Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Be Mpeler iet SacÈttei.
17de Jaarg.
Vrijdag II Mei 1894.
No. 4886.
bureau "jBofersfraaf 50.
^gemeen overzicht.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0-60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
10 Mei '94.
te^ beraadslaging in de Magnatentafel
6 Pest over de door het Lagerhuis reeds
aangenomen wet tot verplichtstelling van
e burgerlijke huwelijksformaliteiten voor
e voltrekking van het wettig huwelijk in
e kerk, heeft gisteren de minister van
Jostitie getracht, de bedenkingen van de
^strijders der voordracht te weerleggen.
0 discussie wordt heden voortgezet. De
sPanning is tot een uiterste gekomen en
echts weinigen wagen nog met volkomen
^kerheid den uitslag te voorspellen. De
1 erale joden- en vrijmetselaarspers had
a§ aan dag aan haar lezers met geveinsd
^Overtrouwen de toestemming der Magna-
en tot invoering dezer «kultuurwet" voor
speld, maar nu het beslissend oogenblik ge-
omen is, kan zij haar angst niet langer
v'-t'bergen en verraadt dien vooral door hare
Waze verbolgenheid tegen den kanselier
n°ky, wijl deze den aan den algemeenen
Djksdienst verbonden Hongaarschen hoogen
artibtenaren, die zitting hebben in de Mag-
j^tentafel en tegen het ontwerp van We-
kerlé
gekant zijn, verlof heeft verleend om
Budapest aan de stemming der Magnaten
®el te nemen s>Zij zijn allen op hun post,"
4 aagt de kultuurkampspers, sen van de
?,nzetl ontbreken er nog op het appèlde
kanselier had moeten begrijpen, dat hij het
°ngaarsche ministerie niet mocht tegen
werken
Bn de zitting van Maandag, nadat de rap
porteur Czorda namens de commissie ad
°e tot aanneming van het ontwerp had
S^adviseerd, nam de kardinaal-aartsbisschop
aszpary van Gran, primaat van Hongarije,
et woord, om het ontwerp op dogmatische
§r°nden onaannemelijk te verklaren, als
•Arijdig met de leer der Kerk nopens de
0tl°ntbindbaarheid en het sacramenteel ka
rakter des huwelijks. «Ik heb den eed van
bouw gezworen," zei volgens Wolffs Agent-
Eene Episode uit het Kunstenaarsleven
van Cherubini.
schap de Kardinaal, «èn aan den Paus èn
aan den Koningdoor verwerping van het
ontwerp wordt het vaderland niet, door
aanneming de Kerk wél geschaad. En vol
gens de Loss. Ztg. voegde Z.Em. er bij, dat
de Katholieken zich nooit of nimmer naar
het protestantsch huwelijksrecht zullen voe
gen. En een woord van Bismarck her
innerend, die het «burgerlijk huwelijk"
eens een «Fransche charlatanerie" ge
noemd heeft, wees de Kardinaal op de
in Duitschland opgedane droevige erva
ringen. In 1883 schreef een protes-
tantsch-kerkelijke wet in Pruisen voor, dat
bij de voltrekking van het kerkelijk huwe
lijk de bruid als jongedochter en niet als
vrouw moest worden aangesproken, en met
haar eigen naam en niet met dien van den
bruidegom vernoemt moest worden, teneinde
duidelijk te doen uitkomen, dat de burger
lijke formaliteit geen huwelijk is. En koning
Wilhelm-zelf was genoodzaakt bij verorde
ning aan alle soldaten en staatsambtenaren
onder zware strafbedreiging de verplichting
op te leggen, na de burgerlijke huwelijks
formaliteiten hun huwelijk ook kerkelijk te
doen sluiten. Zoo heeft men dus in Pruisen
van protestantsche zijde reeds strenge be
palingen moeten uitvaardigen om de ont
kerstening der maatschappij door deze
«Fransche charlatanerie" te voorkomen.
Nadat vervolgens een naam-katholiek de
onlangs benoemde magnaat, Gajzago de
wet verdedigd had, trad Szilagyi, de minis
ter van justitie op, om te beweren, dat het
ontwerp met geen dogma in strijd is en het
geweten geen geweld aandoetZoo ver is
het dus reeds in het katholieke Hongarije
gekomen, dat een protestantsch minister
zich vermeet uitspraak te doen over hetgeen
al dan niet met de katholieke dogmata in
strijd is en zich daartoe nog beter bevoegd
acht dan de kardinaal-aartsbisschop in eigen
persoon
De Italiaansche minister van buitenland-
sche zaken, baron Blanc, verzekerde dezer
43)
Naast Grétry, die zich door zijn «Richard
Leeuwenhart" een goeden naam had ver
worven en met zijne opera's «Peter de
Lroote" en «Guillaume Teil" waardig Cheru-
oini's voetstappen drukte stond de vrouw
an den Jtaliaanschen meester.
