Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
16de Jaarg.
Vrijdag 27 October 1893.
No. 4273.
bureau J&oog^traat 317.
ALGEMEEN OVERZICHT.
De Poolsche Banneling.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIÊN
82}
NIEUWE SCHIEDANISCHE COURANT
Voor Schiedam per 3 maanden f 1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.- -
Afzonderlijke Nommers- 0.05
Het antenrsrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124.
Van 16 regelsf 0.G0
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
26 October '93.
B De Russen hebben gisteren nacht
arijs ontruimd, dat zij gedurende acht
•j^gen hielden bezet Tot besluit van
e week der feesten werd Dinsdag-avond
lö de hoofdstad een gala-voorstelling in
opera gegeven. Admiraal Avellan
jeef in de loge van president Carnot
bÓ en de president gaven herhaaldelijk
j'et sein tot het applaus met name na
'el 5e bedrijf van F au ut. De divertisse
ment russe was het merkwaardigste num-
111 er van het programma alle deelnemers
ln Russische kleederdracht defileerden
?Vei' het tooneel. Ook de Fransche en
Russische zeelieden, die hand aan hand
"Paraden, hadden veel succes. Het Rus-
?'8che volkslied, gezongen door koristen
'r' costuums uit den tijd van Iwan den
erschrikkelijke, werd levendig toege
licht. Onder het zingen van hetVolkslied
^erd achter de coulissen een kanonschot
gelost. Tegelijkertijd verhief zich op
"1 tooneel het beeld des vredes, met
Palmtak in de hand, toen barstte er een
geestdriftig gejuich los. De Russische
meieren applaudisseerden staande de
arsaillaise en vervolgens riep admiraal
v veil an met een donderden de stem
'jcve Frankrijk hetgeen de geestdrift
en top tieed stijgen. Te 12.40 verlie-
,en de Russen do Opera, om zich naar
'et Station te begeven. Een ontzaglijke
Ruigte juichte hen tot afscheid toe.
'lerhaaldelijk klonk vol geestdrift de
QleetLeve Frankrijk! leve Rusland!
P de groote boulevards, waarlangs zij
'eden was liet gedrang zóó groot, dat
moeite had om vooruit te komen.
e Tijtuigen werden omringd door tal
personen, die niet moede werden
vertrekkenden de handen te druk-
i,en en die onder het toewerpen van
°cinen, bij voortduring de kreten
-Vf Weerziensleve Rusland! aanhieven.
let minder sterk was het gedrang aan
Naar het Fransch van Louis Collas.
ïift
STii ongenllik aarzelde zij, maar weldra be-
a.ls de, zoowel aan den toon van mijn stem
dgj. aan de v jandige houding van de omstan-
Zigh'/at geen uitvlucht mogelijk was en zij
Ua, tegenover onverbiddelijke rechters bevond
don beker aan.
zij Het zij zoo, zeide zjj, ik zal sterven, maar
F. miJ-
op j met éen teug ledigde zjj den beker tot
7. 1 bodem.
tva;j. ^tseerde ons, en vestigde haar blikken,
haat een uitdrukking lag van gloeienden
7egevierend op Helena, wier gelaat reeds
ke&r.J rek was en zich met zweetdroppels
5!" te bedekken.
ik tot TD« dat monster ver van hier, zeide
de getuigen van dit tooneel.
de Gare de Lyon. De Russen vertrokken in
twee treinende mindere officieren te
1.35 en admiraal Avellan met zijn staf
te 1.40. Onder het oorverdoovend ge
juich der opgewonden menigte verliet
de laatste trein het station.
Afgaande op al hetgeen den laat-
sten veelbewogen dag te Parijs was
voorafgegaan, zou men meenen, dat de
Russen wel in katterige stemming te
Lyon moeten zijn aangekomen. Maar een
Russische natuur kan wel tegen een
klein stootje, en zoo betoonden zij zich
na hun aankomst te Lyon weder even
opgewekt als bij hun vertrek van Parijs.
Na een nachtreis van 8 uren kwamen
de Russische zeeofficieren gisteren-och
tend ten 10 ure te Lyon aan onder be
tuiging van eene buitengewone geest
drift van de zijde der bevolking. Admi
raal Avellan antwoordende op een toost
van den maire, zeide, dat Rusland Lyon
beschouwt als do belangrijkste indus-
trieele plaats. Hij dronk op hot welzijn
van het gemeentebestuur en alle inwo
ners te Lyon en op den heer Carnot.
Er volgde een enthousiastisch geroep
van „bravoDe Russische officieren
woonden na het hun aangeboden feest
maal een Venetiaansch feest hij. Ver
volgens had er in den schouwburg eene
vanwege de pers georganiseerde gala
voorstelling plaats ten bate van de be
trekking der matrozen van het veron
gelukte Russische schip liussalka. De
Russische officieren werden allerwege
uitbundig toegejuicht.
