voor Schiedam en Omstreken.
eerste blad.
16de Jaarg.
Zondag 22 October 1893.
INo. 4719.
bureau ^oog^traat 317.
Poolsche Banneling.
Parijs che Kroniek.
Feuilleton.
Se0 Tourde>
PRIJS VAN DIT BLAD
PRIJS DER ADVERTENTIÊN
NIEUWE SCHIEOAMSGHE COURANT
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Hommers
1.50
2.-
- 0.05
Het auteursrecht Tan den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124.
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke oiereen-
komsten aangegaan.
Oen 16n October was het de honderd-
s^e verjaardag van den dood der Konin-
S'n Marie Antoinette. In twee kerken
^erden zielmissen voor haar gedaan.
,n de Saint Fiangois-Xavier, was het
0 graaf van Parijs, die ze had doen
jjji-nvragen en er vertegenwoordigd was.
e tweede werd gecelebreerd in de
j_aint-(xermain l'Auxerrois, de parocfflre-
dei'k der Koningen van Frankrijk. In
eide waren vele geloovigen en getrou-
^0n aan die Koningin-martelares, opge-
f°tnen. Wat een dichterlijk droevige
Seschiedenis, dat leven eener prinses,
le vijftien jaren oud een der aristocra-
lsclie en vroolijkste hoven van Europa
Vei'laat, om zich aan den eifgenaam van
f0n machtigen troon te verbinden. In
a:'r tweede Vaderland als overwinnares
'ttnentredende, is zij verbaasd, bekoord,
Vei'rukt over de ontvangst van een op
Setogen volk, aan wien zij zich maar
ehoeft te vertoonen om aller harten te
erovereu. De gracieuse, opgewekte
ahphine wordt weldra de schitterende
°ne, geestige, goede Koningin, die
pourende negentien jaren met een glim-
acu om den mond en de vreugde in de
?°gen te midden van feesten en verma-
(j6n leeft om eensklaps door eene woe-
0"den storm als een wrak medegesleept
n eene verschrikkelijke verblinding
eddeloos te vergaan.
Wie zulk eene toekomst aan de kleine
artshertogin van Oostenrijk bij haar
atlkomst in Frankrijk zoude voorspeld
ebb«n, ware zeker voor zinneloos ge-
^°0den, en toch was het zeker een
oorgevoel in het hart der Moeder, toen
aria Theresia dezev aanbeveling aan
M;
lare kinderen gaf: „Ik raad u mijne
"geliefde kinderen, elk jaar er twee
"f agen van af te zonderen om u zoo tot
011 dood voor te bereiden alsof het de
Naar het Fransch van Louis Collas.
78)
hitaderdaad oefende ik een machtigen invloed
hiee'oj.11!611 eerde mij als de geljjke van de
mij», 111 aanzien staande chamans (toovenaars)
V0u/v°°rden golden voor orakels, en die een-
teQige de Óen geloofden, dat hun voorspoed
°hder i?en was aan mÜn tegenwoordigheid
de v e".'naar noch de achterdochtige lief-
heb>,,an krimlai, noch de mjj bewezen hulde,
'"ij kunnen beschermen tegen een on-
gekr» verveling. Ik had een afschuw
'aauF611 van mijn eentonig Koningschap en
top Uaar bet oogenblik, dat- ik mij er aan
nuen onttrekken, toen het lot u in ons
Vej-,) J Frimiai u ten voordeele van onze
t'er ,r; ers wilde verraden, heb ik niet lan-
aas ailrze'dgjj hebt de wanhoop der Khal-
kezien, gjj hebt den kreet vol woede ge-
„twee laatsten uws levens zouden zijn".
Marie Antoinette heeft geen twee dagen,
doch maanden met den dood voor oogen
geleefd om den 16den October 1793
's middags ter. 12 ure op de Place de la
Concorde moedig en vol onderwerping
als subliem offer voor het koningschap
te sterven.
Zooals hij dit dikwerf deed, leidde
Charles Gounod Zondag den 15den dezer
weder den koorzang, als kapelmeester
in de kerk van Saint-Cloud, doch hij
had het orgel, dat hij soms zelf be
speelde, aan de zorgen van een leerling
van het Conservatoire, den heer Cou-
turau, overgedragen en deze jeugdige
kunstenaar na de Mis bij hem op zijn
villa genoodigd.
In den namiddag, zeide hem de Meester:
Men zal aanstaanden winter mijn „Re
quiem" uitvoeren, willen wij het zamen
eens doorlezen? En in de groote salon
zong Gounod zijn requiem door Coutu-
rau geaccompagneerd. Om kwart over
vieren viel hij eensklaps door een be
roerte getroffen neer, om niet meer tot
bewustzijn te komen en Woensdag den
18den, 's morgens ten 6 ure gaf de be
roemde componist den gaest.
