Dagblad voor Schiedam en Omstreken. en Wetenschap. Wape gebeurtenis. Jaarg. Zondag; 21 Juli 1895. No. 5245. bureau ^oterztxaat 50. 'EBLAD. NJN bedaard °verieg'met V* JLS« PRIJS TAN DIT BLAD: r ^c^'edam per 3 maanden c° per post door geheel Nederland °ndei lijke Nommers f 1.50 o,. - 0.05 iZfièy/F PRIJS DER ADTERTENTIËN: Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten (Ingezonden.) •W. kleden W Set> betr We rankrijk opgeschrikt iti fe,iswaari|eU'enswaar^'oen moord. Be- pliCLn °(p <jg 'g.' °m<tat het slachtoffer viel ^etreuUltoefenillg van zijn priester- 't(jj ^'ndhei er'SWaardig, omdat godsdien- 0,Ct aanUiH-t0t dweePzucht omgevormd, le N; bet g had tot den ^te^Qorde eurenswaar<bg vooral, omdat v Was een der baanbrekers van ip katholieke wetenschap, een L.Skr'-- Ult J- "'usrijk (i Ult de rÜen der grooten, die hem- e vaan der wetenschap zicht- '°of *'0°f ho I ïsetl atheïsLen m den striJd teSen onge- krip ,ir|iik js (0nderling, maar toch met ver- Orifj.' dat pe "j1, hoe in het diep verdorven a'le U -te doc^ter der Kerk heette, en >(|"'ngen der oigeloovige we- 41°ed *n der ^eer maponnerie, teikens en di^ V- a°en 5%mi. het j ""«n n ^aooon opstaan, die den ,etl sPot r'etnen voor het oude geloof, ^erdragen van de atheïstische met kracht van woord en en - n®t I *racQi van woord en n.e °°S leveren, dat geloof en Vr'endSct °P vÜandigen, maar op den kiee en jjj luPPelijken voet met elkander kd kam eteu staan- Is Brunetière, de a ende> nu hij, uit 's Pausen over6rd' dat stoute woord heeft kt (j6 r ^et bankroet der weten- k 'een meest naam-makende, al was klees gelQOj.aar door de woede van zijne kru'ïaP '1Jjanden> die zich in rede op 'Wj 6ri sni,. m.a en en bij plechtige bijeen- openbaart; de be- priester, M. l'abbé de '°uden, euilleton. k j het l 'sn't^'dsta^u.6'3" ve,'m°gend burger «n t eenen had op zekeren \>l 2'Jne echf6 plaats tusschen mijn- iïH 1r0tn' ,g°ld hor gen.00te zooals meer et, Hen het e„ twisttooneel ook thans Oetjes e°pold." rP .Zo°ntje, den vijftien- vïh z°t gekleed J°ngen, nieuwmodisch «Ik. de'i stond l ge.kaPt, als een echte kt r k arifler, te- ?n end in een hoek ,gythriVen. r g WlJ' Papa en mama met k, l asium p°'d had wederom van g«Vea<1er ttvvell£ alle p.tuigschrift medege- J'M hem vlernnd was. khnVab v.&ar Uauw6?-i §estrenge les willen <«N> I>»®° b.d mamn iets kri ®t 0n'Z1J was als een woe- z>j vl°! ®nde J en man aangevlogen, rhinderd00gea Len hijgenden adem «at haar man den goe- Broglie, die het offer werd van dweepzucht en godsdienstwaanzin, was zeker een van de geleerdste. 'tls immer en altijd de gewichtige en daarom zoo aangevochten waarheid, dat er wel degelijk overeenstemming is tusschen geloof en wetenschap, die den geleerden abbé steeds heeft bezield en geïnspireerd, die hij klaar en helder in zijn talrijke, lijvige werken, en nog meer in zijn handige bro chures heeft nedergelegd, verdedigd, doen zegepralen. De wereldstrijd of liever de eeuwstrijd die ons in de laatste tientallen van jaren meer en meer de grootste be zorgdheid verwekt, die langzamerhand de groote strijd gaat worden de sociale kwestie en hare oplossing is ook voor hem een gewichtig onderwerp en hij ont veinst zich de beteekenis ervan niet. Maar de oplossing die te vinden is in de christe lijke liefde, door en met de katholieke Kerk, is bij hem, als overwinning, zeker. En waar de geleerde abbé spreekt van zijn geliefd Frankrijk (zóó geliefd, dat hij niet aarzelt te zeggenSi le catholicisme périssait en trance, il perdrait dans le reste du monde une immense partie de sa force, daar geldt zijn woord zeker voor de geheele katholieke wereld, ons niet uitgesloten De worsteling van ongeloof en onverschilligheid tegen het Katholicisme moge immers in Frankrijk grooter zijn dan elders, de