Dagblad voor Schiedam en Omstreken. lijdiek van Om H. ïafc L« 1 over den H. Rozenkrans. ^Bureau £booQ&ixaai 317. De Poolsche Banneling. 16de daarg. Woensdag 20 September 1893. No. 4691. Feuilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers f 1.50 - 2.— - 0.05 Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd volgens de Wet van 28 Juni 1881 {Stsbl.) No. 124. PRIJS DER ADVERTENTIÊN Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen komsten aangegaan. Aan Zijne eerbiedwaardige broeders de Patriarchen, aartsbisschoppenbisschoppen en andere ordinariussen, in vrede en gemeen- *chap met den H. Stoel, Leo XIIIPaus. Eerbiedwaardige Broeders, heil en apostolische Zegen. De heilige vreugde, tot welke de ge- Z(!gende voltooiing van het 50ste jaar Ouzer bisschoppelijke bediening Ons aan leiding gaf, werd op belangrijke wijze Verhoogd door de eenstemmigheid, waar mede de Katholieken van eiken volks* aard, als zonen jegens hun vader zich beijverden om in een indrukwekkende feestviering van hun geloof en van hunne liefde jegens Ons blijk te geven. Wij zien daarin, en erkennen het met steeds onverflauwde gevoelens van dankbaar- beid, een beschikking van Gods vader lijke zorg, van Zijn aanbiddenswaardige goedheid jegens Ons, en tegelijk een groot voordeel voor Zijne Kerk. En tevens is het Ons een behoefte des har ten, voor die weldaad Overvloedig lof te geven aan Onze allerzoetste helpster hij God, Zijne Heilige Moeder. De geheel bijzondere liefde van Maria, die in den loop van Onze zoo lange en afwisselende loopbaan op menigerlei wijze Ons is ge bleken, schittert met eiken dag voor Onze oogen in te helderder licht en ter- vvijl zij Ons hart vervult met hemelsche vertroosting, bevestigt zij Ons in een hertrouwen, dat elders dan op deze aarde Zljn oorsprong vindt. Het is Ons als Vernamen Wij de stern-zelve van de Hemelkoningin, die nu eens Ons met moederlijke teederheid bemoedigt te mid den van de wreede beproevingen, door ^elke de Kerk wordt bezocht, dan we- aer Ons bijstaat met haar raadgevingen hetgeen door ons moet worden ver acht ten bate van allen, of eindelijk Ons vermaant om de godsvrucht en de Naar het Fransch van Lodis Collas. 50) H wist, dat ik gerust kon vertrekkenik e"de hemjuist wilde ik afscheid nemen, °e" Fédora binnentrad, i TT Altjjd gij, zeide haar vader op een lief— "benden toon. v Ik moest hem toch komen verzekeren- jj. er. dat men hem gedurende zijn afwezig, We-i "'ct ZJd vergeten. Gij kent nog wel dien een "an' bibanski heet hjj, dien gij eens uit e 11 groot gevaar gered hebt en die aan ieder- H Verlehi dat hij aan u zijn leven dankt zich t mÜ beloofd steeds over u te waken, Pas "an u vast te hechten als een schaduw, °P, dat gjj hem niet voor een spion houdt. (ji' e, generaal doorliep nog eens de instructie "ij voor mij had gereed gemaakt en gaf v^een behoorlijk paspoort. voorzichtig en geheimzinning, zooals men beoefening der deugd bij het Christenvolk aan te vuren. Meermalen reeds was het Ons een zoete plicht aan dergelijke verlangens van Onze Heilige Moeder ge hoor te geven. Tot de gezegende vruchten, door welke, dank zij hare hulp, Onze ver maningen werden gevolgd, moet aller zekerst het nut gerekend worden, dat de godsdienst getrokken heeft uit de bevordering van den allerheiligsten Ro zenkrans. Broederschappen van vrome geloovigen tot dat doel werden hier uitgebreid, elders opgericht, degelijke geschriften erover vonden hun weg onder het volk, de schoone kunsten bleven niet achter en wijdden kostbare gewrochten aan de door ons aangepre zen devotie. En wederom heden voe len Wij Ons aangemaand door die aller- zorgzaamste Moeder, om onze stem te verheffen „Clama ne cesseshooren Wij Haar ons toevoegen „roep zonder op houden". Wij willen opnieuw, Eerwaar dige Broeders, u onderhouden over den Rozenkrans van Maria, bij de nadering der Octobermaand, die door Ons aan de Koningin des Hemels en aan de devotie van den Rozenkrans, Haar zoo aangenaam, werd toegewijd en met tal van aflaten voor de geloovigen werd begunstigd. Het naaste doel echter van dit schrijven is