Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 18de Jaarg. Woensdag 9 Januari 1895. No. 5086. bureau l^ofensfraaf 50. De Vingerhoed. Feuilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers f 1.50 - 0.05 PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. ALGEMEEN OVERZICHT. 8 Januari '95. Voor het Hof van Assisen te Antwerpen begon gisteren de openbare behandeling v»n het proces tegen mad. Joniaux, die, laar men weet, beschuldigd is van drie boorden door vergiftiging om zich meester fe maken van de uitkeering bij overlijden dier slachtoffers door Levensverzekeringen v»or haar vastgesteld. Het eerste geval, in f ebruari 1892, betrof haar zuster Léonie Ablayhet tweede, in Maart 1893 haar oom Jacques van den Kerckhove het derde, 'n Maart 1894, haar broeder Alfred Ablay. In de zittingszaal waren buitengewone maat regelen genomen voor de plaatsing van het verwachte zeer talrijk publiek maar als men de ongemeene opschudding die deze zaak verwekte, naging, mocht men weer nieuws gierigheid verwachten dan gisteren werd betoond. Wellicht was het de zekerheid, dat gisteren-ochtend niet anders gebeurde dan de lezing van de reeds bekende be schuldigingsakte, die het volk minder lokte. Ife dienst van orde was streng ingericht) ttiaar die maatregelen bleken overbodig te zijn. De pers was zooveel te talrijker ver tegenwoordigd een dertigtal dagbladschrij vers, waaronder verscheiden Parijzenaars, verdrongen zich op de hun voorbehouden plaatsen. Aan de poort der gevangenis in de Begij nestraat, van waar de beschuldigde naar bet gerechtshof werd gebracht, was de drukte ook niet bijzonder groot. Om halt tien verliet een huurrijtuig met mevr. Joni aux en twee gendarmes in uniform de ge vangenis. Men bracht de betichte in de ■Wachtzaal der beschuldigden, waar zij een half uur verbleef, totdat het Assisenhof in zitting trad. Zij was in het zwart gekleed 3) {Slot.) Toevallig was Koba eens alleen. Een bit ter en moedeloos gevoel maakte zich van haar meester. Z(j liet haar tranen den vrijen loop en omwikkelde den gewonde vinger tnet een strookje fijn batist. Hoe zou zij nu, vroeg zij zich met schrik af, den tijd dooden Het was niet voor de eerste maal, dat zij zich aldus in den vinger had gestoken. Misschien waren haar vingers teerder dan die van andere vrouwen. Doch in de dagen, dat Nicolaas bij haar kwam, had zjj zich licht over de gedwongen werkeloosheid kun nen troosten. Maar nu Terwijl zij zat te peinzen, werd zij door ergenis en toorn overmeesterd. Met wrevel en verbittering keek zij naar al de heer lijkheden, die haar omringden, de kentee- kenen van den rijkdom, die haar scheidde van haar geliefde. Daar hoorde zij het plassen van roei riemen in de gracht voor de patricische en scheen zeer kalm. Om tien uren trad het Hof binnen met den voorzitter, den heer Holvoet, aan het hoofd. De griffier las de beschuldigingsakte. Daarna werd de oproeping der getuigen d charge gedaan. De lijst ervan bevat 217 namen, waaronder die van vele voorname personen van Ant werpen, Gent en Brussel, hooge officieren van het Belgische leger, juwelieren, genees- heeren, apothekers, geestelijken. De lijst der getuigen a décharge bevat een der tigtal namen. Gedurende de lezing der akte van beschuldiging bleef mevr. Joniaux kalm, alleen waar er sprake was van haar neef Lionel Ablay scheen zij eenigszins ontroerd. Heel de morgenzitting van tien tot een ure werd ingenomen door deze formaliteiten. Bij de stemming voor de Kamer van af gevaardigden in het 13e arrondissement van Parijs is Zondag verkozen Gérault Richard, revolutionair socialist, thans in de gevan genis, wegens beleediging van den president der republiek. Het gerucht loopt, dat het Kabinet zijn ontslag zou nemen, indien de Kamer zich mocht uitspreken voor de invrijheidsstelling van den gisteren voor Parijs gekozen afgevaardigde