Dagblad voor Schiedam en Omstreken. eerste blad. No. 4624. 16de Jaarg. Zondag 2 Juli 1893. bureau SbooQzlxaat 317. Parijsche Kroniek. ALGEMEEN OVERZICHT. PRIJS VAN DIT BLAD: Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers f 1.50 - 2.— - 0.05 Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124. PRIJS DER ADVERTENTIÈN Van 1 6 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen komsten aangegaan. De Kamerzittingen van 19 en 22 dezer hebben zich weder dooi zulke par lementaire stormen onderscheiden, dat nien moeielijk haars gelijken in de staat kundige geschiedenis zoude terug vinden. In de eerste werd Olémenceau door de Oud-Boulangisten Deroulède en Mille- v°ye zoo wreedaardig aan de schand paal gebonden, dat een ieder, zelfs zijn vrienden, hem nu voor good zedelijk dood hieldenen ziet, in de tweede, komen dezelfde tegenstanders met zoo genaamde onthullingen waaruit het hoog verraad door Olémenceau gepleegd, dui delijk moest blijken, en eensklaps verkeer den de kansen.De door oen zekerenNorton aan de Engelsche ambassade gestolen Papieren, in die zitting door Millevoye geproduceerd en welke hij door de ver- °utwaardigde Kamer gedwongen werd in hun geheel voor te lezen, konden de proef van een ernstig onderzoek niet doorstaan en berden door al de leden, op vier na, als lasterpraatjes verklaard, zoodat Derou lède en Millevoye hun ontslag namen, deze laatste door zijne vrienden er toe gedwongen. De onzedelijke en onhandige Wapenen, gebruikt om Clémenceau te Verpletteren, verwondden den aanvaller Zelf en gaven aan zijn tegenpartij de ge legenheid zich van zijn vroegere neder laag weer wat te herstellen. Daar de Kamer nog slechts eenige weken te leven heeft en bij het weinig nuttige wat zij verrichtte, zich nu nog belachelijk be gint te maken, ware het maar beter dat zjj voor goed ontbonden werd. De Figaro vond een zeer koddige reden, waarom de toen nog wat lijdende president dit niet doen kon„le médecin ayant ordonnéa Mr. Caruot de gayder sa chambre en daar moest hij zich wel aan houden. De Kermis te Neuilly, een der voor steden van Parijs, bekend onder de be naming van fa Fete de Neuillyis Weer begonnen, en verdient, omdat zij hier de grootste onder hare zusteren kan genoemd worden, wel eens eene korte beschrijving. Waar men in Neder land de kermissen met wat erg gekleurde Qurksche geest veroordeel en afschaft, kan men in Frankrijk het tegendeel Waarnamen, en ik overdrijft niet, wan- neer ik Z'g, dat het in en om Parijs het geheel.: jaar door foireis. Die van Neuilly wordt in de Avenue Van denzei ;den naam, dat is van de poort Maillot tot aan de brug van Neuilly, gehouden en maakt eone wandeling van jum.ster:; drie kwartier uur gaans uit. Dn telbare koek- en speelgoedkramen, Winkeltjes met de laatste nouveautés de l^aris, photographie-tenten, loterijen, lir de salonsmet soms zeer aardige sur prises vormen met allerhanden spellen eu théatres twee eindelooze rijen waarin e draaimolens, als montagnes russes en zelfs een als stoomboot ingericht, met 'Unne monsterorgels, door stoommachi nes in beweging gebracht, het muzikale gedeelte meer dan voldoende aanvullen. Daar is het honden-en-apen spel van Corvi, de vreugde der kinderen, met zijn geleerd viervoetig gezelschap, waar onder acteurs die als ware artisten comediespelen en soms de clowns Auguste en Boum-Boum beschamen. Iets verder het Palace Theatremet de „oprechte" danse serpentineniet door de Engel- sclie „Loie Fuller" doch door deFransche „Louise Foul l'air" uitgevoerd en de beroemde buikspreker James, weer een Engelscbe naam, die dezen winter zoo veel succes in de Parijsche salons ver worven beeft. Om alles op te noemen, daarvoor zoude zelfs de vergroote NSchied. Courant geen plaats genoeg aan bieden, doch de twee groote menageriën