Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
MEDIAE EN STOAT.
m Jn.-Jas.arsg
1 de Jaar
Zondag 29 Juli 1894.
No. 4951.
bureau ^oferztraai 50.
EERSTE blad.
Nad.t hij .lslraeMJr®'
t r
PRIJS VAN DIT BLAD:
^oor Schiedam per 3 maandenf 1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.-
Afzonderlijke Nommers- O 05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.40
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
°ver de i°°r' de 'aa*ste dijden zeer veel
Deibier °odstra* spraken, en als Monsieur
te Weze 6r ran hecht' otn algemeen bekend
vreten kan hlJ tegenwoordig zeer te-
geleerd 'n<USS(dien houden de wijste rechts
doodsti^f'v a'S ^Un gevoelen betreffende die
f°eiliiL-3 ^S.. d'e straf werkelijk een ver-
<Teen°Vei^hjfeel der oude rechtspleging?
vestige,^ dee'e ^ier het antwoord be-
gtonden Z^n' 6n we' om de vo'gende
Ieder i
hend ver geaard gemoed en helderden-
de maatS Za' moe';en erkennen, dat wil
moet hebb bestaan, zij ook het recht
te st0 t °m dieSenen barer leden, uit
geten °(^n' Ave'^e z'ck moedwillig zóó ver
tot d de maatschappij in hare leden
niet li °°C' toe hebben belaagd. Maar dit
Schrikt- een' ^aatschappij moet ook af-
teliik Gr' onscha(lelijk maken der fei-
rende °Pgetreden mo°rdenaar door altoosdu-
^aat ?'3s'"if'rig' Z0U(le, wat de vedigheid der
WezPnC,aPP« betreft, doorgaans voldoende
het dotdl' helaas, de ondervinding en
W0rdSeZ0?de verstand> 'eert iedereen, dat al
hjke 6n boosdoeners, die reeds als feite-
°nscham;<;r-fnaarS °Ptraden> door opsluiting
van di- gemaakt' vele andere lieden
deuken
Van den
af„.„ ?n "oorgenomen i
®*chnkt als doQr de
1 slag, die hun moordplannen nog
uit te voeren, niet half zoo sterk
voorgenomen moord zullen worden
strat ~t"kt als door de vrees voor de dood"
en nie aangezien nu reeds in alle oude
Werd 6UWe wetgevingen het axioom geldig
wtisdn-£ere.^endNciar de mate van het
zelfs de de matc der Straf' 200 moet
zachtzinnigste mensch toestemmen,
dat hij, die zelf het leven van zijn even
naaste niet ontzag, billijkerwijze wel het
eerste in aanmerking komt, om door zijn
dood anderen af te schrikken van den moord.
Hierbij komt nog de consideratie, dat al
noemden wij de opsluiting van een moor
denaar doorgaans een voldoenden waarborg
van zekerheid voor de maatschappij, daarmee
de mogelijkheid niet werd betwist van
onvoldoenden waarborg in buitengewone ge
vallen. Grévy heeft, overeenkomstig zijn
wonderlijke rechtsbegrippen, tot drie malen
toe, een moordenaar gratie verleenddeze
begenadigde heeft dus, tot driemalen toe, een
burger geofferd aan de onvoldoende rechts
pleging des presidents van Frankrijk. Welnu,
waar de maatschappij in gevaar is van zulke
zoetsappige opperste overheden te bezitten,
daar zoude zelfs de altoos onverbiddelijk
uit-te-voeren doodstraf op haar plaats wezen
Opmerkelijk mag het verder wel heeten,
dat de pleidooien tegen de toepassing van
de doodstraf, het meeste worden gehouden
door die lieden, welke zweren bij de hoofd
moordenaars der wereld. Tot zulke hoofd
moordenaars beliooren, ons bedunkens, een
Marat, een Danton, een Robespierre, een
Fouquier-Tainville, kortom de bloedhonden
der geschiedenis, die bij voorkeur onschul
dige rnenschen, en onder die onschuldigen
nog weder de meest weerloozen, het liefste
onder de guillotine zagen doodbloeden.
Fouquier-Tainville heeft om hier in het
voorbijgaan ten minste één exempel van
hun bloeddorst te noemen op zekeren
dag niet geaarzeld, zulk een onnoozel en
klein meisje naar het schavot te zenden,
dat het arme kind in vollen ernst aan den
beul vroegDis, me feras-tu hien mal (1).
