Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Jaar ff.
Vrijdag 2 Maart 1894.
No. 4828.
bureau *g$otev£txaat 39.
^GEMEEN O VERZICHT.
feuilleton.
^°ORD IN HET BOSCH.
k,'aildetteUr Van Hasile, bemerkende, dat
C^wea "niet' eVena'S de meeste
PRIJS VAN DIT BLAD:
^°or Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
-Afzonderlijke Nommers
f 1.50
- 2.
- 0.05
PRIJS DER ADYERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
.11'IMIIIMIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIUIIIII
g.. 1 Maart '94.
bet ^la 6 ,V00rtzetting der beraadslaging over
%8da" e|Stractaat met Rusland in den
Rich(er° Berlijn verklaarde de heer
nale J r-f1 het een P,icht der internatio-
eGrlnbk^;j
ee UC1 luwsrnauo-
;6üren_ hJ leid is' het tra<Raat goed te
Het Za' °°k We' 80edgekeurd wor-
0r>tbir,d;ri 13 s'eckts de vraag mèt ot zonder
ber gaf f Van den RyksdaS- De heer Lie-
°P2'chte 6 Verstaan> dat het Centrum ten
het laat Va" het tractaat verdeeld isdoch
enke]e °m uit te winnen, slechts
Vatl het tnei ^eden sPreken- He vrienden
a^Hankel-actaat maken hunne goedkeuring
heek 'J van de opheffing der differen-
^6r Ver °°h We°tar'even- Een aanzienlijk deel
d®nen i°a ei'nS meent om agrarische re-
De net J
tractaat te moeten verwerpen.
heer Ulu«en verwerpen.
ff-dp Cludze verklaarde uit naam der
''en. jj "'0c,'aten het tractaat goed te keu-
s°ciaai.
Jje gucu tCACU-
leei Stumm, van de Rijkspartij,
!aat zal (^.eiUien' dat hij voor zich het trac-
der *?°edkeuren- Hij zag in de ophef-
Ve,'goedilllentlteitsbewijzen eene toel'eikende
heer r V°°r de ooste'yke provinciën.
V°°r het "sl°rfi, een Welfl', zeide, dat hij
voor de oostelijke provinciën.
Or J -rnstorff, een Wi
ra^dslaojt tractaat za' stemmen. De be-
Horr "!"8 za' heden worden voortgezet.
Hla f. houdt te Londen het gerucht
Hu-ftictj]j S'011e s aftreden aan, hoewel zijn
S'ag niet' f Sec,'etaris zegt, dat hij zijn ont-
0tlVerand ft aanSehoden en de toestand
etl hleiu- G'i<J 'S' B'aden van allerlei richting
°Ppositie' i"00'1 voornamelijk de organen der
Jergelijk' eSPreiken de mogelijkheid op een
esshfit v gSt ernstig en veelomvattend
een
fietl Zeke h da sommigen zelfs als
tfd titu'e'd' noemende lord Kosebery,
rcOUrtail|S Van ku'tenlandsche zaken en
eerste >t a de aangewezen personen (de
Iïleest) om Gladstone's erfenis te
n- Rosebery dus redeneert
s door Gladstone zelf in 1886 dui-
Naar het Fransch van
Raoul de Navery.
hft)
vBhaar J vlJa"dig was, sprak gaarne
°uWeiin!. maakte zij haar niet tot haar
Selukk-iS6' Z1J deed zich niet voor als
dit 8 dan f- vrouw en toonde zich niet
n'e doen Was' zooals zij verplicht was
Win" dochtp ge"over vreemden.
-i ontk van Ehéreau had aan armoede
akk De r6ni en d't was haar volkomen
fo
d&rt,Uin van h|?rb?rg 8'ng voorspoedig. Het
ïtk Z'j ziin werd dagelijks groter,
&th0eb Gen0VpVee en ZÜ" woekeren.
zichg' d'en zii ^Va' nU 8er-ed van den onder
liep n'et mi„..r°e?er Z0P?eer vreesde, vroeg
blaj.', aan Znn C1 '"«V ue vooi
van in ?even uuderen te dienen, i
eigen huis te bevelen.
-o- vi eesue, vroeg
znn „»a Z.Ü er n'ef de voor
in
delijk aangewezen als minister-president,
doch ongelukkig heeft de lord zitting in het
Hoogerhuis. Nu Gladstone zelf de geruchten
van zijn aftreden, zooals ze zijn medege
deeld, doet tegenspreken, is men met eene
andere lezing voor den dag gekomen. Glad
stone zou tijdelijk het gezag neerleggen, of
liever het overdragen aan Rosebery, met
goedkeuring der Koningin, om eene ope
ratie te kunnen ondergaan van de staar.
