Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 17de Jaarg. Dinsdag 1 Mei 1894 No. 4878. jhktreau jKofersfraaf 50. De ViooIsjBler Her SascÉtten. algemeen 0 veezicht. De ÊZTe rChh*d Be"oken- PRIJS VAN DIT BLAD: Wor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers f 1.50 - 2. - 0.05 PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regelsf o.60 Elke gewone regel meer0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. 30 April '94. Het blijkt dat de eerste Meidag, sedert enige jaren door werklieden in verschil- en e landen aan demonstratiën gewijd, 'maal een betrekkelijk rustig en kalm rloop zal hebben. Het hoofdorgaan der Duitsche sociaal- democratie, de Vorwdrts, heeft de vorige e een manifest openbaar gemaakt over \ieiing van den ln Mei. Daarin leest en«Wanneer wij de waardige viering an ^ezen dag voorstaan, is het omdat wij een algemeene rustdag wenschen. Maar aa-> met het oog op de tegenwoordige conomische crisis in Duitschland, die wensch iet oogenblik niet kan worden vervuld, p de partij aan, dat alleen die werk- ec en en werklieden-vereenigingen, die het n er schade voor hun belang kunnen doen, ^ezeri dag door niet te werken zullen vie- j6r'j H't beteekent, dat de werklieden den i zul)en werken, tenzij hunne patroons hun een vrijen dag geven. e Weenen vreest men, dat de werklie- en in het bouwvak den ln Mei eenealge- eene werkstaking zullen beginnen. De Patroons weigeren te voldoen aan de ge- aff;e eischen een werkdag van acht uren, schalfmg van het stukwerk, verhooging het minimum-loon van 10 op 12 fl. in zuil 6 soc'abst'sche leden der Fransche Kamer tie,611 C'en ^e' biJeenkomen. om deputa- ZuU Van werkbe(*en te ontvangen. Daarna p.. en zij eene socialistische vergadering ^JWonen. Voor de handhaving der orde op Vgraat is gezorgd. Ook het Spaansche gou- ^"lement heeft, gelijk reeds werd gemeld, P °rzorgsmaatregelen genomen. Geene open de demonstratiën worden geduld. n het Lagerhuis te Londen werd de 0°rige week een belangrijk debat gevoerd ^Vor den achtuurs-werkdag in de mijnen, aar aanleiding van de Mines-Eight-Ilours- feuilleton. Pene Episode uit het Kunstenaarsleven van Cherubini. 36) D^hts één middel bleef er nu nog over. gaa g kon zeIf naar de Vergadering .p. n en dan kon hij er zeker van zijn dat oiL^ decreet zou uitvaardigen, dat de jj ''endbaarheid des konings beval, dit v ^ertrouwden des konings stelden hem Was °°r' ^ocb bÜ g'ng "iet) want de koningin I*r z®er sterk tegen, teel tS u1 nam bet tumult voor het kas- binr,or.°e'i vo'k schreeuwde woest om daten fiT worden en lieten de sol- "iat men ge bo°td van Mandat zien, üt gij het op u nemen met het bill, waarvan de tweede lezing werd voor gesteld door den heer Roby. Die afgevaar digde beriep zich in zijn toelichting op het steeds toenemend aantal voorstanders van dezen maatregel onder het publiek en aan de beide zijden van het Huis. Verschil lende sprekers bestreden den maatregel, die volgens hen de productie zou vermin deren, eene kunstmatige schaarste van kolen teweeg brengen en den prijs met mins tens 1 sh. 6 d per ton zou doen stijgen. Nadat de heer Barley het wetsvoorstel op grond van de gezondheidsbelangen der mijn werkers had verdedigd, stelde lord Randolph Churchill in het licht, dat de overgroote meerderheid der mijnwerkers in Engeland, al moge die dan ook in Schotland en Wales iets geringer zijn, beslist voor invoering van den achturendag in de mijnen is. De be weging heeft 400.000 mijnwerkers achter zich, en het beginsel is van regeeringswege bekrachtigd door invoering van den maat regel in 's Lands arsenalen. Het is spre kers overtuiging, dat het acht-uren-stel- sel leiden zou tot meer regelmatigheid in het werk, tot vastere prijzen en een aangenamer leven voor de