Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
18de Jaarg.
Zondag 20 Januari 1895.
No. 5096.
bureau "ggofersfraaf 50.
EERSTE BLAD.
De priestermoorder.
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nommers- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—6 regelsf 0-60
Elke gewone regel meer- 0.10
Y»or herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
Parijsche Kroniek.
Het is inderdaad maar gelukkig, dat de
Weinig voor indrukken vatbare heer Brisson,
hoewel slechts bij toeval, tot president voor
A'f zittingsjaar herkozen werd, want de
""et toeleg en methode gedane aanvallen
der socialisten en revolutionairen op hunne
collega's verwekken algemeen afschuw en
de gewone koelbloedigheid van den pre
sident was tegenover hen dus geheel van
pas. Nadat Jaurès door de censuur getrof
fen werd, volgde hem in de zitting van
Zaterdag Rouanet op, en morgen zal een
aflder lid der partij denzelfden weg gaan.
He censuur met tijdelijke verbanning uit de
Kamer, staat bij die liefhebbers van wan-
orde en verwarring in goeden reuk. Zij
moeten die minstens eens ondergaan heb
ben, willen zij bij hunne sekte-genooten
eenig figuur kunnen maken. Afgevaardigde
Worden, dat voor anderen het doel is, is
voor hen slechts een middel om zich in de
Kamer in 't oog loopend te kunnen aan
stellen en te laten straffen, om daardoor
tegenover de vrienden den hoogsten rang in
te nemen. Men heeft ten alle tjjde harts
tochtelijke sprekers en onstuimige zittingen
gezien, doch wat nieuw mag genoemd wor
den, is juist het geval van den afgevaardigde
Houanet, die bij de behandeling der begroo
ting van het Legioen van Eer, zonder
omwegen verklaart, dat hij alleen een amen
dement heeft voorgesteld om eene discussie
uit te lokken, doch dat hij gelooft na de
schandalen, welke in de laatste weken aan
den dag zijn gekomen, beter te doen, zijn
amendement in te trekken, daar hij de
Kamer thans niet in staat acht een daad
van staatkundige eerlijkheid uit te voeren.
He opzettelijke bedoeling om een incident
te veroorzaken, was hier onloochenbaar, en
de president, daartoe genoodzaakt, pastte
Feuilleton.
5)
»Neen," sprak Vincento, nik zelf zal de
wraak voltooien. Zelden biedt zich de gelegen
heid aan, twee vliegen door éen klap te
dooden, dus twee doeleinden door éen slag
te slaan. Ik heb met den Nazarener, met
den zoogenaamden eucharistieken God, wien
de dwepers onder broodsgestalte vereeren,
ook nog een appeltje te schillen. Nu schiet
mij een middel te binnen, tevens beiden
onschadelijk te maken, den Priester en zijn
Hod. Ha 1 een kostelijk plan, laat mij dat
eens ten uitvoer brengen."
He aanwezigen drongen bij den spreker
aan, hun dit plan mede te deelen, doch hij
fluisterde de twee, in rang hooger geplaatste
mannen geheimzinnig iets in 't oor, waarna
dezen, door een hoofdknikken hunne inge
nomenheid deden blijken.
de censuur met zijne gewone kalmte toe,
niettegenstaande het hier een afgevaardigde
gold die had medegeholpen hem op zijn
presidentszetel te brengen, doch de stroom
was ditmaal te sterk om er tegen in te varen.
Het spel der socialisten en revolutionai
ren om tot in het parlement zelf de belee-
diging en verachting der bestaande machten
te doen doordringen, kan nog wel gevaar
lijker worden, vooral nu de buitengewone
gebeurtenissen der laatste dagen getoond
hebben, dat mannen als Casimir-Perier en
Dupuy onder zulke omstandigheden eene
regeering bepaald onmogelijk achten, en
liever hun ambt neerleggen dan den strijd
verder door te zetten.
Reeds vóór de discussie over de kwestie
der waarborgsom door den Staat aan de
spoorwegmaatschappijen te betalen, had de
minister Barthoux, door de beslissing van
den Raad van State in het ongelijk gesteld,
zijn ontslag genomen, doch toen Maandag
de interpellatie over deze uitspraak ook den
val van Dupuy en geheel het ministerie
tengevolge had, dacht meri algemeen dat
de crisis haar toppunt bereikt had.
