Dagblad voor Schiedam en Omstreken. eerste blad. Sjxrttess jss: 17de Jaarg. Zondag 24 Juni 1894. No. 4922. ^xtxcaix *g$otex$txaat 50. Parijsclie Kroniek. feuilleton. Een vreeselijke zeereis. PRIJS VAN DIT BLAD: Voor Schiedam per 3 maandenf 1.50 Franco per post door geheel Nederland - 2. Afzonderlijke Nommers- 0.05 PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. (Le Grand-Prix de Paris.) is geen dag in het jaar, waarin Parijs e' opgewekt en vroolijker uitziet dan de erde Zondag in de maand Juni, wanneer e Prijs der stad Lumière op de renbaan ^an de Longchamps geloopen wordt. Tot ,et> datum blijft de high-life nog in de '°ofdstad en zij ziet er dan heel wat def- aoer en éléganter uit dan op het fête na- °nale van 14 Juli, hetwelk jaarlijks ach- ruit gaat en ordinairer wordt. Het weder, zooals reeds de geheele lente, Was in den morgen van 17 dezer weinig aanlokkelijk, en terwijl tegen den middag n°§ even een regenbuitje de straten en Wegen kwam besproeien, stroomden, niette genstaande deze weinig geruststellende voor enen, reeds duizenden en duizenden ^enschen naar de stations Saint-Lazare en 6 Hont-Royal, waar elke vijf minuten trei- n en stoombooten naar Auteuil of Sures- vertrokken. Bij zulke gelegenheden j*j°et jpen jjjgj. wat ge(ju]d oefenen of thuis yven, want de koetsiers zijn dan onhan- baar en vragen zonder van gezicht te ^randeren, tien francs om je naar het Champ c°urse te brengen, waarvoor zij strikt rek0rn8n' n'8t meer ^an *wee francs in ening mogen brengen. Velen die toch »ets Hen Van dit eenig feest in zijn soort willen getroosten zich dan ook met een half zoo 01 ^F'e kwartier queue te maken, en een St°nc^en w9> mijne vrouw en ik, bijna een UUrt,'e °P Seinekade alvorens or.s »bateau-mouche" naar Suresnes bracht. VVe|, klg hadden wij nog eene zitplaats, gen 8 °nS ec^ter' ^oor minder gelukki- st' ^'e bochtje van ru'm één uur Hij' h 8 aHegden, maar half gegund werd. Pen Gt Vertrek onzer boot riep een grap- Plaat S6r' zeker trotsch °P rijn veroverde s' tot de als een kudde schapen op de i) toen ^U'St hersteld van een zware ziekte, vernd l,ot mijn niet geringe ontsteltenis dan at de firma, bij welke ik meer faillïot6n jaar in betrekking was geweest, lk gegaan. betrett- aS gedwongen naar een andere voorbi' u't te rienmaar toen de tijd lanrr zonder eenig succes, werd ik ^a wanhopig° gebrek6en maanden van ellende en geen °ot, -e ik °P zekeren dag, dat verdik kon 'n6' meer !Jezat, en, voor zoo- kaai wachtende reizigers »Bon soir la bas!" dat zooveel beteekende als «Jelui daar ko men er niet meer 1" en het is zeker dat de meeste ervan eerst op de baan aankwamen, toen de Grand-Prix reeds lang gewonnen was. Alle standen gaan dien dag uit en op het een gezicht ver groot terrein van de Longchamp beweegt zich geheel Parijs. De tribunen waren tot in den nok gevuld en op een zekeren afstand zagen zij letterlijk zwart van de toeschouwers. De uitdrukking zwart is hier maar overdrachtelijk want bij de damestoiletten, hoewel in alle tinten, speelde het lichte toch den boventoon. Wat een verzameling van satijn, moiré, change ant, surahzijde, foulard, faille, mousseline, kanten, veeren, strikken, bloemen en om- brellesHet was door de zon beschenen, die zeker door al dat bekoorlijke verleid, toch ook even wilde komen kijken, een moeielijk in zijne bijzonderheden te beschrij ven, verrukkelijk panorama. President Car- not maakte even voor drie ure zijn entrée, die verre van solemneel genoemd kon wor den, want slechts drie tambours sloegen den roffel. Madame Carnot werd door den graaf de Kergorlay, president der wedrennen, naar hare loge geleid. Zij droeg een paarlgrijs zijden kleed met zilver gegarneerd en mauve capot-hoed met blauwe korenbloemen versierd en