Dagblad voor Schiedam en Omstreken. No. 4596. bureau Jtooc^traat 817. Filips II en Don Carlos. ALGEMEEN OVERZICHT. Feuilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: PRIJS DER ADVERTENTIÈN NIEUWE SC HE COURANT Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers f 1.50 - 2.— - 0.05 Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124. «Sliff Van 1—6 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen komsten aangegaan. 26 Mei '93. De ministerieele crisis in Italië is luidens berichten uit Rome weder be zworen. De minister-president Giolitti heeft in de Kamer van afgevaardigden medegedeeld, dat alleen het ontslag van den heer Bonacci is aangenomen. De heer Eula is belast met de portefeuille van justitie, de heer Gagliardi met die van financiën. Het programma van het ministerie is onveranderd. De vaststel ling der begrooting en reorganisatie voor het recès is onvermijdelijk noodig. Het ministerie vraagt een votum van ver trouwen. Door den heer Fortes werd eene orde van den dag in dien zin voor gesteld. De discussie werd daarop tot heden verdaagd. Nauwelijks is aldus in het eene zui delijke land van ons werelddeel de crisis geëindigd, of in het andere, waar men conflict zoo lang mogelijk heeft trachten te vermijden, komt het tot een gedeelte lijke kabinetscrisis. Volgens berichten uit Madrid heeft de minister-president Sagasta een langdurig onderhoud gehad met Cauovas, den leider der conserva tieven, tevens hoofd van het vorige Kabinet, en deze verklaarde, dat zijn volgelingen geen obstructie-politiek zul len voeren voor wat betreft de begroo ting en de onvermijdelijke plannen van den titularis van financiën, doch dat zij met alle kracht zullen opkomen tegen de hervormingen door de titularissen van justitie en oorlog in hun depar tementen voorgesteld uit zuinigheid hervormingen die der schatkist een be nefiet van elf millioen zouden bezorgen. Dat is den bedoelden ministers te veel, zoo'n schromelijke ondankbaarheid treft hen diep en daarom zullen zij het bijltje er maar bij neerleggen, vergezeld wel licht, door de hoofden van de departe menten binnenland en openbare werken. Onder presidium van den heer Jules Critisch-Geschiedkundige beschouwing door L, L. 2) Alvorens zijn vader in 1554 naar Engeland zich bega1', om aldaar zijn tweede huwelijk met Koni .gin Maria te sluiten, koos bij op aanraden van den Duitsehen Keizer Karei V twee uitstekende mannen uit, opdat onder hunne leiding de jeugdige Carlos goed mocht wor den onderricht, èn op godsdienstig èn op we tenschappelijk gebied, D. Garcias van Toledo, broeder des Hertogs van Alva, werd Gouver neur van den jeugdigen PrinsDr. Suarez de Toledo diens Aalmoezenier en Geestelijke leidsman. Maar weinig eer schijnen heide leer meesters voor hunne moeite er bfi den vreemd soort igen knaap te hebben ingelegd, die, naar Delafosse (Bonapartist) heeft zich in de Rechterzijde der Kamer van afgevaar digden te Parijs een nieuwe groep ge vormd, die van het Appel au peuple. Het program dezer groep is uitertst een voudig verkiezing van den president der republiek door het algemeen kiesrecht en referendum. Een gestadig plebisciet, zoowel voor de aanwijzing van het hoofd van den Staat, als voor de bekrachti ging van alle wetten, die eenig belang hebben. Het tegendeel dus van eene parlementaire regeering. De groep be vat in de eerste plaats de Bonapartis- ten en de Boulangisten, maar tracht partij genooten te vinden in nog wijde ren kring. De verdeeldheid in de Duitsche cen trumspartij is naar luid van verschil lende berichten uit Berlijn fhans niet meer te loochenen. In Westfalen waar onlangs de verkiezing van den hekenden Fusangel tegen den centrumscandidaat reeds een bedenkelijk verschijnsel op leverde, heeft zich thans opnieuw een anderen katholieke candidaat, de zoon van den beroemden Sohoiiemer-Alst, tegen den centrumsman candidaat ge steld, en hij wordt openlijk door zijn vader gesteund. De zoogenaamde West- faalsche boerenkoning, vroeger de meest met Windhorst gevierde centrumaan- voerder, heeft zich eergisteren te Munster in de aldaar gehouden partij vergadering, met