Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
17de Jaarir.
Vrijdag 2 7April 1894.
No. 4875.
bureau *g$otex£tvaat 50.
Dfi Vioolspeler ier Sansculotten.
feuilleton.
ALGEMEEN OVERZICHT.
1 Zal
?atWen genomen."
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
- 2.
- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
26 April '94.
0 verloving van den Russischen troon-
jj Vo Sei' Nicolaas met prinses Alix van
®s?en houdt nog steeds de geheele Euro-
eri6Sc,'le Pers bezig. Russische, Oostenrijksche
Vai nSelsche bladen zien in de verloving
n den Russischen kroonprins met eene
tijd'tSC^e Pr'nses eei1 belangrijk teeken des
he i' een blijk van welwillende gezind-
la tusschen Duitschland en Rusland en
s een waarborg te meer voor den vrede.
i°eger kwam vermaagschapping tusschen
^Ussische en Duitsche Horen veelvuldig
°oi. Czaar Nicolaas was gehuwd met eene
p°chter van Friedrich Wilhelm III van
Ruisen, en Czaar Alexander II met eene
g^s'scbe prinses, terwijl diens zuster Olga
Üwd was met den koning van Wurtem-
'8- Maar Czaar Alexander III leende het
tief aan ®'av'scbe strevingen van Igna-
R l' Eatkof en Pobedonotsjel en werd
laritiJdig minder gunstig jegens Duitsch-
na gezind.
er zij van de politieke beteeke-
er thans te Coburg gesloten verloving.
zeker geen toeval zijn, dat zij juist
en a afgekondigd, toen de Duitsche keizer
6fi e Czare witch elkaar op Duitschen grond
En»n teSenwo°rdigheid van de koningin van
te Seland en den prins van Wales ontmoet-
°P \6Ven™n a's bezoek van den Czaar
Pet ^a' van den Duitschen gezant te
a{> ersburg, zonder beteekenis was. Dat de
)jaa°'ld'o'ng plaats had te Coburg was blijk-
de jy °'3 ver'angen van den Czaar, en zelfs
Vet-! ^>resse is nu van oordeel, dat zich
de SC, ÜriSe'en beginnen te vertoonen, dat
lu-ru]C tusschen Rusland en Duitsch-
0p »aat wankelen. Merkwaardig is de
fjji erbing van het wantrouwende Oosten-
Scbe blad, dat men zich te Londen mis-
to Ien zal afvragen, sof Rusland bij zijn
de r'udeidno tot Duitschland niet eenige min-
aangename plannen koestert", waarbij
ene Episode uit het Kunstenaarsleven
van Cherubini.
33)
comtesse," zeide Parvis. »Ik be-
Ik ,ZIJ stond er op om met u te sterven.
U er haar te hooger om. Maar wat
uu doen Blijft zij te Parijs
aar \t?' r*°g dezen nacht zal zij trachten
Zal
--J uu
Uaar n"' ko^. Uezen nacht zal zij trachten
d°or ormandie terug te keeren, vergezeld
door haa ieiug ie Keeien, i
Haar p 00m en door den Prmsi die weer
Selukk n®e'and gaat. Ik hoop dat dit zal
Zorr,o,„eri' want de prins had goede voor-
licht k;- r'ep de ridder zichtbaar ver-
de i,'ari.|d'ia vroolyk. »Nu hebben wij hier
tigen rncipj.1'',]611 bezit ik in u een krach-
tIk ®feStrljder>,.niet waar?"
dat," antwoord r doen, en meer dan
bet nief Zlirl °n\, *En waarom zou
mogelyk zijn dat het ons gelukt
het blad doelt op den naijver der Russische
en Engelsche belangen. »Niet dikwijls heb
ben nieuwe aangeknoopte verwantschaps
betrekkingen politieke beteekenis. Maar
soms gelijken zij op het wegschuiven van
een zijscherm op het tooneel, waardoor een
geheel nieuw vergezicht wordt geopend"
De bruid des Russischen kroonprinsen ver
trekt binnenkort naar St. Petersburg, om
zich voor haren overgang van de Evange-
lisch-Luthersche tot de Grieksch-orthodoxe
Kerk voor te bereiden. Die overgang zal
nog vóór het huwelijk, dat waarschijnlijk
in den herfst zal voltrokken worden, ge
schieden. Prinses Alix zal bij haren over
gang tot de Grieksche Kerk den naam
Alexandra aannemen.
