Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
17de Jaarg.
Donderdag 21 Juni 1894.
No. 4919.
bureau *g$oter£tvaat 50.
De laatste beproeving.
algemeen overzicht.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maandenf 1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nommers- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
20 Juni '94.
R'ijkens berichten uit Rome zijn de diplo
matieke betrekkingen tusschen Rusland en
et Vaticaan officieel hersteld. Maandag
middag ten 12 ure ontving Z. H. Paus Leo
ni in plechtig gehoor den heer Iwolsky,
enoemd minister-resident van Z. M. den
zaar aller Russen. De nieuwe gezant begaf
Zlch in gala-koets naar het Vaticaan en
^erd op het St. Damasus-binnenplein door
en Pauselijken ceremoniemeester ontvan-
Sen. Op jjg eeretrap kwamen hem de
Iriajordornus en de kamermeester tegemoet,
^'e hem met de gebruikelijke eerbewijzen
'"nenleidden. Langs den weg, dien hij
^°lgde, stonden de Zwitsersche lijfwacht en
e edelgarde opgesteld. De Paus ontving
en heer Iwolsky in de Troonzaal. De Rus-
^Sche gezant overhandigde Z. H. zijne ge-
^°fsbrieven en hield ;een toespraak in de
ransche taal, waarin hij zijne voldoening
"tdrukte, gevestigd te zijn bij den H. Stoel
en alzoo de betrekkingen tusschen Rusland
het Pausschap te herstellen. De Paus
j^Woordde in dezelfde taal met eene dank-
etuiging en gelukwensching aan den heer
olsky, aan -wiens souverein Z. H. eenige
Rijzende woorden wijdde. Vervolgens werd
6 heer Iwolsky door Z,
Behoor
H. in bijzonder
ontvangen. Dit onderhoud duurde
lJ tig minuten.
b<
Na afloop dezer audiëntie
^e8af njj zieh naar kardinaal Rampolla,
^ee'etaris van Staat. Bij zijn terugkeer
delf* waPenh°r<ien van Rusland en
rre" ^aus voor zijne woning doen aanbren-
11 en dadelijk aan het diplomatiek korps,
°r kennisgeving aan den deken, bericht
aj °nden van zijn aanstelling en erkenning
8ezant van Rusland bij den Paus.
6 Romeinsche bladen bevatten tal van
den
die
geruimen tijd op den hoek der via
kj. «umeinscne oiaaen bevatten tal 1
°iderheden omtrent den aanslag op c
r njster-president Crispi. Pietro Lega,
reeds
Rn
e8°riana en Capo le Case gewacht had,
2)
TpI
Rge vr-erjWas 8etroffen door die openhar-
zijn lendschaphij nam het voorstel van
Vrooli £lend aan' Van dien af' brachten de
'evenH- ,S?sPvekken van Bennat weer wat
nieur 'S'ieid in de stille woning. De inge-
het apufnde reeds sedert jaren herwaarts
van 7n„ ?chtig en droefgeestig karakter
baat n Tend en nam a"e middelen te
te sprek™ ^at °P te vro°lijken, door
varen »nn^°Ver dingen, die hem aangenaam
maar Pn, r a"es vermijden wat hem
®i®r bleef'^SZ'kf aar.lsto°t kon geven. Tel-
Persoon dieevnnrraifezelfde raadselachtige
sprong, toen het rijtuig van den minister
naderde, plotseling naar het portier der
linkerzijde, en loste, zonder een woord te
spreken, een schot uit zijn éen- loops-pis
tool. Crispi en diens kabinetchef Pinelli,
zich onwillekeurig naar den dader voor over
buigende, ontweken daardoor het schot, en
de kogel, door het rijtuig vliegende, zette
zich op ongeveer een meter boven den grond
vast in den muur aan de overzijde. Pietro,
de gebruikte pistool wegwerpende, sprong
om het rijtuig heer., teneinde met de andere
pistool nogmaals te vuren aan den kant
waar Crispi zat, maar de koetsier Romeo
Amico sloeg hem met de zweep, terwijl de
portier Ottavio Restivo hem met een stok
te lijf ging. Op hetzelfde oogenblik was
Pinelli uit het rijtuig gesprongen en zette
den moordenaar een revolver op de borst.