echter niet een lofspraak te leveren op een gebed, dat uit zijn aard reeds zoo schoon is, of de geloovigen op te wekken tot een heiliger beoefening ervan. Wij zullen enkel spreken over eenige zeer kostbare voor- deelen, die eruit getrokken kunnen wor den, en die geheel en al van toepas sing zijn op de menschen en omstandig heden van onzen tijd. Inderdaad, Wij zijn er ten volle van overtuigd dat de devotie van den Rozen krans, indien zij zoo wordt beoefend, dat de geloovigen er alle kracht en deugd aan ontleenen, die erin verborgen lig gen, een bron zal zijn van menigvul dige voordeelen, niet enkel ten bate op het tooneel zegt, zeide hij glimlachend wees omzichtig als een slang, want een slang vervolgt u. Hij nam afscheid van mij, doch Fédora ver gezelde mij tot aan de deur. Nog denzelfden avond vertrok ik naar het Baïkalmeer. Een goede weg leidde daarheen, en de tarenta, (die men ter mijner beschikking had gesteld, deed niet langer dan een uur over den afstand. Die prachtige watervlakte, de grootste van geheel Midden-Azie is bijna tweehonderd mijlen lang en van twintig tot dertig mijlen breedzjj is omringd door reusachtige bergen, nu eens met dennenwou den bedekt, vooral in het Oosteljjk gedeelte, dan weder gevormd uit zwarte, naakte rots gevaarten, van welke verscheidene met eeuwig durende sneeuw bedekt waren. Meer dan tachtig beken en rivieren leveren hun schatting aan het meer, dat op zjjn beurt al zjjn wateren afstaat aan de Angara, die in de Jénissei valt, met de Obi en de Lena be- hoorende tot de drie groote stroom en van Si berië. Hier en daar kabbelen de golfjes over een schoon strand van fijn, geel zand, maar over het algemeen is de kust zeer steil en woest. Enkele armoedige dorpen, waarvan de voor naamste zjjn Livenitchnaia op den Westelijken, Passok en Bargoesink op den Oostelijken oever, bestaan uit houten huisjes, wier blauwe, groene en violetkleur de ellende niet kan verbergen. van het bijzondere, maar evenzeer van het openbare leven. Yoor niemand nu is het een geheim hoezeer Wij, gelijk gevorderd wordt dooi den plicht van Ons opperst Apostolaat, het heil begeeren der volkeren en met Gods hulp daaraan Onze kracht willen wijden. Herhaaldelijk toch hebben Wij de mannen, die zich met het oppergezag in de maatschappij bekleed zien, ver maand, geen andere wetten te maken of toe te passen, tenzij in overeenstem ming met de wet der goddelijke gerech tigheid en met niet minder ernst heb ben Wij degenen die, hetzij door talent of verdiensten, hetzij door hooge geboorte of fortuin, boven anderen staan, aan gespoord, dat zij hun krachten veree nigen, hun pogingen aaneensluiten, ten einde de belangen van den Staat te behartigen en de ondernemingen te be vorderen, die zijn bloei kunnen dienen. Er bestaat echter een maar al te groot getal oorzaken, waarom in de burger lijke samenleving de banden der open bare tucht verslappen en de volkeren minder dan betamen zou in eerbied voor de zeden den waarborg zoeken voor hun bloei. Drie kwalen vooral schijnen Ons hier het meest noodlottig in betrekking tot het openbaar leven Wij bedoelen den tegenzin in een eenvoudigwerkzaam leven, de vrees voor en afkeer van het lij den.het vergeten eindelijk der eeuwige goederen, die het voorwerp onzer hoop moe ten uitmaken. Wij betreuren en zelfs degenen die alles tot de wetenschap en de na tuur terugbrengen, erkennen het feit en betreuren het met Ons, Wij betreu ren, dat de menschelijke samenleving in onzen tijd een vreeselijke wonde vertoont: de verwaarloozing namelijk van de plichten en deugden, die de eigen schappen moeten zijn van hen wier levenskring in het verborgene en gewone ligt. In de huiselijke maatschappij ont trekken zich de kinderen aan de ge hoorzaamheid, die zij aan hun ouders Zij worden bewoond door de scheepstimmerlie den en visschers, die jacht maken op zalm en andere vischsoorten, die zij te Irkoetsk ver- koopen. Ik heb het Baïkalmeer gezien bjj storm, als zjjn korte, doch woedende golven de scheepjes als notendoppen heen en weer slingerden, wanneer de donder rommelde op de omringende