De talentvolle schrijver Marmontel, wien
Lherubini den tekst had geleverd voor diens
®erste Fransche opera, namelijk «Dimophon"
stond ter zijde.
Pe kleine rondom de piano staande groep
een, toen Cherubini haastig binnentrad,
rrukt te zijn. Grétry, die reeds drie en
Sg .•laar oud was> was een en al geest-
i- r ajn gelaat was vuurrood en zijne oogen
n i-rondom de ]iPPen TOn Cécile speelde
lachje van genot en Marmontel stond
er bij, als droomde hij van het geluk eener
bovenaardsche wereld.
De jonge vrouw wilde op haar man toe
snellen om hem te begroeten, doch bleef
plotseling staan toen zij zag hoe diep be
droefd hij er uitzag.
Grétry bemerkte er echter niets van nog
geheel onder den indruk, welke de compo
sitie op hem gemaakt had, sprong hij met
de eerlijke geestdrift van een kunstenaar
op hij die zelf voortreffelijk werk heeft
geleverd, maar ook het schoone en ver
hevene in anderen gaarne erkent, en riep
«Welk een genot hebt ge mij door uw
nieuwste werk geschonkenIk wensch u
geluk, mijn vriend. Waarlijk, dat is nu eens
muziek voor denkersIk ben reeds oud en
heb ook reeds een gelukkigen stap in de
muziek gedaan, maar tegenover u, die zoo
veel jonger zijt, moet ik mijne minderheid
erkennen, en zeggen, dat ik nog veel, nog
zeer veel van u kan leeren
«Maar ziet gij dan niet," viel Marmontel
hem in de reden, «dat wij een dommen
streek gedaan hebben Het was niet braaf
van ons mevrouw Cherubini zoolang te
plagen om de partituur in te zien zie
onze vriend is er boos over."
dagen in de Tweede Kamer in Italië in
een rede tot verdediging van het Drievou
dig Verbond, dat sinds een alliantie-verdrag
met Oostenrijk was aangegaan, die Mogend
heid had opgehouden zich te beschouwen
als een rijk, geroepen om de tijdelijke
macht des Pausen te verdedigen. Deze uiting,
die trouwens slechts in het verslag van
eenige bladen is voorgekomen, heeft te
Weenen een diepen indruk gemaakt en zal
in het Staatsblad op aandringen der Oos-
tenrijksche regeering niet voorkomen.
Dinsdag-avond is te Rome een bom ge
sprongen voor het palazzo Odescalchi,
waaidoor drie personen licht gewond wer
denmaterieele schade is niet aangericht.
De familie Odescalchi woont niet in het
paleis. Het paleis Odescalchi staat op het
plein der H. Apostelen te Rome. De prinsen
Odescalchi behooren tot den hoogsten adel,
echter niet tot het Romeinsche pratriciaat,
zooals b.v. de Orsinis. Zij zijn vorst van
het Roomsche Rijk, grande van Spanje, mag
naat van Hongarije enz. De Pausen In-
nocentius IX en InnOcentius XI zijn o.a.
uit dit huis voortgekomen.
Na de Kamerzitting hebben de sociaal
democratische Kamerleden te Parijs eer
gisteren eene vergadering gehouden en een
manifest geredigeerd om tegen de stemming
van de Kamer te protesteeren. Daarna heb
ben ze besloten te Parijs een groote protest
meeting te organiseeren. Toussaint en twee
zijner collega's zijn gisteren naar Trignac
vertrokken. De juiste cijfers van de
stemming op eergisteren zijn volgens het
Journal officiel 279 voor ,en 214 tegen
het ministerie. Onder de meerderheid telt
men 34 leden der rechterzijde en een
twintig railliés. Als men verder nog de zeven
stemmen in rekening brengt, welke afkom
stig zijn van de ministers als afgevaardigden,
dan blijkt het ministerie eergisteren nauwe
lijks de meerderheid der republikeinsche
leden op zich vereenigd te hebben.
Zondag is te Parijs op Monmartre een
«Waarlijk 1" riep Grétry verbaasd, terwijl
hij nu ook nauwkeuriger zijn vriend aanzag,
«ik geloofde er niets verkeerds mede te
doen."
