Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
16de Jaarg,
Dinsdag 28 November 1893.
No. 4750.
bureau ^oogstraat 317.
Een moordenaar voor een uur.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
- 2.--
- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN
Van 1—6 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke o\ ereen-
komsten aangegaan.
27 November '93.
De ministerieele crisis, die in de laatste
dagen te Parijs algemeen werd verwacht,
is Zaterdag aldaar uitgebroken. Zij was
het resultaat der vergadering van Zater
dag-middag. De Kamer was begonnen
met de rede aan te hooren, eene rede
van een goed uur, waarmede Goblet, de
oud-senator, zijn terugkeer in de Kamer
inwijdde, maar ondanks het vele goede
dat zij bevatte, was deze afgevaardigde,
die tusschon de socialisten en de radi
calen in staat, er niet in geslaagd den
toestand veel duidelijker te maken. Zoo
was nog een» de kwestie der inkomsten
belasting te berde gebracht, en toen
het toestemmend knikken van den
minister van financiën, den heer Goblet,
niet genoegzaam bevredigde, stelde hij
direct den premier de vraag „Zijt gij
een voorstander van het betrekkelijk
ontwerp-Peytral „Ik ken het niet"
bepaalde Dupuy zich te zeggen. Toen
Dupuy vervolgens aan het woord komende
de eoncentratie als regeeringsmiddol
nog eens uitdrukkelijk ging veroor-
deelen, zeggende dat het van zijn zijde
oukiesch zou zijn daarover uit te wijden,
werd het voor ieder duidelijk dat althans
Peytral om de zoo verlangde ministeri
eele homogenteit te verwezenlijken zich
zou moeten opofferen. In de pauze welke
op de rede van Dupuy volgde, liep dan
ook hot gerucht, een gerucht dat op
waren grondslag berustte, dat hij en
Terrier en Viette hun ontslag hadden
aangeboden, maar nauwelijks was de
vergadering heropend of ook Peytral
zat weder op de regeeringsbank. Op
aandringen toch van Dupuy hadden de
ministers voorloopig hun ontslag terug
genomen. Een paar sprekers trachtten
tevergeefs de aandacht der Kamer tot
hun rede te bepalen.
Daar besteeg Pelbtan de tribune en
stelde Dupuy de vraag of het Kabinet
nog in wezen was. De premier ant-
7)
Ja, dokter, antwoordde ik: want ik durf
de hem nn niet Oscar te noemen, zooals ik
gewoon was Z66 heb ik haar gevonden
Daar Z66 liggende Weet ge d t ze
kef vroeg hjj mij, met ontzettenden ernst,
"jj verbleekte terwijl hjj mjj aanzag, en het
was mij als las ik op zijn gelaat, als hoorde
jk uil zjjnen toon alreeds de achterdocht, dien
'k meer dan alles vreesde.
Ja, volkomen zeker. Ik vond haar dood
°P de »ofa, toen ik hier binnentrad; en ter-
*i)l ik trachte haar op te richten, viel zij op
den grond. Daar heb ik haar laten liggen, om
onverwijld naar n toe te gaan. Gjj ziet wat
er gebeurd is. Ik ontbood u als dokter niet
•Heen, maar ook als getuige en als raadsman,
wat denkt gij ervan? Wat moeten wij
woordde bevestigend. Jusqu? a quelle
heure? Jutqu'a quel jour werd er ge
schreeuwd. Brisson verving Pelletan en
zinspelende op het gebeurde in de pauze,
zeide hij, dat er dingen waren voor
gevallen, welke men voor de Kamsr
trachtte te verbergen, handelingen welks
in de hoogste mat# ongrondwettig waren.
De kansen begonnen hachelijk te staan
voor het ministerie. Millerand bracht
het den laatsten stoot toe. „Een feit
zonder weergade in de parlementaire
geschiedenis zeide hij, heeft zich voor
gedaan. Een ministerie dat in staat van
ontbinding is, solliciteert om een votum
in de Kamer Wij willen ons niet laten
gebruiken tot het spelen eener derge
lijke eomedie en nemen onze interpel
latie terug." Daarmede was de gelegen
heid vervallen om sene motie van orde
tot besluit der debatten aan te nemen
en de Kamer ging in groote opgewon
denheid uiteen. Na afloop der Kamer
zitting hielden de ministers raad #n be
sloten hun ontslag to nemen. President
Carnot heeft het aangenomen en nog
Zaterdag-avond de presidenten van
Kamer en Senaat ontvangen en met
laatstgenoemde een langdurig onderhoud
gehad. Yolgens zeggen zou de Kamer
president zich hebben uitgesproken teD
gunste van het aanblijven van Dupuy
als premier of althans als lid van het
nieuwe Kabinet. Carnot wilde Pénez
het vormen van een Kabinet opdragen,
maar hij weigerde ronduit, zijn# weigering
op gronden van algemeene staatkunde
verdedigend. Op verzoek van Carnot
zou hij gisteren naar het Elysée terug
komen. Men gelooft echter niet, dat hij
op zijn weigering zal terugkomen.
