Dagblad voor Schiedam en Omstreken. ten moordenaar voor een uur. bureau $boo$&txaai 317. 16de Jaarg. Donderdag 23 November 1893. No. 4746. ALGEMEEN OÏERZICHT. Feuilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: PRIJS DER ADVERTENTIÈN 3) iEÜWE SCHIEDAMSCHE COURANT Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers f 1.50 - 2.-- - 0.05 Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124. Van 1 6 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer-0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke o\ ereen- komsten aangegaan. 22 November '93. De veelbesproken ministerieele ver klaring die het. kabinet Dupuy in het ■j arlemerit zou afleggen, is gisteren in ('u heide Kamers van het Wetgevend 'chaam te Parijs voorgelezen. De minis- terieele rede beslaat meer dan een kolom l uks in den officieelsn Tempswel een pewijs dat zij zeer lang is. Misschien zij wel de langste rede, welke ooit ?°or een premier bij eene Kameropening 's uitgesproken zegt de Parijsche ^respondent der N. li. Ct. en daar 00 lengte van een program meestal in omgekeerde verhouding staat tot zijne duidelijkheid en dit stellig met dit Programma het geval is, kan men na- Shan hoeveel wijzer het land sedert heden middag geworden is. Duidelijk is de rede in de eerste plaats ten opzichte ran de grondwetsherziening en de schei- diug van Kerk en Staat, welke maar dat wist reeds ieder door het minis erie worden verworpenVan do amnestie rrordt daarentegen niet gesproken, en "renmir. van eene belasting op het '''komen. Wel wordt partij gekozen in ku belasting tegen het beginsel der Progressie Het ministerie geeft oene 'e«ks van wetsvoorstellen, ook die welke °P dit oogeublik bij den Staat aanhan gig zijn, of door de oude Kamer niet *jlJn afgedaan, en zegt dan nog dat het dft lijst had kunnen uitbreiden. Hoe "ermede de verklaring te rijmen, dat e begrootingsarbeid op de bogrooting v°°r 1895 zal de conversie der 41/'2 Procents voorkomen de voornaamste aak der Kamer zal zijn Yast was ,ls4 ministerie in zijne verzekering, dat ®t de vrijheid van arbeid zal bescher- ®u en de orde handhaven tegen iederen ••"stoorder. Bij deze heide zinsneden ,Va'en de toejuichingen het luidst en meest algemeen. D °P de voorlezing dezer rede, waarbij opuy wnige malen had moeten op- houden om het rumoer dat de uiterste linkerzijde maakte, volgde een verzoek van Jaures en Millerand om het minis terie te mogen interpelleeren over zijne algemeene politiek. Lavertujon en Lock- roy verlangden uitstel der behandeling tot Donderdag. Dupuy verzekerde dat de Kamer hem genoegen zou doen met de dadelijke beraadslaging, welke daarop met eene meerderheid van 70 stemmen groot was zij dus niet werd toe gestaan. Jaures beklom nu de tribune, maar zjjn# rede was voornamelijk eene verheerlijking van het socialisme. Une apologie enflammée mais confuse noemde ze Dupuy in zijn antwoord en opval lend was hierbij het sterke applaudis- seeren van Jaures door den abbé Lemire. Toen Dupuy gerepliceerd had, besloot de Kamer na twee vergeefsche stem mingen de eerste door het opsteken der handen en de tweede met opstaan en zitten met 264 tegen 241 stemmen om de verdere beraadslaging te verdagen tot Donderdag. "Van de eerste Kamer zitting kan men dus niet anders zeg- gen, dan dat haar resultaat nogal ver ward is geweest. Volgens berichten uit Madrid wordt het gerechtelijk onderzoek in zake den jongsten aanslag der anarahisten te Bar celona krachtig voortgezet door den zelfden rechter-commissaris, die eenige jaren geleden alle leden van de Muno negra of Zwarte Hand wist aan te hou den. Dag en nacht doorkruist de politie stad en land en schier dagelijks hebben nog arrestatiën plaats Of zich onder hen de ware daders van den aanslag in het Liceo-theater bevinden, zal nog moe ten blijken, maar velen van hen, ofschoon hun msdsplichtigheid in dit bijzondere goval ontkennende, betuigen openlijk hun instemming met het gebeurde als de beste toepassing van een sinds lang gepredikte leer. Men vermoedt dat de justitie in haaronderzoek reeds veel ver der zou gevorderd zijn, zoo vrees voor de anarchisten niet sommige getuigen weer- n;''P.tnUae tienen naderde ik, steed* nog ee- miLznf8 in wfjfel, omtrent de wijze waarop w" 10 r>1 >rden. vvq., teeken van verzoening zou ontvangen 3en?7 Zp'! mÜne liefkoozing beantwoor- We)-.