zijn geheel gevolg uit den land bouwersstand afgescheiden van de offiei- eele centrumpartij. Gisteren hebben de Westfaalsche landbouwers, met Schor- leraer Alst aan het hoofd, reeds een eigen verkiezingsmanifest uitgevaardigd, waarin zij zicli, in strijd met bet offi- cieele centrum manifest, voor het leger- plan en de landbouwbescherming ver klaren. De blijkbare reden der scheiding lag hierin dat eergisteren in eene bijeen komst van commissieleden der provin cie bij meevderheid van stemmen een voorstel van Schorlemer Alst werd Strada ons verhaalt, meer vermaak vond, in de konijntjens, die men hem bracht, dood te martelen, en in allerlei stuiptrekkingen te zien sterven, dau in het luisteren naar en opvol gen van de herhaalde lessen en onderrichtin gen zijner Gouverneurs. Dit blijkt uit brieven van Filips II in 1558 geschreven. Reeds toen had de ongelukkige vader een slecht denk beeld van zijn zoons karakter opgevat, en beklaagt lijj zich over diens weinigen lust voor stndie, en als Filips jaren later zich wederom in Spanje bevond, drong hij er her haalde malen bij zijn zoon op aan, dat deze zich minstens of de hem noodzakelijke vakkeu zou toeleggen. Op 15-jarigen leeftijd verstond hij nog geen andere taal dan de Spannsclie. Hierin moesten hem alle lessen en onder richtingen worden gegeven, omdat hij wei gerde een vreemde taal te leeren. Deze vol slagen lusteloosheid, om zich de noodige ken nis te verschaffen, kan men behalve aan zijn wispelturig en onverdraagzaam karakter, ook eenigszins aan een natuurlijk gebrek toeschrij ven. Uit Hooft blijkt, dat men destyds van oordeel was, dat zwakheid van verstand vóór alles oorzaak was van de dolzinnigheden, die Carlos van kindsbeen af beging. Of zoo iets een familiekwaal zijn kan, die van overgroot moeder op achterkleinzoon overspringt is ons wel een weinig duister. Of Hooft het echter geheel en al verwerpt Toch schijnt hfj er het vreemdsoortige wel eenigszins van te heb- verworpen, waarin hij verlangde dat van de afgevaardigden in de provincie Westfalen zouden worden gekozen, vier personen uit den landbouwersstand en het. aan het iederen afgevaardigde der centrumspartij vrij zou slaan welke stem hij ten opzichte van hetlegerplan zou uitbrengen. De landbouwkwestie is naast het legervraagstuk oorzaak van de verdeeldheid in het centrum.Delandbouw- kwestie heeft de kiezers ten plattelande oproerig gemaakt tegen het Centrum, dat voor de handelsverdragen heelt gestemd. Voornamelijk in Beieren bewerkt de agrarische beweging den afval van het Centrum, die zich bij geheele scharen landelijke kiezers vertoont. Maar de groote oorzaak der verdeeldheid ligt wel hierin, dat liet Centrum niet meer gevoelt de machtige leidende hand van Windhorst, die de verschillende heterogene bestanddeelen der katholieke staatspartij wist hijeen te houden. Het onderzoek betreffende den beken den brief van prins Albrecht van Pruisen wordt voortgezet. Er is nader geconsta teerd, dat de brief te Berlijn door de post behoorlijk is afgeleverd, echter niet in handen van Winterfeldt is gekomen, maar op weg naar hem uit de handen is geraakt. Voorts is uw bekend gewor den, dat de vrije-conservatieve afgevaar digde baron Kardorff beeft, deelgenomen aan de pogingen om eene verzoening tussehen den Keizer en Bismarck te be werken, waarover de brief handelde. Met bet oog op de wenscben naar zoodanige verzoening, welke wenscben van verschillende zijden steeds krachtiger worden geboord. wordt officieus ver zekerd, dat de Keizer wel tot eene ver zoening bereid zou zijn, maar dat Bis marck daartoe alsdan den eersten stap zou moeten doen, en hiertoe is Bismarck, gelijk men weet, niet te bewegen, omdat hij zich gekrenkt gevoelt. Mag men de geruchten gelooven, die in den laatslen tijd te Londen loopen, ben ingezien, ons althans kwam het voor, als deed de ouderdom van den grijzen Karei ten naastenbij den dienst vau een overhaalbrug. Doch Hooft spreekt alleen van een „men zegt," wij beschuldigen hem dus niet. Het vredesverdrag in 1559 te Cambray tus sehen koning Filips en Hendrik II, koning van Frankrijk, gesloten, kunnen