Ook Zaterdag kwam het in den Kijks-
dag te Berlijn met de kleine handelsver
dragen nog niet tot een einde. Als conser
vatieve woordvoerder der strengste agra
rische overtuiging trad de hoofdredacteur
der Kreuzzeitungvrijheer von Ammer-
stein op. Hij vatte in 't bijzonder eene
uitlating, welke Caprivi den vorigen dag
doen
Hjj gaf mjj geen antwoord. Hjj deed zoo
Tïöemdnooit had ik hem zoo wonderlijk, zoo
anders dan gewoonlijk, gezien. Hij wierp zijn
overjas af en zette zijnen hoed, dien hfj eer
biedig in de hand gehouden had. op het schrijf
bureau. Vervolgens monsterde hjj zorgvuldig
de kamer, evenals ik zelf reeds voor hem ge
daan had. Niets, van al hetgeen er in of aan
het vertrek op te merken viel, scheen er te
ontsnappen aan zjjnen vorschenden blik. Hij
besefte dat hij verwikkeld was geraakt in eene
duisters en, naar het zich liet aanzien, bui
tengewoon opzienbarende moordgeschiedenis.
Ik behoef er niet bjj te voegen, dat hjj in
deze eerste oogenblikken van waarneming en
nadenken ook mijne houding niet buiten over
weging moet hebben gelaten de eigenaardige
omstandigheden van mijn nachtelijk bezoek te
zjjnentmijne onzekere bewoordiugen door de
spreekbuis, welke de straat met zjjne slaap
kamer verbondder schraalheid mijner mee-
deelingen toen hjj aan de deur verscheen mij
ne zenuwachtige en toch beluitelooze gejaagd
heid mijn sluikelings binnentreden in mijn
eigen huisen ten slctte mijn zonderlisg. ook
voor mjj zeiven onverklaarbaar stoïcisme bij
het weervinden van mijne vermoorde vrouw.
Dat hij hier tegenover een )jjk stond, dit
had zijn geoefend oog hem bij den eersten
blik reeds verraden, Als geneesheer kon hjj
mij niet meer van dienst wezen. Zijne belang-
had gedaan op, deze nl. dat hij, Caprivi,
het betreurde, niet meer met de conser
vatieven schouder aan schouder te kun
nen gaan. Spottend zeide von Hammer-
stein. „Men zal afwachten of tegenwoor
dig werkelijk in Pruisen en Duitschland
een staatsman zonder den steun der
conservatieven kan regeeren." Hij besloot
zijn rede tegen de verdragen met de vraag
waarom b. v. nu met een verdrag met
Rumenië zulk een haast moest gemaakt
worden, terwijl in 1881 het toemalige
verdrag een vol jaar tot behandeling
noodig had. Soms omdat de liberalen
afgevaardigde Lasker het vraagstuk van
de gelijke rechten voor de Joden en
Rumenië ter harte gaat? De staatssecre
taris Von Marshall verzekerde dat de
regeering niet de conservatieve partij,
doch alleen de agrarisch# beweging
voor zoover ajj agitatorisch en op
hitsend en niet conservatief is, be
strijdt. De nation aal-liberale afgevaar
digde Hammaoher verklaarde, dat zijne
partij nog tegen de verdragen was.
De vrij-convervati# ve bimetallist vrij
heer von Kardorff had het voornamelijk
tegen het verdrag met Rumenië. Rumenië
heeft geen graanrechten tegen Rusland
alle Russisch graan kan van daar als
Rumeensch graan onder lage rechten
Duitschland binnenkomen; de eisch van
oorsprongsattesten is onvoldoende. Spre
ker herinnert, dat vroeger reeds twijfel
geopperd is, of b. v. in Nederland nauw
keurig met oorsprongsattesten omgegaan
wordt.Inderdaadwordt tegenwoordig meer
rogge uit Nederland bij ons ingevoerd,
dan het in het geheel voortbrengt.
{Hoort! Hoort!). Veel lichter nog dan
in Nederland zijn in Rumenië de oor
sprongsattesten voor vreemd graan te
krijgen. Eindelijk moet eerst het han
delsverdrag met Rusland gesloten zijn.
Want, neemt man deze verdragen met
Sevië en vooral met Rumenië aan, dan
zal het voor den Rijksdag later onmo
gelijk zijn, een Russisch handelsverdag
af te stemmen. Tegen deze bewering ver
stelling in den dood dezer vrouw bepaalde
zich dus louter tot die van vriend en buur
man. Hoe was zjj gestorven, ziedaar de aller
eerste vraag.