De volgende dag zoude ons echter nog
meer surprises en ontsteltenis brengen. De
president der Republiek, de heer Casimir-
Perier, na eene regeering van ruim zes
maanden, de aanhoudende en onrechtvaar
dige aanvallen der politieke partijen tegen
zijn persoon, waar hij door zijn ambt boven
dacht te staan, moede, en de hoop verloren
hebbende, dat zij, die hem tegen zijn wil
tot die hooge waardigheid geroepen had
den, hem het gezag en de autoriteit zouden
geven haar met kracht te kunnen vervullen
deelde aan zjjne vrienden het besluit mede
zjjn hoog mandaat, dat niet genoeg verde
digd was en hij zelf niet verdedigen kon,
te moeten neder leggen.
Dit gemotiveerd ontslag, waarvan de wee
moedige toon zooveel te meer treft, terwijl
men den president altijd fier en moedig had
zien optreden, zet de kroon op het werk
Nog veel werd er dien avond verhandeld,
vele helsche plannen werden gesmeed, ja,
de hel had hare sluizen ver open gezet om
hare geheimen der boosheid met de haar
toevertrouwde booswichten te deelen. Tot
het aanbreken van den dageraad weerklon
ken nog het glazengeklank en het geruisch
van vele verwarde stemmen in het leeg
staande huis, daarna werd alles stil, de
lichten werden uitgebluscht, het ijzeren
poortje knarste en langzaam en voorzichtig,
evenals zij gekomen waren, verwijderden
zich de mannen van het schootsvel, met
zich dragende alle geheimen der godloochende
vrijmetselarij.
II.
In het kerkje van St. Maria dell" annun-
ziata, dat tot de parochie van Don Agos-
tino behoorde, werd op Vastenavond-Dins
dag een buitengewoon biduur gehouden.
Het hoogaltaar was op de zinrijkste wijze
met frissche bloemen versierd, talrijke,
brandende kaarsen zetten het altaar als in
eene zee van licht. Boven het tabernakel
stond de gouden remonstrans. De kostbare
der beleedigers en lasteraars, en moet wel
ieder rechtschapen man doen afschrikken
om het hoofd te worden van een regee-
ringsvorm, welke machteloos is de door hen
zelf gekozenen tegen persoonlijke en lage
beleedigingen te beschermen. Dat president
schap, zonder macht noch autoriteit, zonder
middelen van actie noch verdediging, moest
wel zoo eindigen, en juist daarom komt mij
de toestand niet zonder gevaar voor. De
zitting van 1-4 Januari had al zulk een revo-
tionair aanzien, dat het hoog tijd schijnt te
worden de herhalingen er van onmogelijk
te maken.
De boodschap waarmede de president aan
den Senaat en de Kamer zijn ontslag bekend
maakte, werd in de eerste met aandoening
en tegelijk verbittering, in de laatste met
uitroepen der uiterste linkerzijde, spoedig
door de leden dierzelfde groep onderdrukt,
ontvangen. De meeste bladen begrijpen
niet waarom de afgetreden president zich
bij de eerste ernstige moeilijkheid, welke
zich onder zijn bestunr voordoet, moedeloos
aan de regeering onttrekt, en niet door eene
ontbinding der Kamers eene andere oplos
sing van den ingewikkelden toestand ge
zocht heeft. Het vermoeden is hier wel
gewettigd, dat Casimir-Perier gegronde re
denen moet hebben om bij zijn in drift
genomen besluit te volharden, en het zal
hoogst waarschijnlijk een weldadigen invloed
op den geest der Kamerleden hebben, indien
die redenen publiek worden want zelfs de
correcte Carnot heeft niet ridderüjker de
Constitutie toegepast dan hij dit in zijn
kort bestuur gedaan heeft. De benoeming
van Brisson tot president der Kamer moet
voor Casimir-Perier zeer grievend geweest
zijn, daar deze in een openbare redevoering
zich onbewimpeld de persoonlijke vijand van
den president der Republiek verklaard heeft.
Donderdag heerschte een koortsachtige
drukte in Parijs en de dagbladen gaven
de verschillende namen der candidaten
voor den opengevallen post, terwijl de
steenen, welke de lunula omringden, straal
den in den glans der kaarsen. Daar troonde
de Koning der Koningen onder de gedaante
van brood, voor de geloovigen uitgesteld.
