Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
17de Jaarg.
Zondag 18 Maart 1894.
No. 4842.
bureau *g&otex$tvaat 50.
EERSTE BLAD.
Ut Vioolspeler Jer Sansculotten.
M. Card. Rampolla.
Feuilleton.
eerste hoofdstuk.
ALGEMEEN OVERZICHT.
NIEUWE SCHIEDA
PRIJS VAN DIT BLAD:
^oor Schiedam per 3 maandenf 1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nommers- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
T
jaar°en ^ijne Heiligheid Paus Leo het vorig
lj0tiirZiJn gouden jubilé vierde, ontving hij van
6,1 deinen
en keizers, maar ook van armen
duj- 'Cinen ziJne gelukwenschen. Onder die
tie en nogmaals duizenden van felicita-
'lad er één gelukwensch van onge-
fet| '°en vooral zijn vaderhart diep getrof-
ken blinde van het Katholieke Blin-
Hjj ^est'cht van Nederland te Grave, ook
Vaard 6en s'er'Ük udres weten te ver-
vr '^en> en zie het kind zonder levens-
nach ^et kind van den altoosdurenden
o ket werd daar te Grave nu eens
qe 0 11 verblijd, want zijn adres werd aan
n °VerSte van het gesticht, door Kardinaal
K P°"a> op de volgende zeer breede wijze
ntwoord a
Monsieur,
a a"tr,e tres saint Père le Pape Leon XIII
quefeege beaucoup le tribut d'amour filial,
dé:
ÊplgSer a ses pieds a l'occasion de son Jubilé
Parv °^a'" m'a cdargé de vous laire
nejl6er''r' en retour, l'expression de sa pater-
la p{ bleoveillance et de vous transmettre
«ccordnediction Apostolique, qu 'II a daigrié
Pauv tout coeur a vous et a tous 'es
ce],.,!es aveugles, comme gage des graces
-,s 'es plus abondantes.
tijni?rteez'. Monsieur, l'assurance de mes sen-
nts distingués.
uu Vatican, le 7 Avril 1893.
de j n?'eur le Superieur
a Maison des aveugles
Grave (Hollande.)
e vertaling van dit antwoord luidt
Mijnheer,
heeftZe Z6er Heilige Vader, Paus Leo XIII,
--- - 'en zeerste de schatting der kinder-
^aarvers'ag vau het Blinden-Iosti-
er'e Episode uit het Kunstenaarsleven
van Cherubini.
aveugles de cette Maison ont voulu
Twee jonge Edellieden.
Vvas iavon<l van den 9den Augustus 1792
d°0r buitengewoon traai. De maan dreel
Vera j n onbewolkten hemel en haar zil-
en ,ll§ schijnsel verlichtte de daken, gevels
egjj orens van het reusachtige Parijs met
Van ?°verg'ans spiegelde zich in het water
sprei j rusteloos voortstroomende Seine
de tr over de dichtbelommerde alleeën,
tuiri aaie terrassen en kiezelpaden van den
achtj„er A uillerieëii als een grooten zilver-
ken °etl sluier en deed de donkere omtrek-
lijke v0 ksc.'iacluwen van het oude konink-
In i1 jl u°g scherper uitkomen.
e buurtschap van de Tuillerieën
liefde gewaardeerd, welke de blinden van
dit huis wel hebben willen nederleggen aan
zijne voeten ter gelegenheid van zijn bis-
scliops-jubilé. Hij heeft mij gelast om u
wederkeerig de uitdrukking zijner vaderlijke
welwillendheid te doen toekomen, en u de
Apostolische zegening over te zenden, die
Hij zich gewaardigd heeft, u en al de arme
blinden van ganscher harte te schenken, als
onderpand der overvloedigste hemelgaven.
Aanvaard, mijnheer, de verzekering mijner
bijzondere welwillendheid.
Vanuit het Vaticaan, den 7 April 1893.
M. Kardinaal Rampolla.
Den heer Overste
van het Bliudenhuis
te Grave (Holland.)
En waartoe deelden wij nu deze episode
uit Paus Leo's jubilé mede
Om de aandacht onzer lezers eens te ves
tigen op onze arme blinden in Grave. Neen,
wij komen hier geen plaatstje vragen in de
Nieuwe Schiedammer om bepaald dadelijk
te bedelen, maar toch, wij zouden toch zoo
gaarne hebben, dat Grave's blindengesticht
wat meer bekend was.