gaze binders in dezelfde mauvekleur. De officieele personen waren bijna allen aan wezig en onder de leden van het corps diplomatique, dat au grand complet was, bemerkten wij ook onzen gezant jonkheer de Steurs. De eerste drie rennen werden bijna met onverschilligheid gevolgd, want een ieder wachtte met spanning op het bengelen der klok, dat zoo wat kwart voor vieren het vertrek der elf mededingende paarden voor de grand prix de Paris aankondigde. De favoris waren «Matchbox" van baron Hirch met den beroemden Cannon als belijder «Dolma-Baghtché" van baron de Schickler, bij de loodsen of bergplaatsen een baantje te krijgen, maar de medelijdende blik, die de weigering steeds vergezelde, maakte 't mij al te duidelijk, dat ik zoo verzwakt door mijn ziekte en zoo verloopen in mijn uiter lijk, hier nimmer zou slagen. Onder deze omstandigheden stond ik te kijken naar de voorbereidselen tot vertrek van een groote stoomboot naar Nieuw- Zeeland, toen de gedachte bij mij opkwam, mij heimelijk daar aan boord te verstoppen. Ik wist, dat deze schepen de Kaap aan deden, waar mijn broeder Tom reeds sinds jaren woonde, en, indien ik maar dien goe den ouden jongen kon bereiken, dan zou ik wel, daarvan was ik overtuigd, de een of andere betrekking krijgen, waarin ik eerlijk mijn brood kon verdienen. Van een dok werker vernam ik, dat het vaartuig den volgenden dag vroeg zou vertrekken. Ik verbet dus het dok, omdat mijn aanwezig heid aldaar licht de aandacht zou kunnen trekken, en wachtte tot het volkomen don ker was geworden. Bij mijn terugkomst in de dokken werd ik beschermd door een stapel goederen die tot lading gereed lagen, en reeds meer'dan eens had ik naast het stoomschip gestaan, met jockey Dodge«Gospodar" van Mr. Michel Ephrussi, jockey Liddiart«Mansour" van graaf de Clermont Tonnerre, jockey. «Bridgéland" en «Toujours" van mr. Edmond Blanc, jockey Barlen. Gedurende de 3V4 minuten, waarin de 3000 meters werden afgelegd, was het alsof een koorts die honderd duizenden menschen had aangetast, en bij de aankomst brak er een geschreeuw en gejuich los, dat bij het inhalen van troepen die een provincie ver overd hadden, niet uitbundiger had kunnen zijn. Eerst hoorden wij V Anglais! I'An glais l roepen, waarmede «Matchbox" be doeld werd, doch onmiddellijk daarop klonk van alle kanten«Dolma" 1 «Dolma"en inderdaad, het Fransche paard trad voor de achtste maal, dat is vanaf 1886, als over winnaar uit het strijdperk. Terwijl de zege vierende Dodge, die er als de meeste joc key's alles behalve welvarend uitzag, op zijn welgevormd paard, tusschen een escadron kurassiers naar de tribune begeleid werd, vertelde ons een Engelschman in een verma kelijk Fransch, dat hij zeer tevreden was, want hij had op «Dolma" gehouden, en nu kon hem de rest niet meer schelen, voor elke tien francs die hij gewed had, ontving hij fr. 66 terug. Baron de Schichler won met «Dolma" fr. 241.400. Van de andere paarden kwamen «Matchbox" tweede, slechts een halslengte achter «Dolma", en derde «Mansour", twee paardenlengten achter «Matchbox" aan. Nu was het de kunst om weer in Parijs te komen, want men moet al zeer goed te been zijn om dezen terugtocht in anderhalf uur door het bosch van Boulogne af te leggen, daar de Avenue des Acacias slechts stapvoets te begaan is en de rijtuigen er uren «en fil" moeten staan, zoodat om acht uren 's avonds de laatgasten nog langs de boulevards rolden, waar het geschreeuw der venters van de ~»Résidtat complet des cour ses, Paris Sport" en andere couranten de levendigheid deed voortduren. Het weder dat ik had uitgekozen, om mij naar een ander werelddeel over te brengen. Een ruw uitziend hofmeester stond steeds bij de loopplank en het heen en weder slin gerend licht van een