voor Schiedam en Omstreken.
No. 4718.
16de Jaarg,
Zaterdag 21 October 1893.
^Bureau <$oocj£fraaf 317.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Poolsche Banneling.
I?
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIÈN
NIEUWE SCHIEDAM COURANT
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door'geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
F 1.50
- 2.—
- 0.05
Het auteursrecht van den inhond dezer conrant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124,
Illillllllimmiiin
Van 1 6 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke o\ er een-
komsten aangegaan.
20 October '93.
Fe feesttonen, welk® ter eere der
üssen te Parijs zijn aangeheven, heb-
ieen luiden weerklank in het onmete-
\)ke Rusland gevonden. De Russische
Pers begroet met geestdrift de prachtige
jJ4vangst, welke der bemanning van het
hssjgeije eskader in Frankrijk ten deel
De Svtt verklaart, dat de Frar.sch-
]i(Ussischi verstandhouding niet slechts
gevolg is van natuurlijke sympa-
"en en antipathiën, maar ook een
^ch der rede, beantwoordend aan de
P°litieke behoeften van Europa. Het
Uropeesch overwicht, dat in 1870 onder-
°lr|gi is thans hersteld,
pi. U°i>oie Vremia maakt eene verge-
in tusschen de ontvangst der Russen
e Frankrijk en de officieel# recepties
militaire schouwspelen der triple-
'antie, een vergelijking die natuurlijk
tgn gunste der laatste uitvalt. Ver-
spuiende Russische bladen dringen er
til ran^rÜk op aan, dat het zich zal
'^gtrekken uit de Latijnsche munt-
Waar<^oor bet aan Italië in finan-
v el opzicht een zwaren slag zou toe-
m^gen. Minder enthousiastisch dan deze
ta dingen der Russische organen is de
a'idie bij officieele plechtigheden wordt
^evoerd. Opmerkelijk is, dat zoowel
e aroot en Rieunier als De Mohrenheim
Avellan steeds van de „vriendschap"
^Sschen de beide natiën hebben gesproken.
Woord bondgenootschap of zelfs maar
jb'oenkomst is -in het geheel niet
;tj. ezigd. Opnieuw leidt man daaruit
c'at de Czaar zich op geenerlei wijze
11 Frankrijk heeft willen binden.
&0oan ^0t sobitterend feestmaal van
c°uverts, in het stadhuis den Rus-
chen officieren door den Parijschen
e^^oteraad aangeboden, heeft Carnot
«n 6n. dronk uitgebracht, op den Czaar
lp ine gemalin en de ambassadeur
^brenhelm op Carnot. Na afloop had
Naar
het Frausch vau Lodis Collas.
77i
Pad ZÜ een twintigtal ruiters langs een voet-
hiet' (jat bun toch onbekend moest zyn, zich
jtfbottte 8nelheid des bliksems op ben zagen
Szeildn' honden zy, is weerwil van hun ver-
4 O6 ov'!rmacht, hun schrik niet onderdruk-
b>p, d0CZf! hevrjjdster voerde hun schrik ten
f11et ,een kreet te slaken, die voor mij in
bedeel - - -
een reusachtige fakkeloptocht plaats.
Ten stadhuize werd na het feestmaal
een schitterend concert gegeven. Eerst
na 11 uur verlieten president Carnot
en admiraal Avellan het stadhuis door
oorverdoovende toejuichingen begroet.De
fakkeloptocht wekte langs den geheelen
weg onbesohrijfelijke geestdrift, die zich
herhaaldelijk uitte in kreten alsleve
Frankrijk leve Rusland leve het leger
Bij de ontbinding van den stoet te mid
dernacht op de Place de la Concorde
ontstond er een vreeselijk gedrang,
vooral naar de zijde van het stadhuis,
tengevolge waarvan eenige personen ge
kwetst werden.
De Fransche pers is eenstemmig in
har® hulde aan den pas ontslapen maar
schalk Mac Mahon. Alle bladen eeren
in hem den ridderlijken krijgsman, dien
men voor de rampen van 1870 in geen
enkel opzicht aansprakelijk mag stellen.
Maarschalk Mac Mahon was wellicht
geen groot generaal en vooral geen
groot politicus, zegt de altijd min of
meer sceptische Magnard in de Figaro
maar hij was een hartstochtelijk dienaar
van Frankrijk. Zijn loopbaan had twee
culmineerende punten de inneming van
den Malakoff-toren en den slag van
Magenta merkwaardige samenvoe
ging, nu de Italianen onze vijanden
zijn en de Russen onze vrienden. De
ramp van Sedan had hem de populari
teit niet kunnen ontnemen, die hij zich
had verworven met'zijn bekend: J'g
suis, j'y reste van Sebastopol. De regee-
rFg heeft besloten, dat d® begrafenis
van maarschalk Mac Mahon, na de Rus
senfeesten, op staatskosten zal plaats
hebben in het „Hotel des Invalides" te
Parijs. Het lijk is thans voorloopig in
de grafkeldeis van de kerk Saint Clo-
tilde te Floresnet tor aarde besteld.