In de geheele Duitsche pers wordt op
nieuw het Kladderadatsch-scha.nda.al behan
deld, en al meer en meer gaan er, vooral
te Berlyn stemmen op, die, tegen de offi-
cieuse pogingen om de zaak te sussen in,
volhouden, dat het ongehoord zou wezen,
als het geheele geval, in plaats van met
eene grondige en openlijke opheldering op
den wettelijk verboden weg van een twee
gevecht zooals dezer dagen tusschen Ki-
derlen en Polstorf heeft plaats gehad
stilzwijgend eindigde. Ook worden al luider
de stemmen, die zich wrevelig tegen Caprivi
richten, wijl het zijn plicht ware geweest,
de aangelegenheid ambtelijk te behandelen.
Daarbij ontbrandt nog de strijd, waarom
toch het Kladderadalsch-schandaal niet,
zooals eerst het plan was, in den Rijksdag
ter sprake is gebracht. Regeeringsgezinde
pennen beweren, dat de voornaamste partij
leiders er niet aan wilden, terwijl de Re
geering bereid was. De bladen der tegen
partij antwoorden daarop sarcastisch, dat
die partijleiders hierom de openbare behan
deling in het parlement achterwege hebben
gelaten, wijl zij vernamen, dat de regeering
in den Rijksdag slechts herhalen wilde, wat
zij reeds door middel van officieuse corres
pondenten over de onmogelijkheid van eene
ons uit dezen muizenval te redden, indien
hier voor ons niets meer te doen valt
»Dan ga ik naar het leger dat is de wensch
van Virginie en ook de mijne."
»De Hemel zegenede comtesse daarvoor
riep Parvis.
De twee heeren verlieten bij deze woor
den de galerij.
Vele uren gingen voorbij zonder dat men
op het kasteel nog iets van een naderend
gevaar gewaar werd. Wel bleven de klok
ken nog steeds luiden, maar het scheen dat
het volk er weinig of geen gehoor aan gaf
in elk geval was er in de buurt van de
Tuillerieën nog niets te zien. Het hof begon
weer te hopen.
Een andere omstandigheid had echter de
onrust van den koning en diens aanhangers
opnieuw gaande gemaakt. Kort voor dat
het den maire Pétion gelukt was uit de
Tuillerieën te ontsnappen, was Mandat door
de communo naar het stadhuis ontboden om
daar te zeggen welke maatregelen hij ge
nomen had voor de veiligheid der hoofdstad.
Hij vermoedde dat hij zich zou te verant
woorden hebben, wegens de genomen maat
regelen ter bescherming van de koninklijke
familie, en daar hy niet wist dat in de muni-
rechterlijke vervolging aan de heele wereld
had bekend gemaakt. En dat was dan toch
de bijzondere plechtigheid van eene inter
pellatie in het parlement niet waard. Voors
hands is men nieuwsgierig of het openbaar
ministerie eenigerlei aanklacht wegens on
geoorloofd tweegevecht tegen Kiderlen en
Polstorf zal inbrengen. Polstorf is in alle
gevallen nog niet vervoerbaar.
Al meer en meer worden bijzonderheden
over dit Kladderadatsch-duel bekend, en de
eenzijdige voorstellingen, welke daaromtrent
door vrienden van Kiderlen in de pers ge
geven zijn, zijn door de vrienden van Pol
storf behoorlijk verbeterd. De voorwaarden
van het tweegevecht waren zeer scherp
er zou vijfmaal geschoten worden op vijf
pas atstands. Geheimraad Kiderlen had zelfs
eenen afstand van vijf pas met vooruitloo-
pen, en schieten tot een der partijen buiten
gevecht zou gesteld zijn, gewild. De getui
gen wisten dezen eisch echter te ver
zachten. De redacteur Polstorf werd bij het
tweegevecht ernstig in de rechterlong ge
wond. De kogel is totnogtoe niet verwijderd
kunnen worden. Beide redacteurs der Kladde-
radatschTrojan en Polstorf, waren bij hunne
persstrijd van te voren overeengekomen,
uitdaging tot een tweegevecht aan te nemen,
maar als beginsel het gevecht uit te stellen,
tot zij den begonnen persveldtocht als ge
heel ten einde gebracht konden beschouwen,
opdat niet wellicht de journalistische cam
pagne door een paar pistoolkogels ontijdig
afgebroken zou worden.