Na al hetgeen in den laatsten tijd
over eene verzoening tusschen keizer
Wilhelm II en vorst Bismarck werd
geschreven is zeker van belang de vol
gende onthulling door de Ziiricher Post
omtrent de eigenlijke oorzaak der onge
nade van Bismarck gedaan, die te Berlijn
veel opzien heeft gewekt: Na den aan
slag van Nobiling in 1878 was Wil
helm I, gekwetst door het schot van
den aanvaller, erg ontstemd en zeer
terneergeslagen. Hij dacht er ernstig
Ik was alleen met Helena. Het vergif werkte
snel, verzwakt als zij was door de vele beproe
vingen, door welke zij bezocht was geweest.
Haar oogen stonden zonderling strakjeen zenuw
achtig beven ging over haar geheele lichaam
zij gevoelde zelf, dat zfj stervende was ook
ik zag wel, dat haar laatste uur geslagen had.
0 Sigismund, zeide zjj met zwakke stem
als wjj gewild hadden, hoe geheel anders zou
dan ons beider lot geweest zijn
Ongetwijfeld heeft God mfj zöoveel ge
luk niet waardig geoordeeld, vervolgde zjj,
daar het mij eerst in de dagen van beproeving
gegeven was om te leeren, hoe edelmoedig gij
zjjt. Beween mij niet, wanneer ik dood ben,
mijn vriend voor mij is de dood de bevrijding.
Zij raadde aan de uitdrukking van mijn
gelaat, wat er in mjj omging.
Vloek niemand, zeide zijgeen gedachte
aan haat mag mijn laatste oogenblikSen ver
storen ik heb nimmer gehaat en zal niet nn
daarmede beginnen.
De bloedverwanten en vrienden, die belang
in mij stellen, weten niet, boe mijn leven is
verbitterd geworden spreek hen niet daarover,
Sigismund, als gij hen terug mocht zienmis
schien zouden zij trachten mjj te wreken, en
dat wil ik niet. Ik vrees, dat de toekomst
zelve zich daarmede belasten zal, en Ladislas
zal straffen, omdat hjj mjjn liefde miskend
heeft. Ik voorzie voor hem wreede beproevingen
en het hangt noch van u, noch van mjj af,
aan de kroon af te staan aan zijn zoon
Frederik. Yon Bismarck verzette zich
er tegen met al zijne krachten. In den
Kabinetsraad gelukte het den kanselier,
de ministers over te halen hunnen in
vloed in het werk te stellen, opdat de
Keizer de regeering zou behouden. Onge
lukkig had Bismai-ck in zijn ijver om
de ministers te overtuigen zich de woor
den laten ontvallen„Gij moogt den
Keizer niet toelaten af te tredenik
heb den oude nog noodig". Die woor
den werden overgebracht aan de familie
van den kroonprins, waar zij veel be
sproken werden. De jonge prins Wilhelm
toen 19 jaar oud, die zijn grootvader
hoog vereerde, riep woedend uit: „Die
woorden zal ik Bismarck nooit ver
geven Wilhelm II heeft 12 jaar na
dien zijn woord gehouden. Toen hij den
troon beklom en in 1890 krachtige her
vormingen wilde aanbrengen, stuitte hij
op den tegenstand van Bismarck, die
hem wilde kneden en tot een slaafsch
werktuig verlagen. Daartegen kwam
Wilhelm's mannelijk karakter in op
stand hij herinnerde zich de woorden
door Bismarck eens over zijn grootvader
gesproken en voegde den kanselier toe
„Gij hebt van mijnen grootvader gezegd,
dat gij den oude nog noodig hadtik
zeg u dat ik mij niet door een oude
wil laten gebruiken". Aldus luidt het
verhaal in de Ziiricher Post, waaromtrent
de Germania betuigt, dat er waarheid
en verdichting in zijn door heen geweven
en dat door Bismarck's Hamb. Nach-
ricliten beslist wordt tegengesproken.
Sedert eenige dagen bevindt zich het
Zweedeche koningspaar te Christiania.
Het werd door de bevolking van de
hoofdstad van Noorwegen vriendelijk
ontvangen. Ter gelegenheid van's Ko-
nings komst bevatte het hoofdorgaan
der radicalen, Verdens Gang een heftig
artikel van den dichter-politicus Bjorn-
sterne Björnsen tegen Zweden. „Vol
gens tegenwoordig loopende geruchten
heette het in dit artikel heeft
om hem die te besparen.
Zjj zweeg en keerde tot zich zeiven inik
zag dat zjj hadik knielde naast haar neer
haar gelaat drukte hemelsche vreugde uit
uit haar blik begreep ik, dat zjj wilde spreken,
doch zjj kou alleen nog even glimlachen. Zoo
stierf zjj, en sedert eenige oogenblikken had
haar hart reeds opgehouden te kloppen, toen
ik dacht, dat zjj nog ademhaalde, zoo zacht
was de ontzettende overgang tot de eeuwig
heid geweest.