Stanage keek naar het bloed op Anna's klee-
dereu en op de mjjnedoch aan de vlek op
mjjn bandboord scheen hjj minder beteekenis
te hechten, dan ik zelf had gedaan. Daarna
onderzocht hjj nauwlettend de wonde. De stoot
wae toegebracht geworden met een wapen,
lang en scherp, doch slechts aan den eenan
kant snjjdeud. Hoewel zeer diep, was de kwet
suur bjjzonder smal. Dit verklaarde dan ook
het betrekkeljjk geringe bloedverlies niét al
leen, maar ook de omstandigheid, door Stana
ge bljjkbaar met bevreemding waargenomen,
dat er nog een spoor van warmte was over
gebleven ia de streek van het hart, en dat
de verstijving, de rigor mortisnu eerst lang
zamerhand begon in te treden.
Wanneer zjjt gjj thuis gekomen vroeg
Stanag, op harden zonderlingen toon.
Om een uur.
Om één uur reeds Zjjt ge daar zeker
van
Volmaakt zeker. De klonk sloeg één toen
ik van Harris afscheid nam.
En zjjt ge al dien ijjd hier geweest
Ja stamelde ik, voelende dat er iets
vreeseljjks volgen moest.
Maar, man uwe vrouw is hoogstens
een uur dood en het is nu half vier.
heft «ich hier en daar tegenspraak, welke
Kardorff echter met de opmerking weer
legt, dat hij als oud parlamentarist ge
noeg ervaring heeft om dat te kunnen
beoorëeelen. Uit naam der antisemieten
verklaart Boeckel zich voor de ver
werping der verdragen. Hij haalt daarbij
de ambtelijke enquête over de landbouw-
toestand in Baden aan, dat 20 pet. der
boerenbedrijven met verlies eindigden, -44
pet. geen winst gaven en 19 pet. slechts
1 pet. wir.st maakten. Dit ie de toestand
van den boerenstand op eenen betrekke
lijk gunstigen grond. Beweging
Het slot der geheele zitting leverde
een heftigen woordentwist tusschen den
voorzitter van eenelandbouwvereeniging,
den afgevaardigde Ploetz, en zijn voorma
lig mede-bestuurslid, den afgevaardigde
Schulz-Lupitz,die uit de vereeniging getre-
denis,aangezien zij te scherp verzet tegen de
politiek der regeering dreef. De twee voor
malige medebestuursleden vochten met
woede tegen elkander de vraag uit, wie
hunner trouwer aan den koning, wie
vaderlandslievender was. Schuit» wilde
de aanhangige klein# handelsverdragen
aannemen, echter toegevende, dat bij
een mogelijk verdrag met Rusland het
geheel andere omstandigheden gold,
aangezien dat land hoofdzakelijke rogge
invoert, en sijne wisselende waarde elk
tolrecht denkbeeldig uiaken. Ook in het
debat van gisteren bleek, hoe tegen
woordig in Duitschland de geheele bin-
nenlandsche staatkunde voornamelijk
door de groote agrarische beweging be-
heerscht wordt.
In tegenspraak met de loopende ge
ruchten zoo meldt men uit Madrid
hebben de uitgaven voor den veld
tocht van Melila totnogtoe de 15 millioen
pesetas niet overschreden. In de bijeen
komst die generaal Macias met Muley
Auruf, broeder van den Sultan van
Marokko had, verklaarde dezo, dat de
Sultan met vriendschappelijke gevoelens
jegens Spanje bezield was, welks rechten
O, mjjn GodDan moet zjj vermoord ge
worden zjjn terwjjl ik in mjjne studeerkamer
zat
En hebt ge niets gehoord Vertel mjj
de waarheid, JohnSpreekZeg op
Zoo kalm als mjj mogeljjk was verhaalde
ik hem hoe ik het allereerst .na mjjne thuis
komst in mjjn studeervertrek was gaan zitten,
hoe ik daar in slaap gevallen was, en hoe ik
vervolgens, eerst omstreeks drie uren, omhoog
was gegaan naar de kamer mjjuer vrouw.
Van dit alles deed ik tot in de kleinste bij
zonderheden verslag, hoewel ik voelde dat ik
mjjzelven daardoor al meer en [meer in een
net wikkelde.
Maar wat, in's hemels naam, bracht u
er toe om zoo laat in den nacht nog in uw
studeervertrek te gaan zitten riep de dok
ter.
Nu moest ik nog verder uitweiden, en hem
vertellen van ons krakeel, en van mjjn hart
zeer gedurende dien ganschen avond, en van
mjjn verlangen naar eene verzoening, en van
den strjjd dien ik innerljjk met mjjzelven ge
streden had, en van mjjn besluit, ten langen
laatste, om naar Anna te gaan, haar te wek
ken en haar vergiffenis te vragen.
(Wordt vervolgd.)
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
