Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
18de Jaarg.
Woensdag 9 Januari 1895.
No. 5086.
bureau l^ofensfraaf 50.
De Vingerhoed.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
ALGEMEEN OVERZICHT.
8 Januari '95.
Voor het Hof van Assisen te Antwerpen
begon gisteren de openbare behandeling
v»n het proces tegen mad. Joniaux, die,
laar men weet, beschuldigd is van drie
boorden door vergiftiging om zich meester
fe maken van de uitkeering bij overlijden
dier slachtoffers door Levensverzekeringen
v»or haar vastgesteld. Het eerste geval, in
f ebruari 1892, betrof haar zuster Léonie
Ablayhet tweede, in Maart 1893 haar
oom Jacques van den Kerckhove het derde,
'n Maart 1894, haar broeder Alfred Ablay.
In de zittingszaal waren buitengewone maat
regelen genomen voor de plaatsing van het
verwachte zeer talrijk publiek maar als men
de ongemeene opschudding die deze zaak
verwekte, naging, mocht men weer nieuws
gierigheid verwachten dan gisteren werd
betoond. Wellicht was het de zekerheid,
dat gisteren-ochtend niet anders gebeurde
dan de lezing van de reeds bekende be
schuldigingsakte, die het volk minder lokte.
Ife dienst van orde was streng ingericht)
ttiaar die maatregelen bleken overbodig te
zijn. De pers was zooveel te talrijker ver
tegenwoordigd een dertigtal dagbladschrij
vers, waaronder verscheiden Parijzenaars,
verdrongen zich op de hun voorbehouden
plaatsen.
Aan de poort der gevangenis in de Begij
nestraat, van waar de beschuldigde naar
bet gerechtshof werd gebracht, was de
drukte ook niet bijzonder groot. Om halt
tien verliet een huurrijtuig met mevr. Joni
aux en twee gendarmes in uniform de ge
vangenis. Men bracht de betichte in de
■Wachtzaal der beschuldigden, waar zij een
half uur verbleef, totdat het Assisenhof in
zitting trad. Zij was in het zwart gekleed
3) {Slot.)
Toevallig was Koba eens alleen. Een bit
ter en moedeloos gevoel maakte zich van
haar meester. Z(j liet haar tranen den vrijen
loop en omwikkelde den gewonde vinger
tnet een strookje fijn batist. Hoe zou zij
nu, vroeg zij zich met schrik af, den tijd
dooden
Het was niet voor de eerste maal, dat
zij zich aldus in den vinger had gestoken.
Misschien waren haar vingers teerder dan
die van andere vrouwen. Doch in de dagen,
dat Nicolaas bij haar kwam, had zjj zich
licht over de gedwongen werkeloosheid kun
nen troosten. Maar nu
Terwijl zij zat te peinzen, werd zij door
ergenis en toorn overmeesterd. Met wrevel
en verbittering keek zij naar al de heer
lijkheden, die haar omringden, de kentee-
kenen van den rijkdom, die haar scheidde
van haar geliefde.
Daar hoorde zij het plassen van roei
riemen in de gracht voor de patricische
en scheen zeer kalm. Om tien uren trad
het Hof binnen met den voorzitter, den
heer Holvoet, aan het hoofd. De griffier las
de beschuldigingsakte. Daarna werd de
oproeping der getuigen d charge gedaan.
De lijst ervan bevat 217 namen, waaronder
die van vele voorname personen van Ant
werpen, Gent en Brussel, hooge officieren
van het Belgische leger, juwelieren, genees-
heeren, apothekers, geestelijken. De lijst
der getuigen a décharge bevat een der
tigtal namen. Gedurende de lezing der akte
van beschuldiging bleef mevr. Joniaux kalm,
alleen waar er sprake was van haar neef
Lionel Ablay scheen zij eenigszins ontroerd.
Heel de morgenzitting van tien tot een ure
werd ingenomen door deze formaliteiten.
Bij de stemming voor de Kamer van af
gevaardigden in het 13e arrondissement van
Parijs is Zondag verkozen Gérault Richard,
revolutionair socialist, thans in de gevan
genis, wegens beleediging van den president
der republiek. Het gerucht loopt, dat
het Kabinet zijn ontslag zou nemen, indien
de Kamer zich mocht uitspreken voor de
invrijheidsstelling van den gisteren voor
Parijs gekozen afgevaardigde Gérault Ri
chard. De geruchten dat de Italiaansche
gezant te Parijs zou worden teruggeroepen,
hebben zich bevestigd. Ressmann heeft
gisteren Parijs verlaten. De ambassada
wordt waargenomen door Gallina.
