Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
iS'*
,e» ben.r,
I8(j
e Jaar <2:.
Vrijdag 23 Augustus 1895.
No. 5272.
bureau ^cterztxaat 50.
CS**,22 Ans' '95'
oogenblik
°°r §ch,
PRIJS VAN DIT BLAD:
pöam
oer o maanaen
r far,Co d
Af20nn ',6r °ost door geheel Nederland
Nommers
- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
OVERZICHT.
^'hebbf.^ 'ord Wolseiey tot
'eeft tioo-a, V.;!n het leger in Ènge-
"ka den aandacht getrokken.
V,;:"iacht' dat de hertog van
'°t op Vari den °r'a's derde zoon, in de
Wij ^rhevej^ hertog van Cambridge
^'lleh 's^Dry Zou zijn benoemd, maar
r6ken mg6'1 blijkbaar eindelijk eens
^en b]6 de traditie om steeds een
^ep r' 'e Mjzen°^e Voor dien belangrijken
HgpV°°rdeel J 'e traditie heeft Engeland
aano-g! racht> want niet altijd
'het v°°r de U v°rstelijke personen
„Zen ?ewichtigen post, welke
%;ie .0ordelij^j^Jr^rnand° tevens de geheele
hün
voor de leger-admini-
iegde-
""den p^bscht f6n d'e 'n 'iet Engelsche
Nijp,, erW v 'ftken, doch onder den
oa* etl in,_8 Van
fperk 'i'lgevop*a ^afnbridge niet konden
oSti eve|t rd, z»n„.. .c3
Si a^0,8'
Vfl N.
Xld ^iw vnatuurHik s^chts langza-
zullen onder het nieuwe
aP moeten plaats heb-
Sed'kvvüi
m zÜn
efvormen, maar men stelt
i>•"'5 een. ener8ie en bekwaamheid,
t 'elien. i'n'inde z'Jn militaire loop-
den
enst getreden en maakte
!^htr!,0'0'1d Wer/'°g 'n Birma mede, waar
!8iogn van\/oor Sebastopol, in den
u1 de*Van Eer. °v 55' verwierf hiJ het
J het °or|ot, ervo'gens nam hij deel
p ove*r',Gt"riaI in 1867 voerde
hrapu* 6 exPeditie in Canada;
o'f Mj de Ashantijnen
'8>«8.i„tl"'s' Guinea,
S|tt'ee<l overwon hij de Zoeloes
\a,6n ai die bprn te"en de Boeren van
"fft 11 zich een oud-Hollandsch lesje
^hes 6 ':eten onderwerpen, al
•!'^sia ,f'le>nA °n esc^aamd zeggen: lie
sl^'Ük 1 ^hel.ic' c-882 versloeS hij Ara'
dde lr> in Egyptein 1884
h» de expeditie l.t ontzet
1 e to
n.
door
4 ft I N U S,
JoNaSmel
ïip '1 V/J^r'g, Vtuat 's dat," mompelde
SË 4ïSch ben i1 er vee! van of ik
'k>t J^er gelogeerd."
NLNwetl- Zijlpg deed hem geheel
i'^VL gen aan eerste gedachte was
ellM,di,i hem
,CS beseffn j no8 niet hersteld
o\ 1 S>e beSIend wat de oorzaak
^tiu als6. °ntzettf'ngen z9n ton> voelde
oV^e6ttS' dat het geheele
aarria water werd
"i ronddraaiende be-
van Karthoem, maar kwam te laat. In
den laatsten tijd was hij opperbevelhebber
van het Iersche leger. Al deze schitterende
wapenfeiten beletten niet, dat velen voor
deze benoeming de voorkeur zouden gege
ven aan lord Roberts, wiens onverschrok
kenheid en militair beleid bij de expeditie
tegen Kaboel en Kandahar in Afghanistan,
ongeëvenaard zijn.
Ook de te Rome verschijnende Giornale
houdt zich met Wolseley's benoeming bezig
en wel in verband met Frankrijks opzeg
ging van het handelstractaat tusschen Tunis
en Italië. Wacht maar, zegt het blad, vóór
den afloop van het tractaat in Sept. '96
kan er nog heel wat gebeuren. Als Engeland
onder een nieuwe militaire opperleiding zich
met Italië zal verbonden hebben tot betere
beveiliging van zijn weg naarlndië, zoowel
langs de Afrikaansche kust der Middel-
landsehe Zee als in Egypte, zou het wel
kunnen zijn, dat Italië voor een nieuw trac
taat met Tunis veel gunstiger voorwaarden
kon bedingen dan Frankrijk thans blijkbaar
op het oog heelt.