Heel haar hoofd schoot in de lunette of ring,
die bij gewone veroordeelden alleen den
hals omspant. Voor heeren van dit slag
van moordenaars wil men in Frankrijk stand
beelden oprichten, maar hoe kan men dan
1)
1693 te Dpmirii(lue Cartouche, in het jaar
een achten^8 geb°ren, was de zoon van
een vrii SWaai'dig werktuigkundige, die
staat was 2jfzifnlyk vermogen bezat en in
te laten geven deren een goede opvoeding
Werd hii nog ,een kleine jongen was,
gejaagd. diefstal van school weg-
r°oversbendettehoordha r !,an een beruchte
den van Frankrijk onveiliï31^ h6t NT"
deze nu wilde hii' zirh D haakte en bij
moed, zijn slim uitgedachte plannen, zijn
zeldzame kalmte te midden van gevaren en
zijn buitengewone kracht wekten zoo zeer
de bewondering der bende op, dat zij hem
tot haar hoofdman koos.
Normandië werd weldra voor alle reizi
gers een voorwerp van vrees en weinige
personen waagden het ovèr de groote wegen
te reizen anders dan begeleid door een sterk
escorte. Aangezien er dus weinig terooven
viel, keerde Cartouche naar Parijs terug,
waar hij een nieuwe rooverbende bijeen
bracht, die ontzettende verwoestingen aan
winkels aanrichtte en hoofdzakelijk de vreem
delingen uitplunderde.
Twee a drie jaar was Cartouche met zijn
bende de schrik van Parijs. Men vertelde,
dat zijn kameraden hem het recht over
leven en dood hadden toegekend en hun
stelregel was, dat wie onder hen de bende
of een van haar leden verried, gedood moest
worden.
Bij zijn verhoor bleek, dat Cartouche niet
dan ongaarne bloed vergoot, maar hij aar
zelde geen oogenblik om gewelddadig de
hand aan iemand te slaan, op wien de ver
denking rustte, van de bende te hebben
willen verraden.
tevens zoo ijselijk ijveren voor de gratie,
aan een' of anderen anarchist te bewijzen
Waarlijk, de heeren van het schrikbewind
waren niet tegen de doodstraf!
Met de kwestie van de uitvoering van de
doodstraf hangt eenigermate de vraag samen,
of die doodstraf publiek of niet-publiek dient
te worden uitgevoerd. Zeker katholiek bui-
tenlandsch dagblad, (a) hetwelk ons bij dit
artikel eenigzins ten gids strekte, is vóór
het negatieve gevoelen, en motiveert dit ge
voelen aldus
Aangenomen, dat de tegenwoordigheid
van eenige getuigen ons zekerheid geven,
dat het recht zijn loop heeft gehad, zal de
publieke opinie (met geheime executie) vol
daan zijn. Die bloedige schavot-vertooningen
toch (of de onbloedige ophangerijen) geven
aanleiding tot betreuringswaardige schanda
len en zij dienen daarenboven lichtelijk tot
glorie van den veroordeelde, zoo hij zonder
zwakheid sterft. Maar binnen de vier
muren van een gevangenis-plaats zal het
guillotine-mes eenvoudig het werk van rechts
herstel verrichten en de glans van dat mes
zal nooit tot een aureool worden om het
hoofd des veroordeelde.
Dit gevoelen schijnt ook ons het ware
toe. Door middel van de pers verneemt
iedere booswicht in onze dagen inderdaad
evengoed het voltrekken der doodstraf, alsof
hij het zelf op een openbaar plein had aan
schouwd, en den goedgezinden blijft dan
het afzichtelijke eener publieke executie, in
de stad, of in de straat zelve zijner inwo-
ning, bespaard. Deze wijze van recht-doen
wordt dan ook in Oostenrijk, in Duitschland,
in Amerika gevolgd.
Geve God intusschen, dat de menschen
weder braver en redelijker worden, en het
schavotteeren langs dien weg worde ver
meden.
P. M. BOTS, pr.
(a) Le nouveau Moniteur de Rome.
ALGEMEEN O VEEZICHT.
