Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Onze eerste Logée.
18de Jaarg.
Vrijdag 15 Maart 1895.
No. 5142.
bureau oterztvaat 50.
- 0.05
^XGfJMEEX 0YERZ1C1IT.
des ^«demies r«8iSteren.b VaMs
feuilleton.
PRIJS TAN DIT BLAD:
oor Schiedam per 3 maanden
ranco per post door geheel Nederland
izonaeriijke Nommers
f 1.50
O
g 14 Maart '95.
en hanrlM^^6 ver°ader'ng van industrieelen
°°g on H 6 russe' bijeen met het
Runisto te"toonste"ing te Amsterdam,
dat de vo 1 Pruyn herinnerde er aan
de beste h°e tento°nstelling te Amsterdam
De Re^ee ennnerinSen heelt achtergelaten.
loonstehir/1'!" 'S vo'^omen gezind de ten-
In>nisterl »R 6 Steunen- WÜ z>en (zeide de
de bur£jBrT1 6 autor'te'ten vertegenwoordigd
tr'eelen T*** der groote steden'indus"
belano-Hitlande'aars. Wij drij ven eenen
zij den tT del met Nederland, dank
naaken P° °niën' d'e Hollands rijkdom uit-
Ze'fden tr^ V°?r ®e'o'ë hopen wij op een
banden mS zu'len de vrienschaps-
broeders 60 meer aanhalen. Wij zijn
ge'en do aat °nS deZe vr'endschap beze-
tentoonstom 6en ruime deelneming aan de
H. m de "gl De heer Calisch zeide, dat
tentoons*pir egentes bet patronaat over de
land een aanvaardde, hetgeen in Neder-
dankte d Waarb°rg van slagen is. Hij
delaars min'sters> industrieelen en han-
jegeris d <t°r '1Unne welwillende gezindheid
Za'i op y entoonsteHing. Minister de Bruyn
ee'e com rZ°e'C dei" 'ndustrieelen een offici-
Seneraal "j'SS*e benoemen. De commissaris-
dat de 61 tentoonstelling, Gietens, zeide,
'eenen za]6"66™® weidelijken steun ver
geld, dritfd|erichten uit Berlijn wordt ge-
all« mil'T',™ilhelm voornemens is
Za' houd °en t6' 'e'den' welke de Staatsraad
aan de d^' ®'s^eren nam de Keizer deel
toestand 'SCUSS'es' d'e' naar men weet, den
b'jzonderhpHden landbouw gelden. De
raad Kpu 1 ?r'Van hetgeen in den staats-
bekend an e d wordt, zullen eerst later
WedeelH i' 60 ^ocb wordt nu reeds mede-
conser-
Van ppr,6' Gr' d'e voorstel tot invoering
graanmonopolie heeft ingediend,
2)
Het valt j
gemakkeüm mannen namelijk niet zoo
beruste,, a!S on® vrouwen, in alles te
,en als mpn11 aarbiJ vriendelijk te blijven,
ern in i nU eenrnaa' weet, dat de goede
f06® hanrri^an- Yat dieP zit> waarom zou
en Riet PPr nlj op 8eschikte oogenblik-
de opPerv| u g0e ei? dl'uppel wat meer naar
lfiRiand zeivpn 'tp en> vooral wanneer het
ban ook n fade korat- HÜ '"ronk
epr. k en was ontroerd. V«r„ni
onk on ,„on Komt. riij drom
StaPte S° !,fPakjeS t0Lte re,-ken- Ten «loue
ons wat t voorzichtig uit en begroette
wat kalmer. «Het verheugt mij je man
iHimniiMiiiiitiiiifiiini'iniiHiiiiiiiNiii
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
onmiddellijk, nadat de Keizer zijne rede had
gehouden, het woord vroeg en de aanneming
van zijn voorstel ten krachtigste aanbeval.
De andere conservatieven voerden toen ook
het woord. De conservatieve afgevaardigde
Von Helldorff, de béte noire der Kreuzzei-
fung-partij, betoogde, dat het voorstel van
graaf Kanitz niet uitvoerbaar was. Hetzelfde
werd eok betoogd door den geheimraad
Frentzel, den voorzitter van de Berlijnsche
Kamer van Koophandel. De vooruitzichten,
dat het voorstel-Kanitz zal worden aange
nomen, blijven derhalve zeer ongunstig,
vooral, omdat de Keizer van elke gelegen
heid gebruik maakt, om zijne afkeuring te
betuigen over het plan tot invoering van
een graan-monopolie in Duitschland.
