Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
No. 4559.
IPureau ^oogstraat 317.
De Witte Wolf.
16de Jaarg.
Woensdag 12 April 1893
ALGEHEEN OVERZICHT.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIËN
NIEUWE SC1IE
E COURANT
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
- 2.—
- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124.
imiiiiinmimiiiumitl
Van 1—6 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
11 April '93.
Blijken de berichten uit Bergen waar
heid te bevatten, dan is in de bekende
mijnstreek van België, de Borinage,
weder eene groote werkstaking uitge
broken. In eene te Quaregnon gehou
den groote meeting, welke werd hij ge-
gewoond door 4000 a 5000 mijnwerkers,
is gisteren besloten, dat heden de werk
staking zou aanvangen in het geheele
hekken van de Borinage, en zulks in
weerwil van de pogingen van den pa
troon Roger, die de aanwezigen smeekte,
de uitvoering van het. besluit nog enkele
dagen uit te stellen in afwachting van
het instellen eener constituante voor de
Grondwetsherziening. Met bijna alge-
meene stemmen is het besluit tot eene
werkstaking genomen, waarop de ellen
dige toestand der mijnwerkers in deze
streek (zoo meldt men uit Bergen) zeer
zeker van invloed is geweest.
Volgens berichten uit Parijs heeft
Casimir Périer, de voorzitter der Fran-
sche Kamer van afgevaardigden en in
de toekomst wellicht tot nog hooger
betrekking geroepen, eergisteren in de
kleine gemeente Chapelle-Saint-Luc
ter gelegenheid van een feestmaal eene
belangwekkende rede gehouden. De
Estafette, welk blad door Ferry's over
lijden als vacant is geworden, geeft de
geheele rede. Zij is, als dikwijls de
redevoeringen van Fransche staatslieden,
een meesterstuk van welsprekendheid,
met eene keuze van woorden en uit
drukkingen, welke zich vasthechten in
hot geheugen, met eene scherpe karak
teristiek der toestanden, met die wel
gekozen opklimming van zinnen, welke
op het juiste oogenblik de toehoorders
in toejuichingen doen uitbarsten. Op
een oogenblik, zeide hij o. a., dat het
bekleeden eener hooge eervolle betrek
king bijna een gevaar is, dat elke over
tuiging verdacht is, dat elke opoffering
Naar iirt Fransch van Paul Féval.
79)
W'e )M>ben wij daar, voor den drommel
den man®,, 1'.u,'"er^ zii" voet °P.de borst
np7P -.pi -en mantel zettende.
r if.,, \u weerwil van zijn angst, met
verbergen. verrast Weef zijn gezicht
V- jU •5°.e„<'e v'ieiulen, zeide hij met een
stem, die niet tegenstaande zyn pogen, onrustig
klonk, mishandelt my met. Ik ben niet toeval
lig hier.
Een spion van den bloedzuiger riepen de
Wolven in koor uit. Wij moeten hem ophan
gen.
Myn beste vrienden, begaat zulk een dom
heid niet, hernam de onbekende, die opnieuw
en nu veel harder begon te klappertanden. Ik
kom in uw belang hier.
Maak dat anderen wijs
aan eerzucht toegeschreven wordt, en
toewijding als berekening aangeklaagd
wordt. Op dat oogenblik is eene mani
festatie als deze de schoonste belooning,
welke de man die in het openhaar leven
werkzaam is, ontvangen kan. Zij is mij
te liever, omdat zij mij gebracht wordt
door hen die getuigen waren van mijn
even en die de beste rechters blijven
van mijn staatkundige loopbaan.
De toestand te Hull is zeer ernstig.
De ongeregeldheden aldaar herhaalden
zich, toen de door den Reedersbond te
ionden gezonden bemanning voor Wil
son's stoomschip Montebello daar aan-
ïwam. De werkstakers belegerden het
spoorwegstation, alwaar de gewapende
machtl hen moest uiteenjagen. Honder
den liepen de rijtuigen na, waarin de
bedoelde bemanning door de stad reed,
schreeuwend en met steenen gooiend,
waardoor vele winkelruiten verbrijzeld
en agenten verwond werden. De steen
worpen vernielden mede de vensters van
het rijtuig waarin de magistraat geze
ten was, gereed om desnoods de Riot
Act te doen aflezen. De aangeworven
bemanning werd eindelijk veilig op de
Montebello ingescheept, terwijl Wilson's
stoomboot Romeo eergisteren eene Liver -
poolsche bemanning ontving. De Hull-
sche overheid verwachtte gisteren nog
grooter ongeregeldheden, weshalve ook
de admiraliteit het geraden vond, eenige
kanonneerbooten naar Huil te zenden,
tot zoo noodige samenwerking met de
politic aan den wal. Tot dusver blijft
de werkstaking te Huil geconcentreerd.
