Dagblad voor Schiedam en Omstreken. l$de Jaarg. Woensdag 13 Maart 1895. No. 5140. bureau TSofersfraaf 50. rteA'fw-n"" Nadering St- ^illibrordus-Stichtmg. PRIJS TAN DIT BLAD ^oor Schiedam per 3 maanden franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers Wdul'iT^"6 vergadering der St. Willi- de ng Werd Maandag-avond in gehoudem rT' 0fflcieren-Vereeniging hellt be, 6 Zaa' was voor de grootste ^aarond6 °°r 6611 Z8er verscheiden publiek, geestelii^ W'd verschillende eerw. heeren der St T rï0Zer stad' de eerw. broeders v°rderaa oze*sck°'en en vele bekende be- Met (f„rS Van ^et katholieke onderwijs keer j^1106^11 0Pn)erkten. De hoogeerw. brorjUs f^ans' president der St. Willi- ^groettfl '!f tilng' de >ergadering openend, Rijzonde h 6 tdodeken dezer stad en in 't öetl in 80 ^unne belangstelling too- hrordus s ■8r°°te Zaak die door de St' Willi" v°rderd t|?hl'ng w°rdt beheerscht en be- f°estand H WaS bet 'ot beschoren den schetsen Willibrordus-Stichting te freuricr 6686 taa^ aan de eene zÜde cieelen moest wijzen op den finan- maar aan getaio-ene,en kant °pbeurend, waar hij kon belan»-t ir^ groote en buitengewone °ederw'6 Zaak van det katholiek genoten^ iw het afgelooPen Jaar had die van' ondanks de hulpmiddelen ton^ta'j a"6 kanten waren geboden, was de 0D Vrlj betreurenswaardig. StinKf k>ec' 4994 had de St. Willibrordus- dWer rg :e betalen aan rent r,ekeningen enzf13980.- rente« oblig. ieening. 4000.- teon?' f 1871.89^ in angen subsidie -6800.— Mei te ontvangen PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regelsf 0-60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten f17980.- f 8671.891 g Tekort 1894 19308.10^ tekort over 1893 bedroeg. -6900.- Dur •S Jerlies op de exploitatie y 1894f2408.10* et tekort is zeker niet zoo groot als Vo gerekend was, want het tekort he/ h WaS 9999 geraamd maai1 'ijft toch een treurig resultaat, niet treurig echter dat wij er den moed Zouden verliezen, neen er moet heel wat lykhUren' eer WÖ door financieele moei- (je eden er toe zouden gebracht worden zaak van ons katholiek onderwijs op te tergetl' daarv°or zijn de katholieken, pries- en leeken, te zeer aan dat onderwijs gehecht. is bet te^ort voor 1894 niet zoo groot a waarop het aanvankelijk was geraamd, te danken aan de bijzondere blijken van elangstelling die der St. Willibrordus- 'chtmg werden betoond. Van allerlei kant, °ec allerlei personen en met allerlei mid- Men werd zij gesteund. Spr. getuigde hier ereerst van de welwillende medewerking er Zangvereeniging »St. Gregorius", die et de edele gave der kunst de St. Willi- r°rdus-Stichting steunde. Verder was zij °P nog verschillende andere wijzen gesteund, vooral ook door werkbazen en leveran ciers, die tot inkoopsprijs of geheel gratis het benoodigde voor de scholen leverden ja, zelfs had de vindingrijke liefde voor het katholiek onderwijs eenigen zijner getrouwe bevorderaars de gedachte ingegeven, om de opbrengst van het kweeken van eenige lammeren der St. Willibrordus-Stichting ten goede te doen komen. Hartelijk dank bracht spr. aan al deze weldoeners en in 't bijzonder aan de donateurs en donatriceri, die slechts weinig in getal waren vermin derd en die men nog gaarne in aantal zag stijgen. De schoolpenning, eerst in April 1894 ingevoerd, had een bedrag van f 1246.43 opgeleverd. Aan het eind der vergadering zou nog gelegenheid worden gegeven een klein bewijs van offervaardige liefde voor het katholiek onderwijs te geven. Ten slotte wekte spr. zijne hoorderen er toe op de groote zaak van het katholiek onderwijs te blijven steunen en alle krach ten samen te spannen om deze glorie van Schiedam in stand te houden, er op wijzend dat Schiedam een voorrecht bezit, dat vele grootere steden haar moeten benijden, nl. dat er op hare scholen voor alle katholieke jongens en meisjes plaats is, zoodat er geen behoeft te worden afgewezen. Toonen wij ons deze glorie waardig, zoo besloot spr., en trachten wij onze katholieke scholen, ook wat de financieele kracht betreft, naar boven te werkenwij zullen ons schatten van verdiensten verzamelen door instand te houden en te doen bloeien de scholen waarin wij zullen opkweeken de toekomstige Katho lieken van Schiedam Toen de hoogeerw. president der St. Wil librordus-Stichting aldus onder de toejuichin