mag ik toch niet vergeten. De eerste, die van Pezon met zijn wilde pension- naires wordt altijd druk bezocht. Bij iedere voorstelling dringt hij in tien kooien dier gevangenen en 's avonds vertoont hij zijn panter „Alice", welke eerst den 4n Mei van dit jaar, door den beroemden reizigerBochethulon,in Frank rijk werd aangevoerd. De tweede is de tent van Bidel, waarin met den patroon, ook de bekende tem mers Salvador, Carrère en Jouvain wer ken en waar 's avonds een wonder sterk gedresseerde leeuw, het grootste exem plaar in Europa, zooals de eigenaar zelf verklaart, gepresenteerd wordt. De maire van Neuilly, die zich gunstig van zijne roode confrères van St. Dénis en St. Quen onderscheidt, heeft dit jaar de confetti spirales en vooral die on- verdragelijke pauwenveeren, waarmede sommige ploerten de vrouwen van alle standen in de halzen kietelden, hetgeen natuurlijk dikwerf tot standjes aanlei ding gaf, streng verboden. Ook viel mij o]i, dat geen enkele waarzegster, kaart legster noch somnambule, vroeger zoo talrijk, thans het feest meer opvroolij- ken. Ook daarin moet de politie cle hand hebben, en hoewel ik nooit kon begrijpen, hoe deze lezeressen in de toe komst, hun brood verdienden, moeten toch vele onder haar goede zaakjes doen, en ik heb me wel eens laten wijs maken, dat er onder deze moderne Sibyllen ge vonden worden, die zelve aan hare ge heime kunst gelooven. In de Mémoires van Casanova, die ik een ieder afraad te lezen, komt eene anecdote voor, het hierboven staande bevestigend. Casanova had met eene rijke oude dame kennis gemaakt, die, zooals zij zeide, aan spoken en too ver ij geloofde. Om haar te behagen en geld af te zetten, blufte hij in haar bijzijn op zijne bovennatuurlijke macht. Zij wilde zoo gaarne den duivel zien en Casanova beloofde haar hem te voorschijn te zullen roepen. Hij verschafte zich een boek over de zwarte kunst han delende en begon in gezelschap dei- oude dame de aanroepingsformulieren uit te spreken. In de grootste span ning luisterde zij, bevende van nieuws gierigheid en niet minder van angst, naar die, voor haar, onverstaanbare woorden. Casanova had, toen hij al die kunsten begon, inwendig met de licht- geloovigheid zijner dupe gelachen doch langzaam aan die toovercirkels trek kende en rond het ontstoken vuur loo- pende, werd hij door ongekende vrees overvallen, en toen hij de woorden zou gaan uitspreken, waarop Satan moest verschijnen, viel hij zelf in zwijm. Deze esprit fortvan zijn tijd, geloofde zeker niet aan zijn kunsten en wist wel dat zijne uitnoodiging vruchteloos was, en toch kon hij geen weerstand aan zijne zenuwen en opgeschroefde ver beelding bieden hoe zouden dan som mige waaizegsters ook niet in ver voering geraken en zich voor hare voor spellingen laten medeslepen en drunken maken Wie heeft niet op de eene of andere Kermis, een jong paartje, half vertrou wend en lachende bij de beroemde Ma dame Lenormand, of ten minste een barer leerlingen, zien binnen gaan Wilden die bezoekers hunne toekomst kennen Ja, zeker, doch een vaag ge voel zeide hun toch dat die alleen aan God bekend is, en wat zij vooral zoch ten, was een grap te hebben en de be vestiging, door een andere mond, van al was het ook maar één hunner geheime wenschen of droombeelden voor de toekomst, en dat verlan gen is best te begrijpen. Bijna allen die eene somnambule gaan consul teeren, weten wel, dat het maar gekheid is; doch zij vermaken er zich mede en vinden het een genoegen,-in die profe tische stem de echo hunner éigen ge dachten te hooren. Er is een vermake lijk woord dat reeds uit de achttiende eeuw dagteekent. Een oude markies, door de jaren leelijk beschadigd, laat zich door zijn kamerknecht kleeden. Deze oolijke knaap doet zijn meester, terwijl hij hem de armen in de jas