Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 16de Jaarg. Woensdag 5 Juli 1893. No. 4626. bureau <$oocj£traat 317. ALGEMEEN OVERZICHT- Grootvader Feuilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: f 1.50 - 2.- PRIJS DER ADVERTENTIÊN NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers - 0.05 Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124. 'lllllllllHllllllilliiiliillllli Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen komsten aangegaan. 4 Juli '93. De meer en meer zorgwekkende daling c'er zilverwaarde, welke in Amerika reeds kier en daar tot schorsing der mijnon t- ginning en sluiting der staalfabrieken dreigt te voeren en aan handel en in dustrie onberekenbare schade berokkent, heeft president Cleveland doen hesluiten, het Congres of Parlement der Yereenigde Staten van Noord-Amerika éen maand vroeger dan zijn aanvankelijk plan was, reeds tegen 7 Augustus in buiten gewone zitting bijeen te roepen. In zijn desbetreffende proclamatie zegt hij, dat de oorzaken der tegenwoordige crisis Vooral gelegen zijn in een onverstandige koancieele politiek, welke zoo spoedig hogelijk moet gewijzigd worden. Thans bestaat in de Yereenigde Staten van Noord-Amerika nog de wet-Sher- U'un van 14 Juli 1890, waarbij het ministerie van financiën voorgeschreven ls maandelijks 4.5 millioen onsen zilver te koopen, doch deze wet, die aange nomen is met het oog op een toen niet geheel onwaarschijnlijke wederinvoering van het bimetalisme (waarbij iedere particulier het recht heeft goud en zil ver te laten aanmunten), is thans niet langer uitvoerbaar. Slechts de eigenaars van zilvermijnen zouden er voordeel bij kebben en zoo heeft president Cleveland dan het besluit genomen, dat wij bier- koven vermeldden. Een feit dat van het grootste belang 18 voor de geheele beschaafde wereld keeft de vorige week in Britsch-lndie plaats gehad. Bij besluit van 29 Juni 18 aan het zilver zijn rang als stan daard-metaal ontnomen, zoodat voortaan slecbts van regeeringswege zilver mag aangemunt worden. Dat het bestuur Van Engelsch-Indië daartoe is overge gaan, was een noodzakelijkheid. De wisselkoersen toch op dat land waren 2) nik heb u nog iets te zeggen, Martha, "®gon de oude man, nadat hij zich in een arm- stoel had neergezet en weer op adem was gekomen. «Nu, .wat is het vader?" n Ja, i'; heb van morgen in mfjn kast gezien en uu »De lepel," zeide Martha, om haar vader te nelnen. 'pen. ggjNeen, niet de lepel," antwoordde hjj, „het "Wat is er dan met het geld AnWas alles we£> Martha, alles." mn t weg? Het geld, waarvan u leven uit' vat'er' *s kat alles weg!" riep Martha lot op den laatsten penning." sedert 1870 door de ongelijke waarde verhouding van het zilver tegen het goud, zoo onvast, dat de handel niet meer was dan een groote dobbelpartij. Wanneer men waren uitzond, wist men wel, hoeveel ropijen men er voor krij gen zou, maar hoeveel dat in zijn eigen munt zou zijn, hing af van de waarde verhouding der beide metalen. De waardevermindering van het zilver heeft verschillende oorzaken. In de eerste plaats de groote productie, die voortdu rend bijna geregeld toegenomen is, en ten tweede de invoering van den gouden standaard in Duitschland. Dejaarlijk- sclie zilverproduetie wordt op bijna 2.5 millioen K. Gr. geschat, in 1892 zelfs op 5, een veel grooter gewicht dan aan goud geproduceerd wordt. In de tweede plaats heeft Duitschland van 18751878 od ge veer 3.5 millioen K. Gr. op de markt gebracht, zoodat het zilver door zijn overvloed spoedig in waarde verminderde. Het officieele rapport over de ramp der Victoria van admiraal Markham is gisteren te Londen verschenenHet rap port zegtDen 22 Juni 's namiddags te 3 u. 28 m. kruiste het eskader langs de kust bij Tripoli, toen aan boord der Victoria het sein geheschen werd, dat het eskader koeren moest. Maikham, die zich aan boord der Cam perdown bevond, van oordeel dat de af stand tusschen de schepen daartoe on voldoende was, aarzelde de order uit te