Tillett, die ook te Grimsby ging opruien,
schijnt daaralsnog weinig aanmoediging
te hebben gevonden. Desondanks blij
ven de werkstakers palstaan, ook blij
kens de eergisteren gehouden meeting
in welke Tillett de stad Huil het
„NieuwWaterloo" der arbeidersbeweging
doopte, alwaar binnen de eerstvolgende
decade het lot der Britsche ambachts
bonden zal worden heslist. Intussclien
verklaart de Reedersbond te Londen
den strijd te Huil kalm en zeker van
de overwinning aan te zien, mits zijne
manschappen behoorlijk worden be
schermd. Gisteren werkten 1000 tot 1500
Londensche vrijwilligers aan de Hulsche
dokken, steeds beschermd door militai
ren alsook door de politie. Yele stoom-
booten van het vasteland, die anders
Huil aandeden, lossen nu te Hartlepool.
Eene poging om de daar aankomende
i ichepen te boycotten, is tot heden mis
lukt, wijl te Hartlepool de verhoudin
gen tussrhen werkgevers en werkne
mers zeer goed zijn.
Intusschen schijnt het tooneel van den
strijd naar Londen te zullen verplaatst
worden, waar het Dokwerkersbond gis
teren eene belangrijke conferentie met
de gedelegeerden van aanverwante werk
mansbonden heeft gehouden om een ge
meenschappelijk beleid tegenover de
Hullsche crisis vast te stellen. Deze
conferentie zou heden nog voortgezet
worden. De afgevaardigden die er aan
deelnemen, spreken zich nog niet uit
nopens de te nemen besluiten, maai
'aten doorschemeren, dat eene groote
crisis in de scheepvaart ophanden is,
tengevolge van eene algemeene, gelijk
tijdig uit te schrijven werkstaking. In
verschillende voorname havens des rijks
zijn onder de dokwerkers overeenkom
stige aansporingen gedaan. Eene groote
ongerustheid begint daardoor in de Brit
sche scheepvaartkringen te heerschen.
Het parlementslid Wilson, secretaris Yan
het Matrozen bond, vertrok gisteren avonc
naar Cardiff om eene werkstaking uit
te lokken, tenzij de reeders aldaar zich
bereid verklaren de eischen van het Dok
werkersbond betreflende loonen en werk
uren onvoorwaardelijk in te willigen.
Het Mijnwerkershond in Wales zal uit-
genoodigd worden mede te werken. Het
Dokwerkershond te Londen vaardigde gis
teren een manifest uit aan de Werkmans
bonden in de Vereenigde Koninkrijken,
waarin geldelijke hijstand tot voortzet
ting van den strijd wordt geviaagd.
By myn zaligheid, ik lieg niet. Blinddoekt
my, om zeker te zijn dat ik niets zal zien van
al hetgeen gij wenscht verborgen te houden,
en geleidt mij naar uw meester.
De Wolven raadpleegden onder elkander.
Het zal altijd tijd genoeg zijn om hem
op te hangen, zeide een hunner, een reusach
tige klompeumaker, Simon geheeten.
Die raad scheen verstandig.
Maar we zouden al thans zijn gelaat moeten
zien, zeide de kuiper Livaudrê.
Simon trok ruw den mantel van den gevan
gene weg, die zjjn vol appelrond gelaat, bleeker
dan een laken, op zijn borst liet zakken.
De vier Wolven traden terug, allen door
onuitsprekelijke verrassing getroffen.
De meester van La Tremlay riepen zij uit.
Yaunoy, want deze was het werkelijk,
trachtte te glimlachen, doch hy kon niets meer
dan eenige keeren zenuwachtig zijn mond ver
trekken.
De meester van La Tremlay in eigen
persoon, myn goede vrienden, zeide hij.
Wij zijn nw vrienden niet, zeide Livaudrê
dreigend. Kent gij zoo weinig de voetpaden
in het boseh, dat gij bij toeval een pad geko
zen hebt, dat u rechtstreeks den dood tegemoet
voert
Kom kom stotterde Yaunoy, gij schertst
mijn vriendenmen doodt maar niet zoo een
man die u een geheel fortuin brengt.
De Wolven wisselden beteekenisvolle blikken
Daarin wordt verklaard, dat de weer-
standskas uitgeput is door den voort-
durenden guerilla-oorlog tegen het kapi
taal gedurende de jongste diie jaren,
waardoor eene uitgaaf van 22235 pond
sterling noodig is geworden. Het mani
fest betoogt, dat een nieuwe geldelijke
bijstand noodiger is dan ooit, nu de strijd
c e rijkste reederij des lands, die van
Wilson, alsook het Reedersbond geldt,
die de ergste vijanden van den werk
man zijn gebleken, daar zij overal de
werkmansloonen gevoelig verlaagd en
getracht hebben het trade unionisme te
ondermijnen.