afme tingen welke die strijd ook bij ons aan neemt, zijn schrikbarend genoeg om de kleingeloovigen schrik in te boezemen. Nu is het zeker genoeg, dat men vertrouwe op het woord »de poorten der hel zullen Haar niet overweldigen," maar Christus' Kerk moet niet zijn als de geïsoleerde, eenzame, steile rots te midden der beukende golven daar moet een voortdurende toenadering onderhouden worden tusschen Kerk en on ge den, lieven, onschuldigen Leopold aanraakte. »De onnoozele leermeesters zijn daarvan de schuld, die den armen Leopold niet mogen lijden," riep zij uit. »Ik ken mijn kind beter dan die menschen en laat het mij nooit zeggen, dat mijn Leopold slecht is opgevoed." Mijnheer de papa was ook alles behalve Christelijke gezindmaar toch gaf hij dit maal zijne door de apenliefde verblinde vrouw geen gelijk. »Het blijft, zooals ik gezegd heb," ant woordde hij met vaste stem. »De leer meesters hebben volkomen gelijk. Het roman- lezen, de couranten-lectuur, het theater en andere vermakelijkheden, waartoe gij hem verleidt, dat maakt hem ongeschikt voor de studie. Derhalve is het met het theater, met het circus enz. gedaan. Leopold komt voorloopig niet meer in den schouwburg, en hij zal eiken avond van acht uur af tehuis blijven, begrepen Mama waagde het niet, zich tegen dit bevel te verzetten. Weenend en snikkend vloog zij op haren Leopold aan, nam hem teeder bij de hand en leidde hem met troos tende, zoete woorden naar buiten. Bij de deur draaide zij zich nogmaals om, hier hare hand omhoog en riep met de stem loof, d. w. z. het Apostolaat moet hernieuwd, moet bevestigd blijven, moet voortgezet worden, en nu niet meer het Apostolaat der visschers van Israël, die den onbeken den God leerden aan de dienaren van vele goden die valsch waren, maar het Aposto laat der Wetenschap, die, in alle nederig heid en onderdanigheid, maar met zelfbe wustzijn en zelfvertrouwen, met denzelfden onwrikbaren wil en heldenmoed der eerste apostelen, de overeenstemming bewjjst van menschelijke wetenschap en geïnspireerde waarheid, en aldus weder den onbekenden God komt leeren aan de aanbidders der menschelijke wetenschap, die valsch is. Dat die Apostelen overal, en in Frank rijk niet 't minst, opstaan, zie, dat is een verblijdend teeken en op een van de meest vruchtbare van hen te wijzen, is het doel dezer weinige regelen. M. l'abbé de Broglie behandelt in zijn werken de vraag zóó duidelijk, gaat daarbij zóó systematisch ordenend te werk, legt met vaste hand alle redeneeringen zóó hel der neêr in zijn betoog, en komt aldus op zóó tastbare wijzp tot de gewichtigste con- clusiën, dat het lezen en bestudeeren zijner godsdienstig-wetenschappelijke werken de nuttigste uitwerking hebben moet. Hij heeft een wonder heldere manier, bij de behan deling zijner vraagstukken het juiste punt, waarover de controvers loopt, in het licht te stellen, en dadelijk de zwakheid der wederpartij te doen uitkomen. En overal waar hij zijn redeneeringen, zoo kalm en geleidelijk, maar juist geformuleerd, afspint, daar overal geeft hij de klaarste bewijzen dat er geen sprake zijn kan van oppositie tusschen geloof en moderne wetenschap. En dat is zegt hij de groote les voor ons, nooit te moeten wanhopen aan de toekomst. De Katholiek maakt deel uit van dat groote leger, dat, goed gedisciplineerd, onder kun dige en beminde chefs, met alle aanvals- en verdedigingswapenen voorzien, en met en den toon van een tooneelspeelster tot haren man»Nu zie ik het eerst goed, wat ik reeds lang gezegd heb dat gij uw kind nooit liefgehad hebt en ook niet be minnen kunt, gij ontaarde vader!" Met deze woorden stormde zij naar buiten. Maar het zoontje wilde niet tot kalmte komen, want zijn trots was door de vader lijke bestraffing te diep