Dagblad voor Schiedam en Omstreken. MEDIAE EN STOAT. m Jn.-Jas.arsg 1 de Jaar Zondag 29 Juli 1894. No. 4951. bureau ^oferztraai 50. EERSTE blad. Nad.t hij .lslraeMJr®' t r PRIJS VAN DIT BLAD: ^oor Schiedam per 3 maandenf 1.50 Franco per post door geheel Nederland - 2.- Afzonderlijke Nommers- O 05 PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.40 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten °ver de i°°r' de 'aa*ste dijden zeer veel Deibier °odstra* spraken, en als Monsieur te Weze 6r ran hecht' otn algemeen bekend vreten kan hlJ tegenwoordig zeer te- geleerd 'n<USS(dien houden de wijste rechts doodsti^f'v a'S ^Un gevoelen betreffende die f°eiliiL-3 ^S.. d'e straf werkelijk een ver- <Teen°Vei^hjfeel der oude rechtspleging? vestige,^ dee'e ^ier het antwoord be- gtonden Z^n' 6n we' om de vo'gende Ieder i hend ver geaard gemoed en helderden- de maatS Za' moe';en erkennen, dat wil moet hebb bestaan, zij ook het recht te st0 t °m dieSenen barer leden, uit geten °(^n' Ave'^e z'ck moedwillig zóó ver tot d de maatschappij in hare leden niet li °°C' toe hebben belaagd. Maar dit Schrikt- een' ^aatschappij moet ook af- teliik Gr' onscha(lelijk maken der fei- rende °Pgetreden mo°rdenaar door altoosdu- ^aat ?'3s'"if'rig' Z0U(le, wat de vedigheid der WezPnC,aPP« betreft, doorgaans voldoende het dotdl' helaas, de ondervinding en W0rdSeZ0?de verstand> 'eert iedereen, dat al hjke 6n boosdoeners, die reeds als feite- °nscham;<;r-fnaarS °Ptraden> door opsluiting van di- gemaakt' vele andere lieden deuken Van den af„.„ ?n "oorgenomen i ®*chnkt als doQr de 1 slag, die hun moordplannen nog uit te voeren, niet half zoo sterk voorgenomen moord zullen worden strat ~t"kt als door de vrees voor de dood" en nie aangezien nu reeds in alle oude Werd 6UWe wetgevingen het axioom geldig wtisdn-£ere.^endNciar de mate van het zelfs de de matc der Straf' 200 moet zachtzinnigste mensch toestemmen, dat hij, die zelf het leven van zijn even naaste niet ontzag, billijkerwijze wel het eerste in aanmerking komt, om door zijn dood anderen af te schrikken van den moord. Hierbij komt nog de consideratie, dat al noemden wij de opsluiting van een moor denaar doorgaans een voldoenden waarborg van zekerheid voor de maatschappij, daarmee de mogelijkheid niet werd betwist van onvoldoenden waarborg in buitengewone ge vallen. Grévy heeft, overeenkomstig zijn wonderlijke rechtsbegrippen, tot drie malen toe, een moordenaar gratie verleenddeze begenadigde heeft dus, tot driemalen toe, een burger geofferd aan de onvoldoende rechts pleging des presidents van Frankrijk. Welnu, waar de maatschappij in gevaar is van zulke zoetsappige opperste overheden te bezitten, daar zoude zelfs de altoos onverbiddelijk uit-te-voeren doodstraf op haar plaats wezen Opmerkelijk mag het verder wel heeten, dat de pleidooien tegen de toepassing van de doodstraf, het meeste worden gehouden door die lieden, welke zweren bij de hoofd moordenaars der wereld. Tot zulke hoofd moordenaars beliooren, ons bedunkens, een Marat, een Danton, een Robespierre, een Fouquier-Tainville, kortom de bloedhonden der geschiedenis, die bij voorkeur onschul dige rnenschen, en onder die onschuldigen nog weder de meest weerloozen, het liefste onder de guillotine zagen doodbloeden. Fouquier-Tainville heeft om hier in het voorbijgaan ten minste één exempel van hun bloeddorst te noemen op zekeren dag niet geaarzeld, zulk een onnoozel en klein meisje naar het schavot te zenden, dat het arme kind in vollen ernst aan den beul vroegDis, me feras-tu hien mal (1). Heel haar hoofd schoot in de lunette of ring, die bij gewone veroordeelden alleen den