gen der vergadering zijn verslag ter, einde had gebracht, gaf hij het woord aan den weleerw. pater Van KerckhofF, die nu den katheder besteeg. Het verslag der St. Willibrordus-Stichting dat spr. met passende belangstelling had gehoord, achtte hij een eervol getuigschrift voor de katholieke Nederlanders in het alge meen, voor het katholieke Schiedam in het bijzonder. Hij had het trouwens zoo en niet anders verwacht. Zonder de bedoeling zich de eer aan te matigen den loftrompet te steken op de prijzenswaardige eigenschappen en de goede werken van zijne geloofsgenooten meende hij toch een eeresaluut te mogen brengen aan St. Liduina's stede. Wat vader Vondel de Amsterdammers toezong ten eeuwgetijde van 't vierenswaardig wonder van het hoogheilig Altaar-Sacrament, dat mag voor Schiedams Katholieken herhaald worden met de variant: Gij Burgerij, Lidwina's Stad ten zegen, Zijt nooit veraard van uwen ouden struik In 't wettig kerkgebruik. In het lang verleden toch, in den goeden ouden tijd van Schiedam, gaarne het be kende getuigenis herlezende door den ge schiedschrijver Pieter Opmeer in zijn His torie der Hollandsche Martelaren, van de Schiedammers gegeven; mocht hij getuigen, dat de deugden die hen toen sierden en die zij zoo gaarne in hunne geestelijken zagen uitblinken, nog het onvervreemdbaar erfdeel de katholieke Schiedammers waren geble ven immers ook in de St. Willibrordus- Stichting zag hij schitteren dat verstandig overleg, die wakkere lijdzaamheid, dien grooten ijver voor de glorie van God en dat ijveren voor de goede zaak, hetwelk Opmeer reeds in de oude Schiedammers bewonderde. Na deze zeer gepaste inleiding, stelde spr. zich als onderwerp zijner rede voor een vluchtigen blik in de geschiedenis van het Lager Onderwijs in ons Vaderland. Onze tegenwoordige benaming, parochiale school, is eene historische benaming. Reeds de eerste scholen in de eerste eeuwen der christelijke jaartelling, onder de hoede der bisschoppen in den schaduw der hoofdker ken gesticht, in een tijd, toen het lezen en schrijven leeren nog een buitengewone zaak was, aanvankelijk alleen voor hen die voor den geestelijken stand bestemd waren, droe gen den naam parochiale scholen. Het was toen nog een ingeworteld vooroordeel, in sommige streken nog niet geheel uitgeroeid, dat het lager onderwijs alleen voor de jon gens, niet voor de meisjes noodig was. Eerst onder Karei de Groote kon er van eigenlijk Volksonderwijs sprake zijn. De Katholieke Kerk is altijd in den meest uit- gebreiden zin de leermeesteresse der vol keren geweest, maar ir. de eerste eeuwen van haar bestaan en ontwikkeling moest zij rekening houden met de gevestigde meening, dat het heilaanbrengend woord moest komen uit het gehoor. Eerst bij de verdere ont wikkeling kwam allengs de behoefte aan meerdere kennis en wetenschap, die voor den mensch als redelijk schepsel Gods pas send moet worden geacht. In ons Vaderland waar het geloof door den H. Willibrord eerst in de achtste eeuw werd gepredikt, behoeft het niet te ver wonderen, dat tot in de elfde eeuw het onderwijs hoofdzakelijk alleen voor hen die tot den geestelijken stand bestemd waren, noodig werd geacht. De eerste scholen waren dan ook scholen, waarin de christe lijke opvoeding der jeugd het eerst tot taak werd gesteld, en waarin alleen door geor dende geestelijken, nooit door leeken, onder wijs werd gegeven. Eerst in de 14e eeuw kwam die hoogere vlucht in het onderwijs (door de Broeders des gemeenen levens, die den beroemden Geert Grote tot vader en den godvruchtigen Thomas k Kempis tot glorie hadden) welke in den maalstroom der hervorming vernietigd werd. Na de pauze zijne lezing vervolgende, betoogde de weleerw. pater Van Kerk- hoff, dat de Schiedamsche St. Willibrordus- Stichting volkomen had beantwoord aan de inzichten van onze Moeder de H. Kerk betreffende de godsdienstige en zedelijke opvoeding der jeugd, de christelijke bescha ving der volkeren; de H. Kerk heeft bij het onderwijs dat zij aan grooten en kiemen heeft gegeven steeds voorop gezet de les uit het Evangelie: »zoek eerst het rijk Gods en zijne gerechtigheid en het overige zal u worden toegeworpendat was het program harer lagere school. In de achtste eeuw en nog lang daarna was de kennis van lezen en schrijven nog