De Figaro beweert te weten, dat het
ontslag van den heer Ressmann het gevolg
is van de vijandschap welke bestond tus-
schen den minister van buitenlandsche za
ken, baron Blanc, en den Parijschen ge
zant, die hem voor eenige jaren als Itali-
aansch gezant te Constantinopel verving.
De heer Crispi handhaafde echter steeds de
heer Ressmann. Nu evenwel heeft de heer
Crispi toegegeven aan het verlangen van
woning, en toen dit geluid aanhield, keek
zij naar beneden.
Nicolaas zat in een schuitje, dat hij zelf
roeide.
Toen hij Koba zag, glimlachte hij droevig.
Toch lag er een uitdrukking van voldoening
op zijn gelaat. Ongetwijfeld had hij reeds
dikwijls getracht haar te zien en haar aan
dacht te trekken.
Hij legde den vinger op de lippen en liet
een pakje zien, dat hij in de holte zijner
hand verborgen hield, terwijl hij door ge
baren zijn wensch te kennen gat om het
in haar bezit te doen komen.
Koba wist raad. Snel opende zij het venster
en wierp een klos zijde naar beneden, zorg
dragende het uiteinde van den draad in de
hand te houden.
Nicolaas greep den klos en maakte aan
den draad het kleine pakje vast. Daarna
wuifde hij het meisje een roerenden groet
toe en verwijderde zich snel.
Koba haalde inmiddels aan den zijden
draad het pakje naar boven. In een stevig
stuk papier zat een briefje en een fijn be
werkt zilveren voorwerp, welks gebruik
het meisje niet kon raden.
Zij liet het spoedig liggen om te lezen,
wat er in het briefje stond.
»Koba," dus luidde het, »wees uw vader
gehoorzaam. Vergeet mij. Ik verlang niet,
dat gij nog langer zit te weenen. Ik zeg
zijn minister van buitenlandsche zaken en
den heer Ressmann teruggeroepen. De
Figaro betreurt zeer de terugroeping van
den gezant, die ondanks alle moeilijkheden
de goede betrekkingen tusschen Italië en
Frankrijk wist te handhaven. »Te Parijs"
zegt het blad »zal ieder het heen
gaan van dezen Italiaanschen gezant be
treuren." Tevens verzekert de Figaro, dat
de terugkeer van den minister van buiten
landsche zaken Hanotaux te Parijs, die
door eenige bladen in verband wordt ge
bracht met het vertrek van den heer Ress
mann, daarmede niets te maken heeft.
Volgens bericht uit Lissabon dreigt er
een conflict tusschen Portugal en Engeland.
De Times verneemt uit Lissabon, dat, of
schoon de Portugeesche regeering aan de
Britsche vergunde in West-Afrika kustop-
metingen te laten bewerkstellingen, de
gouverneur van Mossamedes aan de Engel-
sche kanonneerboot weigerde die te doen
tusschen de Tigresbaai en Bengoela. Zelfs
zond hij haar eene Portugeesche kanonneer
boot na, om de peilingen te verhinderen.
De Britsche gezant te Lissabon werd aan
geschreven ophelderingen te vragen. De
Portugeesche regeering verklaarde hierop,
dat de gouverneur van Mossamedes behoor
lijk geïnstrueerd was en zond hem weder
gelijkluidende instructiën.
Keizer Frans Jozef is te Budapest aan
gekomen. De Keizer ontving terstond de
voorzitters van de Magnatenkamer en het
Huis van afgevaardigden, benevens den heer
Koloman Szell en graaf Khuen-Hedervary.
Naar men zegt, maakte de banus van Croatië
nog bezwaar zich met het samenstellen van
een nieuw ministerie te belasten, op grond
dat hij niet zeker is van den steun der
liberale partij doch volgens nader bericht
heeft zich toch met de vorming van een
u in deze wereld vaarwel. Vergun alleen,
dat ik u een kleine gedachtenis aanbied
iets, dat ik uitgedacht heb voor u, en dat
gij aan uw vinger moet steken als gij zit
te borduren. Het zal u voor kwetsuren
bewaren, waarvan ik u zoo vaak last zag
hebben. Helaasik had zoo vurig gehoopt,
dat ik zelf nog eens onze huwelijksringen
zou kunnen maken. Vaarwel Koba! Ik vei-
laat Amsterdam. Ik hoop dat uw vader u
zal toestaan gebruik te maken van het be
scheiden geschenk, dat ik u doe toekomen.