gekrenkt. «Wanneer ik niet naar den schouwburg mag, dan schiet ik mij dood, mama," zeide de 15 jarige jongen tot zijne moeder. »Om Gods wille, boos kind, wat zegt gij daar?" riep mama uit, terwijl zij haren Leopold in de armen sloot en krampachtig begon te snikken. Vervolgens strekte zij de handen naar de gesloten deur uit en vervolgde»Zoo, papa, zoudt gij uw eigen kind ter dood kunnen brengen Arme Leopold, welk een harteloozen vader hebt gij «Dat helpt mij alles niets," viel de «zoete" Leopold haar in de rede »ik moet van avond naar den schouwburg." «Wees stil, lief kind. Gij moogt erheen; papa zal er niets van weten. Gij zult toch niet kunnen zeggen, dat nw mama u niet wezenlijk bemint!" Middelerwijl gaf zij hem heimelijk een paar geldstukken uit hare geldbeurs. innerlijke vertroosting en versterking vooral, recht op het doel aantrekt, zonder kracht te verliezen bij zijdelingsche schermutselin gen, op goed geluk af. Terreinen liggen er open voor dat legermet vertrouwen op God en zich-zelven, trekke men dan op tegen den vijand. De katholieke jongeling schap vooral sluite zich aaneen, late zich niet ontwapenen door ontmoediging. Voor waarts aan U is de kracht en de macht, en de zege. En Uwe zegepraal op de weten schap zal de overwinning zijn van de weten schap want alle kennis die strijdt tegen het geloof, is ijdelOp dan, met den steun der katholieke wetenschap, wier vaan door het jongere geslacht moet gehouden en verdedigd, blijft ons oud geloof onverwin- nelijk als te voren, en meer geducht voor den vijand, dan ooit! Spiro, Spero. ALGEMEEN OYERZ1C11T. 20 Juli '95. De gruweldaad in Bulgarije gepleegd, ge volgd door het tragisch uiteinde van hem die niet ten onrechte den «Bismarck van het zuiden" werd genoemd, houdt nog steeds de geheele Europeesche pers bezig. De voor naamste Londensche bladen bevatten arti kelen over Stamboeloff vol verontwaardiging en waarin ook de regeering van vorst Fer dinand niet gespaard wordt. In een hoofd artikel verklaart de Standard, dat het te bezien staat of Ferdinand bij zijn terugkeer den staat van zaken zal kunnen beheerschen, die door zijn eigen verwaandheid en zucht tot kuiperij ontstaan is. De Czaar ontving wel-is-waar het Bulgaarsche gezantschap, maar zal moeilijk verder kunnen gaan. Eerder zal hij aandringen op troonafstand van den in discrediet gebrachten vorst Fer dinand. Volgens Daily News gaf Stam boeloffs familie geen vergunning tot lijkopening, ofschoon het nog niet is uitgemaakt of ver- «Dank u, mama," zeide Leopold kortaf en was reeds verdwenen. «Maar zeg er toch niets van tegen papa, lieve Leopold 1" riep mama hem na. Leopold hoorde ternauwernood iets van die woorden. De moeder ging naar de kamer en zette zich zwijgend en mokkend neder in een hoekzij nam een roman, sloeg de voeten gemakkelijk over elkander, legde de elle boog op de prachtige tafel, ondersteunde haar hoofd met de hand en was na eenige oogenblikken zoo geheel en al in de lectuur verdiept, dat zij met eens bemerkte, wat in hare nabijheid gebeurde. Zoo was er een half uur vervlogen. Mevrouw hoorde niets en zag niets. Zij hoorde niet, hoe daarbuiten de torenklok met angsivol geluid weergalmde. Zij zag niets van haren man, die inmiddels was binnengetreden, van tafel opstond en luis terend naar het venster gir.g, door hetwelk reeds het doffe geruisch van loopende, elkan der angstig ondervragende menschen-menig- ten en van voortrollende wagens weerklonk. Immer heviger werd het getier daar be neden, het roepen, vragen en dringen der menschen maar de vrouw, die haar roman las, vernam daarvan niets. (Slot volgt.) i n - uuui Ff; ari'Vi'iri 'OhH gS2ins O Le Prevent et l'Avenir du Catholicisme en France.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1895 | | pagina 1