De Kamer-afgevaardigde Pugliese, juist voor
bijkomende, raapte de weggeworpen pistool
op en gaf die aan Crispi, terwijl zekere heer
Zaracco van een omnibus springende, ook
nog een handje hielp om den anarchist te
arresteeren en aan de toeschietende politie
uit te leveren. »Hoe heet je vroeg
de prefectidat doet er niet toe, ik ben
anarchist, en het spijt me dat ik niet ge
slaagd ben," was het antwoord, maar toen
de questor Sivorno kwam, zeide deze on
middellijk »Ha, ik ken je wel, jij bent
Pietro Lega, je waart bij de anarchisten te
Genua." Ja, dan weet u ook, dat ik bij hen
als Marat bekend sta.
De anarchist verklaarde daarna in het
verhoor dat hij onderging, dat hij den mi
nister-president had willen dooden, daar op
zijn bevel op het eiland Sicilië zooveel on-
schuldigen waren gedood, terwijl ook in de
overige provinciën van Italië zooveel onschul-
digen door hem verdrukt werden. Hij be
weerde geheel op eigen hand gehandeld te
hebben, zonder medeweten van anderen en
in geen geval op last van een anarchistisch
comité. Niettemin blijft de politie te Rome
bij haar eerste denkbeeld, dat Lega slechts
het werktuig is geweest van anderen. Met
grooten ijver worden daarom de nasporin
gen voortgezet, teneinde te weten te komen,
of inderdaad het gerucht waar is, dat deze
aanslag het gevolg is van een anarchistisch
komplot. Tot dusver hebben deze pogingen
nog niet den minsten uitslag opgeleverd.
Intusschen is op Sicilië de toestand weer
allertreurigst. Ondanks de vele soldaten en
gendarmen derwaarts gezonden om de rust
te bewaren, doen zich herhaaldelijk onge
regeldheden voor. De arme, uitgeputte be
volking is der wanhoop ten prooi en de
berichten over de heerschende ellende luiden
allerverschrikkelijkst. In alle plaatsen van
het eiland broeit het, dus wordt aan een
Romeinsch blad geschreven. Gedurende den
nacht worden de muren der huizen door
onbekenden met aansporingen tot opstand
beschreven. De mijnwerkers weigeren alle
tijdelijke schikkingen en verklaren dat zij
liever door een geweerschot terstond sterven
dan langzaam van honger om te komen.
De in de gevangenis geworpen afgevaardigde
De Felice, die zich het lot der bevolking
aantrok, is de held die door allen wordt
vereerd.
Het getuigenverhoor in de zaak van de
Banca Romano of liever tegen Tanlongo
c. s. is eindelijk afgeloopen. Een vrij vinnig
incident heeft zich ter elfder ure nog voor
gedaan tusschen den Voorzitter en den ad
vocaat van een aandeelhouder der bank, die
zich civiele partij heeft gesteld. De advocaat
vroeg uit naam van zijn cliënt de over
legging der onbetaald gebleven wissels, die
voor het grootste deel de portefeuille der
bank uitmaakten. Hij verlangde namelijk
de namen der onderteekenaars te weten.
Doch de Voorzitter verzette zich tegen de
overlegging der wissels, en als reden gaf
hij op, dat hij geen nieuwe schandalen wilde.
Dit woord teekent den toestand in de hooge
kringen van Italië.
De socialisten te Parijs hebben zich ge.
haast den aanval van hun geestverwant, het
welijk gesprek te voeren. Maar op den duur
onderging hij toch den invloed van de har
telijke vriendschap, die de ingenieur hem
betoonde, hij werd langzaam aan meer
mededeelzaam en deed moeite, om zich het
open karakter van Bennat eigen te maken.
Op een avond zaten zij voor het open
venster en eindigden hun souper. Het was
heerlijk weer de ondergaande zon wierp
een gouden glans over de kalme zeeeen
lichte nevel omhulde de granietrotsen en de
grondslagen van den vuurtoren. De ingenieur
schonk zijn vriend een glas Bourgogne in
en bracht het gesprek op de jaren, die zij
zamen op 't college hadden doorgebracht.
Telnier was dien dag spraakzamer dan ge
woonlijk en op een opmerking van den inge-
meur antwoordde hy i
»In die jaren hadt ge uw plaats in de
maatschappij al bepaaldgij waart vroolijk
en bij iedereen welkom; men zocht uw
gezelschap en twistte om uw vriendschap
g\) gingt rnet; vertrouwen de toekomst tege
moet terwijl op mij de last drukte eener
hopelooze droefheid."