werklieden. Na verschillende replieken werd met 281 tegen 194 stemmen tot de tweede lezing besloten. In streng protestantsche kringen te Ber lijn heerscht groote bitterheid over het feit, dat de aanstaande van den Russischen troon opvolger van geloof wil veranderen. Nadat reeds onlangs de Kreuzzeilung dit met on verholen scherpte als «politiek anarchronisme en een aanval op de eer der Evangelische Kerk had gebrandmerkt, schreef Zaterdag het hoog conservatieve blad van Stöcker Das \olk kortweg het volgende neerTot hiertoe was men er in Duitschland aan ge woon den blik naar den troon te richten, waaraan evenwel snel een einde zal komen, wanneer de tot de vorstenhuizen behoorende personen het meest ziellooze utiliteitsstand- punt innemen enz. Voor de rechtbank te Parijs is Vrijdag volk te onderhandelen vroeg de eerste. Ja, en voorloopig uit te vorschen wat het eigenlijk wil?" voegde de andere er bij. «Ik zal het doen," antwoordde de syn dicus en begaf zich naar den tuin van het kasteel. Daar hadden de Zwitsers, de grenadiers en de edelen post gevat. Zij dekten daar den ingang naar het kasteel en hadden er de weinige bruikbaar gebleven kanonnen opgesteld. Maar ook in de corridors van het hoofdgebouw, welks vensters op de plaats uitzagen, waren troepen gelegd, zoodat deze op het volk, als het de poort binnendrong, een kogelregen konden laten neervalen. De syndicus Röderer, die bij het volk goed bekend was, liet nu een vleugel der poort openen, en vraagde een der dichtstbij staande mannen, om eenige stappen dichterbij Een jonge woeste kerel trad stout op den syndicus toe. »Wat wilt gij vroeg Röderer koel bloedig. «Wij willen door de Tuillerieën mar- cheeren," antwoordde de jonge sansculotte. «Met welk doel?" «Wij moeten naar de Rijschool en daar II. het proces begonnen tegen den anarchist Henry, die terechtstond wegens de aansla gen in de rue des Bons Enfants en in het café Terminus. Ondanks den buitengewo nen toevloed van nieuwsgierigen vielen er geen ongeregeldheden voor, dank zij de voorzorgsmaatregelen welke de politie tot handhaving der orde had genomen. Als bewijsstukken lagen op de tafel allerlei stukken van bommen, spijkers, kogels en wat niet meer. Daarbij vond men kleederen, die ten huize van Henry in beslag zijn ge nomen, gebroken stoelen uit het café Ter minus en allerlei andere voorwerpen, welke betrekking hadden op den aanslag kort om de gerechtszaal had wel iets van een uit dragerswinkel. De zitting werd grootendeels besteed aan het verhoor van Henry, die groote onverschilligheid betoonde en zich zelfs op zijn daad beroemde. Tevens erkende hij zijn schuld aan den aanslag in de rue des Bons Enfants, welke hij had gepleegd, teneinde de bourgeois der mijnmaatschappij te straf fen voor hun volhouden bij de bekende werkstaking te Carmaux. Uitvoerig deelde hij mede, hoe hij den aanslag had beraamd en uitgevoerd. Toen de Voorzitter hem er op wees, dat vele onschuldigen door zijn misdadige aanslagen waren getroffen, ant woordde Henry, dat allen die getroffen wer den, toch behoorden tot de bourgeoisie, tegen welken hij strijd voerde. De kalmte, die hij bij den aanvang be toonde, heeft Henry ook in het verder ver loop van het proces geen oogenblik verlaten De verdediging, of liever (want hij begon met te zeggen dat hij zich niet wilde ver dedigen) de verklaring van zijn overgang tot het anarchisme en van zijne aanslagen, werd uitgesproken als bepleitte hij eens anders zaak en werd onder groote stilte aangehoord. De rede, door den advocaat Hornbostel Zaterdag gehouden, miste veel van haren indruk tengevolge van het sterk Marseillaansch accent van den spreker. Bijna Vijftig minuten duurde de beraadslaging der jury. Met meerderheid van stemmen werd door de jury op alle