Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
^Bureau ^Bofersfraaf 50.
encycliek
17de Jaarg.
Vrijdag 29 Juni 1894.
No. 4926.
mmm
LEO XIII,
•to de Goddelijke Voorzienigheid Fans.
PRIJS TAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maandenf 1.50
Franco per post door geheel Nederland -2.—
Afzonderlijke Nommers- 0.05
PRIJS DER ADTERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
degens den Feestdag der HH.
apostelen PETRUSenPAULUS
zol de Nieuwe Schiedamsche
Courant Vr ij dag-avond
n i e t v e r s c li ij n e n.
VAN
"Uzo11 Allerheiligsten Vader
^an vorsten en volkeren der aarde
LEO XIII, PAUS
Heil en Vrede in den Heer.
nu is de heiligste rechten der Kerk
§eWeld aandoen, hetwelk den Staten groote
°n ieilen berokkent, wijl het met goddelijke
"dichten te eenenmale in strijd is.
°d, de eerste Oorsprong en Schepper
r wereld, welke in Zijn voorzienigheid
over a
ae menschelijke samenleving een bur-
&erlijk en een geestelijk gezag stelde, heeft
e gewild, dat deze machten onderscheiden
en blijven, doch verboden, dat zij ge-
'eiden zouden zijn en met elkander in
Jö zouden komen. Zoowel de wil van
delven als het algemeen welzijn van de
^nschelijke maatschappij vordert gebie-
end> dat het burgerlijk gezag in zijn re-
ering en bestuur met het geestelijk gezag
enwerkt. Hieruit vloeien voort eigen
Ij., ea> toekomende aan den Staat, insge-
do h 6'^en rechten, toekomende aan de Kerk;
den h noo^zakelijk het, dat beiden door
ven 7 ^er eensgezindheid verbonden blij-
zÜdsch°° Za' Sesc^'eden, dat de weder
staat 6 ..be^anSen van de Kerk en van den
nu dj ven van die verwarring, welke
del"t Gr Iïleer dan één opzicht haar scha
de 'k 6n 'nv'°ed doet gevoelen en allen wel-
enden zeer hinderlijk is; tevens zal
als L°en wo,'den, dat zonder vermenging,
tin°° ?onder scheiding van hun verplich-
een jegens beiden, de burgers Caesar
Ven wat aan Caesar en Gode wat aan
°d toekomt.
Op gelijke wijze wordt de eenheid groo-
'llks ln gevaar gebracht door de sekte,
e'ke die der vrijmetselaren wordt genoemd
onder welker noodlottigen invloed vooral de'
^atholieke volken reeds lang gebukt gaan.
h "kkn Woedge tijden invloed verkregen te
en> en overmoedig geworden door haar
0 haar rijkdom en haar zegepralen,
c zy met inspanning van alle krachten
aai heerschappij te bevestigen en verder
te breiden. Reeds is zij uit het duister
n uit haar schuilhoeken openlijk in den
slagen. Wat daarbij allerverderflijkst moet
genoemd worden, is dat zij overal waar zij
optreedt, in alle corporatiën en staatsinstel
lingen weet binnen te dringen en da&r het
hoogste gezag poogt in handen te krijgen.
Dit is allerverderflijkst, daar de bedorven
heid van de leeringen zoowel als de god
deloosheid van de plannen der vrijmetselarij
bekend is. Onder voorwendsel het recht van
den mensch en dat van den Staat te ver
dedigen, doet zij het Christendom den oorlog
aan, verwerpt zij de door God geopenbaarde
leer, bespot zij de oefeningen van gods
vrucht, de Sacramenten en de meest ver
heven zaken als zooveel bijgeloovigheden,
tracht zij het christelijk karakter te ontne
men aan het huwelijk, aan het huisgezin,
aan de opvoeding der jeugd, aan elke bij
zondere en openbare handeling en legt zij
het er op toe, alle eerbied voor het men-
schelijk en goddelijk gezag uit den geest der
volken weg te nemen. Zij leert, dat de
mensch eer moet bewijzen aan de natuur,
en dat naar de beginselen van deze alleen,
waarheid, deugd en gerechtigheid moeten
geschat en gezocht worden. Door welke
voorschriften, zooals klaarblijkelijk is, de
mensch gedreven wordt tot de zeden en
tot een levensopvatting overeenkomstig die
der heidenen, doch nog slechter, daar de
tegenwoordige menschheid aan grootere ver
leiding is blootgesteld.