Wat wij dan over dat gesticht wel wen-
schen te zeggen
Eenvoudig deze weinige woorden
Eenige edele mannen zijn voor weinig
tijds (a) in het kleine stadje Grave dat aller
edelst liefde werk begonnen, om uit heel
Nederland de arme R. K. kinderen, die met
kunnen zien, vooreerst te verplegen, maar
secundo nog iets te leeren. Alle bisschoppen
van Nederland hadden dit liefdewerk zeer
lief, en daarom hebben zij reeds lang goed
gevonden, dat men in al hunne bisdommen
voor dat liefdewerk iets vrager; mag. Toch
was dit groote heldenwerk eerst voor de
blinden en hunne Fraters een zware Kruisweg.
Wat toch brengt een arme blinde in? En
wat heeft hij niet noodig? Nu zijn er later,
evenals altoos in de Roomsche kerk, ook hier
voor Grave groote, onbeschrijfelijk groote
weldoeners gekomen. De vorige bisschop van
's-Bosch, Mgr. Godschalk, onder wiens bis-
Het jougenagesticht begon in 1859, dat der
blinde meisjes m 18a8.
heerschte eene eigenaardige, ongewone,
bijna onheilspellende stilte. De naar liet
paleis loopende groote en kleine (straten,
zoowel als het reeds door het volk van
Place Louis XV in Place de ia Revolution
herdoopte plein en de kaaien langs de rivier
waren eenzaam en verlaten, alsof reeds het
middernachtelijk uur de bonte bevolking der
groote stad van daar had verdrevengeen
rijtuig ratelde over de straten, slechts nu
en dan slopen eenige menschen haastig
voorbij, alsof het in de nabijheid van het
kasteel niet pluis was.
En toch hadden de klok der Nótre Dame
en die van de achter het Louvre oprijzende
kerk Saiht-Germain-l'Auxerrois eerst tien
uur geslagen de trillend wegstervende
slagen had men in den kasteeltuin duidelijk
gehoord, want ook daar was het stileen
wandelaar zou er zijn geschrokken door het
afvallen van een door de Julizon verzengd
blaadje.
Ofschoon de prachtige avond iedereen
uitnoodigde om in de open lucht te blijven
en nog niemand zich in het kasteel ter
ruste had begeven, hetgeen te zien was aan
de talrijk helder verlichte vensters, die op
den tuin uitzagen, scheen deze toch als uit-
schopsstaf Grave behoort, heeft o. a. aan dit
huis geen honderden maar duizenden en
nog eens duizenden geschonken. Van toen
af kon men te Grave dus eens beginnen
aan het bouwen van een paar ruime lokalen
men ging ook den kinderen het stroo- en
vlechtwerk leeren; en men kocht de dure
instrumenten aan, waardoor blinden het lezen
en schrijven onder het uiterste geduld, kun
nen meester worden. En zoo had Grave nu
in het atgeloopen jaar 31 blinde meisjes en
66 blinde knapen, waaronder ook een Schie
dammer, Petrus van Thienen.
Maar deze nationale eenig-Roomsche in
richting vraagt nu om hare zware lasten
nog wat te kunnen verlichten, en om vooral
van de blinde kinderen nog iets meer te
kunnen maken dan zij reeds doet, van alle
Katholieken deze belangstelling, dat men
primo op alle plaatsen een correspondent,
een soort van kiemen zaakwaarnemer voor
haar zoude willen aanstellen, en secundo
dat men bij dien persoon zich laat inschrij
ven voor een klein liefdegiftje, eens in het
jaar te geven. Het eerste geschiedt natuur
lijk het beste in overleg met den parochie
pastoor. Voor Schiedam, de stad der liefdadig
heid bij uitnemendheid, is er reeds lang een
correspondente voor Grave, namelijk Mevrouw
T. P. Jansen Hoek. Wat zoo durven
wij openhartig vragen wat zoude het
iemand kunnen benadeelen, bij deze hoog
geëerde dame (of desverkiezende bij rector
A. Beijer te Grave) zich aan te geven voor
een bagatel, eenige centen of stuivers per
jaar (a.)
Meer zullen wij over onze zaak niet spre
ken. Ons kwam toevallig het jaarverslag
van Grave in handen, en wij (als we eens
over ons zei ven spreken mogen) zien dat
boekje nooit aan zonder deernis. Er zijn
vele rampen in de wereldmaar aan
kinderen, ja aan kindertjes te denken, die
arm en blind, hun levensloop in deze barre
(a) lu Rotterdam is correspondent de heer Joh.