Tusschen Duitschland #n Rusland
worden thans te Berlijn nieuwe onder
handelingen gevoerd over een Dnitsch-
Russisch handelstractaat. Men zal zich
herinneren, dat bij de vorige onderhan-
r«eild i/p £een zin had, maar hun zeer goed
eVen eek te zyn, want verscheidene hunner
Kri>„/(:Tstonid staan
^Voo-I 'ö-i, wifMtO nroloi
uitdrukte, braakte een verwensching
fb a«ebiaal' ub' die baar deed schaterlaclieu,
e h„. e onze ricbtinp- vnninit ik wacht,-
wieus gelaat zoowel verbazing als
he:
**«m onze richting vooruitik wacht-
J?elukki£ bern voor zijn verraad
ecbt tl ,ustete kunnen straffen. Het ge-
urde niet lang, na enkele oogenblik-
ken stortte hy van zijn paard. Zyn dood voerde
de wanorde onder de overigen, wier vertrou
wen toch reeds zser geschokt was, ten top
zy namen de vluchtwy dachten er niet aan
hen te vervolgen. Zij lieten eenige dooden
achter. De vrucht van onze overwinning was
een groot aantal uitmuntende paarden, die ons
uitstekend te pas kwamen, om de door den
dood gemaakte leegten aan te vullen. Na aan
dit gevaar te ziju ontsnapt, zouden wy de
Kkalkas niet meer terugzien, wij hadden het
land der heldere meren, frissche bergstroom
pjes, bosschen en begroeide hoogten verlaten
voor ons lag de dorre vlakte, de onmetelijke
woestfjn.
Het waB nog in het vroege morgenuur,
het uur dat voor my zooveel bekoorlijks had,
toen wij nog in het boschrijke land waren,
dat wij nu pas hadden verlaten. Een grenze-
looze horizon strekte zich vóór mij uit; gsen
enkele boom, geen enkel uitstekend punt, waar
op mijn blik kon rustende golvingen van
liet terrein waren verdwenen om plaats te
maken voor de grootst mogelijke eenvormig
heid dit was de Gobiwoestijn, waar niets de
uederdrukkende stilte stoorde.
Achter dien oceaan van zand vertoonde
zich de zonneschijf, welker stralen den ach
tergrond purper kleurden en de overal ver
spreide uitgedroogde zoutmeren als zoovele
kristalnappen deed glinsteren. Het kwam my
voor, dat ik, door den mist heen, de sneeuw
delingen, Rusland onmogelijke eischen
stelde voor aen nieuw handelstractaat,
en dat toen Duitschland weigerde daar
aan te voldoen, de Russische regeering
de onderhandelingen afbrak en een tarie-
venoorlog tegen Duitschland opende.
De Duitschers sloten ev®ncens hun gren
zen voor den Russischen invoer en het
gevolg was, dat Rusland zooveel schade
in zijn handel leed, dat het zich genoopt
zag spoedig weder stappen tot het openen
van nieuwe onderhandelingen hij Duitsch
land te doen. Sinds een tiental dagen
wordt over de grondslagen van dit nieuwe
tractaat tusschen de Duitsche en Rus
sische afgevaardigden te Berlijn beraad
slaagd. Wel zouden de agrarische partij en
zoowel aan deze als aan gene zijde van
den Weichsel den tolstrijd liever zien
voortgezet, maar er is niettemin uitzicht,
dat ditmaal de onderhandelingen tot een
goed eind zullen worden gevoerd.
De geruchten, die in het begin dezer
week te Berlijn liepen, dat er eene ver
andering in het ministerie van oorlog
op til was, werden spoedig bevestigd.
Jl. Maandag bood de heer Kaltenbom
Stachan op het jachtslot Hubertusstock
den Keizer zijn ontslag aan en giste
ren bevatte de Reichsanzeiger in plaats
van de benoeming van generaal Blume,
zooals algemeen werd verwacht, de be
noeming van generaal Bronsart-Schellen-
dorf tot minister van oorlog. De nieuwe
minister is 60 jaren oud en de broeder
van wijlen den vroegeren minister van
danzelfdeu naam. In den afgeloopen
winter vroeg hij zijn ontslag als bevol-
voerend generaal van het Hannove-
raansche legerkorps, omdat zijn# zeer
zieke echtgenoote volstrekt buitenrust
noodig had. Daar de generaal echter
behoort tot een der uitstekendste hooge
militairen uit den tijd der drie groote
oorlogen van 1864, 1866 en 1870, waar
aan hij meerendeels in gewichtige com
mando's deelnam, maakte de Keizer
hem wel nonactief, doch handhaafde
hem niettemin op de lijst der generaals
en de gletschers van het Inchangebergte kon
onderscheiden, evenzoo in het Oosten die van
de Kinghanbergen, die met een rykdom van
tinten prijkten, in staat om het vermetelste
penseel tot wanhoop te brengen.