-- y 'laar Z3C^ slechts mokkend laten tie.i®®Jal'('".«' Zon zy haar misschien met hef- tü 1(1 «f-vijzen De Hemel mocht het we ten knielde naast de sofa bij haar neer, hoog de r Ter lla&r heen en drukte mijne lippen op nare. Maar o God jj sprong overeind Wat was dit feii1]ar lnond was vochtig van de onbeschrjj- het tochtigheid des doods, den wasem van P°ls Tt i gre®P haar handgewricht, geen k|0n drukte mijne hand op haar hart, geen 1 'k trachtte haar tot eene zittende houding op te heffen, doch hare slappe gestal te ontsnapte aan mijne bevende vingers en plofte loodzwaar op den vloer. Nu gingen de oogleden langzaam open, en wat ik in die verglaasde oogen las, zegde mij meer dan al het overige. Dood Van wroeging ineenkrimpend, dat zij ge storven was voor zij mij vergiffenis had ge schonken, viel ik op mjjne knieën naast het lijk. Ik was volslagen vernietigd, volslagen onbekwaam nog tot het overzien van den vree- se lijken slag, die mij en mijn kind getroffen had. Ik kon deze ramp in heel haren omvang nog niet beseffen. Anna dood Mijne vrouw dood Maar hoe was dit mogeljjk Hoe had dit kunnen gebeuren? Kon zij de hand aan zich- zelve hebben geslagen Had daartoe misschien onze huiselijke oneenigheid haar gebracht Wankelend opstaande, draaide ik het gaslicht hooger, en nu bespeurde ik op mijn handboord eene groote, helder roode plek Haar bloed En toen, nauwer toeziende, ont dekte ik eene soortgelijke plek, maar grooter nog, onder hare borst Vermoord dusMijne arme Anna ver moord I Nogmaals en nogmaals, in den doodangst van mjjn hart, drukte ik dat roerlooze lichaam aan mijne horst. Vervolgens rnkte ik het wit te nachtgewaad open, en vond, vlak boven hield van spreken. In Marokko is Je toestand onveranderd. De Kabylan heb ban opnieuw aen detachement verken ningstroepen aangevallen, maar moeiten afdeinzen. Na het overlijden van donna Margaritha, de vrouw van Don Carlos, opende da Carlistische partij een inschrij ving voor een anti-ken krans op het graf der Prinaes. Meer dan dertig dui zend personen zonden aen bijdrage. Don Carlos heeft nu echter verzocht het be drag der ingekomen gelden te besteden voor de hospitalen ta Melila. De dood van graaf Hartenau, (prins Alexander van Battenberg) heeft in Bul garije ean diepen indruk gemaakt. De ex-Bulgaarsche vorst was daar omzijn ridderlijkheid en dapperheid nog steeds zeer bemind en zelfs om de grootmoe digheid, waarmede hij in 1886 in het belang der natie afstand deed van den troon. Die abdicatie was toen in Ign- rechten strijd met de wenschen der Bul- gaarsche natie, die hem pas in triomf van Rutschuk naar Sofia had vervoerd nadat Rusland hem van Reni waar hij door hen, die hem gevankelijk had den weggevoerd, in vrijheid was gesteld over Russisch gebied naarLemberg hadden laten reizen. Men begreep later, welk zwaar offer hij in het belang des lands had gebracht. "Wat de ontroering nog vermeerdert, is dè omstandigheid, dat de Prins verleden Vrijdag, juist op den verjaardag van den slag van Sliv- nitza, gestorven is. Wel heeft die be roemde veldslag, waarin het Servische leger door het Bulgaarsche geslagen werd, drie dagen geduurd, maar op den tweeden dag, 17 Nov. 1885, was toch des avonds de beslissing niet meer twij felachtig. Prins Ferdinand heeft hij legerorde bevolen, dat het geheele Bul gaarsche leger 10 dagen rouw zal dra gen en Alexanders regiment zelfs 30 dagen lang. De Sobranje besloot zich, evenals de Vorst en het leger, hij de begrafenis te Gratz te doen vertegen- woordigen door een deputatie en het het hart, eene wonde, zeer smal, maar blijk baar zeer diep, als met het smal, spits lem mer uit eenen degenstok toegebracht. Wie kon dit gedaan hebben Welk mon ster Oik had haar toch lief gehadTerwijl