voerenmaar Tryon seinde „waar wacht gij op?" Toen gaf Markham aan den last gevolg, maar ziende dat eene botsing waarschijnlijk was, liet hij de Camperclown achteruit gaan. In weerwil daarvan trof de voorplecht der Camperdown de Victoria. Admiraal Tryon seinde, dat het uitzetten door de andere schepen onnoodig was. De Victoria zonk echter na 13 minuten. Geen spoor van paniek heerschte aan boord van het schip. Bij de ramp hebben 22 officieren en nog 336 van de bemanning het leven ver loren. Martha kon het niet gelooven. Zij bracht haar zuigeling naar een buurvrouw en wilde, dat de oude man dadelijk met haar naar zijn huis terugkeerde. Hij gaf haar den sleutel en zij rukte met een haar anders ougewone heftig heid de kast open. Zij vond ook spoedig den linnen zak, waarin haar vader gewoon was zijn schatten te bergen hij stelde in spaar banken geen vertrouwen mnar hij was geheel ledig. Hoe zij hem ook schudde en wendde, er wilde zich niets, dat op een geld stuk of bankbiljet geleek, vertoonen. Zjj door zocht de kas, liet alle oude lappen door haar vingers gaan, maar kwam toch eiudelfjk tot de treurige overtuiging, dat haar vader de waarheid had gesproken. „Gjj zijt bestolen, vader, er is iemand in uw kast geweest," riep zjj wanhopig uit. „Neen, Martha, dat moet ge niet zeggen niemand buiten mij is in de kast geweest, ik heb alles verteerd. Het was ook zooveel niet, bij elkander niet meer dan tachtig pond ster ling, en die konden toch niet eeuwig duren, De fout ligt aan mijik leef te lang." Verder kwam de oude man niet, De smart overwel digde hem. Luid snikkend viel hij op een stoel neder. Ook Martha vermocht niet haar tranen in te houden. De gedachte aan de toekomst van haar vader en aan zijn volslagen armoede was te verschrikkelijk voor haar. Zfjn geld was opgebruikt, en de weinige meubels en de zil- Yolgens berichten uit Parijs heeft Millerand de regeering geïnterpelleerd over het gedrag der politie bij gelegen heid eener Zaterdag 11. door studenten gehouden betooging en over de oorzaak van het overlijden van een voorbijganger, die gekwetst werd, terwijl de politie de studenten uiteendreef. De minister-pre sident Dupuy zeide een onderzoek toe, en verzekerde, dat de schuldig bevon- denen niet ongestraft zouden blijven. Eene door Turel voorgestelde motie van orde, waarmede Dupuy verklaarde zich te vereenigen, werd zonder hoofdelijke stemming aangenomen, waarna de Kamer de beraadslaging over de Staatsbegroo- ting hervat heeft. Het comité voor de begrafenis van den persoon, die Zaterdag 11. tijdens de botsing tusschen de studenten en de politie door deze laatsten gewond werd, en dientengevolge overleden is, heeft verklaard, niet voor de handhaving der oide te kunnen instaan, als Loze niet ontslagen wordt. De studenten hielden gisteren-avond eene betooging voor de prefectuur van politie, waarvan zij alle ruiten ingooiden en een groote deur uit de hengsels wierpen. Drie honderd agen ten deden een uitval en joegen de stu denten uiteen. De straten zijn nu af gezet door de republikeinsche garde te paard. De vernieling, aan het gebouw der prefectuur aangericht, is belangrijk. Nadat de studenten uiteengedreven wa ren, brachten zij den boulevard Saint Michel in rep en roer, waar zij kiosken omverwierpen, gaslantaarns verbrijzel den en aan politieagenten hun wapen ontnamen, waarbij drie agenten werden gekwetst. Eene bende poogde de brug over te trekken, doch werd tegen ge houden. Een tweede bende trok voort naar andere boulevards. De prefect van politie ontkent zijn ontslag te hebben genomen. Het hangt thans van de Poolsche fractie in den Rijksdag te Berlijn af, of de nieuwe Duitsclie Legerwet zal veren lepels waren zeker nauwelijks zooveel waard als zijn begrafenis zou kosten. Het was een treurige tijding, die Martha haar man moest brengen, en zij wilde dat zoo voorzichtig mogelijk doen. Doch zoodra Frank thuis kwam, kon zij haar smart weder niet be- heerschen. „0, Frank," weende zij,„ vaders geld is op gebruikt tot den laatsten penning.