hals omspant. Voor heeren van dit slag van moordenaars wil men in Frankrijk stand beelden oprichten, maar hoe kan men dan 1) 1693 te Dpmirii(lue Cartouche, in het jaar een achten^8 geb°ren, was de zoon van een vrii SWaai'dig werktuigkundige, die staat was 2jfzifnlyk vermogen bezat en in te laten geven deren een goede opvoeding Werd hii nog ,een kleine jongen was, gejaagd. diefstal van school weg- r°oversbendettehoordha r !,an een beruchte den van Frankrijk onveiliï31^ h6t NT" deze nu wilde hii' zirh D haakte en bij moed, zijn slim uitgedachte plannen, zijn zeldzame kalmte te midden van gevaren en zijn buitengewone kracht wekten zoo zeer de bewondering der bende op, dat zij hem tot haar hoofdman koos. Normandië werd weldra voor alle reizi gers een voorwerp van vrees en weinige personen waagden het ovèr de groote wegen te reizen anders dan begeleid door een sterk escorte. Aangezien er dus weinig terooven viel, keerde Cartouche naar Parijs terug, waar hij een nieuwe rooverbende bijeen bracht, die ontzettende verwoestingen aan winkels aanrichtte en hoofdzakelijk de vreem delingen uitplunderde. Twee a drie jaar was Cartouche met zijn bende de schrik van Parijs. Men vertelde, dat zijn kameraden hem het recht over leven en dood hadden toegekend en hun stelregel was, dat wie onder hen de bende of een van haar leden verried, gedood moest worden. Bij zijn verhoor bleek, dat Cartouche niet dan ongaarne bloed vergoot, maar hij aar zelde geen oogenblik om gewelddadig de hand aan iemand te slaan, op wien de ver denking rustte, van de bende te hebben willen verraden. tevens zoo ijselijk ijveren voor de gratie, aan een' of anderen anarchist te bewijzen Waarlijk, de heeren van het schrikbewind waren niet tegen de doodstraf! Met de kwestie van de uitvoering van de doodstraf hangt eenigermate de vraag samen, of die doodstraf publiek of niet-publiek dient te worden uitgevoerd. Zeker katholiek bui- tenlandsch dagblad, (a) hetwelk ons bij dit artikel eenigzins ten gids strekte, is vóór het negatieve gevoelen, en motiveert dit ge voelen aldus Aangenomen, dat de tegenwoordigheid van eenige getuigen ons zekerheid geven, dat het recht zijn loop heeft gehad, zal de publieke opinie (met geheime executie) vol daan zijn. Die bloedige schavot-vertooningen toch (of de onbloedige ophangerijen) geven aanleiding tot betreuringswaardige schanda len en zij dienen daarenboven lichtelijk tot glorie van den veroordeelde, zoo hij zonder zwakheid sterft. Maar binnen de vier muren van een gevangenis-plaats zal het guillotine-mes eenvoudig het werk van rechts herstel verrichten en de glans van dat mes zal nooit tot een aureool worden om het hoofd des veroordeelde. Dit gevoelen schijnt ook ons het ware toe. Door middel van de pers verneemt iedere booswicht in onze dagen inderdaad evengoed het voltrekken der doodstraf, alsof hij het zelf op een openbaar plein had aan schouwd, en den goedgezinden blijft dan het afzichtelijke eener publieke executie, in de stad, of in de straat zelve zijner inwo- ning, bespaard. Deze wijze van recht-doen wordt dan ook in Oostenrijk, in Duitschland, in Amerika gevolgd. Geve God intusschen, dat de menschen weder braver en redelijker worden, en het schavotteeren langs dien weg worde ver meden. P. M. BOTS, pr. (a) Le nouveau Moniteur de Rome. ALGEMEEN O VEEZICHT. 