Zjj sprak de waarheid, het was de bevrjj-
ding, het einde van een langdurig martelschap.
Ik had haar oogen dicht gedrukt, en aan
schouwde op haar gelaat de verheven majes
teit van den dood, toen Ladislas met verwron
gen gelaat, buiten zich zeiven, kwam aanloo-
pen.
Waar is zjj riep hij. Ik wil haar zien.
Hem ziende, kon ik mjjn toorn niet onder
drukken.
Kom, zeide ik, kom haar zien, die gij laf
hartig vermoord hebt. Zjj heeft u vergeven,
zult gjj dat uzelve kunnen doen
Ik voerde hem naar de doode. Hjj trad haas
tig naderbjj, en zijn vrouw herkennende, trad hjj
terug.
Haar zoek ik niet, zeide hjj, maar Eudo-
xie. Zjj hebben haar gedood. Ik wil haar zien.
Ga dan, ellendeling, ga den laatsten snik
opvangen van die afschuweljjke vrouw, door
den vloek des hemels in ons midden gevoerd.
de Koning van Zweden zich bij het
Drievoudig Verbond aangesloten en ook
ons wil men daartoe brengen. Velen
meenen wel is waar dat de geruchten onge
grond zijn, doch dat doet er niet toe. Vast
staat, dat Zweden zich in ongehoorde
mate uitrust. Heeft het zich tot dusver
niet bij het Drievoudig Verbond aange
sloten, dan zal het daartoe later komen.
Wij weten allen waarom. Men moet
niet gelooven, dat wij, Noren, ons niet
om het lot van Finland bekommeren.
IntegendeelWij willen echter niet,
dat Finland aan ons komt. Wij willen
geen Russen worden, maar ook geen
Zweden. Men moet niet vergeten, dat
er gebeurtenissen plaats kunnen vinden,
die niemand meester zou kunnen worden
door zijn dwaas optreden in Noorwegen
bereidt Zweden voor dergelijke gebeur
tenissen den weg Het toeval wilde
dat op denzelfden avond na het ver
schijnen van dit artikel koning Oscar
in het Christiania-theater, de opvoering
van een stuk van Björnsterne Björnsen
bijwoonde.
Opzienbarende geruchten doen te Lon
den de rondte, als zou tusschen de
Engelsche regeering en de Britsche Zuid-
Afrika Compagnie betreffende Matabe-
lenland een ernstig verschil zijn gere
zen. Sir Henry Loch zou Rhodes verwit
tigd hebben, dat hem, Loch, de leiding
der geheele zaak als Engelsche opper-
commissaris opgedragen is. De corres
pondent der Times te Kaapstad bevestigt
zulks, hetgeen hier in verband gebracht
wordt met Loch's reis naar de Mafeking,
van waar hij de koningskraal te Boe-
loeway zou willen bezoeken. Deze cor
respondent ziet de mars ook bevestigd
in de voortgezette troepenwerving en
paardeninkoopen door Engelands verte
genwoordiger. De Britsche Zuid-Afrika
Compagnie verklaart echter geen gewicht
te hechten aan deze geruchten, dewijl
zij zelf geene mededeeling van de En
gelsche regeering ontvangen heeft. In
een hoofdartikel behandelt de Times de
Ga, gjj zjjt harer waardig.
Tarwjjl hjj, onverschillig voor den dood van
Helena, Eudoxie zocht, wier doodstrjjd langer
duurde dan die van haar slachtoffer, beweeg
ik Helena, de laatste diensten, Ik groef een
graf voor haar in de schaduw van een over
den afgrond hangenden boom, toen plaatste ik
daarbjj een kruis, gemaakt van twee ruw ge
sneden takken mjjn makkers voegden zich bjj
mjj, om de laatste eer te bewjjzen aan haar,
wier stille deugden zjj hadden leeren op prjjs stel
len, daarna gaf ik het sein tot vertrek. Ladislas
volgde, maar van ai dien dag bleef hjj achter
en bemoeide zich met geen onzer meer.
Onze onderneming was een nieuwe phase in
getreden wjj haddsu het land der nomaden,
de woestjjnen en de vlakten zonder meesters,
achter ons gelaten. Wjj waren het eigenljjke
China binnengedrongen, hetwelk van de 400
millioen inwoners, dat de aardrijkskundigen
aan het Hemelsche Rijk toekennen, er slechts
178 millioen bezit. Wjj hadden geen der aan
vallen meer te duchten van wilde dieren, noch
de valstrikken van de dorre, onvruchtbare
steppen, maar wij stondan nu bloot aan ande
re gevaren, die een verdubbelde waakzaam
heid en voorzichtigheid gebiedend noodzake
lijk maakten.
Wordt vervolgd.)