ik daar naast haar lag op den vloer, herinnerde ik mfj al de bekoringen barer jeugd, toen on ze liefde nog jong wasEn zoo moest zy nu sterven Welke onmensch, welke sluip moordenaar, welke dief... Vergiste ik mjj Of hoorde ik de deur van het portaal, die ik gesloten had, zachtkens openen en even zacht weer dicht drukken Ik sprong op en wierp haar wijd open Niets Stilte en duisternis- De meest niteenloopende vermoedens en op wellingen bestormden mijn duizelig brein. Maar het allereerste wat ik had behooren te doen, de andere huisgenooten roepen, de politie ont bieden, eenen arts laten halen, ik deed het niet. Waarom niet? Ik zal het u zeggen. Nauwelijks had ik mij van mijne eerste ver plettering een weinig hersteld, of ik werd ten prooi aan eene andere, eene nog vreese- 1 ijker gewaarwording. De tranen in mijne oo gen droogden plotseling op, een klam zweet parelde er op mijn voorhoofd. Bliksemsnel was er eene gedachte mjj door het brein gescho ten namelijk, dat ik zelf allereerst ik zelf jaargeld van 50,000 frs. ook aan de weduwe uit te betalen. De begrafenis zal op Staatskosten en wellicht als de weduwi er in toestemt, op Bulgaarsch grondgebied geschieden. De Times verneemt uit Constantinopel, dat volgens hirichten uit Albanië de onlusten, wilke daar zijn voorgekomen, tosgeschreven moeten worden aan verzet van de zijde van het volk tegen de afpersing van belastingen door de plaat selijke overheden op bevel der regeering, welke dringend geldgebrek zoude ljjden, voornamelijk door den gedrukten han delstoestand allerwege, maar bovenal in Klein-Azië, waar de ingetreden winter den heerschender. hongersnood ver scherpt, terwijl de choleravooriohriften den handel ernstig belemmeren. Alleen de handel in de provincie Aidin over een jaar toont eeoe afneming van 3 millioen p. st. aan. Naar aanleiding' van den moord op 26 dezer in de Grot van Bethlehem gepleegd, heeft Rusland bij de Porte een klacht ingediend, wfjl de dader, een Montenegrijn, in dienst van het bij den moord tegenwoordige Russische reisge zelschap, door de Turken werd uitge leverd aan den Oostenrijkschen consul en niet aan den Hussischen. De Porte heeft nu om Rusland genoegen te doen den bedoelden Turkschen ambtenaar afgezet. De prins Pedro d'Alcantara, die men reeds op weg naar Brazilië waande, moet zich nog altijd ruetig op de militaire school te Wiener Neustadt bevinden. Volgen* den Gaulois zou hij zelfs verklaard heb ben, dat hij alleen op bevel zijner moeder Isabella, gravin d' Eu, die zonder de revolutie van 1889, einds het over lijden van don Pedro II keizerin van Brazilië zou zjjn en van haar rechten nog geenszins afstand heeft gedaan, een politieke rol zou vervullen. De bericht gever van het Journal des Debats, die gemeld had, dat de prins Zondag 11. mot een gevolg van 20 personen van Parijs van deze gruweldaad en niemand anders zon worden verdacht. Hoe moest ik hier handelen? Een enke le misgreep kon mjj reddeloos in het verderf torten. Ik moest beginnen met kalm te blij ven want dit wa» eene criiis in mjjn leven, eene vuurproef voor mijn oordeel en mjjne be - zadigheid. Verdacht Maar, groote God had ik dan geene re den haast om mjj zeiven te verdenken We zen niet alle bijkomende omstandigheden op mjj als den schuldige? Inderdaad, tenzjj de wezenlijke moordenaar onverwjjld mocht wor den ontdekt, liep ik het grootst mogelijke ge vaar van met levenslange gevangenis voor hem he gelag te moeten betalen. De schjjn tegen mjj was niets meer of minder dan ver pletterend was voldoende om mjj aan de galg te brengen. Men ga de gebeurtenissen van dien avond slechts naen men bedenke daarbjj hos de openbare meening en de jury uit den aard der der zaak reeds ten mjjnen nadeele moesten zjjn bevooroordeeld. Wat, aan den eenen kant, zou er kunnen pleiten voor mjjne onschuld? Ik had mjjn huis verlaten om te ontloopen aan een krakeel, en had hierbij, hoezeer ook getergd, mjjne zelfbeheersching niet verloren. (Wordt vervolfi.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1893 | | pagina 1