Eene proclamatie van den onderko
ning, te Dublin verschenen, waarhij
de invoer van wapens in Ierland aan
beperkingen onderworpen wordt, is uit
gevaardigd doordien onlangs vele wapens
van passagiers, komende uit Amerika,
in beslag genomen zijn. Queenstown
behoort tot de havens waar de invoer
van wapens verboden is. De officieren
der douane en politie zijn gemachtigd
verdachte pakken, kisten, enz. te onder
zoeken.
In de zitting der Eerste Kamer gis
teren te Stockholm gehouden, verklaarde
de vroegere minister van buitenlandsche
zaken in Zweden—Noorwegen, de heer
Björstjerna, dat de Zweedsch-Noor-
weegsche kust zoo uitgebreid is en do
inhammen zoo talrijk zijn, dat de blok
kade der havens onmogelijk is, zoolang
de Zweedsch-Noorweegsche Unie bestaat.
Wordt die Unie echter ontbonden, waarop
de door partijbelangen gedreven meer
derheid der Noorweegsche Storthing het
schijnt toe te leggen, dan is Zweden
en Noorwegen verloren. De ontbinding
der Unie zou van beide kanten een
zelfmoord zijn.
Eene groote werkstaking is op de
terreinen der tentoonstelling te Chicago
ontstaan ter gevolge van een bevel van
het syndicaat der werklieden van het
bouwvak. 3500 personen liebben den
arbeid ge3t aakt. De werkstakers klagen,
en Simon betaste met een snelle beweging de
zakken van Vaunoy,
Gij liegt, zeide hij na volbracht onderzoek
gij liegt zooals altijd, maar ditmaal zult gij
ons niet ontsnappen.
De schrik van Vaunoy bereikte haar toppunt
en vermeerderde voor hem nog het gevaar,
want hij verloor het hoofd en kon niet meer spreken.
Livaudrê maakte een om zijn middel gewon
den lang touw los en wierp het eene einde dat
van een strik voorzien was, over een uitste
kenden tak van den hollen eik.
Weldra slingerde het koord voor het gezicht
van Vaunoy heen en weer.
Men kan niet zeggen, dat deze zonder na
denken zijn gevaarlijke onderneming begonnen
was. Hij had integendeel alle kansen nauwkeu
rig berekend, maar hij had geen rekening ge
houden met zijn lafhartigheid en juist dit zou
hem nu verderfelijk worden.
Hij was van La Tremlay vertrokken in een
van die oogenblikken, waarin zelfs de lafhar-
tigste in zekeren zin de meest vermetele wordt
en tot het nemen van de wanhopigste heslui
ten in staat is.
Zijn haat tegen Didier of om juister te
spreken zyn vurige begeerte om de levende
bedreiging, die hem dag noch nacht rust
liet. van zijn pad te verwijderen, had voor hem
een'gedeelte van het gevaar verborgen gehou
den, hem slechs de kansen van slagen duidelijker
toonende.
Hij-zelf kon niets tegen Didier uitrichten, en
toch moest deze verdwijnen. Het moestdit
was voor hem een kwestie van leven of dood.
Door een vreemd noodlot was deze jonge
krijgsman op alle punten tegelijk met Vaunoy
in aanraking.
De genegenheid, die Alix voor hem gevoelde
en de toenemende afkeer voor Béchameil, die
hiervan het natunrlyke gevolg was, was reeds
reden te over voor vijandschap, want juist in
dien tijd dat het Parlement zich bezig hield
met het onderzoek van dfc brieven van adeldom,
moest Vaunoy tot eiken prijs den steun van
Béchainail trachten te verkrijgen.
Een woord van Béchameil kon hem zyn
hoedanigheid als edelman en bijgevolg La
Tremlay doen verliezen.
Maar behalve deze reden, bestond er voor
Vaunoy nog een andere, veel gebiedender, en
wij zeggen niet te veel, als wij beweren, dat
voor Didier en hem tegelijkertijd geen plaats
onder de zon was.
Indien wij niet zijn te kort geschoten in de
schildering van zyn karakter, dan moet men
trouwens, ook onafhankelijk van deze verkla
ring, wel denken, dat er voor Vaunoy een
krachtige reden moest bestaan, om aldus de
wraak °der Wolven te trotseeren, terwyl hij
toch hun werkzaamste en onverzoenlykste ver
volger was geweest.
Wordt vervólgd.j