hoogten, de rotsen schudden op hun grondves ten en de vreeseljjke natuurtooneelen schenen te willen herhalen, die het dorp Stepna hadden verwoestik heb het gezien bij stil kalm weer, wanneer het schitterende in de zon, als een tot den rand gevulden in het marmer uitge houwen. onmeteljjk grooten beker, en steeds was ik getroffen door de grootheid van dat schouwspel. Ik heb aan zjjn oevers dagen doorgebracht van vrome ingetogenheid, gedurende welke mijn ziel, opgaande in het oneindige, zich boven alle menschelijke ellende verhief en zich ver loor in de gedachte aan den Allerhoogste. Nooit heb ik warmer gebeden, nooit beter be grepen hoeveel grootheid, maar ook hoeveel zwakheid er in den mensch is. Had ik niet tegelijk voor oogen de zee en de bergen, die twee groote afbeeldingen van de Goddelijke almacht De opdracht, die de generaal mjj had gege ven, wa» eer een voorwendsel geweest om mjj te verwijderen dan dat zij een wezenlijk doel had zij liet mij veel tijd voor overpeinzingen verschuldigd zijnzij dulden geen tucht, tenzij deze toegeeflijk is en zich plooit naar hun verlangens. Bij den werkman openbaart zich afkeer van den handen arbeid, tegenzin in het ambacht, onte vredenheid met zijn stand, een onzinnig dry ven naar hooger, een droomen van een gelijkheid in bezit, die nimmer te bereiken valt: door deze en dergelijke oorzaken wordt de plattelandsbevolking in menigte ertoe gebracht, om den ge boortegrond vaarwel te zeggen en in steden bedrijvigheid en een genotvol leven te gaan zoeken. Hieraan ook heeft men het toe te schrijven, dat in onze dagen het even wicht tnsschen de verschillende klassen der samenleving ontbreektalles is ge schokt, de gemoederen zijn ter prooi aan haat en nijdhet recht wordt in hst openbaar geschondendoor een bedrie- gelijke hoop verleid, verstoren velen den openbareD vrede, veroorzaken oproeren en weerstaan degenen die tot roeping hebben de orde te bewaren. Tegen dit kwaad* moet een genees middel gezocht worden in den Rozen krans van Maria, die met een bepaalde volgorde van gebeden, de vrome over denking eischt van het leven des Zalig makers en Zijner Heilige Moeder. De blijde geheimen moeten het volk worden voorgehouden en voor de oogen der menigte vertoond als tafereelen, die ons het voorbeeld leveren der deugden, die ieder in zijn staat moet beoefenen. En lichtelijk valt te begrijpen hoe menig vuldig die voorbeelden zijn, hoe geschikt ter navolging, hoe opwekkend tot het leiden van een onberispelijk leven, hoe aanlokkend door de wonderbare zoet heid, waarmede zij de harten tot zich trekken. Laat men zich het huisje voorstellen van Nazareth, het aardsche en tevens goddelijke verblijf der heiligheid. Welk een heerlijk toonbeeld vindt men daar voor het dagelij ksch leven Welk een onder elk opzicht volkomen schouwspel en beschouwingenik gaf er mij geheel en al aan over en ik verbond hiermede de herin nering aan allen, die mjj dierbaar waren, een herinnering welke aan mjjn geestestoestand een glimp van vertrouwen en hoop op de toe komst ontleende. Het was het schoone gedeelte van het jaar; het jjs in het meer was reeds lang gesmolten; de plantengroei, haastig, als alles in Siberië, had in enkele dagen het aanzien van den bo dem veranderdde ook in onze luchtstreek voorkomende boomen, eiken, berkenboonten, beuken- en lindeboomen waren in korten tjjd met dicht gebladerte bedekt. Op het uur van het begin der schemering, was ik gaan zitten op een plek, waaraan ik boven elke andere de voorkeur gaf; op een rots waarin een natuurlijke uitholling een soort waarnemingspost vormde, de laatste zonnestra len verguldden de bergtoppen en kleurden de sneeuw rozenrood onder mjj lagen de door zichtige wateren van het peilloos diepe meer, over welks oppervlakte de zwaluwen heenstre ken bijna onmerkbare rimpels duidden rnjj de plaats aan, waar warme bronnen uit den vul- kar.ischen bodem ontsprongen, met dicht ge boomte bedekte eilanden dreven op de golven. {Wordt vervolgd.) NIEUWE SCHIEDAMSCHE C0URAN1 i, i. "i

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1893 | | pagina 1