Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
18de Jaarg.
Zaterdag 12 Januari 1895.
No. 5089.
^ureau UJJoferefractf 50.
Tusschen twee Veldslagen.
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maandenf 1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nommers- 0.05
PRIJS DER ADVERTENT1ËN:
Van 1—6 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
ALGEMEEN OVERZICHT.
11 Januari '95.
De vraag of Gérault-Richard, de dezer
dagen tot afgevaardigde gekozen gevangene,
zal worden vrijgelaten, heeft gisteren in de
Kamer van afgevaardigden te Parijs tot
een kalm en interessant debat aanleiding
gegeven, gevoerd bijna enkel tusschen Mil-
lerand en Dupuy. Flaudin trachtte eene
beslissing over de hoofdzaak te ontwijken,
door met een beroep op een decreet van
December 1852 de vraag op te werpen of
Gérauld-Richard wel verkiesbaar was. Een
spottend applaus aan de linkerzijde en een
even weinig gemeendVive l'Empereur
begroette deze herinnering aan de dagen,
"Welke op de Staatsgreep volgden.
De minister-president Dupuy erkende het
recht der Kamer om tot de vrijlating van
den gekozene van het 13e arrondissement
te besluiten, maar verzocht haar, er geen
gebruik van te maken. Hij voerde ter mo
tiveering van dit verzoek drie beginselen
aan, of, om met den premier zelf te spre
ken, drie redenen welke hij in deze kwestie
als beginselen meende te mogen beschou
wen het beginsel van de scheiding der
machten in den Staat, dat van de gelijk
heid der burgers voor de wet en ten derde
de eerbied voor het beginsel der nationale
souvereiniteit. De premier had zeker even
goed kunnen volstaan met enkel te verkla
ren, hetgeen hij tot slot zeide, dat, wanneer
de Kamer de motieMillerand, de vrylating
"Verzoekende, aannam, een ander ministerie
zich met de uitvoering zou hebben te be
lasten.
Tevergeefs haalde Millerand aan hetgeen
de algemeene secretaris der Kamer in zijn
Traité geschreven had, wees hij er op dat
de Kamer nog nooit een verzoek als het
thans gedane geweigerd had, dat nog nooit
eene regeering in een kwestie als deze
Feuilleton.
Herinnering uit den Fransch-Duitschen
Oorlog.
3) (Slot.)
Heel in de verte rolde de donder. Van
den oostelijken kant drong ook het geweer
vuur ons in de ooren. 't Was mij als een
nieuwe waarschuwing, dat ik mij bij mijn
'eger-afdeeling moest voegen. Mijn hoofd
Was nog verbonden en mijn arm hing nog
in een doek.
«Morgen-ochtend ga ik weg," sprak ik
tot de vrouwen. «Uw man," zei ik, de oude
boerin aanziende, «zal mij wel den weg door
het bosch naar de openbare straat wijzen
en daar tref ik zeker Duitsche troepen."
Magdalena boog het hoofd. Mijn voor
nemen scheen voor haar een bizondere
teleurstelling. Eensklaps werd ze vuurrood.
Kr viel een schotNog een twee
drie tien, twaalf achtereen knalden in
de onmiddellijke nabijheid. Meteen zagen
tusschenbeide was gekomen, dat Rochetort,
hoewel veroordeeld wegens heleediging van
den Keizer, ongehinderd had kunnen zitting
nemen op de banken van het Wetgevend
lichaamde Volksvertegenwoordiging der
republiek bleef ongevoelig voor deze argu
menten en verwierp met de geweldige
meerderheid van 309 tegen 218 stemmen
het door Millerand ingediende verzoek.
Als protest tegen de kwalificatie van den
verrader Dreyfus als politiek misdadiger
werd door Habert in de Kamer het voorstel
gedaan om amnestie te verleenen vooralle
politieke misdrijven, nadat het door de
regeering bestreden was, werd het verworpen
met 345 tegen 167 stemmen. De Kamer
ging vervolgens over tot de beraadslagingen
van de door Digues gehouden interpellatie
over knoeierijen bij de verkiezingen te Tou
louse. Dupuy verklaarde, dat het gerechtelijk
onderzoek naar deze zaak een aanvang heeft
genomen. De schuldigen zullen gestraft
worden. De eenvoudige orde van den dag,
waarmede de regeering zich vereenigde,
werd met 336 tegen 164 stemmen aan
genomen.