Maurij. Verslagen zijn gratis te Grave verkrijgbaar.
gestorven. Toch was dit niet het geval,
want op verschillende plaatsen van den tuin,
namelijk naast het terras des Feuillants, dat
destijds niet zooals thans door een poort
van de Rue Rivoli gescheiden werd, doch
eene muur met drie ingangen had, bevon
den z'ch op het bovengenoemd avonduur
verschillende groepen soldaten.
Het waren mannén van de Zwitsersche
garde en grenadiers des konings, zij be
waakten de goed gegrendelde poort. Ook
aan de uitgangen op de Place Louis XV en
de Champs Elysées hielden Zwitsers en sol
daten van het bataillon Filles St Thomas
de wacht.
Maar al deze mannen stonden even onbe
weegelijk, alsof zij uit metaal waren ge
goten. Niemand verroerde zich, zelfs geen
gefluister werd gehoordhet spookachtige
maanlicht bescheen slechts strakke gezich
ten, welker blikken trotsch lichtten en wel
ker trekken den indruk van een alles ver
achtenden moed droegen.
Waarom stonden zij daar, waarom had
men de toegangen naar den tuin der Tuil
lerieën, alsook die naar het oude kasteel
aldus gebaricadeerd, als gold het 'tafslaan
van een aanrukkenden vijand Welk gevaar
wereld moeten beginnen, welke priester, en
nog veel meer, welke ouder kan dat doen,
zonder groot medelij, en zonder het vaste
voornemen, van minstens een klein liefde-
bewijs, ook aan deze soort van bedroefden,
te doen geworden
Dit schrijven wij ter excuus van onze
vrijmoedigheid
P. M. BOTS, pr.
17 Maart '94.
Blijkens berichten uit Brussel hebben
alle afdeelingen der Kamer het regeerings-
voorstel betreffende de proportioneele ver
tegenwoordiging verworpen. De Indépen-
dance verzekert dat, volgens de laatste in
lichtingen, het ministerie niet van plan is, het
voorstel aan de vuurproef van de openbare
beraadslaging te onderwerpen. Gisteren
avond zou er ministerraad worden gehouden.
Het schijnt, dat Beernaert en zijne ambt-
genooten onvoorwaardelijk besloten hebben,
den Koning hun ontslag te verzoeken.
In den Rijksdag te Berlijn is gisteren de
derde lezing van het Duitsch-Russisch handels-
tractaat begonnen. De heeren Heeremann,
Radzivil en Thomsen verdedigden het. Het
werd bestreden door de heeren Heyl, Kar-
dorff, Manteuffel en Hammerstein, laatstge
noemde zeide, dat het tractaat, in plaats
van een gedenksteen, een grafsteen zou
worden aan welks voorkant men leestjHier
ligt de Duitsche landbouw begraven" en
op welks achterkant binnenkort zal komen
te staan»de nijverheid volgde hem na"
De heer Liebermann von Sonnenberg noemde
het tractaat een nieuw Jena. Dr. Lieber ken
schetste het als van gelijke waarde met de
zegepraal vau 1870. Nadat Stumm voor het
verdrag had gesproken, werd het voorstel
aangenomen om de beraadslagingen te sluiten.
Bij de artikelsgewijze behandeling zeide
graaf Bismark, naar aanleiding van eene in
den loop der debatten gemaakte opmerking,
dreigde den bewoners der Tuillerieën, daar
toch in den omtrek de stilte des grafs
heerschte
Indien wij deze vragen uitvoerig wilden
beantwoorden, dan zouden wij de algemeen
bekende geschiedenis van een neerstorten
den koningstroon moeten verhalen, de reeds
dikwijls opgesomde oorzaken moeten mede-
deelen, welke dezen troon aan het wanke
len brachten. Wij hebben slechts weinig
woorden noodig, om datgene te zeggen, wat
de achtergrond van ons verhaal vormt, en
waar wij maar alleen mede te doen hebben.
Sedert het begin der vrijheidsbeweging
in frankrijk was de Nationale Vergadering
den goeden en weinig energieken koning
Lodewijk XVI verre over het hoofd ge
wassen. Sedert de bestorming der Bastille
door het volk, op den 14en Juli 1789 had
de revolutie zich permanent verklaard, en
allengskens een meer onheilspellend karak
ter en omvang aangenomen.
{Wordt vervolgd.)