scheepslantaarn deed mij zien, dat een officier met regelmatige passen het dek op en neer liep. Langzaam was ik dat gedeelte genaderd, waar het gedruisch van de stoom-hijsch- machine zonder ophouden zich deed hooren, liep toen over een losse plank naar boord en verdween zoo snel mogelijk door een luik ik kwam te land te midden van een zorgvuldig opgestapelden hoop kisten en koffers. Mijn hart klopte als een hamer, en juist had ik mij in een open ruimte neergelegd, toen het 'schijnsel van een lantaarn van boven in het ruim viel. Na een, zoo het mij voorkwam, laatsten blik daarin, zeide iemand«Al klaar, Jack," en een oogen- blik later werd het luik boven mij gesloten en bleef ik in de diepste duisternis achter. Gedurende de eerste uren bleef alles ge heel rustigdaarna vernam ik duidelijk be velende stemmen, en het geluid van kabels, die over het dek werden gesleepttoen het zwaar gestamp van de machines, vergezeld was goed gebleven en behalve de verlie zende wedders, scheen een ieder tevreden. Het doel, bij de instelling der wedrennen beoogd, de veredeling van het paardenras, is zeker zeer prijzenswaardig, doch deze rennen zijn hier te menigvuldig, ja zelfs dagelijksch werk geworden en hebben door het wedden dat er bij behoort, den speelharts- tocht op zulk eene schrikbarende wijze aan gewakkerd, dat zij eene ware verlaging van het menschenras zullen tengevolge hebben. Het wordt dan ook meer dan tijd, dat men er paal en perk aan stelt. Dat in de gewoonten brengen van het spel werkt ver stompend en noodlottig op den mensch en wordt voor de jeugd een der gevaarlijkste klippen waar maar al te veel onvoorzichtigen stranden en verloren gaan. Men behoeft slechts de verslagen der rechtbanken na te lezen om te zien hoevele ondergeschikten in alle betrekkingen, kantoorbedienden, ja zelfs huisvaders door het Pari mutuel zich ver gaten en het hun toevertrouwde geld ge bruikten om te spelen en altijd te verliezen en zich zelve en hun huisgezin aldus tot onteerenden bedelstaf brachten. Het beste middel om dien toestand te verbeteren, zoude de beperking der wedrennen zijn. Immers, het is met de passie van het spel als met al de anderenneemt de gelegenheid weg en door gebrek aan voedsel, sterft zij, zoo als alles, van zelf uit. Doch daar het onmo gelijk is en het ook jammer zoude zijn, die groote sportfeesten geheel af te schaffen, blijft er niets beters over dan den raad van vele verstandige mannen te volgen en in plaats van die rennen dagelijks, ze slechts twee of viermaal per maand, van af April tot October, toe te staan. Zoo overdreven als het thans is geworden, kan het niet blijven. Gelukkig is dit ook het gevoelen van de voornaamste dagbladen, en wanneer die ten goede willen medewerken, dan is er kans dat de zoo noodige beperking spoe dig zal komen. FidÉlius Parijs, 9/22 Juni 1894. van korte bewegingen van de schroef. Uit alles bleek mij, dat mijn reis als pakgoed in de mailboot begonnen was. Na een, zooals het mij voorkwam, lang- zamen tocht, de rivier af, en een vervelend lang oponthoud te Gravesend, waar ik ge loofde, dat nog reizigers werden opgenomen, vervolgde de stoomboot haar reis. Ik maakte nu aanstalten, om mij in het ruim iets beter in te richten. Daar ik zonder eten of drinken was, had ik besloten in mijn donker hol te blijven, totdat het schip Plymouth verlaten had, en mijn tegenwoordigheid dan kenbaar te maken aan hen, die op het dek waren, hoewel ik spoedig tot de ontdekking kwam, dat dit een onmogelijkheid was, daar het stampen der machines en het geweld van den oceaan dit verhinderden. fWordt vervolgd.) NIEUWE SGHIEDAMSCHE COURANT i'imniiniiimiiiiHiHiiinninnnmimH iiHummiuiHPiimiiwt

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1894 | | pagina 1