Nicolaas Van Bensgaten.
Toen zy deze eenvoudige woorden, recht
streeks uit het hart opgeweld, had gelezen,
barstte Koba in snikken uit.
Altijd, altijd blijf ik de uweriep zij
uit. Al gaat gij weg, ik zal eeuwig op uwe
terugkomst wachten.
Drie jaren later trouwde Koba Van der
Hassen met een rijken fabrikant van Schef-
field, een man, wiens artikelen door de
geheele wereld gezocht werden, tot in China
toe, waar men er zelfs op uit was om de
kostbare artikelen, die hij leverde, na te
bootsen.
Toen hij den vader om den hand zijner
dochter had gevraagd, was hem die met
de hoogste ingenomenheid geschonken en
Koba had zich vol blijdschap en fierheid
nieuw ministerie belast, waarin de heer
Tisza Jr. als minister van financiën zou zitting
nemen.
Het officieele regeeringsorgaan in Rus
land bevat een schrijven van den Keizer
aan generaal Goerko, waarin diens verdien
sten als gouverneur van Warschau, in
vleiende bewoordingen worden erkend. Het
schrijven betreurt het aftreden van den
generaal en spreekt de hoop uit, dat deze
zich na zijne genezing weder zal wijden aan
den dienst des Vaderlands. Te St. Peters
burg verzekert men in welingelichte krin
gen, dat binnenkort groote veranderingen
in het ministerie zullen plaats grijpen. Men
denkt, dat de minister van marine, Tsjichal-
sjef, weldra ontslagen zal worden, daar zijn
plan van een winterhaven te Libau is mis
lukt. Doernorvo, de minister van Binnen-
landsche zaken, heeft reeds lang gewenscht
van zijn zware taak ontheven te worden,
en diende reeds onder Alexander III zijn
ontslag in, dat toen echter niet werd aan
genomen. Ook Deljanof, de minister van
onderwijs, die te oud en te zwak is om
berekend te zijn voor de oplossing der
groote vraagstukken welke de invoering
van den leerplicht met zich brengen, zal,
naar men weet, zijn ambt neerleggen.
Volgens bericht uit Cüro heeft de oudste
zoon van Ismail-pacha aan den Khedive
verzocht den terugkeer zijns vaders naar
Egypte te gedoogen, opdat hij aldaar zoude
kunnen sterven. De Khedive zou geantwoord
hebben geen bezwaar tegen het verzoek te
hebben, maar het Kabinet is er tegen.
Ismail Pacha wil nu een gelijkstrekkend
verzoek aan den Sultan richten. Het
Journal des Débats ontving uit Cairo be
richt, dat aldaar het gerucht loopt van een
hardnekkig gevecht tusschen de Italianen
en de Derwisschen bij Kassala. Aan beide
met haar bruidegom aan haar vrienden ver
toond.
Met dat al was zij niet ontrouw gewor
den aan Nicolaas van Bensgaten. Want
deze, geen ander, was het, dien zij hand
en hart schonk.
Nicolaas was door de uitvinding, die de
liefde hem had ingegeven, van een armen
goudsmidsgezel een millionnair geworden.
Hij was naar Engeland vertrokken en had
daar het kleine ding, dat hij uitgedacht
had later vingerhoed genoemd laten
zien aan een schrander man. Binnen wei
nige maanden had het werktuigje zijn weg
gevonden in de wereld, en was Nicolaas op
weg een schatrijk man te worden.
Toen Nicolaas en Koba hun diamanten
bruiloft vierden, hoorden zij spreken over
oude steden, die onder de asch en de lava
van den Vesuvius bedolven waren, over
Herculanum en Pompeji. Bij de opgravingen,
die men ondernomen had, had men onder
vele andere dingen, die men eerst in den
nieuweren tijd ontdekt waande, ook een
vingerhoed, aan het boveneind open (zooals
de kleermakers die nog gebruiken) ge
vonden.
De ouders vertelden toen aan hun achter
kleinkinderen de geschiedenis van hun liefde
en van hun leven, waaruit zij deze wijze
lessen trokken»Er is niets nieuws onder
de zon" en slaat nooit de hoop varen."
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
O
Htniiwiiiinn
.'PtllH'Jmitl'IIIHIWIMWqi