In de plaats van den dezer dagen wegens
Kanitzerei en politieke wispelturigheid ont
slagen graaf Udo Zu Stolberg Wenigerode,
is thans tot opperpresident van Pruisen
benoemd graaf Wilhelm Von Bismark-
Schönhausen, die tot dusver onder president
Bennigsen Regierungsprasident te Hannover
was. Ook al een ehrung voor den ouden
Bismarck. De post was eerst aangeboden
aan graaf Donhofï-Friedrickstein, die echter
wegens zijn ijveren voor de Randelstractaten
door de conservatieven is uitgestooten en
daarom, meenende geen vertrouwen genoeg
te wekken, voor de provincie bedankt heelt.
Graaf Wilhelm, die zich gisteren met zijn
broeder, graat Herbert, in de Hofloge van
den Rijksdag bevond, werd daar van alle
kanten met zijne benoeming tot gouverneur
der provincie Oost-Pruisen geluk gewenscht.
Het gerucht dat lord Rosebery, die pas
aan influenza zwaar ziek is geweest, wegens
zwakke gezondheid als minister-president
zou aftreden, vindt te Londea weinig geloof
en wordt ook door de Chronicle volkomen
ongegrond gekoesterd. Het schijnt ontstaan
te zijn door Rosebery's bezoek bij de Ko
ningin te Windsor, op jl. Maandag, doch wel
verre van zijn ontslag aan te vragen, kwam
hij enkel afscheid nemen van Hare Maje-
en je huishouding ook eens te leeren ken
nen," zeide zij, en keek den arme meteen
doorborenden blik van het hoofd tot de
voeten aan. Hij boog en prevelde zoo iets
als «eveneens zeer verheugd 1" Daarop vroeg
hij het bagage-repu en bezorgde ons een
rijtuig.
«Het reizen is toch duur meende tante
Hulda onderweg. «Wat heb ik al niet aan
overvracht moeten betalen, en dat alleen
om die eene kistBij de spoorwegen schijnt
men niets anders te doen te hebben dan
uit te rekenen, hoe men de menschen den
laatsten cent het zekerst uit de handen kan
trekken. Lieve hemel, zoo'n trein heeft toch
zoo veel waggons, en in eiken waggon is
zoo veel plaats, en wat kan zoo'n locomo
tief al niet trekkenMen kon dus wel wat
gedienstiger zijn en men behoefde niet elk
hoekje te laten betalen. Het is zoo schoon,
als men iets alleen uit liefde doet!"
Ik trapte mijnen man op den voet, maar
hij keek het venster uit en zweeg, waar
schijnlijk in het gevoel zijner onmacht, de
spoorwegbesturen tot tante Huida's denk
beelden te bekeeren.
Zoo kwamen wij te huis aan. «Om 's hemels
wil 1" riep tante Hulda verschrikt uit, toen
steit, die gisteren ochtend met prinses
Beatrix en gevolg per extra-trein naar
Portsmouth is vertrokken, om zich via Cher
bourg naar Nizza te begeven, en daar, gelijk
vorige jaren, eeniger. tijd te vertoeven.
Daarentegen blijft het gerucht der vermoe
delijke aftreding van sir Robert Peel als
speaker, of voorzitter van het Lagerhuis
zich handhaven, en twist men reeds druk
over zijn opvolging. Alle partijen beweren,
dat de man boven partijschap moest staan,
en toch vestigen zij elk voor zich het oog
op iemand uit haar midden. Zoo wijzen de
ministerieelen sir Robert Reid en Arnol
Morey, de uninonisten Courtney, Lowher,
sir Julian Goltsmid en sir Matthew Redley
als geschikte personen aan. Vooral op
Courtney richten vele den vinger, doch hij
zou -.ermoedelijk geen genade vinden bij de
Ieren, met wie toch óók rekening dient te
worden gehouden.