Ofschoon elders reeds door Ons met den
meesten ernst dit punt besproken is, gevoe
len Wij Ons door Onze apostolische waak
zaamheid aangespoord om daarop terug te
komen en met aandrang Onze vermaning te
herhalen, daar tegen een zóó dreigend ge
vaar geen voorzorgsmaatregelen te groot
mogen geacht worden. Dat de barmhartige
God der boozen raad moge verijdelendat
het christelijk volk moge inzien en begrijpen,
dat het allerschandelijkste juk der sekte
eindelijk behoort afgeschud te worden, dat
de volken, die daardoor het zwaarst gedrukt
worden, de Italianen en de Franschen, het
nog krachtiger van zich afwerpen dan ande
ren Door welke middelen, op welke wijze
zij dit het best vermogen, hebben Wij
vroeger reeds aangewezen. Ook kan de
overwinning niet twijfelachtig zijn voor hen,
die vertrouwen stellen in den Leidsman,
Wiens goddelijk woord blijft in eeuwigheid
Ik heb de wereld overwonnen. Indien een
maal beide gevaren werden afgewend en
Rijken en Staten tot de eenheid des geloofs
terugkeerden, zou het verbazend wezen welk
een afdoend geneesmiddel tegen alle rampen
en welk een overvloed van zegeningen daar
uit zouden voortvloeien. De voornaamste
daarvan willen Wij opnoemen.
Het eerste heeft betrekking op de waar
digheid en het ambt der Kerkdeze zou
de eer ontvangen, waarop zij recht heeft.
Verlost van afgunst en begiftigd met vrij
heden, zou zij als de uitdeelster van de
waarheid en genade van het Evangelie haren
weg vervolgen, en dit tot het allergrootste
heil der Staten. Immers, daar zij de leer
meesteres en de leidsvrouw is, welke door
God aan het menschelijk geslacht is gege
ven, kan zij vooral in moeilijke tijdsgewrich
ten haren invloed doen gelden te algemeene
nutte, door de grootste hinderpalen uit den
weg te ruimen en de waarheid en het recht,
welke de hechtste grondslagen uitmaken van
den Staat, te bevestigen.
Vervolgens zou een heerlijke beweging
tot vereeniging onder de volken ontstaan,
zooals vooral in onze dagen begeerlijk moet
schijnen, om het gevaar voor afschuwelijke
oorlogen te vermijden. Wij hebben den
toestand van Europa voor oogen. Gedurende
veel jaren hebben wij van den vrede meer
den schijn dan de werkelijkheid. Door
wederzijdsch wantrouwen beheerscht, gaan
de verschillende volken voort als om strijd
zich tot den oorlog uit te rusten. De licht
zinnige jeugd wordt ver van het toezicht en
de leiding der ouders aan de gevaren van
het krijgsmansleven blootgesteld de kracht
der jongelingschap wordt aan den landbouw,
de schoonste studiën, den koophandel en het
ambacht onttrokken, om de wapenen te
dragen. Ten gevolge hiervan zijn de schat
kisten door de zware onkosten uitgeput, de
rijkdom der Staten vernietigd, het vermogen
der afzonderlijke burgers aangetast. Reeds
nu kan de vrede, zooals hij thans bestaat,
niet langer gedragen worden. Zou dit de
natuurlijke toestand zijn van de burgerlijke
maatschappij Niettemin kunnen wij aan
dien toestand niet ontkomen en den vrede,
welke werkelijk dien naam verdient, niet
verkrijgen, tenzij uit de reddende hand van
Jesus Christus. Tot het bedwingen van de
eerzucht, de begeerte naar het goed van
anderen en den naijver, welke de voor
naamste brandfakkels zijn van den oorlog,
is niets beter in staat dan de christelijke
deugd, en bovenal de rechtvaardigheid.
Wordt vervolgd.)
ALGEMEEN OVERZICHT.
28 Juni '94.
De Presidentskeuze in Frankrijk.