Met Gounod stierf een stroom van
bekoorlij ke,streelende,mystieke melodiën,
welke nog lang zijne nagedachtenis zul
len doen voortleven. Moge de schepper
van „Faust" en zoovele andere Opera's
nu in werkelijkheid de hemelsche mu
ziek hooren, welke hij in zijne Missen,
„Ave Maria" „Redemption" en „Mors et
Vita" reeds op aarde gedroomd en waar
van hij ons als eene flauwe voorsmaak
der eeuwige gelukzaligheid gegeven
heeft.
Juist op hetzelfde uur dat de Russen
Dinsdag aan de Gare de Lyon in de
rijtuigen stapten, om door Parijs hunnen
zegevierenden intocht te doen, stierf op
vijf- en tachtigjarigen leeltijd de over
winnaar der Russen te Malakoff, de held
van Magenta, de maarschalk Mac-Mahon
op zijn kasteel de la Forêt. In den mor-
hoord, die Ivrimlai uitstiet, toen zij mjj in de
gelsderen hunner tegenstanders zagenhet
was hun geluk eu vcorspoed, die ik medenam.
De koelbloedigheid, waarmede Eudoxie Iva-
nowna datgene vervulde, wat zij haar bestem
ming noemde, zonder zich af te vragen, of de
door haar gebruikte middelen geoorloofd wa
ren, dat hooghartige geloof in zichzelve, boe
zemden mij een grooten afkeer in het viel
mij moeielijk te moeten denken, dat wij aan
haar ons behoud verschuldigd waren, en ik
vertrouwde haar deelneming aan onze onder
neming niet. Er zjjn wezens, die het merk van
het booze noodlot op het voorhoofd dragen.
Endoxie behoorde tot hen bet kwam mjj voor
dat het ongeluk hand aan band moest gaan.
Zij scheen niet op te merken, dat ik in ge
dachten verzonken was en vervolgde
In mijn jeugd sprak ik dikwjjls met een
pope uit de buurt van Kaloega, die toonde
zeer veel gezond verstand te bezitten, zoolang
hjj niet dronken was.
Eudoxie, zeide hjj eens tot mij, gjj zult
u door vele menschen doen gehoorzamen
maar één man zult gjj ontmoeten, die groo-
ter en sterker is dan al de anderen en voor
zijn wil zult gjj u buigen.
Ik geloof, dat hij over li wilde spreken,
Met een ijskoud zwijgen ontving ik de hul
de van die door den duivel des hoogmoeds be-
heerschte vrouw.
Zij, die ik haat, ondervinden daarvan
gen had de pastoor te Montcressoa hem
bezocht. De maarschalk had hem voor
het laatst hartelijk de hand gedrukt en
gaf te kennen, hij met hem alleen
wenschte te zijn. Eenige oogenblikken
daarna ontving hij in tegenwoordigheid
zijner familie de laatste heilige Sacra
menten en eindigde dus waardiglijk als
goed christen zijne zoo schitterende loop
baan, waarvan ik hier gaarne eenige bi-
zonderheden had willen aanstippen, doch
bet Eransch-Russische feest niet onver
meld kunnende laten, zoude daardoor
mijne kroniek te lang worden.
De voorbereidselen der laatste dagen
deden reeds duidelijk zien, dat de Pa-
rijzenaars bet ditmaal goed meenden
en toen ik Dinsdag-morgen door de
Hue d'Hautevitte naar de Boulevard Bonne-
Nouvelle toog, bemerkte ik dadelijk, dat
de ontvangst vorstelijk zoude zijn. De
groote Boulevards vanaf de Place de la
Bastille tot aan de Madeleine zijn met
Russische en Fransche vlaggen, wimpels
en wapens, bloemen en groen versierd
dat het een lust voor de oogen is. Op
de hoogte waar ik onder de duizenden
de aankomst der Russische gasten stond
af te wachten, dat gelukkig niet al te
lang duurde, had ik den tijd, om de zeld
zame schoone decoratie en verlichting van
het Theatre du Gymnase en de Restaurant
Margery te bewonderen.Degeheele voorge
vel is met guirlandes aan gloeilampen in
alle kleuren behangen, die 's avonds als
levende bloemen uitkomen en eene van
licht schitterende monster-bouquet vor
men. De nieuwsgierigen, die in de
boomen een zitplaats hadden meester
kunnen worden, waren de eersten, die
de aankomst der Russische zeelieden
aankondigden. Een peleton republikein-
sche garde opent den stoet en wordt
onmiddellijk gevolgd door één-en-twintig
landauors. In de eerste zit blootshoofds
de kranige admiraal Avellan met den
prefect van de Seine, de president van
den Gemeenteraad en de Russisch spre
kende Fransche generaal Chanoine en
vroeg of laat de gevolgen, uw vijanden zijn
de mijne, zij zullen mij niet ontsnappen.
Ik haat niemandik heb slechts aan de
gevangenschap willen ontsnappen, maar niet
mjj willen wreken.
Zij vestigde op mjj haar van een somber
vuur flikkerende oogen, welker uitdrukking
mjj schrik aanjoeg.