28 Juli '94. De oorlog tusschen de beide machtige Aziatische rijken, die elkander in Korea den buit betwisten, staat op het punt van uit te breken. De pogingen der groote Europeesche Mogendheden om tusschen China en Japan den vrede te bewaren, zijn niet geslaagd. Geloofde men nog eergiste ren te Tientsin, dat de vredeskansen goed stonden, gisteren werd uit Shangai gemeld, dat de oorlog is verklaard, en door een Lloyds telegram, te Londen ontvangen, is dit bericht bevestigd. De telegrafische ge meenschap met Korea is verbroken, zoodat ook om die reden de eerste berichten van het oorlogsterrein wel niet spoedig zullen komen, of als zij komen, onder alle reserve dienen te worden aanvaard. 'tls nu de vraag wat de Mogendheden, die met hare vredelievende vermaningen te laat zijn gekomen, verder zullen doen. Enge land en de Vereenigde Staten van Noord- Amerika hebben aan China en Japan onzij digheid beloofd, mits de belangen van in Korea wonende Engelschen of Amerikanen geëerbiedigd worden, en om daarvoor te waken, zonden John Bull en Brother Jona than reeds de noodige oorlogsschepen. Komt echter Rusland gewapend tusschen beiden, dan kan, natuurlijk, ook Engeland niet lan ger neutraal blijven. In dat geval, zal, meent men, Engeland de partij van China opnemen en Rusland, zoowel als Amerika, voor Japan. Maar de Novoie Wremia geeft te verstaan, dat Rusland voor alles moet zorgen den oorlog te localiseeren, en eerst dan kan afwachten, waar, in het belang van den handel in het verre Oosten, zijn voor deel ligt. In het Lagerhuis te Londen verklaarde gisteren de minister Buxton, dat er tele grammen, gedagteekend van den vorigen avond, ontvangen waren van Engelsche ver tegenwoordigers te Peking en te Tokio, Op zekeren dag werd er in een der straten van Parijs een man gevonden, die vermoord en op een afschuwelijke wijze in stukken gesneden was geworden. De neus was hem afgesneden, de darmen waren hem uit het lijf gerukt, terwijl het lichaam nog op andere wijze verminkt was. Aan zijn jas was een papier bevestigd, waarop in zeer fraai schrift stond »Hier ligt de doode John, die behandeld is geworden als hij verdiend heeft. Die genen, die hetzelfde doen, wat hij gedaan heeft, kunnen een zelfde lot verwachten." Dit was een bloedige daad van Cartouche zijn offer was vroeger lid zijner bende ge weest en had haar schuilhoeken aan de politie verraden. Wegens de rooverijen en gewelddadigheden heerschte er in Parijs reeds lang een onbeschrijfelijke paniek alle misdaden werden aan den gevreesden Car touche toegeschreven, maar deze laatste gruweldaad veroorzaakte een panischen schrik en verdubbelde de pogingen der politie om hem in handen te krijgen. Inderdaad werd er dan ook zooveel over Cartouche gespro ken, dat iedere poging om hem gevangen te nemen ijdel bleek, dat velen vermoedden, dat er zulk een persoon niet bestond en dat hij slechts een inbeelding van den alge- meenen angst was. Men kan tenminste in het dagboek van een beroemd advocaat het volgende lezen »18 October 4721. Groot nieuws in Parijs. Ik heb zooeven een man gesproken, Ca- touche geheeten, een beruchten roover, dien zij overal zochten en maar niet vinden kon den. De menschen dachten, dat het een sprookje was, doch zijn bestaan is maar al te waar. Heden-morgen om zeven uur is hij gevangen genomen geworden, maar nooit bewees men een dief zóóveel eer als hem, want de Regent zelf heeft voor zijn gevan genneming een bizonder bevel uitgevaar digd." Naar het scheen, was hij door een van zijn rotgezellen verraden geworden, wien de keuze vrijstond om óf den hoofdman te verraden óf naar de gevangenis te gaan en geradbraakt te worden. Veertig soldaten omsingelden het huis, waar men wist, dat hij zich bevond. (Slot volgt.) NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT 'T'irn'iiiMi hi i, je m -1/ IT J J- ..wuvu (1) Zult gij mij erg zeer (of kwaad) doen

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1894 | | pagina 1