voor Schiedam en Omstreken.
No. 4572.
bureau hoogstraat 317.
De Witte Wolf
16de daarg,
Donderdag 27 April 1893.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIÊN
IEUWE S
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124.
f 1.50
- 2.—
- 0.05
26 April '93.
Dr. Ahlwardt in den Rijksdag.
In den Rijksdag te Berlijn heeft gis
teren een tooneel plaats gehad zooals
er wellicht nog nooit sedert het bestaan
van het Duitsche parlement is voorge
komen..De minister van financiën, Miquel,
bewees uit gerechtelijke akten, dat
Ahlwardt's lasteringen tegen hem per
soonlijk geheel ongegrond waren. Ik
heb vroeger zoo zeide de Minister
als particulier, met verachting alle schot
schriften gelaten voor hetgeen zij waren
doch thans, als dienaar van den Staat,
zal ik onverbiddelijk alle lasteraars
voor het gerecht dagen{levendige bijval)
Miquel daagde hierop Ahlwardt uit,
zijne beschuldiging buiten den Rijksdag,
waar hij niet door de vrijheid van spre
ken als afgevaardigde gedekt zoude zijn,
te herhalen, indien hij nog een greintje
moed en eergevoel in zijn lijf had. Tus-
schen Riekert en Ahlwardt ontspon zich
een zot tooneel. Riekert brak, in zijne
verontwaardiging, Ahlwardt's redevoe
ring herhaaldelijk af met den uitroep
„Lasteraar!" Hierop schreeuwde Ahl-
Wardt giftig: „U, mijnheer Riekert, ont
vangt als directeur van de Judenschutz-
truppe in Duitschland 12000 mark sa
laris 'sjaars!" buitensporig gelach).
„Infame leugenaar en lasteraar!" stiet
Piekert uit, hijgend van woede.
Benuigsen nam tweemaal het woord.
Eerst verklaarde hij zeer kort en fier
„Ik heb nooit eenig voordeel uit bouw
ondernemingen of iets van dien aard
getrokken. „Wie mij en mijne werk
zaamheid kent, zal dit gelooven" {alge-
1,l<iene instemming). Toen nu hierop Ahl
wardt met zijne gewone onbeschaamd
heid beweerde, dat Bennigsen door zijnen
invloed toch bewerkt had, dat zekere
spoorweg nader langs zijne grondbezit
tingen getrokken was, brak er een ge
weldige storm los, onder welke minuten
MAAR HST FraNSCH VAN PAUL FÉVAL.
Van 1 6 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
lang niets hoorbaar was dan kreten als
„G-ooit hem er uitSchoftHaalt den
schooier van de tribune. Er uit met
hem Orde. Maakt er een eind aan
Het had er veel van of Ahlwardt zoo
aanstonds openlijk op de tribune zou
worden afgeranseld. Nadat Ahlwardt
zijn collega Richter nogmaals voor laster
aar had uitgemaakt en onder bedreiging
tot de orde was geroepen, toonde Ben
nigsen de ongegrondheid ook der nieuwe
lastering van Ahlwardt aan. Daarop
betoogde Eugen Richter in een lange
redevoering dat Ahlwardt oude laster
praatjes met ongelooflijke domheid weder
opwarmde en eindigde als volgt„Giste
ren-avond hield Ahlwardt voor 20 pfen
nig entree in eene volksvergadering dezelf
de redevoering als heden gratis in den
Rijksdag. Ik heb het stenografisch ver
slag voor mij. En toch zegt hij dat
hij de gewichtigste stukken nog onder
zich gehouden heeft en niet aan den
Rijksdag heeft voorgelegd!"(/Zoor hoort!)
{AIgemeene opschudding.)
Het lid van het centrum Lieber
verklaarde te walgen van Ahlwardts
handelwijze. De conservatieve Freiherr
Von Manteuffel verlangde, met het oog
op Ahlwardt's verrichtingen tothiertoe
van hem de on verwijlde verklaring, dat
hij alle stukken onder zijn bezit aan
dJ te benoemen commissie zou overhan
digen, want anders was deze persoon
in staat om later opnieuw in de modder
te gaan woelen met de bewering „Och
aan die domme kerels van den Rijks
dag heb ik het gewichtigste niet eens
laten zien Dat houd ik nog onder
92)
kamenie"m -ikte haar tante, mile Olive, haar
geraas van V eu no£ een dienstbode. Het
ontwaken, i wii'ia,i'f)al !^er Wolven deed Alix
vertoefden. ,;e schrik ,vr°ulwen'die bij haar
Olive ver jor haar bewustzij^^Y^fee^le
Alix bleef alleen.