helpt steken, niets dan loftuitingen op zijn gezondheid, frischheid en jeugd hooren: „Mijnheer de markies, ziet er nog uit, alsof hij nog twintig jaar oud is. Mijn heer de markies verdient nog door alle vrouwen bemind te worden."De mar kies, die aandachtig geluisterd heeft, zegt eindelijk, zijn vleier bij het ooi- vattende „Ga zoo voort, schurk, ik „weet heel goed dat er geen woord van „alles wat ge me zegt, waar is, maar „toch, doet het plezier." De meeste menschen zijn geen wijs- geeren en de vrouwen nog het minst en daarbij, wie heeft niet het zwak, al houden wij het zooveel mogelijk, ja soms ook voor ons zeiven, geheim, om te gelooven wat wij wenschen. Bij die helderziende dames kreeg men voor enkele stuivers een kijkje in de toekomst, en dat was waarachtig niet duur be taald. Met ze te verbieden heeft het Fé'te de Neuilly veel van zijn aantrek kelijkheid verloren. Fidelius. Parijs 1830 Juni 1893. 1 Juli '93. Blijkens berichten uit Berlijn zal keizer Wilhelm op Zaterdag 8 Juli weder de Noorsche Fjorden gaan bezoe ken. Ditmaal gaat keizerin Augusta Victoria mede, maar de keizerlijke prin sen zullen op 9 of 10 Juli, evenals verleden jaar, naar Willemshöhe, bij Kassei, worden overgebracht. Deze reis van Keizer en Keizerin zal circa een maand duren, en met een bezoek aan koningin Victoria op Osbornebouse, bij Cowes, op het eiland Wight, besloten worden. De huwelijksplechtigheden van Victoria's kleizooD, den hertog van York, en Mary von Teek, welke, naar men weet, op 6 Juli bepaald zijn, zullen dus niet, zooals 't eerst heette, door den Keizer worden bijgewoond. Ook de oude Bismarck zal weder naar Kissingen gaan en ook nu, gelijk verleden jaar tijdens de afwezigheid van den Keizer, zich te Leipzig, Munchen en elders door zijne aanhangers ovaties laten brengen. Maar de juiste datum van zijn reis is nog niet vastgesteld, daar juist zijne echtgenoote bedenkelijk ziek ligt. Of werkelijk een meerderheid voor een gewijzigde Legerwet zal voorhanden zijn, daarover kunnen de geleerden het nog maar niet eens worden. Over 't alge meen acht men die meerderheid verze kerd, maar dan rekent men alle Polen en anti-semieten en leden der Vrijzinnige Vereeniging bij de Regeeringsmeerder- heid, en de Germania houdt vol, dat dit een misrekening is, daar de meeste der thans gekozen Polen bepaald zullen tegenstemmen en ook het meerendeel der anti-semieten, terwijl bij de Vrijz. Ver. de aanneming zal afhangen van wettelijke waarborgen voor den twee jarigen diensttijd. Zoo komt dus de Ger mania tot de slotsom, dat er voor de Legerwet ook in den nieuwen Rijksdag nog geen meerderheid zal gevonden worden. Hetzelfde blad vestigt ook de aandacht op het merkwaardig feit, dat in den nieuwen Rijksdag de gezamen lijke liberalen en radicalen en demo craten (nat. lib., Vrijz. en Zuidd. Volks partij) nog niet eens zoo sterk gebleven zijn als het Centrum alleen, hetwelk, ongerekend prins Arenberg en deken Lender, 94 leden telt, en met inbegrip der zeven Duitsch Hannoversche of Welfi- sche hospitanten zelfs 101. En nog heb ben de liberalen hun zetels grootendeels bij de herstemming aan accoordjes te danken, daar zij bij de stemming van 15 Juli met hun allen slechts een 25- tal zetels behielden. Sedert 40 jaar is het aantal liberalen, radicalen en de mocraten in geen enkel Duitsch parle ment, zóo gering geweest, en men kan het nu als vaststaand aannemen, dat het liberalisme voor goed zijn plaats heeft ingeruimd aan het socialisme, ter wijl de conservatieven langzamerhand verdrongen worden door de anti-semieten. Alleen het Centrum staat pal en behoudt, ondanks alle stormen, zijn circa 90 vaste zetels, onverminderd zijn kansen NIEUWE SCHI IUlMimnmriMiiiin.r.mhm.i.1.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1893 | | pagina 1