28 Juli '94.
De oorlog tusschen de beide machtige
Aziatische rijken, die elkander in Korea
den buit betwisten, staat op het punt van
uit te breken. De pogingen der groote
Europeesche Mogendheden om tusschen
China en Japan den vrede te bewaren, zijn
niet geslaagd. Geloofde men nog eergiste
ren te Tientsin, dat de vredeskansen goed
stonden, gisteren werd uit Shangai gemeld,
dat de oorlog is verklaard, en door een
Lloyds telegram, te Londen ontvangen, is
dit bericht bevestigd. De telegrafische ge
meenschap met Korea is verbroken, zoodat
ook om die reden de eerste berichten van
het oorlogsterrein wel niet spoedig zullen
komen, of als zij komen, onder alle reserve
dienen te worden aanvaard.
'tls nu de vraag wat de Mogendheden,
die met hare vredelievende vermaningen te
laat zijn gekomen, verder zullen doen. Enge
land en de Vereenigde Staten van Noord-
Amerika hebben aan China en Japan onzij
digheid beloofd, mits de belangen van in
Korea wonende Engelschen of Amerikanen
geëerbiedigd worden, en om daarvoor te
waken, zonden John Bull en Brother Jona
than reeds de noodige oorlogsschepen. Komt
echter Rusland gewapend tusschen beiden,
dan kan, natuurlijk, ook Engeland niet lan
ger neutraal blijven. In dat geval, zal,
meent men, Engeland de partij van China
opnemen en Rusland, zoowel als Amerika,
voor Japan. Maar de Novoie Wremia geeft
te verstaan, dat Rusland voor alles moet
zorgen den oorlog te localiseeren, en eerst
dan kan afwachten, waar, in het belang van
den handel in het verre Oosten, zijn voor
deel ligt.
In het Lagerhuis te Londen verklaarde
gisteren de minister Buxton, dat er tele
grammen, gedagteekend van den vorigen
avond, ontvangen waren van Engelsche ver
tegenwoordigers te Peking en te Tokio,
Op zekeren dag werd er in een der
straten van Parijs een man gevonden, die
vermoord en op een afschuwelijke wijze in
stukken gesneden was geworden. De neus
was hem afgesneden, de darmen waren hem
uit het lijf gerukt, terwijl het lichaam nog
op andere wijze verminkt was. Aan zijn
jas was een papier bevestigd, waarop in
zeer fraai schrift stond
»Hier ligt de doode John, die behandeld
is geworden als hij verdiend heeft. Die
genen, die hetzelfde doen, wat hij gedaan
heeft, kunnen een zelfde lot verwachten."
Dit was een bloedige daad van Cartouche
zijn offer was vroeger lid zijner bende ge
weest en had haar schuilhoeken aan de
politie verraden. Wegens de rooverijen en
gewelddadigheden heerschte er in Parijs
reeds lang een onbeschrijfelijke paniek alle
misdaden werden aan den gevreesden Car
touche toegeschreven, maar deze laatste
gruweldaad veroorzaakte een panischen schrik
en verdubbelde de pogingen der politie om
hem in handen te krijgen. Inderdaad werd
er dan ook zooveel over Cartouche gespro
ken, dat iedere poging om hem gevangen
te nemen ijdel bleek, dat velen vermoedden,
dat er zulk een persoon niet bestond en dat
hij slechts een inbeelding van den alge-
meenen angst was. Men kan tenminste in
het dagboek van een beroemd advocaat het
volgende lezen
»18 October 4721. Groot nieuws in Parijs.
Ik heb zooeven een man gesproken, Ca-
touche geheeten, een beruchten roover, dien
zij overal zochten en maar niet vinden kon
den. De menschen dachten, dat het een
sprookje was, doch zijn bestaan is maar al
te waar. Heden-morgen om zeven uur is
hij gevangen genomen geworden, maar nooit
bewees men een dief zóóveel eer als hem,
want de Regent zelf heeft voor zijn gevan
genneming een bizonder bevel uitgevaar
digd."
Naar het scheen, was hij door een van
zijn rotgezellen verraden geworden, wien
de keuze vrijstond om óf den hoofdman
te verraden óf naar de gevangenis te gaan
en geradbraakt te worden. Veertig soldaten
omsingelden het huis, waar men wist, dat
hij zich bevond.
(Slot volgt.)
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
'T'irn'iiiMi hi i, je m
-1/
IT J
J- ..wuvu
(1) Zult gij mij erg zeer (of kwaad) doen