En zoo leeft men in hopen en in vree
zen in afwachting van de sluiting der
Parlementszitting, die wel niet voor Maan
dag aanst. zal kunnen geschieden, ter
wijl de opening der zitting 12 Maart, dus
juist een week later, plaats vindt. Den vol
genden dag vertrekt de Koningin naar Flo
rence en met het oog op die gebeurlijkheid
is Gladstone gisteren in Buckingham palace
te Londen door haar ontvangen. Hij zou
echter niet der Koningin zijn ontslag hebben
aangeboden, maar haar omtrent het program
voor de volgende Parlementszitting hebben
ingelicht. Het Hoogerhuis heeft de amen
dementen van het Lagerhuis op het ontwerp
betreffende de kerspelraden met verscheidene
wijzigingen aangenomen, zoodat het ontwerp
bij het Lagerhuis moet terugkomen. De
regeering bestrijdt die wijzigingen.
De beraadslaging over het niet-toelaten
als afgevaardigde van den heer Wilson, den
beruchten schoonzoon van wijlen president
Grévy, heeft in de Kamer van afgevaar
digden te Parijs nog tot eene hevige dis
cussie aanleiding gegeven. De commissie van
rapporteurs stelde een enquête voor, maar
Maurice Lasserre achtte dit overbodig, daar
over bekend is, hoe het bij Wilsons verkie
zing is toegegaan en de bewijzen van om-
kooping overvloedig zijnkiezers-feestmalen
door Wilson bekostigd, gekleurde stembil
jetten en wat niet al. Wilson hoorde dit alles
aan en had zelfs den moed het woord te
vragen. Als men zijne verkiezing te Loches
vernietigde, zeide hij, zou hij toch aanstonds
weer gekozen worden; want hij had 9000
Eindelijk begreep zij, dat geld niet alles
is, waar het een vereemging geldt, en dat
een arm meisje, dat een even arm man
haar hand reikt, meer kans heeft op ge
luk, dan wanneer zij trouwt met een rijk man.
In het begin had zij gedacht, dat het
haar gemakkelijk zou vallen met Basile te
leven, zonder dat zijn tegenwoordigheid
haar al te zeer hinderde. Zij had nooit de
diepte gepeild van den hartstocht, dien de
ongelukkige voor haar koesterde. In dien
geb^ekkigen, gierigen grijsaard vermoedde
zij niet den aebterdoebtigen echtgenoot, den
wantrouwenden meester. Het eeriige, wat
Basile zijn vrouw toestond was, dat hij haar
volkomen vrij liet voor haar kleeding zoo
veel geld te besteden als zij zelve wilde.
Doch Genoveva, die deze wijze van leven
reeds lang moede was, dacht bijna niet
meer aan opschik. Haar behaagzucht was
verdwenen. Een altijd grooter wordend zede
lijk lijden knaagde aan haar hart. Van af
den dag, dat zij gehuwd was, zocht zij het
raadselachtig karakter van Basile te leeren
kennen, doch het gelukte haar niet. Hetzij
hij een rekening opmaakte of zijn boeken
inschreef, dagelijks bemerkte zij, dat haar
echtgenootoneerlijkheden pleegde. In elkeen,
stemmen gehad en zijn tegenstander maar
1000, en wat die gekleurde biljetten betrof,
die waren niet van hem, maar juist van zijn
tegenstander, gelijk hem verzekerd was door
den maire van Loches. (»Had je dien vroeger
ook al gedecoreerd?" vroeg een spotter).
De socialist Basby wilde nu een stuk voor
lezen namens zijne partij, die zich de eer
toerekent, Wilson indertijd ten val te hebben
gebracht, maar toen het stuk bleek allerlei
toespelingen op de Panama-schandalen te
bevatten, verbood de voorzitter de verdere
lezing, hetgeen, tot heftige protesten van
Millerand en andere leden der Uiterste Lin
kerzijde aanleiding gaf. Te midden van een
oorverdoovend rumoer ging men over tot de
stemming en werd dè verkiezing van Wilson,
die inmiddels was verdwenen, met 445 tegen
2 stemmen nietig verklaard, of eigenlijk met
445 tegen nul, want in het officieel verslag
zijn ook die twee bescheiderilijk verdwenen.
De regeering zal aan de Kamer voorstellen
een schadeloossteling van 17000 francs te
verleenen aan fie slachloffers van de jongste
anarchistische aanslagen.
Volgens te Parijs loopende geruchten, zou
generaal Borius ontslag vragen als secreta
ris van het Militaire Huis van president
Carnot, tengevolge van de onthullingen in
den Figaro betreffende zijn geheime instruc
tie aan kapitein Beauchamp, militair attaché
te Kopenhagen, die door bemiddeling van
prinses Waldemar de geheime bedoelingen
van den Czaar omtrent Frankrijk, bij diens
verblijf aldaar moest zien te weten komen.