Gérault Ri chard. De geruchten dat de Italiaansche gezant te Parijs zou worden teruggeroepen, hebben zich bevestigd. Ressmann heeft gisteren Parijs verlaten. De ambassada wordt waargenomen door Gallina. De Figaro beweert te weten, dat het ontslag van den heer Ressmann het gevolg is van de vijandschap welke bestond tus- schen den minister van buitenlandsche za ken, baron Blanc, en den Parijschen ge zant, die hem voor eenige jaren als Itali- aansch gezant te Constantinopel verving. De heer Crispi handhaafde echter steeds de heer Ressmann. Nu evenwel heeft de heer Crispi toegegeven aan het verlangen van woning, en toen dit geluid aanhield, keek zij naar beneden. Nicolaas zat in een schuitje, dat hij zelf roeide. Toen hij Koba zag, glimlachte hij droevig. Toch lag er een uitdrukking van voldoening op zijn gelaat. Ongetwijfeld had hij reeds dikwijls getracht haar te zien en haar aan dacht te trekken. Hij legde den vinger op de lippen en liet een pakje zien, dat hij in de holte zijner hand verborgen hield, terwijl hij door ge baren zijn wensch te kennen gat om het in haar bezit te doen komen. Koba wist raad. Snel opende zij het venster en wierp een klos zijde naar beneden, zorg dragende het uiteinde van den draad in de hand te houden. Nicolaas greep den klos en maakte aan den draad het kleine pakje vast. Daarna wuifde hij het meisje een roerenden groet toe en verwijderde zich snel. Koba haalde inmiddels aan den zijden draad het pakje naar boven. In een stevig stuk papier zat een briefje en een fijn be werkt zilveren voorwerp, welks gebruik het meisje niet kon raden. Zij liet het spoedig liggen om te lezen, wat er in het briefje stond. »Koba," dus luidde het, »wees uw vader gehoorzaam. Vergeet mij. Ik verlang niet, dat gij nog langer zit te weenen. Ik zeg zijn minister van buitenlandsche zaken en den heer Ressmann teruggeroepen. De Figaro betreurt zeer de terugroeping van den gezant, die ondanks alle moeilijkheden de goede betrekkingen tusschen Italië en Frankrijk wist te handhaven. »Te Parijs" zegt het blad »zal ieder het heen gaan van dezen Italiaanschen gezant be treuren." Tevens verzekert de Figaro, dat de terugkeer van den minister van buiten landsche zaken Hanotaux te Parijs, die door eenige bladen in verband wordt ge bracht met het vertrek van den heer Ress mann, daarmede niets te maken heeft. Volgens bericht uit Lissabon dreigt er een conflict tusschen Portugal en Engeland. De Times verneemt uit Lissabon, dat, of schoon de Portugeesche regeering aan de Britsche vergunde in West-Afrika kustop- metingen te laten bewerkstellingen, de gouverneur van Mossamedes aan de Engel- sche kanonneerboot weigerde die te doen tusschen de Tigresbaai en Bengoela. Zelfs zond hij haar eene Portugeesche kanonneer boot na, om de peilingen te verhinderen. De Britsche gezant te Lissabon werd aan geschreven ophelderingen te vragen. De Portugeesche regeering verklaarde hierop, dat de gouverneur van Mossamedes behoor lijk geïnstrueerd was en zond hem weder gelijkluidende instructiën. Keizer Frans Jozef is te Budapest aan gekomen. De Keizer ontving terstond de voorzitters van de Magnatenkamer en het Huis van afgevaardigden, benevens den heer Koloman Szell en graaf Khuen-Hedervary. Naar men zegt, maakte de banus van Croatië nog bezwaar zich met het samenstellen van een nieuw ministerie te belasten, op grond dat hij niet zeker is van den steun der liberale partij doch volgens nader bericht heeft zich toch met de vorming van een u in deze wereld vaarwel. Vergun alleen, dat ik u een kleine gedachtenis aanbied iets, dat ik uitgedacht heb voor u, en dat gij aan uw vinger moet steken als gij zit te borduren. Het zal u voor kwetsuren bewaren, waarvan ik u zoo vaak last zag hebben. Helaasik had zoo vurig gehoopt, dat ik zelf nog eens onze huwelijksringen zou kunnen maken. Vaarwel Koba! Ik