Deze waren talrijk vertegenwoordigd, aan
gespoord door de bekoorlijkheid van het
nieuwe, want het was de eerste maal, dat
in deze kerk, gedurende de Vastenavonds-
dagen de uitstelling en de aanbidding van
het allerheiligste Sacrament plaats vonden.
Bovendien was het in de parochie bekend
geworden, dat de Pastoor Don Agostino
deze devotie ingesteld had, ten einde door
een openbaar zoenoffer paal en perk te
stellen aan een grooten smaad, welke den
Heiland in het II. Sacrament in deze stad
aangedaan was geworden. En daarom was
het getal der geloovigen zoo machtig ver
tegenwoordigd.
Menig christenhart, dat ,lauw en onver
schillig is, zoolang alles zijn gewonen gang
houdt, wordt warm en ijverig, als het ver
neemt dat zijn God, Dien het nog uit den
grond zijns harten bemint, een grooten
smaad wordt aangedaan, en een zoenoffer
eischtvooral als het geldt te beslissen voor
of tegen Christus. In zulke gevallen trekt
menig menschenhart dat anders nog al be-
senatoren en afgevaardigden in Versail
les vergaderd waren om de gewichtige
keuze te doen. Het was eerst tegen zeven
uren 's avonds dat de benoeming van den
heer Félix Faure bekend werd. De strijd
is hevig geweest, en de bjjna 350 stemmen
die Brisson op zich vereenigde, bewijzen
helaas maar al te duidelijk wat de radica
len en socialisten vereenigd, in Frankrijk
te zeggen krijgen.
De beweging op de boulevards was
énorm; voor de bureaux der kranten ston
den honderden in groepen verdeeld, hunne
verwachtingen en opiniën te verkondigen,
en na den uitslag hunne vreugde of teleur
stelling, ieder op zijne eigenaardige wijze,
uitende.
Fidélius.
Parijs, 5/18 Januari 1895.
ALGEMEEN OVERZICHT.
19 Januari '95.
De presidentieele crisis in Frankrijk, die
door de verkiezing van den minister Félix
Faure tot president der republiek zoo spoe
dig is opgelost, blijft nog steeds hetgroote
feit van den dag. De stemming der Parijsche
pers is den opvolger van Casimir-Perier
bijna zonder uitzondering gunstig. Een
kalme tevredenheid waait er uit de bladen
tegemoet. Buiten de geijkte organen der
linkerzijde, welke begrijpelijkerwijze nog
uit hun humeur zijn (de Lanterne voorspelt
zelfs: Binnen het jaar keeren wij naar
Versailles terug") is er bijna enkel de
Echo de Paris die meent dat het te vreezen
is, dat men binnenkort verplicht zal zijn te
erkennen, dat men eergisteren te Versailles
eene slechte keuze heeft gedaan. De Figaro,
hoewel het boulevardblad eergisteren Faure
zelfs niet onder de mogeljjke candidaten had
genoemd, en de nieuwe gekozene ook thans
nog niet al zijn wenschen verpersoonlijkt,
begroet hem met sympathie. Het meent hem
te moeten bestempelen als l'élu des moderés,
sluiteloos en kantelend is, partij voor zijn
Verlosser.
De Pastoor Don Agostino knielde op een
met rood doek overtrokken kussen voor het
altaar. Hij was een man nog in den bloei
zijner jaren, van eene hooge, edele gestalte,
doch veel kommer en zorgen hadden voor
den tijd zijne haren vergrijsd en de gewoonte
om steeds tegen de laagheid en het kwaad
van de eene en tegen de onverschilligheid
en de lauwheid van de andere zijde te strij
den, hadden aan het anders zoo zacht en
innemend gelaat een zekeren ernst ge
geven.
Hij knielde biddend voor het altaar, leu
nende met het hoofd in beide handen. Als
hij bijwijlen de groote oogen opsloeg, om
ze naar het tabernakel te verheffen, straalde
daaruit een vuur, dat zoowel getuigde van
teedere liefde jegens zijn Heiland, als van
rechtmatigen toorn over den Hem aange-
danen hoon.
Wordt vervolgd.)
NIEUWE SGHIEDA