In de vergadering gisteren door het
Lagerhuis in Engeland gehouden, werd een
aanvang gemaakt met de behandeling der
begrooting. Aan de orde was de begrooting
voor buitenlandsche zaken. Daarbij deed de
onder-secretaris van buitenlandscke zaken,
Curzon, eenige mededeelingen over den
toestand in Siarn. De Engelsche commissaris,
aan wien de grensregeling aan den Mekong
is opgedragen, is nog niet gereed met zijn
arbeid. Wat overigens Engelands algemeene
politiek ten opzichte van Siarn aangaat,
blijft de regeering bij haar voornemen, om
de handelsbelangen der Engelschen in Siam
te verdedigen en de zelfstandigheid van dit
land te handhaven overeenkomstig de ver
zekeringen, dienaangaande door deFransche
regeering gegeven. Wanneer de Engelsche
regeering deze politiek blijft volgen, kan
daardoor geen gevaar ontstaan voor de ver
storing van de vriendschappelijke betrek
kingen tusschen Engeland en Frankrijk.
weging door den sterken stroom te worden
medegesleept.
Thans werd hem het verschrikkelijke van
zijn toestand duidelijk. Hetgeen hij en zijn
makkers voor een eilandje hadden aangezien,
was een stuk grond dat ergens van den
oever door een bandjir was afgebrokkeld
en door den stroom was medegevoerd. Op
het oogenblik dat zij het onbeweeglijk in
de rivier hadden zien liggen, was het blijk
baar onder water door den een of anderen
hinderpaal in zijn loop stroomafwaarts ge
stuit en werd het nu, van die hindernis
bevrijd, andermaal voortgedreven.
Bliksemsnel vlogen deze gedachten Van
Ypen door het hoofd. Hij begreep onmid-
delijk, dat hij verloren was, indien hij over
den waterval in de diepte zou worden neer
geworpen.
Zich in de rivier te storten om te trachten
al zwemmende een der oevers te bereiken,
ware zich aan een wissen dood prijs geven.
Hoe goed hij ook mocht zwemmen, het zou
hem onmogelijk zijn zich aan den sterken
stroom te ontworstelen en het kalmer water
langs de oevers te bereiken.
Onverbiddelijk sleepte de stroom hem
Verder sprak de heer Curzon nog over
Engelands staatkunde in Egypte. »Wat
Egypte betreft", zeide de minister szul-
len wij de politiek onzer voorgangers voort
zetten."
In verband met de schitterende gedach
tenisfeesten van den Fransch Duitschen
oorlog, die thans in Duitscliland worden
gevierd, heeft de Parijsche Matin eens
willen weten, wat de Elzassers wel van de
Duitsche heerschappij denken. Het blad
heeft twee Elzassers, die als anti-germani-
satoren in Duitsche wetgevende lichamen
zijn gekozen, ondervraagd en heeft heel
andere dingen vernomen dan de Parijsche
pers haren lezers gewoonlijk oplepelt. De
heeren Guerber, lid van den Rijksdag er.
Petri, lid van het landsbestuur, waren de
geïnterviewden. Beiden verklaarden, dat er
in het Rijksland geen sprake is van eene
Elzas-Lotharingsche kwestie. Het is eene
utopie, zeide de abbé Guerber, te meenen,
dat de Elzas weer aan Frankrijk zou kun
nen terugkomen »Duitsch zijn wij, Duitsch
blijven wij." Petri wees er op, dat men
in Frankrijk «iet op de hoogte is van den
waren toestand in Elzas-Lotharingen. Men
verbeeldt zich bij u, zeide hij den redacteur,
dat de Elzassers voortdurend op de Straats
burger kathedraal zitten te kijken, om te
zien of de Franschen hen nog niet komen
bevrijden. Dat is een legende die in het
belang van beide landen te niet moest gaan.
Het valt niet te loochenen men legt zich
hier bij het gebeurde neer, en onze sym
pathie voor Frankrijk doet wenschen dat
men dit ook aan gene zijde der Vogeezen
doet. Onze stad bloeit en hare nijverheid
breidt zich met den dag uit. Er zijn slechts
weinig personen in Straatsburg, die ten
koste van een oorlog weer Franschen willen
worden. De groote meerderheid wenscht
den vrede en de handhaving van den be-
staanden toestand. Onze wensch is, dat er
eene minnelijke schikking tusschen Duitsch-
land en Frankrijk tot stand koine op den
grondslag van het Frankforter vredesverdrag.
mede. Het koude angstzweet brak hem uit
en luidkeels schreeuwde hij om hulp, in
de hoop, dat zijne kameraden hem zouden
hooren.