wjj hier niet stil zwijgend voorbijgaan. Tijdens de vrede-preliminairen aldaar, was in een der artikels, ter verzekering der onder linge goede en duurzame verstandhouding tus sehen de twee machtigste katholieke konink rijken, bepaald, dat Don Carlos, en Hendriks dochter, de prinses Isabella, hadden zij een maal de jaren bereikt, met elkander in den echt zouden worden verbonden. Nu kwam tot groote algemeene droefheid, kort voor het definitief sluiten van deb vrede, Filips tweede gemalinne, Maria van Engeland, te overlijden. Daar stond nu Filips op twee eu dertigjari gen leeftijd ten tweede male weduwnaar. Nog kracütig was zijne gezondheid, en aan een zijden draad hing het voortbestaan van zijn geslacht. Politiek en Godsdienst, beide raadden hem een derde huwelijk aan. Nu werd het van wederzijde voeglijker geacht, dat Filips zelve zich met Isabella vereenigde. Artikel 27 van het tractaat waarin bovenge noemde bepaling vervat was, werd heimelijk verduisterd en de nieuwe er voor ingeruild. Met opzet deelden wij dit feit mede, omdat dan gaat Old England in de naaste toe komst een onrustigen tijd tegemoet. Het gerucht is verbreid, dat de Koningin aan Gladstone zou hebben gezegd, dat naar hare meening de verwerping van het home-rule ontwerp door bet Hooger- huis de ontbinding van het Parlement moest tengevolge hebben. Gladstone zou hiertegen hebben aangevoerd dat een votum van het Huis der Lords geen voldoende grond was voor het aftreden van een Kabinet, dat de meerderheid in liet Lagerhuis had, of voor eene Par- lementsontbinding. Hij zou verder het voornemen hebben te kennen gegeven na de verwerping van zijn ontwerp door het Hoogerhuis, bet Lagerhuis te ver dagen en zijn nujaarszitting te besteden aan de wetgeving voor Engeland, in het voorjaar het ontwerp nogmaals bij het Hoogerhuis in te dienen en dan eeist tot de ontbinding van het Parlement over te gaan. Uit verklarin gen van leiders der oppositie die met het hof in nauwe betrekking staan, wil men opmaken, dat zij aan kort aan staande verkiezingen gelooven, die den val van Gladstone zullen veroorzaken. In de hoofdstad van de Iersche pro- testantsche provincie Ulster, Belfast,heeft gisteren lord Salisbury in een door 5000 personen bezochte vergadering een rede gehouden. Natuurlijk bestreed hij met nadruk het home-rule-ontwerp, dat, zeide hij, het werk van Gladstone alleen is en niet het resultaat der openbare mee- ning. Hij spoorde nochtans zijne hoor ders aan, zich te onthouden van ruw geweld. Voor het overige bleef hij de wet onaanneembaar achten. De aange nomen amendementen, waarbij de su prematie van het Parlement en het veto der Kroon worden omschreven, boden geen afdoenden waarborg van bescher ming. Het Hoogerhuis zou het ontwerp ongetwijfeld verwerpen, en de stelling van dit Huis is onveiwinbaar, zei Sa lisbury, daar de lords de openbare mee- ning in Engeland vertegenwoordigen sommige schrijvers daarom een geheel ver haal gesponnen hebben, dat tot niets anders dienen moet, dan om te bewjjzen, dat koning Filips hij de vermeende veroordeeling zfin zoons geheel en al uit jalousie gehandeld heeft. Hjj zoude vertoornd geweest zfin, om eeüe ongeoorloofde betrekking van zyne echtge- noote, Isabella, met zijn zoon. Dit vermoeden moet onder anderen gegrond geweest zijn, op een gezegde van D. Carlos, waarin deze zjjn vader verweet, dat deze hem, Carlos, zjjne bruid ontnomen had. Meermalen moet volgens die schrijvers, D. Carlos zich in denzelfden zin hebben uitgelaten. Ook weten zjj ons mede te deelen, dat althans volgens uiterljjken schijn, de omgang van Filips' zoon met zfine stief moeder van vrij gemeenzamen aard was. Wat hiervan zij, wij wagen het niet, voor zoovere het die verstandhouding aangaat, er-ie..slis sing te nemen, zoolang ons de authentieke stukken daarvan onbekend zijn. Het is waar, de meeste geschiedschrijvers raken dit punt aan, maar positieve bewijzen hebben wfi er tot nu toe niet voor gevonden. „Er liep een gerucht,enz." ziedaar wat de meesten, ja, allen, u er van weten te zeggen. Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1893 | | pagina 1