De prinses (geb. Maria van Orleans, dochter
van den hertog van Chartes) had gewei
gerd, zegt Figaro, maar de instructies van
Bonus waren op het officieele papier van
Carnot geschreven, al moge het waar zijn,
dat Borius zonder diens voorkennis gehan
deld heeft, wat zeer te betwijfelen is.
Beauchamp werd teruggeroepen, maar kreeg
tot troost het Legioen van Eer, daar hij
geheel ter goeder trouw zijne zending had
uitgevoerd. Naar het heet, zal de regee-
die hem een handelszaak voorstelde, zag
hij een vijand.
Haar verachting voor Basile groeide met
den dag aan haar vermoedens werden nog
ernstiger, op den] avond, dat de vagebond
de herberg binnenkwam en daar scheen te
bevelen. De houding van Basile kwam haar
zóo gedwongen, zóo weinig natuurlijk voor
hij scheen dien onverwachten gast zóo zeer
te vreezen, dat de jonge vrouw zich niet
kon beletten te beven van angst, wanneer
zij dacht aan het geheim, dat hem moest
verbinden. Het tooneel op den kermisdag
vergrootte nog haar geheime onrust. Zij
was bang voor haar man, en tot eiken prijs
had zij het geheim van zijn leven willen
kennen zij was er zeker van, dat dit ont
zettend was. In dezen geestestoestand ver
keerde zij, toen zij de zekerheid kreeg moe
der te zullen worden. Doch deze zekerheid
verschrikte haar, in stede van haar te ver
heugen. Zij gevoelde niets van die hemelsche
ontroering, van die gezegende vreugde,
welke het doel zijn van jonge vrouwen, die
een nieuw leven onder het harte dragen.
Zij legde zich er bij neer, als bij een
nieuw ongeluk. Zij beefde over het geheele
lichaam, wanneer zij aan haar kind dacht.
ring over deze zaak geïnterpelleerd worden
door Flourens. De Univers, het gerucht
van Borius' ontslag signaleerende, houdt zich
overtuigd, dat de geheele campagne van
den Figaro c. s. rechtstreeks tegen Carnot
gericht is, wiens mandaat over acht maan
den ten einde loopt. Behalve Constans
schijnt Casimir Perier de meeste kans op
het presidentschap te hebben. In zake
Dupuy's subsidie verleening aan de Cocarde,
heeft Ducret, het nuttelooze eener interpel
latie inziende, aan Camille PelJetan voorge
steld, de zaak liever te onderwerpen aan
een scheidsgerecht, samen te stellen uit
leden der Uiterste Linkerzijde en socialis
ten, omdat deze als politieke tegenstanders
het meest onverdacht zijn.
De berichten omtrent eene mogelijke
samenkomst der drie Keizers te Abbazia,
zijn in de Fransche pers met weerzin ver
nomen, daar zij altoos bevreesd is, den Czaar
weder in zijrr vriendschap tegenover Frank
rijk te zien verflauwen. Volgens de Ber-
lijnsche bladen zal echter, tijdens Frans
Jozefs bezoek aan Wilhelm en Augusta
Victoria te Abbazia, de Czaar nog in de
Krim zitten, en zal ook koning Humbert
vermoedelijk niet naar Abbazia komen, zoo
lang Frans Jozef hem niet te Rome het
lang verwachte tegenbezoek wil brengen.
De Times verneemt uit Caïro, dat de
Khedive thans geheel verzoend is met zijn
lot. De Sultan zond hem een hartelijke
brief uitdrukkende bevrediging over zijn
gedragslijn. Maar hierbij brengt de Times
in herinnering, dat Ismael weinige dagen
voor zijne afzetting mede een dergelijke
boodschap van den Sultan ontving. Dit be
derft wel eenigszins het genoegen daar
over.
Uit New-York wordt gemeld dat de beide
takken der New-Yorksche staatswetgeving
een wetsontwerp aannamen tot ineensmel
ting van New-York en Brooklyn, mits het
in November te houden volksplebisciet zien
er voor verklaart. Door deze ineensmelting
Op den dag, dat zij zekerheid kreeg moe
der te zullen worden, ontmoette zij de
Veldmuis.
De oude vrouw grijnsde, toen zij haar
voorbij ging.
Komaan, zeide zij, maak de wieg maar
gereed maar zorg ook voor een stuk zwarte
stof voor dienzelfden dag.
Wie zal er dien dag dan in rouw zijn
kon de jonge vrouw zich niet weerhouden
te vragen.
De klokken spelen, hernam de Veld
muis, haar gedachtenloop volgendedat is
voor een doopfeestde klokken luiden
doch nu is het een doodsklok,Het schurft-
kruid voor uw weduwschap, de cypres voor
uw dood.Gelukkig zal het kind sterven,
gelukkig
Genoveva gevoelde zich zóo beangst, dat
zij de hand van de oude vrouw vatte en
als biddend tot haar zeide
Veldmuis, jaag mij niet zulk een angst
aan.
Wordt vervolgd