Wat in de laatste dagen door velen werd ver
wacht, is geschied. Casimir Perier is gisteren
door de Nationale Vergadering te Versailles
tot president der Fransche republiek geko
zen met 451 van de 851 uitgebrachte stem
men. Op Brisson waren uitgebracht 195
stemmen op Dupuy 97op generaal Février
59 op Aragro 27 en op verschillende ande
ren 22 te zamen. Toen het stemmencijfer
door Perier verkregen, afgelezen werd,
barstten er levendige toejuichingen los in
het centrum en aan de linkerzijde. De
socialisten daarentegen protesteerden heftig;
zij hieven den kreet aan sieve de sociale
revolutie I" »Weg met de reactie 1" Coutant
riep: »Weg met de reactie!" Faberot
sieve de sociale revolutie I"
Nadat de uitslag der presidentsverkiezing
afgekondigd en de zitting der Nationale
Vergadering gesloten was, hebben de pre
sident van het Congres en de ministers zich
naar het kabinet van Challemel-Lacour be
geven, waar Perier zich bij hen voegde.
Challemel-Lacour richtte eene welsprekende
en roerende toespraak tot Perier, die onder
het luisteren de tranen niet kon bedwingen
en het volgende antwoorddeDe Nationale
vergadering heeft mij de grootste eer te
beurt doen vallen welke een burger kan
ontvangen. Zij legt de zwaarste zedelijke
verantwoordelijkheid op mijne schouders.
Ik zal. mijn land alles geven wat ik bezit
aan geestkracht en vaderlandsliefde. Al de
warmte mijner overtuigingen zal der repu
bliek ten deel zijn, en aan de democratie
zal ik al de toewijding en geheel mijn hart
schenken, gelijk hij het deed, dien wij bewee-
nen. Perier ontving vervolgens de geluk-
wenschen van de leden van Senaat en Kamer
en van de vertegenwoordigers der pers.
Het was een werkelijk indrukwekkend
oogenblik seint de Parijsche correspon
dent der N. R. Ct. toen te 1 uur 10
minuten de president van den Senaat, voor
afgegaan door de Kamerdienaars en gevolgd
door de leden van het bureau, voor deze
gelegenheid allen in rok, de vergaderzaal
te Versailles binnenkwamen, 851 senatoren
en afgevaardigden waren daar bijeen. De
tribunes waren alle dicht bezet, en in de
diplomatieke loge bevonden zich verschillende
ambassadeurs en gezanten, onder wie jonk
heer De Stuers. Met een kort woord her
innerde de voorzitter aan de gebeurtenis
welke deze vergadering deed bijeenroepen
en daarna werd, ondanks eenige protesten
van links en van Baudry d'Asson, overge
gaan tot het trekken van de namen der
stemopnemers. Een kwartier later stapte
Labat (met de heer L. werd begonnen) de
tribune op tot het uitbrengen van de eerste
stem. Het voorbijgaan op de tribune van
de 851 leden gaf tot geen incidenten aan
leiding. De grijze heer Blanc, het oudste
lid in jaren van de Kamer, werd warm toe
gejuicht. Het verschijnen van Wilson, van
den kielman Thivrier en van den senator
Bérenger werd met eenig rumoer begroet.
Het stemmen van Dupuy ging ongemerkt
voorbij het aflezen van den naam Casimir
Perier geschiedde te vergeefs. Hij was niet
tegenwoordig. Toen de naam Faberot werd
geroepen, schreeuwde deze van zijne bank:
»ik stem niet, omdat het presidentschap
moet worden afgeschaft."
De stemming vorderde precies twee uren,
en een klein uur later, te 4.14, kwam de
voorzitter den uitslag mededeelen. De leden
van het centrum verhieven zich van hunne
zetels, maar op het geschreeuw en rumoer
van de banken der socialisten, gingen de
leden, die opgestaan waren, allen weder
zitten. Een riep er»gaat op de kniëen liggen
De heer Challemel Lacour had nauwelijks
het cijfer genoemd der stemmen (451) welke
op Casimir Perier waren uitgebracht of een
helsch lawaai ontstond aan de uiterste lin*
kerzijde. Het centrum applaudisseerde luid
ruchtig daartegen in. De rechterzijde zag
kalm glimlachend toe. Hetgeen de president
verder vermeldde, was niet te verstaan.
»Daar hebben wij de revolutie 1" »Leve de
NIEUWE SCHIEDA
HE COURANT
