kosten moge, dit gevaarlijke spel t» spelen. Het was reeds een half uur geleden, dat M. De Vaunoy zich bij zijn twee onderge schikten gevoegd had. Alain had zijn slaperig heid zoo goed mogelijk van zich afgeschud, terwijl Lapierre als naar gewoonte in een ge- makkelijken stoel had plaats genomen. Het kwam er op aan den meester zijn plan te hooren uitleggen. Lang en zonder ophouden had Vaunoy ge sproken. Toen hij eindelijk zweeg, keek hy zijn beide dienaren vragend aan. Alain ant woordde met een niets zeggende beweging van het hoofd, terwijl Lapierre zich zeer behendig op een der vier pooten van zijn stoel in even wicht hield. Hebt gy dan met geluisterd? vroeg Vaunoy. Jawel, zeide Lapierre ik voor mij heb geluisterd. Ik ook, voegde Alam er bij. En wat zegt gij er van De oude hofmeester had grooten lust om zijn blikken flesch, waarin hij misschien eemg denkbeeld zou gevonden hebben, aan te spre ken maar hij durfde niethij wachtte, den kende dat het nog tijd genoeg zoude zijd om 13 Maart '93. Bij de behandeling der begrooting van oorlog in den Duitschen Rijksdag verklaarde de minister van oorlog Kal- tenhoven, na eene opmerking van het lid Marquadsen, dat de geweren uit de fabriek Löwe zoo bruikbaar, zoo voortreffelijk zijn als eenig wapen dat de Duitsche infanterie tegenwoordig ge bruikt. Met het volste vertrouwen kan men de toekomst tegemoet zien. Ahl- wardt's bewering, dat 60.000 uit Solin gen aan Löwe geleverde loopen van geweren vroeger reeds door Italië als onbruikbaar geweigerd zouden zijn, is te spreken, nadat Lapierre zijn meening had gezegd, Lapierre balanceerde nog altijd op zijn ht°-1' Nu, wat zegt gij er van herhaalde Vau noy, de wenkbrauwen fronsende. Hé hé lachte Lapierre vroolijk. Ziedaar! zeide Alain met nadruk. Hoeriep Vaunoy woedend uit, begrijpt gij niet, dat zijn dood onder die omstandig heden een ongelukkig toeval wordt, waarom ik onmogelijk verantwoordelijk kan zijn, dat de vermoedens zich onmogelijk op mij kunnen vestigen, en dat er dwaasheid of kwade trouw in het spel zou moeten zijn, om mij te beschul digen van zulk een ongeluk? Ja wel, zeide Lapierre, ik voor mij be grijp dat wel. Alain knikte goedkeurend. Welnu? zeide Vaunoy nogmaals. Héhé lachte Lapierre weder. Vaunoy, wiens gelaat purperrood werd, vloek te tusschen de tanden. (Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1893 | | pagina 1