Tet dusver hadden de bladen te Berlijn
zich nog maar weinig bemoeid met de zaak
van Dreyfus te Parijs. In het bijzonder
hadden zij zoo goed als geheel gezwegen
over de beschuldiging van de Parijsche
bladen, dat het Duitsche gezantschap met
Dreyfus in betrekking zou hebben gestaan.
Nu echter, ondanks herhaalde half officieele
logenstraffingen vanwege de Fransche regee
ring, welke openbaar gemaakt werden op
aandrang van het Duitsche gezantschap,
diezelfde onware bewering weder in de
Parijsche bladen de ronde doet, begint de
Duitsche pers met zwaar geschut te ant
woorden. Het is alles een infame leugen
leest men thans in de bladen wat er om
trent Duitsche betrekkingen met Dreyfus
gezegd isde Franschen zijn door hun
zij een verwarde menigte soldaten, zouaven,
turko's en infanteristen van het Fransche
leger te voorschijn komen.
«Zij komen op ons huis af!" gilden de
belde vrouwen angstig.
Werkelijk, de Franschen kwamen in
woeste vaart aangestormd, hielden stand
voor den lagen muur en openden een nieuw
vuur. Een oogenblik later sprongen ze erover
en stelden zich met den rug tegen het huis
in den tuin op. De Pruisen beantwoorden het
geweervuur.
De kogels vlogen ons om de ooren, want
wij bevonden ons buiten aan de achterzijde.
«Gauw vrouw, gauw Magdalena! komt
in huis 1" riep ik den verschrikten vrouwen
toe. Binnen zonken beide vrouwen op de
knieën, zij begonnen bitter te jammeren,
terwijl de oude boer mij als zinneloos onver
poosd aanstaarde. De meiden in de keuken
schreeuwden luidkeels van angst en de
groote kettinghond blafte vervaarlijk, want
een kogel had hem in den poot geraakt.
In den tuin werden Pruisen en Franschen
handgemeen. Van alle zijden kwam ver
sterking. De hoeve werd als een voorpor
taal van Metz beschouwd. De Duitschers
ontwikkelden steeds meer en meer kracht.
Ik zag duidelijk dat een Duitsche rijdende
battery (veldgeschut) kwam opzetten.
spionnenvrees reeds half het hoofd kwijt,
en trachten nu lichtvaardig hun land op
nieuw met Duitschland op gespannen voet
te brengen zoodat de vraag voor de hand
begint te liggen of Frankryk het werkelijk
tot een ernstigen breuk met Duitschland
wil laten komen. Feitelijk schijnen erdoor
Duitschland nieuwe vertoogen tot de Fransche
regeering te zijn gericht wegens de laster
lijke aanvallen der Parijsche pers op het
Duitsche gezantschap.
Bij de voortgezette beraadslagingen in
den Duitschen Rijksdag over het wetsont
werp tegen de omwentelingspartijen heeft
graaf Limburg verklaard, dat de conserva
tieven het voorstel met vreugde begroeten
De socialisten missen het recht zich voor
te doen als waren zij alleen de arbeiders
partij. Munckel verklaarde, dat men niet
zonder noodzaak de justitie in dienst van
de politiek moet stellen. De minister van
oorlog gaf, naar aanleiding van Munckels
opmerkingen te verstaan, dat bepalingen
ter verzekering der discipline geenszins
onnoodig zijn. De discipline laat wel niet
te wenschen over, maar het leger is toch
niet onvoorwaardelijk beveiligt tegen be
smetting. Nu en dan worden in de kazer
nes opruiende vlugschriften gevonden, en
de wachtposten worden vaker dan vroeger
lastig gevallen. De minister van justitie
toonde aan, dat het wetsontwerp het gebied
om het gemeene recht niet verlaat. In
zeer breede kringen wenscht de bevolking
het tot standkomen der wet,
De begrootingscommissie uit het Folke-
thing te Kopenhagen heeft gisteren haar
verslag uitgebracht. De rechterzijde en de
gematigde linkerzijde, die te zamen in de
commissie de meerderheid vormen, hebben,
overeenkomstig de verleden voorjaar getrof
fen schikking, gemeenschappelijke voorstellen
gedaan betreffende de buitengewone oor-
logsbegrooting. De radicale linkerzijde,
Ik plaatste mij voor het venster. «Terug 1"
schreeuwde de oude boer «als de Franschen
u zien, zijt gij verloren."
«Thans dacht ik voor 'teerst aan mijn
eigen lot. De oude man had gelijk, mijn
Pruisische uniform zou mij het leven kosten.
Ik ging achter in de kamer en poogde de
weenende vrouwen te troosten.