Het afbreken der onderhandelingen tus
schen den onafhankelijken Congo-Staat en
de Fransche gedelegeerden wordt te Brus
sel niet als definitief beschouwd. Het verschil
van meening ontstond over eene territoriale
kwestie, maar de bestuurders van den Congo-
Staat hopen, dat de onderhandelingen zullen
hervat worden. Wordt er geene overeen
stemming verkregen, dan wordt de kwestie
overeenkomstig het tractaat van Berlijn, aan
de beslissing der buitenlandsche mogendheden
cipaliteit de Jacobijnen binnen weinige uren
de overhand hadden verkregen, zoo meende
hij dat men zijne rechtvaardiging zou bil
lijken en aarzelde daarom niet aan de vraag
gehoor te geven, vooral daar het als hoofd
der Nationale Garde zijn plicht was de be-
velep zijner overheid uit te voeren.
Hij had het er echter niet zoo goed afge
bracht als de maire in de Tuillerieën. De
adjudant, die Mandat naar het stadhuis
vergezeld had, was spoedig daarna met het
ontzettend bericht naar de Tuillerieën terug
gekeerd, dat zijn chef op bevel der com
mune gevangen was genomen, en dat het
gepeupel hem op weg naar de Abdij op de
verschrikkelijke wijze had vermoord. Tevens
meldde de adjudant op zijn snellen terug
tocht vernomen te hebben, dat Santerre,
een bierbrouwer van beroep en een man,
bekend om zijne ruwheid, die bij het min
dere volk zeer populair was, door de com
mune tot opvolger van Mandat was benoemd
en terstond bevel had gegeven den gene-
ralen marsch te slaan om de Nationale
Garde met het volk tegen de Tuillerieen te
laten optrekken.
Zelfs de meest vertrouwde raadgevers
des konings, die nog altijd op eene schik-
onderworpen. De kwestie van den afstand
zijner rechten door den Koning ij er niet
ter sprake gekomen.
Een wetsontwerp door den bekenden ra
dicaal Labouchère bij het Lagerhuis te
Londen ingediend, heeft de strekking het
Lagerhuis te machtigen, de verwerping van
eene wet door het Hoogerhuis binnen twee
maanden daarna op te heffen. Mac Laren
stelt een amendement voor op het regee-
rings-ontwerp betreffende het kiesrecht, om
aan de vrouw het stemrecht toe te kennen.
Volgens telegrammen uit Italië, zijn 500
studenten van de universiteit te Padua, zich
door de conservatieve Gazzetta di Venezia
beleedigd achtende, onder aanvoering van
professor de Giovanni met eenen extra-
trein naar Venetië gegaan, om daar voor
het bureau van het blad eene betooging te
houden. De overheid kreeg nog tijdig de
lucht van den toeleg en stelde voor het
bureau de gewapende macht op. Pogingen
om de afsluiting te verbreken, mislukten,
waarop de studenten van eenige nummers
der courant een plechtig autadafé aanricht
ten, om daarna zich door de stad te ver
strooien en baldadigheden uit te halen.
Eenige inhechtenisnemingen waren het einde-
Volgens berichten uit Washington raamt
de politiechef aldaar het derwaarts opruk
kende leger van commonwealers op slechts
6500. Politie begeleidt menigwerf de korp
sen, vooral uit de Oostelijke staten, waar
de bevolking de commonwealers bijna overal
goed onthaalde, oogenschijnlijk om hen spoe
dig kwijt te raken, aangezien de common
wealers meerendeels ontwijfelbaar vagebon
den zijn, hetgeen het feit bewijst dat zij
allerwege weigeren te arbeiden, zelfs op
plaatsen waar een groote vraag naar dag-
looners bestaat tegen hooge loonen. Cleve
land werd geadviseerd eene proclamatie
tegen de commonwealers uit te vaardigen,
hetgeen hij echter weigerde, om hunne
beteekenis niet noodeloos te verhoogen zij
zullen als landloopers bejegend worden, wat
king met de opstandelingen gehoopt had
den, moesten inzien dat dit nu onmogelijk
was geworpen. De strijd moest dan beslis
sen, maar men zag duidelijk dat een ge
deelte der bezetting van het kasteel hiertoe
niet genegen was, doch veeleer wenschte
met het volk gemeene zaak te maken of
minstens geheel neutraal te blijven. Om de
geestdrift voor den koning gaande te houden
hield men het voor noodzakelijk, dat de
koning zich aan de troepen vertoonde en
zelf haar eenige woorden toesprak.
De koningin, die alles zelf beheerschte
wat de verdediging der Tuilleriën betrof,
keurde het plan goed. Doch zij verhoopte
maar weinig van het optreden des konings.
Lodewijk had eenige uren geslapen, doch
was geheel gekleed gebleven. Men wekte
hem en deelde hem mede dat hij zich aan
de soldaten moest vertoonen.
{Wordt vervolgd.)