«Maarriep Cécile, terwijl zij baar echt
genoot angstig aanzag, «gij dwaalt heeren.
Luigi is niet boos, er is hem iets overkomen
Spreek I" riep zij hem toe, «wat is er ge
beurd
Cherubini reikte allen de hand.
«Cecile heeft gelijk," zeide hij na een
korten zucht, «ik ben volstrekt niet boos
op u, en in andere omstandigheden zou het
mij genoegen doen, dat gij zooveel bijval
betuigt met mijn werk maar thans kan
niets mij troosten over het tooneel, dat ik
zoo even gezien heb."
«Gelukkig, dan gebeurde u zelf toch
nietsnep zijn vrouw.
«Zooals men het wil noemen," antwoordde
Cherubini treurig, «want wie zou niet tot
in 't diepste van zijn hart getroffen zijn,
wanneer hij vrienden, de edelste menschen,
het sieraad van Frankrijk in handen ziet
van vloekwaardige barbaren? Ik moest
langs het paleis van justitie: voor de poort
der Conciergerie stonden de karren, waarop
men dagelijks de slachtoffers vanhetbloed-
katholiek Volkshuis ingewijd, dat door den
abbé Garnier is gesticht. De plechtigheid
der inwijding, waartoe de feestdag ter eere
van Jeanne d'Arc was gekozen, is vooraf
gegaan door een bedevaart naar de basiliek
van het Heilig Hart. Aan het Volkshuis
zal verbonden worden een bureau de place
ment, een renteloos leenfonds, eene clinische
inrichting enz. Een groot aantal personen
was in het Volkshuis bijeen. De geestdrift
was groot. De rede van den abbé Garnier
werd herhaaldelijk afgebroken door de kre
ten Leve Jesus Christus! Leve Frankrijk!
De socialisten maken zich over het optreden
van den eerw. heer Garnier zeer ongerust.
Reeds hebben zij eene vergadering belegd,
ten einde de maatregelen te overwegen,
waardoor men de katholieke sociale bewe
ging zal kunnen tegengaan. Het best achtte
men daartoe de hulp der vrouw in te roe
pen, of liever, zooals men het uitdrukte,
«zich meester te maken van de vrouw."
Ten slotte werd eene motie aangenomen,
waarin de oorlog aan de clericalen werd
verklaard en die eindigde met den uitroep
Weg met het clericalisme Leve de sociale
revolutie
De Tweede Kamer te Stockholm weigerde
gisteren te beraadslagen over eene inter
pellatie, doelende op maatregelen, welke de
regeering getroffen heeft of treffen zal met
betrekking tot de opheffing van het door
Noorwegen uitgevaardigde verbod op den
invoer van Zweedsch vee in Noorwegen,
van welk verbod beweerd wordt, dat het in
strijd is met de wettelijke bepalingen om
trent de handelsbetrekkingen tusschen Zwe
den en Noorwegen.
Het bezetten van Wadelai, de hoofdstad
der Aüquatorialé Provincie, in Centraal-
Afrika, heet buiten instructie der Engelsche
regeering geschied te zijn. Sir Edward Grey,
vice-minister van buitenlandsche zaken,deelde
eergisteren-avond in het Lagerhuis te Londen
mede, dat majoor Owen op 4 Febr., na de
zegevierende expeditie tegen koning Kaba-
dorstig gerechtshof naar de guillotine voert.
Ik wilde spoedig voorbijgaan, om de onge-
lukkigen niet te zien, maar het nieuws
gierige gepeupel maakte het mij onmogelijk
verder te gaan. En reeds verlieten de slacht-
oflers, in roode hemden gekleed, beleedigd
door het gepeupel, de plaats der gevangenis,
om de verschrikkelijke karren te bestijgen.
Ik beefde, want onder hen, die bleek maar
moedig naar het schavot werden gebracht,
herkende ik prins Rohan, die steeds mijn
beschermer is geweest, den achtenswaar-
digen Lamiral, mevrouw Sainte Amaranthe
met haar zoon en dochters, die moesten
vallen. Eene rilling voer mij door de leden
toen ik al deze edele menschen, in hunne
roode hemden ter dood zag voeren, smart
en onmachtige woede overvielen mij, ik
wendde mij af, drong door het volk heen
en vluchtte."
Cherubini zweeg diep geschokt stil, viel
op een stoel neer en steunde zijn hoofd
met zijne hand.
Cécile naderde hem en legde hem hare
hand op den schouder.
Wordt vervolgd.')
NIEUWE SGHIEDANISGHE COURANT
av «y"7