„ Frank begreep den toestand dadelijk en trachtte de opgewondenheid zijner vrouw daar mede tot bedaren te brengen, dat hfj het be richt zoo kalm mogelijk aanhoorde. „Nu, wanneer hij hulpeloos is, moeten wij grootvader bij ons nemen. Frank ging naar het huis van den ouden man, pakte de meubels en de zilveren lepels bij el kander, zond den huissleutel naar den eigenaar, nam den oude bij de hand en bracht hem onder zijn dak, waar hij hem met de woorden „groot vader, beschouw dithuis als hetuwe", in den arm stoel naast den schoorsteen plaatste. Zöo waren dan Frank en Martha, behalve met de zorg voor hun eigen kroost, ook met die voor den ouden hulpeloozen man heiast. En hij was werkelijk een last, ofschoon de echtelieden het niet voor elkander wilden be kennen. Hij was een dure kostganger, want hoewel hij niet veel at en zich met een de- scheiden bed in de slaapkamer der kinderen vergenoegde, zoo had hij toch de met zfjn om standigheden weinig passende gewoonte, sterk worden aangenomen. De fractie telt 19 leden tegen 17 in den vorigen Rijks dag en de meerderheid (11 leden) is nu tegen de Legerwet. Yoor de ver kiezing was de verhouding aldus9 vóór het legerontwerp (geamendeerd door Yon Huene) en 8 daar tegen. Daar echter bij de Polen fractionszwang be staat, stemden allen in den Rijksdag met de Regeering. Wordt thans deze fractionszwang wederom in toepassing gebracht, dan schijnt bet legerontwerp verloren. Het is echter niet onwaar schijnlijk dat de Polen zich ditmaal bij de stemming in twee fractiën zullen splitsen. De Regeering zal daartoe na tuurlijk haar uiterste best doen, maar de Polen hebben vele grieven. Zij zijn stelselmatig achter de bank gezet en gekrenkt in hun meest dierbare gevoe lens. Bismarck begon een soort verdel gingsoorlog tegen hen. Hij liet de land goederen der edelen opkoopen, zond tal van protestantsche boeren, onderwijzers en ambtenaren naar de Poolsche pro vinciën, kortom ontzag geen middel om de gewesten, die eenmaal het Pool sche koninkrijk vormden, te germa- niseeren. Sinds Bismarck's aftreden is de strijd iets minder hevig gevoerd. Maar nog altijd zijn er vele grieven blijven bestaan, vooral in zake het onderwijs en het gouvernement zal ongetwijfeld meer dan éen concessie moeten doen, om een deel der Poolsche stemmen voor liet legerontwerp te vormen. De zoo lang gesmade Polen geven thans den doorslag. Nu het Hongaarsche ministerie-We- kerlé met zijn voorgenomen kultuur- kampf, op het krachtig verzet van Kei zer en Episcopaat is afgestuit, en er voor de aanneming zelfs van zijn be scheiden wetjes tot invoering der re gisters van den burgerlijken stand en tot emancipatie der Joden niet voel kans schijnt, wil het, naar men uit Pesth bericht, in ontbinding der Tweede Kamer van den Rijksdag heil zoeken. Yolgens te snuiven, terwijl hjj een flink glas bier des morgens niet kon missen. Niettemin kwam er nimmer een klacht over Frank's of Martha's lippen totdat de toename van het huisgezin iederen penning een hoe- langer hoe grooter waarde verleende. De cri sis kwam op dien avond, toen Frank tot Mar tha zeide: „Wat moeten wjj beginnen?" „Gjj moet niet langer voor hem te zorgen," antwoordde Martha met zwakke stem. En ter wijl de oude man sliep, deelde zfj hem daarop haar plan mede, om grootvader maar naar het armenhuis te brengen. Het besluit was genomen, en nog sliep groo- vader in zijn armstoel rustig voort Geen van heiden had den moed hem te wekken. Zjj vreesden, dat de oude man hun gedachte zou raden. „Martha", riep de oude, opeens ontwakend, „waar zjjt gij? Martha zocht hare tranen voor hem te ver bergen en zeide hem vriendelijk, dat het tijd was om naar bed te gaan. Zij nam hem bij de hand, leidde hem naar de slaapkamer en hielp hem te bed. Toen Martha weer in de huiskamer was, stak Frank schuchter het hoofd naar binnen, en vroeg: „Hebt ge hem naar bed gebracht {Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1893 | | pagina 1