slechts het deel van enkelen maar wij kunnen toch het oog niet sluiten voor het feit, dat in die tijden van weinige ontwikkeling een welvaart en bedrijf heerschten, welke onze tijd hen moe ten benijden, dat in die schrikwekkend duistere middeneeuwen het licht heeft ge schenen van een Thomas van Aquino en de beoefening der kunst een vlucht had genomen welke onze hoogst beschaafde 19e eeuw nog niet heeft overtroffen. Intusschen is het een historisch feit, dat de katholieke Nederlanders der 16 en 17e eeuw in zake onderwijs ten achteren waren bij hunne andersdenkende broeders, maar wie hun daarvan een verwijt zou willen maken, zou moeteD beschuldigd worden of van kwaden trouw of van gemis aan kennis van de historie des Vaderlands. Nadat de scholen van de Broeders des gemeenen levens in den storm der Nederlandsche beroerten te niet waren gegaan, waren de Katholieken in zake onderwijs vleugellam geslagen. In den tijd der Plakkaten was het bestaan der katholieke school onmogelijk. Die het be talen konden zonden hunne kinderen naar de zuidelijke Nederlanden, waar de katho lieke godsdienst nog heerschende was en het onderwijs in den geest der Kerk werd gegeven. Maar verweg liet grootste deel der katholieke Nederlanders kon zijne kinderen niet van dat onderwijs laten genieten. Was het dan wonder, dat de katholieke Neder landers in zake onderwijs achterlijk waren en hunne weinige scholen niet zoo waren ingericht als die der andersdenkenden P Eerst nadat den Katholieken wat meerdere vrijheid op staatkundig gebied was geschon ken, konden zij weer de hand slaan aan het herstel hunner aloude parochiale scholen, maar ook toen nog hadden de oprichters dier scholen met vele moeilijkheden en voor- oordeelen te worstelen. Wanneer spr. nagaat hoe veelvuldig onze katholieke voorouders, wilden zij hunne kinde ren niet als wilde wouters" laten opgroeien, moesten gebruik maken van de scholen der andersdenkenden, dan moet hij erkennen, dat het aan een bijzondere genade van den goeden God te danken is, dat zij het geloof zoo trouw hebben bewaard. Maar juist de omstandigheid, dat het katholiek voorge slacht, hoewel het veelal de scholen bezocht waar Calvijns religie werd onderwezen, trouw is gebleven aan het geloof, heeft zeker voor- oordeelen, ook bij vele Katholieken, in het leven geroepen. Zoo kwam dat, ook zelfs na het verschijnen van het mandement der bisschoppen, er nog vele Katholieken gevon den werden, die niet te bewegen waren, den goeden strijd voor de katholieke school mede te strijden. Ook trouwe Katholieken begrepen dien grooten strijd niet en vatten niet, dat de godsdienstige opvoeding en het godsdienstig onderwijs samen moeten gaan. De leuze voor de openbare school aangeno men, dat zij zou kweeken een christendom boven geloofsverdeeldheid, heeft daartoe veel bijgedragen. Het artikel in de wet geschre ven, dat het openbaar onderwijs moest wor den dienstbaar gemaakt aan de opleiding tot alle christelijke en maatschappelijke deugden, heeft velen met de openbare school verzoend, maar dat artikel is in de practijk dier school een doode letter ge bleven. Waar zoovelen met de bedoelde vooroordeelen waren behept, bracht spr. te meer hulde aan de Katholieken welke met de van God ontvangen talenten hebben ge woekerd, die hun tijd en geld, toewijding moed en volharding in dienst stelden van de groote zaak der katholieke schoolzij toonen, dat zij het erfdeel der vaderen trouw hebben bewaard, en dat de zedelijke, gods dienstige opvoeding van de hoop van Kerk en Vaderland hun boven alles ter harte gaat. Hier bracht spr. vooral hulde aan den uitnemenden priester die het katholieke Nederland eerst kort door den dood heeft verloren. Mgr. Joannes Bos, die man dei- wetenschap, die zijne geleerdheid niet geput heeft uit boeken alleen, maar ook door den omgang met het volk, en als leider der weezen in eene groote stad zoovele verschil lende karakters heeft bestudeerdhij was juist een groot voorstander der katholieke school: hij heeft er voor gewerkt zoolang het dag was onder de leuze: nvoor God, voor het Vaderland en voor het recht 1" Dat is ook uw recht zoo besloot spr. NIEUWE SCHIEDA E COURANT - 0.05 Ifllinuiiiiïimiriiiii) iimiiiini'iiiwili

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1895 | | pagina 1