Hoe klein gevoelde ik my, in tegenwoordig
heid van de onmetelijkheid van die doodsche
en toch grootsche woestjjn hoe verhieven zich
mijne gedachten tot Hem, die tot nu toe onze
vlucht had beschermd en Wiens zorgende hand,
ik twijfelde hieraan niet, ons zou beschermen
tot het einde van de reis
Een stem ontrukte my aan myn mijmering.
Wy moeten ons haasten, zeide zyde
mist, die gij daar ziet hangen, voorspelt een
warmen dag; wy zullen veel hebben te door
staan het zou onvoorzichtig zyn tijd te ver
liezen.
Het was myn onbekende, ik had haar ge
heel vergeten zij reed naast myzij was ge
kleed in kleederen van paardenhuid, zooals
die gewoonlijk door Khalkas worden gedra
gen; het was nog nacht, toen ik haar
voor het eerst spraknu kon ik haar ge
laatstrekken onderscheiden had men die een
maal gezien, dan vergat men ze niet meer
aandachtig bekeek ik haar, mijn geheugen
raadplegendena eenige oogenblikken namen
mijn herinneringen een bepaalder vorm aan.
Heet gij niet Eudoxia Ivanowna vroeg
ik haar.
Ja dat is myn naam.
in actieven dienst. Generaal Bronsart
is een energiek, weinig sprekend man
en iemand, volkomen in staat om
zijne meening zelfs tegenover de hoogst-
gsplaatsten te verdedigen. Daar nog
nooit een militair hui ten actieven dienst
tot het mini8terambt geroepen werd,
heeft deze benoeming algemeen verrast.
Binnenkort zal te Keulen een groot
congres van socialiiten worden gehouden.
Op een vergadering te Berlijn, waar de
gedelegeerden voor dit congres werden
benoemd, nam Bebel het woord, om
uiteen te zetten, waarom d® bijeenkomst
juist in Keulen zal worden belegd. Men
wenscht aan de Centrumpartij den invloed
te ontnemen, dien zij op de volksmassa
blijft uitoefenen. Behel verklaarde, dat
de verwachtingen op de resultaten van
het aanstaand congres hoog gespannen
zijn, maar men mag, gelukkig, aan
nemen, dat die verwachtingen zullen
worden beschaamd. In de katholieke
gewesten de jongste verkiezingen
hebben het opnieuw bewezen dringt
de sociaal-democratie het minst door,
dank zij den godsdienstigen geest der
bevolking en dank zij ook de gezonde
volkspolitiek door het Centrum steeds
gevoerd.
In de te Pesth verschijnende bladen
dook deze week onverwachts het bericht
op, dat de Oostenrijk-Hongaarsche re
geering voornemens was, Bosnië en
Herzegowina,sinds het Berlijner congres
van 1878 voor Turkije iD bewaring ge
nomen, gelijk het toen heette, definitief
te annexeeren. Aanleiding tot dit gerucht
is wellicht gegeven, doordien de minister
Kallay onderhandelingen heeft geopend
met denOrieksch-schismatieken patriarch
van Serajevo, hoofdstad van Bosnië en
dien van Mostar, hoofdstad van Herze
gowina, over hun afscheiding van het
Constantinopelsche patriarchaat en de
erkenning der geestelijke jurisdictie van
den patriarch van Carlowitz in Hongarije.
Het gerucht wordt echter van officieele
zijde ten stelligste tegengesproken.
Gy behoordet tot dezelfde „partyé" met
welke ik haar Siberië ben gekomen. Gy waart
byna omgekomen bij den door n aangestoken
brand van het dorp, waar wy de» nachts
verbleven; ik heb u toen uit de brandende hut
gered, herinnert gy li dat
Ik herinner het my ik moest toen niet
omkomen ik had nog een bestemming te ver
vullen. Gy zyt veroordeeld geweest tot de ka-
torya (dwangarbeid) in de mynen ten Oosten
van bat Baïkalmeer. Gy hadt een groot aan
tal leden van de Raskol onder u vereenigd:
uw naam was omringd door e®n somberen
krans.
Dat alles is waar, antwoorde zy, nog
altyd trotsch op de geruchten, die over haar
in omloop waren geweest.
Gij waart veroordeeld door de Russische
gerechtigheid, hoe hebt gij haar kunnen ont
snappen Ik ben veroordeeld geweest, maar
ik wist wel, dat mijn uur niet gekomen was.
Ik doolde rond in de nabyheid van het meer,
toen Krimlai, die toen voor zijn handel in
Siberië vertoefde en zich gereedmaakte om naar
zyn land terug te keeren, my ontmoette. Hy
vatte liefde voor my op en stelde my voor
hem te vergezellen. Het vooruitzicht om met
hem de souversinitsit over een nomadenstam
te deelen, verleidde my ik dacht dat ik een
schitterend spoor van myn doortocht zou kun
nen achterlaten en nam zyn voorstel aau.
Wordt vervolgd