Eene doodsche stilte, waarboven alleen
het bruisen van den feilen stroom weerklonk,
was het antwoord.
Radeloos van angst vei borg hij zijn gelaat
in de handen en steeds sneller en sneller
ging het voorwaarts, het verderf tegemoet.
Duizenden gedachten doorkruisten zijn
brein. Maar vooral dacht hij aan zijn moe
der, wiens eenige zoon hij was. Hoe trotsch
was zij, toen hij als jeugdig zeeofficier voor
de eerste maal met de epauletten op de
schouders door haar aan hare vrienden werd
voorgesteld, Zou hij haar nimmer terugzien
nimmermeer die zachte, lieve stem hooren,
die hem als kind zoo menigmaal getroost
en op rijper leeftijd zoo dikwerf gesterkt
had En intusschen werd hij meedoogen-
loos den dood tegemoet gevoerd.
Reeds hoorde hij het donderend geweld
van den waterval die het eilandje straks
zou aangrijpen en hem op de rotsblokken
aan zijn voet zou t« pletter werpen.
Zou er dan geen redding meer mogeligk
Alle andere oplossingen, zoowel als een#
volksstemming, onzijdigheid of verdeeling,
zijn herschensehimmen. Dit is de waarheid
Ik wensch dat gij den moed zult hebben
dit te zeggen, en dat de openbare meening
in Frankrijk den moed heeft om het te
begrijpen.
Het Weener Fremdenblatt, het orgaan
van het ministerie van buitenlandsche zaken
in Oostenrijk, bevestigt het bericht, dat
de Poolsche stadhouder van Galicië, graaf
Badeni, door keizer Frans Jozef naar Ischl
is ontboden. Het doel dezer conferentie is
van gedachten te wisselen over den politie-
ken toestand, want algemeen wordt graaf
Badeni als de toekomstige minister-president
van Oostenrijk beschouwd. Het Fremdenblatt
voegt er e«hter bij, gelijk te verwachten
was, dat deze samenkomst tusschen de*
Keizer en den Poolschen leider nog geen
aanleiding kan geven tot de verwaehting,
dat reeds spoedig een regeeringsverandering
ophanden is. Eerst in het najaar zal beslist
worden, wie in plaats van graaf Kielma*-
segg aan het hoofd van het tegenwoordige
ministerie zal optreden. Zeker is nu alleen,
dat de tegenwoordige minister-president, die
slechts voorloopig de regeering aanvaardde,
dan weer zijn vorig ambt als stadhouder
van de provincie Beneden-Oostenrijk zal
aanvaarden.
De toestand in Bulgarije blijft by voort
during onzeker. Vorst Ferdinand van Bul
garije heeft voorloopig zijn plan laten varen
om een bezoek te brengen aan Varna. De
vorst zal, aldus meldt de correspondent van
de Köln. Zeit. te Sofia, daar blijven totdat
de vorstin Maria en pri*s Boris ook daar
zijn aangekomen. De vorstin bevindt zich
nog te Schwarzau bij haar vader en zal
waarschijnlijk dezer dagen naar S,ofia ver
trekken. Wat overigens den toestand van
Bulgarije betreft, beweert de Standard van
otficieele zijde vernomen te hebben, dat
Ferdinand vooreerst niets zal doen om eene
verzoening met Rusland tot stand te bren-
zegt de correspondent der
gen. De Vorst
zijn? Hoe dichter hij den val naderde, met
des te grooter snelheid werd hij voortge
dreven.
De ronddraaiende beweging van het
eilandje had thans opgehouden, zoodat hij
nu de oevers duidelijk kon waarnemen.
Op eensbedroog hij zich of was het
werkelijk waar, dat hij vóór zich een zwaren
tak zag, die zich van den oever dwars over
de rivier uitstrekte. Neen, Goddank, hij
vergistte zich niet. Hij herinnerde zich nu
ook dat hij in het gaan dien tak had op
gemerkt. Zou die lang genoeg zijn en zou
hij hem kunnen grijpen Hij durfde aan
het tegendeel niet denken.
Zoo hoog mogelijk opgericht, de tanden
vast op elkander geklemd, terwijl iedere
spier van zijn lichaam trilde, wachtte hij
het oogenblik af, dat de stroom hem onder
dien tak zou heenvoeren.
(Slot volgt.)
nieuwe schieda
_1
k l vu <>i|ii uenoeiiiu, maai
*00 >en
^0r\ - ij
jjjj" 1852 was hij, op 48-
Mtai. **0o» Vor»>» o.a i*i