De Duitschers legden zich in de weiden
plat ter aarde neder, om aan het hevige
geweervuur der Franschen te ontsnappen.
Intusschen vuurden zij nog, en een menigte
kogels schampten at tegen den muur van
de woning.
Weldra echter regende 't kogels in de
kamer, de vensterruiten werden verbrijzeld.
De schilderijen tuimelden van den wand
omlaag.
Opeens, daar viel een bom midden in
het vertrek: de batterij was in werking
gesteld. Magdalena en haar moeder spron
gen op. Het meisje verschool zich achter
mij. Zij zag er bleek en hoogst ontdaan
uit. Zij viel eerst haar moeder om den hals
en keerde zich toen tot mij. Ik dacht, dat
zij in zwijm zou vallen en ving haar in mijn
armen op. Tegelijk sloeg een splinter van
een granaat haar tegen het aangezicht. Ik
hield haar vasthet bloed gudste van haar
gelaat. Moeder en vader, wij allen vergaten
welke de minderheid uitmaakt, heeft ver
klaard, dat de versterking van Kopenhagen
thans niet meer in strijd met de wet zou
zijn, maar zij weigert de thans aangevraagde
gelden voor het behoud der vesting toe te
staan, teneinde later bij de beraadslagingen
over de vesting zelve vrijer te zijn in haar
oordeel en beslissing.
Ondanks de tegenspraak zoo wordtin
een particulier telegram uit Londen ge
meld houden de geruchten van eene
ministerieele crisis aan. Volgens sommigen
zal de Kabinetsraad, welke gisteren gehou
den werd, feitelijk beslissen tusschen Rose-
beiy en Harcourt, volgens anderen wil
Harcourt andermaal een zoogenaamde demo
cratische begrooting opstellen zonder vol
doende te letten op de eischen van de
Engelsche marine, terwijl zijn ambtgenooten
anders willen.
Het verhaal van een Spaansch reiziger,
te Londen geïnterviewd, die onlangs een
reis heeft gemaakt door Armenië, maakt
te Londen een diepen indruk. Ximenes
verklaart, dat de Armenische gruwelen deels
overdreven, deels gelogen zijn, en voegt er
bij, dat de onlusten van vóór korten tijd
hoofdzakelijk waren veroorzaakt door de
opruiing van Engelschen en Amerikanen,
die aan de opstandelingen den steun van
Engeland toezeiden. Volgens een bericht
aan de Times verhuizen dagelijks Armeniërs
naar den Kaukasus.
Het Fransche gezantschap te Londen
beweert niets te weten van het volgend
praatje hetwelk aldaar de ronde doet. De
Fransche anarchisten te Londen zouden een
geheime Fransche politieverklikker, die zich
als anarchist voordeed, te Londen een inder-
laag hebben gelegd en hem zijn belangrijke
papieren hebben afgenomen, nadat zijn
werkelijke kwaliteit hun was gebleken.
Daarna zou hij teruggekeerd zijn naar Pa
rijs, waar de regeering hem zou hebben
ons zetven en poogden het kind uit de
kamer te verwijderen. Maar juist aan de
zijde, waar wij de kamer moesten verlaten,
was het geweervuur 't hevigst. We hoorden
geen woord, hooren en zien vergingen. Er
was een oorverdoovend geraas van luide
hoera's en herhaaldelijke commando's.
Ik vergat mijzelf en mijn wonden om
Magdalena. Ik wenkte den vader, een doek
aan te geven en de moeder verbond het
hoofd van haar dochter. Het meisje keek
mij dankbaar aan. Tegelijk werd de deur
opengeworpen. Een paar Fransche soldaten
met vuile, zwarte gezichten stormden de
kamer in. Een enkele seconde waren zij
als verstomdzij keken mij aan en riepen
allen te zamen «Wat nu Un Prussien
Un traitreEen Pruis, een verrader.
Een hunner legt met zijn geweer op mij
aan.Maar, niet ik werd getroffen. Magda
lena viel op den grond. Zij had de kogel,
als 'tware mij beschuttend, in haar hart
opgevangen zij viel op den grond.
Met een woesten kreet vielen de moeder,
de vader en ik op de soldaten aan doch
een geweldige donderslag - hoor. - Zou
de wereld en het huis instorten -- Een
granaat viel door het dak in de kamer.
Dit was het sein voor een overijlde vlucht
der Franschen. Het huis schudde. Wij kon-
NIEUWE SGHIEDAMSCHE COURANT
v