Hoe kort zij ook geslapen had, toch gevoelde
zij zich een weinig verkwikt. Het geraas van
den aanval wekte eenige onbepaalde gedachten
hij haar op, evenals een stoot tegen een gevuld
glas de daarin ondergedompelde voorwerpen
naar boven doet komen.
Zfi herinnerde zich haar onderhoud met
Lapierre en de doodeljjke smart, die haar ziel
gefolterd had. Zij noemde den naam haars
mij
Deze zaak moest nog vóór do
ontbinding van den Rijksdag uit den
weg zijn geruimd {Bijval). Onder groote
opschudding verklaarde Ahlwardt nog
niet al zijn materiaal te hebben over
gelegd doch hij beloolde dit voor de
commissie te zullen doen. Hierop besloot
de Rijksdag de bedoelde commissie te
benoemen. Groote hilariteit verwekte aan
het eind der zittingAhlwardt's pathetische
vaders, toen dien van Didier, voor wien in den
vervolge haar liefde die eener zuster of eens
engels was.
Zij stond op, wierp een mantel over
haar schouders, nam een toorts en verliet
haar kamer.
Er was niemand om haar tegen te hou-
den.
In den gang ontmoette zij verscheidene Wol
ven, die, eens meester van het kasteel, er
deden als in veroverd land; aar de Wolve.n
vluchtten bij het zien van deze bleeke gedaan
te, die van verre op een sprook geleek.
Zij dachten er niet aan, haar het verder gaan
te beletten.
Als bjj ingeving koos zij den weg naar de
kamer van Didier.
Men kan niet zeggen, dat Alix in een toe
stand van slaapwandelen verkeerde. Zij was
•werkelijk wakker, maar haar denkvermogen
was niet helder; zij 'lacht als in een droom.
Toen zij, alleen, in het holle van den nacht,
de deur van de kamer van Didier opende, kwam
de gedachte niet bij haar op, dat zij een
laakbare handeling pleegde, of eenvoudig
iets deed in strijd met de wetten van beta
melijkheid. In weerwil van het halfduister,
waarin haar geest zweefde, wist zij dat tusschen
haar en Didier een onoverschrijdbare afgrond
bestond, een afgrond, die nog dieper geworden
was na de beschuldigende mededeelingen van
Lapierre.
verklaring, dat hij niemand persoonlijk
wilde beleedigen, maar als een idealist
slechts streed voor het goede en ware.
De liberale afgevaardigde Horwitz be
twijfelde Ahlwardts intellectueele toe
rekenbaarheid. Hij las een ouden brief
van Ahlwardt voor, waarin de man
schreef, dat hij lijdende was aan neus-
polypen, die hem van tijd tot tijd de
helderheid van zijn denkvermogen deden
verliezen.
Bij de interpellatie van Moquier over
de aan Turpin verleende gratie werd
gisteren in den Senaat te Parijs aan
gedrongen op volledige toelichting.
In het belang van Frankrijk en van
net leger moest de Regeering (zoo weid
betoogd) tegen de betreurenswaardige
uitwerking der beschuldiging reageeren.
De zegelbewaarder zeide, dat de bege
nadiging van Turpin eene daad van
clementie was, welke aan de veroor
deeling geeue afbreuk doet. De minis
ter van oorlog verdedigde zijn personeel,
welks verhouding tot Turpin steeds on
berispelijk was geweest; en liij weer
legde de betichtingen tegen het depar
tement van oorlog. Ereycinet wilde
het recht van gratie voor Turpin niet
betwisten Hij dankte den minister van
oorlog voor dieDS gladde verdediging
van zijn personeel. Een historisch feit
is de aankoop der ontdekkingen van
Turpin, die 250.000 fr. ontving in tien
maanden. Ereycinet voegde er hij, dat
Turpin ééniglijk veroordeeld werd we
gens zijn hoek over het meliniet. Turpin
bewees aan de wetenschap diensten, en
dit rechtvaardigt zijne begenadiging.
Doch de onberaden stappen zijner vrien
den zullen haar doen betreuren. Men
moet een einde maken aan de legende,
die van Turpin eene soort van veroor
deelde om redenen van Staat maakt.
Na levendige toejuichingen, liep het
incident hiermede af.
De beweging in Engeland door her
aannemen der Home-Rule-bill in het La
gerhuis, in 't leven geroepen, blijkt nog
Zij had zich onderworpen, en haar zieleljjden
Gode opgedragen.
Zij kwam hem te hulp, die, eeus haar ver
loofde, thans baar broeder was.