vragen bevestigend geantwoord. Over de verzachtende omstan digheden werd gezwegen, en zoo sprak het Hof de ter-dood-veroordeeling uit. Een «Makkers houdt moed, Leve de anarchie was het antwoord van Henry, terwijl hij tusschen de wachters door, de banken over stapte naar den uitgang. Op uitdrukkelijk verlangen van den veroordeelde, waarbij ten slotte de verdediger zich neerlegde, werd Mad. Henry niet als getuige decharge gehoord. Het gaat der Fransche regeering niet voor den wind met hare vervolging van den aartsbisschop van Lyon. Er verschijnen artikelen in de bladen, welke doen verwach ten, dat van de vervolging voor den raad van istate niets zal komen. De regeering zou zich tevreden stellen, wanneer genoemde prelaat zijn herderlijken brief aan de kerk besturen, omtrent de uitvoering der wet op de kerkbesturen, terugnam. De H. Stoel zal aan de Fransche regeering een vertoog zen den over de wet op de kerkbesturen en de inhouding der toelage aan mgr. Couille. Daarin zal kardinaal Rampolla op de on voegzaamheid der wet wijzen en op de on billijkheid der behandeling van den aartsbis schop van Lyori, terwijl hij tevens de neiging der Fransche regeering, om alle bisschop pelijke daden als machtsoverschrijving bij den Raad van State aan te klagen, zal gispen. De ministers zijn Zaterdag te Lyon aangekomen ter opening der tentoonstelling Katholieke jongelieden hielden eene vijandige manifestatie. De geestelijkheid bleef weg van de repetitie. Er werden 20 arrestatiën gedaan, maar niet gehandhaafd. In draadberichten uit St. Petersburg meldt men, dat de directeur van het depar tement voor vreemde geloofsbelijdenissen, vorst Kautakuzen, zich-zelven van kant heeft gemaakt. In het vorig jaar liet de gene- raal-gouverneur Orschewski, eene katholieke kloosterkerk in ICowno (Russisch Polen) met de Conventie dwingen den koning af te zetten. Wij zijn hier met tienduizend, doch weldra zullen honderdduizend man uit de voorsteden zich bij ons voegen. Wij hebben thans twaalf kanonnen als men den toe gang weigert, dan gebruiken wij geweld indien men ons toelaat dan staan de aan voerders van deze schaar er met hun hoofd voor in, dat de rust van de Tuillerieën door het volk niet zal gestoord worden." «Burger," antwoordde Röderer met ge maakte kalmte, «ik kan u geen bescheid geven op uwe vraag. Men moet er over be raadslagen, ik zal u spoedig het antwoord mededeelen. Wacht eenige oogenblikken en ga r.u terug." «Leve de natie I schreeuwde de jonkman en ging weer terug. «Leve de natieWeg met Capet schreeuwde het gepeupel. De deur werd gesloten en Röderer begaf zich naar den koning. Hij vond allen in de Carracci galerij. Men had de koninklijke kinderen gewekt en aangekleed. De kroonprinses begreep het ernstige van den toestand en weende, de kleine dauphin zag verbaasd in het rond en lachte. De mededeeiing van Röderer bracht allen nog meer in ontzetting. 'Ierwijl de koning deze schijnbaar onver schillig aanhoorde, geraakte de koningin hoe langer zoo meer in spanning. Nauwe lijks had Röderer opgehouden met spreken of de koningin liet den blik over hare om geving gaan, nam den jeugdigen prins op en toonde hem aan hare getrouwen. Zij was op dat oogenblik de leeuwin, die hare jongen verdedigd, de koningin, die in het ongeluk hoe langer hoe meer moed vat. «Wie van u zal den koning verraden?" riep zij hartstochtelijk. «Wie zal het kind van frankrijk in handen van moordenaars overleveren? Wie kan er in deze edele vergadering in toestemmen dat men de poorten opene en men de nakomelingen van Hendrik IV aan den dood prijs geeft De schoone, bleeke vrouw stond daar rechtop, den knaap krampachtig aan het hart drukkende. Wordt vervolgd.) Week.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1894 | | pagina 1