»En toch hadt gij alles wat u gelukkig
kon maken, een eervollen naam, fortuin en
gezondheidhet welslagen uwer studiën
getuigde van uwe bekwaamheden gij werdt
door allen geacht."
s't Is waar, mij ontbrak slechts éen ding
vertrouwen in mijzelf. Van de wieg af, was
ik wees en aan vreemde handen toever
trouwdnooit kon ik als kind mijn hart
eens uitstorten, nooit hoorde ik een woord,
dat mij bewees, dat men mij werkelijk lief
had. Vergeefs raadpleeg ik mijn geheugen
ik vind er geen enkele gebeurtenis, waaraan
men met vreugde terugdenkt. Zij, die de
zegeningen kennen van den ouderlijken
haard, kennen het lijden niet van hen, die
ervan beroofd zijn. Ik werd er aangewend
rondom mij heen slechts strenge en onver
schillige gezichten te zien, ik verloor alle
hoop, alle vurigheid der jeugd en werd voor
den tijd oud."
»Op 't college verscherpte zich mijn karak
ter; er lag een kloof tusschen mij en mijn
makkers, wier ideeën en levensopvattig zoo
geheel in strijd waren met de mijne. Zon
der spijt verliet ik het college, maar had
geen hoop voor de toekomst. Ik was uiter
mate schuw en vreesachtigwanneer men
mij maar scherp aankeek, steeg mij het
bloed naar de wangen en verloor ik alle
zelfbeheersching. Ik kon geen salon bin-
Kamerlid en oud-communard Paschal Grous-
set, op generaal Gallifet te ondersteunen.
Zij houden vergaderingen om hem uit te
schelden. Op een dier vergaderingen was
een roode krans opgehangen met de op
schriften »Ter gedachtenis aan de kinderen
des volks, die in 1871 zijn omgekomen"
en ter eere van de slachtoffers der tirannen.
Gallifet was nl. een der generaals die de
Commune onderdrukten. Dit vond de com
missaris van politie wel wat sterk en hij
ontbond de vergadering. Zij ging uiteen,
roependeleven de CommuneWeg met
Gallifet. Weg met de pretorianen
Volgens berichten uit Londen zal sir
W. Harcourt tot pair verheven worden,
zoodat hij zal ophouden in het Lagerhuis
de regeeringspartij aan te voeren. Volgens
de jongste mailberichten te Londen ont
vangen is ook Canton aangetast door een
dierenpest. Er zijn onder anderen tienduizen
den ratten doodgevonden.
De ministerieele crisis welke Madrid
dreigde, naar aanleiding van de tarieven-
kwestie, is voorkomen. De Senaat nam
eergisteren met 127 tegen 72 stemmen een
motie van vertrouwen in de regeering jaan.
De goedkeuring van het tractaat ware
Sagasta wellicht nog aangenamer geweest,
want wat baat die vereerende motie, als
niet eindelijk het tractaat wordt aangenomen,
waar hij nu eenmaal een kabinet-kwestie
van heeft gemaakt. Het heeft er zelfs den
schijn van alsof de senatoren daar geen zin
in hebben en hem nu met een kluitje in
het riet willen sturen.
Aan de Standard wordt uit Johannesburg
gemeld, dat het hoog gerechtshof te Pre
toria alle vreemdelingen in de Transvaal,
na er twee jaren gevestigd te zijn, dienst
plichtig verklaard heeft. De Engelsche on
derdanen in het district Pretoria worden
thans tot den militairen dienst geprest. Er
heerscht deswege eene groote opschudding.
De president Kruger laat echter dergelijke
berichten pertinent tegenspreken. Hij ver-
nentreden of ik stiet tegen een meubel, liep
een vaasje af of trapte den hond op zijn
pooten. Kinderachtig, zult ge zeggen, maar
die verlegenheid was voor mij de ergste
marteling. Dientengevolge begon ik de rnen-
schen te mijden, ik meende, dat zij zich
over mij vroolijk maakten. Verbeelding zult
ge weer zeggenmaar ik leed er niet min
der om."
»Ja, uw verbeelding was ziek, beste vriend
maar waarom zijt gij niet getrouwd?"
sik heb er aan gedacht en dat wasvoor
mij een nieuwe ontgoocheling."
Vertel mij verder," zeide Bennat, »gij
spreekt tegen een vriend."
»Ik kwam dikwijls in een familie, die
voor mijn gebreken nogal inschikkelijk was
en mij veel dwaasheden vergafdaar ge
voelde ik mij op mijn gemak. De dochter
des huizes bewees mij allerlei beleefd
heden, zij wist al mijn onhandigheden en
beschroomdheid te vergoeilijken.
(Wordt vervolgd.)
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
[HMHi»wiH»'iiimiihtiimniiiiniiiL-rwi'iniin'iitiittiitiiiiinmfnvim<rtiiniim