Door bet angstgevoel van haar algeheele
toewijding, eer dan door de logische aaneen
schakeling van haar herinneringen en de af
schuwelijke verdenkingen, die aan haar koorts
waren voorafgaan en deze ten gevolge hadden
gehad, begreep zij, dat Didier in gevaar ver
keerde.
En zij kwam.
Het tooneel, waarvoor wij zooveel tijd be
hoefden om het te beschrijven, had in wer
kelijkheid slechts enkele minuten geduurd
eu toen Alix den drempel van de kamer van
Didier overschreed, was het gevecht reeds ge
ëindigd.
Zij kwam binnen, zooals wij reeds gezegd
hebben, den naam uitsprekende van hem, dien
haar zuiver en vroom geweten haar veroor
loofde, ja gebood te verdedigen.
I)e oud» hofmeester, overbluft door haar
verschijning, bleef onbewegelijk staan en bad
zelfs niet de kracht om zijn fiescb raad te
vragen. Alix, die reeds eenige schreden in de
kamer had gedaan zonder hem te zien, bemerk
te hem eindelijk, en met uitgestrekten arm wees
zij hem de deur. De grijsaard verdween zoo
snel als de slechte toestand van zijn beenen
hem dit toelieten.
Alix zette het licht op tafel en plaatste zich
steeds toe te nemen. De Lord-Mayor
van Londen heeft gisteren in het Man
sion House ongeveer 200 van de voor
naamste gedelegeerden van Ulster ont
vangen, die hem werden voorgesteld
door lord Londonderry. Sir W. Ewart
verklaarde, dat de bevolking van Ul
ster besloten is, het Iersche Parlement
niet te erkennen. Te Dublin bestond
het voornemen eene vergadering' te kie
zen van 600 gedelegeerden, welke zou
beslissen en de leiding hebben zou over
de maatregelen, te nemen als het Home-
Rule-ontwerp wet werd. In afwachting
daarvan, werden alle mannen hovende
16 jaren op de lijsten ingeschreven. In
ieder geval intusschen zal men trachten
de broeders in het Noorden tot kalmte
en vreedzaamheid te bewegen. Als de
burgeroorlog uitbrak, zou de verant
woordelijkheid voor het te storten bloed
vallen op het hoold van Gladstone en
van Morley.
De Lord-Mayor ontving de gedele
geerden op zeer hartelijke wijze ver
klaarde al het gewicht van de kwestie
te beseffen, en hun wantrouwen ten
opzichte van het Home-Rule-ontwerp te
deelen. Maar terwijl het hun plicht was,
dat ontwerp zoo krachtig mogelijk te
bestrijden, moesten zij zich daarbij be
palen tot de constitutioneele middelen.
Hij, de Lord-Mayor, zou nooit de mo
gelijkheid kunnen erkennen van het
gebruik maken van geweld om de wen-
schen van Ulster te verwezenlijken.
Binnen enkele dagen zou hij als voor
zitter optreden van eene groote bijeen
komst in de Guildhallvan de verte
genwoordigers van handel en nijverheid
uit de City, teneinde de gevolgen vap
het. Home-Rule-ontwerp na te gaan.
Paus en Keizer.
Omtrent het samenzijn van Keizer
Wilhelm en Paus Leo worden nog de
volgende bijzonderheden gemeld: Zoodra
de dienstdoende kamerheer, mgr. Miscia-
telli, de keizerlijke stoet van uit de
Clementine-zaal zag naderen, haastte
aan het benedeneinde van het bed. De deur
was open gebleven. Haar blikken trachtten de
duisternis in de gang te doorboren.
De koorts kwam weer op en omfloerste haar
denkvermogen.
Welk een vreemde lucht 1 zeide zjj na
enkele oogenblikken stilte, gedurende welke
haar oog Didier niet gezocht had. Waar
om slapen die mannen daar op den grond
Zij zijn gelukkig te kunnen slapen. Ik, ik zal
bidden.
Zij bracht haar hand aan haar voorhoofd.
Haar bleeke lippen fluisterden een gebed.
Op eens rilde zij.
Zij liegen zij liegenzeide zij. Het was
niet mijn vader, die den arm des moordenaars
bestuurde
Didier Didierriep van het plein en
onder het venster de meisjesstem, die wij reeds
meer gehoord hebben.
Didier I herhaalde Mile. De Yaunoy. haar
vluchtenle gedachten trachtende te vatten; ja,
juist om hem ben ik hier gekomenwaar
is hij?
Zij wierp een blik door de kamer en be
merkte den slapenden kapitein. Dat ge
zicht scheen eenklaps haar geest te verhel
deren.
Wordt vervolgdj