Volgens de Tribune zullen de algemeene
verkiezingen voor de Kamer van afgevaar
digden in Italië tegen Zondag 28 April
worden uitgeschreven, zoodat nu de defini
tieve sluiting der sinds Kerstmis verdaagde
Kamer niet lang meer kan uitblijven. Toch
twijfelen sommigen nog of Crispi niet Gio-
litti's voorziening in cassatie als voorwendsel
voor een nieuw uitstel zal nemen, opdat voor
alles uitgemaakt zij of zijn groote tegen
stander wegens gebruikmaking van de be
faamde documenten der Banca Romano,
voor de gewone rechtbank kan gedaagd
worden dan wel met toestemming der Kamer
voor den Senaat moet terechtstaan. Het
Hof van Cassatie zal allicht in laatstbedoel-
den zin beslissen, en dan is de vraag of
Crispi de zaak nog voor de oude Kamer
wil brengen of voor een nieuwe. In ieder
geval zou hij op deze manier nog een paar
maanden tijd kunnen winnen om den dictator
te spelen. Maar de vijanden zitten evenmin
stil als hij allerwegen is feitelijk de ver
kiezingscampagne in vollen gang. En het
merkwaardigst is daarbij, dat de oud-minister
onze kleine Rond ons met vreugdeblaf be
groette, «houdt het beest terugHet ver
scheurt iemand al de kleeren 1 Daarop hadt
je mij wel kunnen voorbereidenMaar doe
hem toch weg, anders stap ik niet uit
Ik nam het lieve diertje op den arm, suste
het vriendelijk en bracht het naar de keu
ken, terwijl mijn man tante troostte en haar
bij het uitstappen hielp. Daarbij hield ik
mij met opzet iets langer dan noodig op
want in de eerste plaats had ik mij ge
ërgerd, dat onze hond zoo afgesnauwd en
miskend werd, en in de tweede plaats achtte
ik het ook heilzaam, mijnen mar. wat met
tante alleen te laten, want men schiet met
z'n tweeën beter op dan in gezelschap van
een derde, en het was voor hen stellig eene
zeer goede vooroefening voor hun verder
verkeer. Ik gaf den armen hond dus lang
zaam achter elkander eenige stukjes suiker
en leverworst, en begaf mij langzamerhand
naar de woonkamer, waar de beide anderen
reeds plaats genomen hadden.
Tante Hulda had hoed en mantel afge
legd en zat midden op de sopha. In haar
uiterlijk was zij niet erg veranderd, sedert
ik haar het laatst had gezienalleen de
haren waren mettertijd wit en zeer spaar-
markies Di Rudini het land afloopt om voor
een soort van vergelijk met den H. Stoel
te pleiten, ten einde de katholieke kiezers
tot deelneming te bewegen. Doch de Voce
della Verita en andere katholieke bladen
verklaren opnieuw, dat er voorshands geen
enkele reden is om van het nè elettori af
te wijken.
Volgens berichten uit Sofia werd de
Bulgaarsche minister-president Stoïloff tij
dens zijn verblijf in de Hongaarsche hoofd
stad geïnterviewd door een redacteur van
de Pester Lloyd. De heer Stoïloff verklaarde,
dat de erkenning van prins Ferdinand als
vorst van Bulgarije door Rusland en de
andere groote mogendheden geen haast
heeft. De oplossing dezer kwestie zeide
de minister vereischt geen spoed en kan
eerst in de toekomst worden verwacht.
Vorst Ferdinand zou echter gaarne zich
met Czaar Nicolaas verzoenen en aldus den
weg banen tot eene officieele erkenning
door de mogendheden. De kans, die na de
troonsbestijging van Czaar Nicolaas iets
gunstiger werd, blijft nu echter even gering.
Dit blijkt wel uit de verklaring van den
heer Stoïloff die te Weenen een onderhoud
had met den Oostenrijkschen minister van
buitenlandsche zaken, graaf Kalnoky, en daar
tevergeefs beproefde een onderhoud te ver
krijgen met prins Lobanoff, den Russischen
gezant te Weenen, die nu tot minister van
buitenlandsche zaken is benoemd. De toe
stand in Bulgarije zal derhalve vooreerst
wel geen verandering ondergaan.
Wat betreft de reis van Dragan Zankoff
naar St. Petersburg, wordt uit Sofia gemeld,
dat de leider der Russisch-gezinde partij
uitsluitend tot regeling van familie-zaken
naar Rusland is vertrokken. Toch voegde
Zandkoff er bij, dat, indien men hem te
St. Petersburg mocht vragen, hoe werkelijk
de toestand in Bulgarije is, hij zou zeggen,
dat het Bulgaarsche volk niets liever ver
langt dan weer met Rusland op goeden
voet te komen. «Het Bulgaarsche volk"
zaam geworden en hunne uiteinden verdwe
nen onder een nietig roodgouden vlechtje,
dat onbegrijpelijkerwijs nog de grondkleur
behouden had.
«Raadt nu eens, wat ik voor jelui mee
gebracht hebriep tante Hulda verge
noegd uit. «Of nog beter, ga even metmij
mee naar mijne kamer, dan kun je het
direct uitpakken."
Ik was zeer verrastik had nog niet
gedacht aan de mogelijkheid, dat °tante
Hulda iemand een geschenk kon geven. Dat
kon zij mij zeker aanzien, want bijna ver
legen ging zij voort: «Jelui hebt ook nog
wat van je bruiloft te goedik wist toen
werkelijk met, wat ik jelui kon geven, en
ditmaal, dacht ik, gaat het als vrije bagage
mee door. Nu, van dat beetje overvracht
zal ik ook geen grijze haren krijgen. Mis
schien vindt je den kleinen groet uit West-
falen aardig
Wordt vervolgd.)