Klaarbljjkeljjk daalde ik zeer in haar ach
ting de begoocheling verdween zonder een
woord te wisselen vervolgden wij onzen weg
over den rotsaehtigen bodem van de woestijn.
Is die vrouw uw echtgenoote, vroeg zij
eindeljjk, tegeljjkertjjd op Helena wjjzende, die,
in gedachten verdiept, op korten afstand van
ons reed. Neen, zjj is een vriendin uit mjjn jeugd.
Haar gelaat verried een vrêemde mengeling
van haat en minachting. Ik werd versterkt in
mijn vrees, welke die, ons door de omstandig
heden opgedwongen reisgezellin mij inboezemde.
De woestijn werd gaandeweg dor eu woes
ter. Wel was dit de Steenwoestijn, zooals
de Aziaten haar noemen. Somtijds zou men
gezegd hebben, dat machtige bergstroomen
hier vroeger hadden bestaan maar die nu uit
gedroogd waren, massa's rolsteenen achterlaten
de elders was het weder een soort pla
veisel van ruwe bliksteenen, waarover onze
paarden slechts uiterst moeilijk vooruitkwa
men rotsblokken op meteoren gelijkendvan
verre gezien, schenen kleine keien te zijn
kwam men dichterbij, dan bleken zij driemaal
in elk der overigen drie Russische offi
cieren met een gemeenteraadslid. Onbe
schrijfelijk was de geestdrift, die zich
van de Franschen meester maakte de
lucht weergalmde van de kretenVive
la Russie de mannen wuifden met hunne
hoeden en de vrouwen met hare zak
doeken, aan de vensters ontelbare hoof
den en uit aller oogen straalt sympathie
en vreugde. De Russen, zichtbaar over
stelpt van aandoening, blijven niet ten
achter dit op de hartelijkste wijze te
beantwoorden. Terwijl de admiraal zeer
correct buigt en andere met hunne witte
petten groeten, staan sommigen in hun
rijtuig op en loepen met een eeht Noord-
scheD tongval „Five la Prance!" De rij
tuigen konden slechts stapvoets vooruit
komen en ik zag mannen uit het volk
zich naar voren dringen om de hand
van een der Russische vrienden met
warmte te drukken hetwelk door de
officieren even vurig werd weergegeven.
En zoo ging het tot aan de Gercle
Militaireop de Place de COpéra, waar
de gasten gedurende acht dagen logeeren
zullen. Ik kan gerust zeggen, dat ik
hier nog nooit zulk een enthousiasme
bijwoonde, zoodat het zelfs aanstekelijk
was. De straten die het meest in ver
sieringen uitmunten, zijn de Rue de la
PaixRue du 4 SeptemhreRue de Rivoli
Place de f Hotel de Vitte. Place de la
Concordehet Pa la s des Elysées en last
not, leastde Cercle Militaire.
Dinsdag, na eerst de Te Beum in de
Russische Kerk te hebben bijgewoond,
waren de Russen 's avonds de gasten
van President Carnot, Woensdag van
den Minister van Marine, Donderdag
van de stad Parijs. Toen de Admiraal
Avellan bij het diner op het stadhuis
de hand van den president van den
Gemeenteraad Hubert, Communard, rood
socialist, schudde, was het wel het
moment om te zeggen les extremes se
touchentdoch men ziet, de liefde tot
het Vaderland doet over vele hinder
palen heenstappen.
zoo groot als een kameel. De woestijn had
meer dan éen punt van overeenkomst met den
Oceaan, dikwerf bootsten de door de regens
gevormde groeven de gedaante der golven na.
De plantengroei werd er alleen vertegen
woordigd door boschjes hondegras, schrale
struikgewasjes en een weinig steeakruidin
het zand, waarin deze schrale planten groeien,
vinden ratten en legioenen afschuwelijke giftige
spinnen nog een schuilplaats en voedsel tot
het rekken van ee» armoedig bestaan. In de
lente zijn waterplassen niet zeldzaam, maar
wij waren nu in het hartje van den zomer,
en de zon had al die plassen doen opdrogen.
Van tijd tot tijd verscheen aan den horizon
een karavaan of wel eenige nomaden, die op
kleine, doch op onvermoeibare paarden geze
ten, met deze verbazende afstanden afleggen.
Het Oostelijk gedeelte van de Gobiwoestijn
is het smalste en minst gevaarlijke het leven
is er niet onmogelijk, ofschoon men er op een
zware proef wordt gesteldwij hadden niet
slechts te ljjden van honger en dorstde
plotselinge veranderingen van de temperatuur
bedreigden zelfs de sterkste gestellenmet
een tussckenruimte van slechts enkele nren,
bedroeg het verschil somtijds twintig graden;
des morgens rilden wjj van koude,!des middags
stikten wjj bjjna onder de glotipnde zon; wjj
hebben lijken gezien van nomaden, die den
nacht te voren bevroren waren.
Wordt vervolgd