vei- laat Amsterdam. Ik hoop dat uw vader u zal toestaan gebruik te maken van het be scheiden geschenk, dat ik u doe toekomen. Nicolaas Van Bensgaten. Toen zy deze eenvoudige woorden, recht streeks uit het hart opgeweld, had gelezen, barstte Koba in snikken uit. Altijd, altijd blijf ik de uweriep zij uit. Al gaat gij weg, ik zal eeuwig op uwe terugkomst wachten. Drie jaren later trouwde Koba Van der Hassen met een rijken fabrikant van Schef- field, een man, wiens artikelen door de geheele wereld gezocht werden, tot in China toe, waar men er zelfs op uit was om de kostbare artikelen, die hij leverde, na te bootsen. Toen hij den vader om den hand zijner dochter had gevraagd, was hem die met de hoogste ingenomenheid geschonken en Koba had zich vol blijdschap en fierheid nieuw ministerie belast, waarin de heer Tisza Jr. als minister van financiën zou zitting nemen. Het officieele regeeringsorgaan in Rus land bevat een schrijven van den Keizer aan generaal Goerko, waarin diens verdien sten als gouverneur van Warschau, in vleiende bewoordingen worden erkend. Het schrijven betreurt het aftreden van den generaal en spreekt de hoop uit, dat deze zich na zijne genezing weder zal wijden aan den dienst des Vaderlands. Te St. Peters burg verzekert men in welingelichte krin gen, dat binnenkort groote veranderingen in het ministerie zullen plaats grijpen. Men denkt, dat de minister van marine, Tsjichal- sjef, weldra ontslagen zal worden, daar zijn plan van een winterhaven te Libau is mis lukt. Doernorvo, de minister van Binnen- landsche zaken, heeft reeds lang gewenscht van zijn zware taak ontheven te worden, en diende reeds onder Alexander III zijn ontslag in, dat toen echter niet werd aan genomen. Ook Deljanof, de minister van onderwijs, die te oud en te zwak is om berekend te zijn voor de oplossing der groote vraagstukken welke de invoering van den leerplicht met zich brengen, zal, naar men weet, zijn ambt neerleggen. Volgens bericht uit Cüro heeft de oudste zoon van Ismail-pacha aan den Khedive verzocht den terugkeer zijns vaders naar Egypte te gedoogen, opdat hij aldaar zoude kunnen sterven. De Khedive zou geantwoord hebben geen bezwaar tegen het verzoek te hebben, maar het Kabinet is er tegen. Ismail Pacha wil nu een gelijkstrekkend verzoek aan den Sultan richten. Het Journal des Débats ontving uit Cairo be richt, dat aldaar het gerucht loopt van een hardnekkig gevecht tusschen de Italianen en de Derwisschen bij Kassala. Aan beide met haar bruidegom aan haar vrienden ver toond. Met dat al was zij niet ontrouw gewor den aan Nicolaas van Bensgaten. Want deze, geen ander, was het, dien zij hand en hart schonk. Nicolaas was door de uitvinding, die de liefde hem had ingegeven, van een armen goudsmidsgezel een millionnair geworden. Hij was naar Engeland vertrokken en had daar het kleine ding, dat hij uitgedacht had later vingerhoed genoemd laten zien aan een schrander man. Binnen wei nige maanden had het werktuigje zijn weg gevonden in de wereld, en was Nicolaas op weg een schatrijk man te worden. Toen Nicolaas en Koba hun diamanten bruiloft vierden, hoorden zij spreken over oude steden, die onder de asch en de lava van den Vesuvius bedolven waren, over Herculanum en Pompeji. Bij de opgravingen, die men ondernomen had, had men onder vele andere dingen, die men eerst in den nieuweren tijd ontdekt waande, ook een vingerhoed, aan het boveneind open (zooals de kleermakers die nog gebruiken) ge vonden. De ouders vertelden toen aan hun achter kleinkinderen de geschiedenis van hun liefde en van hun leven, waaruit zij deze wijze lessen trokken»Er is niets nieuws onder de zon" en slaat nooit de hoop varen." NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT O Htniiwiiiinn .'PtllH'Jmitl'IIIHIWIMWqi

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1895 | | pagina 1