Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
t5treek!"spoedis'
•Jaar
Donderdag 29 Augustus 1895
No. 5277.
bureau "2;>oferotvaaf 50.
lin
^tenant.
t:\£^K'zrTat'4 "m'd""1
V»*»
y<:ng debat over de Congo
us'! be kitv Z6er belangwekkend ge-
°ver 6j' C°lts °"eke afgevaardigde van
<S t>or de
rr
PRIJS TAN DIT BLAD:
r Schi
eQam per 3 maandenf 1.50
?er post door geheel Nederland
omrners
- 0.05
PRIJS DEll ADTERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
OVERZICHT.
28 Aug. '95.
Kamer van afgevaar-
'ting dn
hitv0„_- °'steren gehouden is door
I voerj» 6ciiuuuai
1® Mal!?. Conc!olerI?.elleerde de Regeering
teh Zou w*J'en weten of
5|^aat of ei'J p d°°rgedrongen in den
e'gische posten verbrand
^v6(-r H\j vi'o "laddisten wapenen zijn
SMjdtage. van dl
d 6 sternrninrU Se' Waren aangekomen
7:^:2 s over de credieten
Xnt**PediH ware doel was
h«i<j ht eene '6 Vfl"
K r^°cht "rcuuie v
eivi eene an kapitein Jacques, Hij
te f.'^e enciu«te om de waar-
°t|dpr,,j-S'e töoest6 6n' ^en parlementaire
die
-»ier v„ r' den CongoStaat zijn.
ttlQi>st2e<de, do'! «itenlandsche zaken, de
lh- U,'Sen de N
li)k>SC
v0„.,v°0r
s/'^'^pen Qe interpellatie op niets
lm Co®!^' Bel?ië niet °P het
Che regee
-^°ng0-Staat over te nemen.
de vehico's n'et verantwoorde-
i0|) Sléou'1 «°ch a"en d'e hebben kunnen
''^n ts Verar,)°0t bun resultaten. Zij
Vde ®rantwoorHQiiu. j::J
S|
!'°r hpi6 arineva. °°rde|ijk daarvoor zijn,
Ware 'e Van den Congo-Staat
(i be biet ^an&enomen. Een perso-
"r' On. e'§ie 0. en Congo bestaat, maar
rn v ;>:st
1
geen
»an Jtaat ,S0Uvereiniteitsrecht op
Cn ^de q89°' die^' ,Ultoefenen, is het de
t ngo.t;( aten e betrekkingen tusschen
>j<> t' «iets *"eIelen. Er is in den
ÏÏNn°§estaari8eneU|rd sedert de credie'
'et a ^"el js unlusten zijn niet voor-
JSe,t06^ehee"lge sPanning geweest
de °°hs. q led> noaar dit was niets
ardig(je TZlJn-
biorand verweet den
2)
^'^eton.
v's 6\i de Kr (Slot.)
'alw Schgde e°n 6 ddriekleur van het blok-
?aet_ trompet de over-
Congo-Staat overeenkomsten te schenden en
de waarheid te bemantelen. België wordt
op een doolweg gelokt, de Belgische regee
ring wordt voortdurend bedrogen. Er gebeu
ren ernstige dingen aan den Congo. De
Congo-Staat is in moeilijkheden geraakt met
Engeland door het ter dood brengen zonder
vorm van proces van den gewezen zendeling
Stokes. Stokes werd wegens het drijven van
sluikhandel met de Mahdisten bij kort recht
gefusilleerd.
Bij het voortgezet debat over dezelfde,
aangelegenheid zeide Lorand, dat het land
van den Aroewimi in opstand is. Blanken
zijn gedood. Negers komen in verzet tegen
gepleegde wreedheden. Deze oorlog heeft,
naar het schijnt, aan 70.000 menschen het
leven gekost. België zal de kosten van dien
oorlog tegen de Mahdisten zoowel als de
schadevergoeding aan de erfgenamen van
Stokes te betalen hebben. Nadat de minister
De Burlet hem zijn onvaderlandslievende
taal verweten had, hield Lorand vol, dat
het tekort van den Congo-Staat zal toene
men. Hij verweet den Congo-Staat zijn
belust zijn op expeditiën. Het is de plicht
der regeering den Souverein van den Congo-
Staat te waarschuwen, dat hij uit zijn rol
treedt. Colfs drong op een parlementair
onderzoek aan.
De minister-president De Burlet herhaalde
zijne weigering om de interpellatie aan te
nemen. Men kan geen onderzoek verlangen
naar politieke aangelegenheden van een
vreemden Staat. De inlijving van den Congo-
Staat is niet aan de orde. Wat het geval
met Stokes betreft, in Engeland neemt men
een voorzichtige reserve in acht. Niets
geeft Lorand het recht te zeggen, dat de
Congo-Staat een veroveringstocht onder
neemt in de streek, die hem in leen is
afgestaan. Ligt het geval er toe, dan zal
België de noodige vertoogen aan den onaf-
harikelijken Congo-Staat weten te richten.
eenHLtïtalo„t:
h VSu P bet ^pi bi'n eigen onver-
tf* V'Jat o>d*ïlT' te wachten, tot
M\Nst opblik
u% f]P bedacht men was er we'
J (k 'JP jn ibgano Verscheen Mac-
V„ar kijj. gevvec,.., voorposten had
gestel f j6n gehoord. Hij
"""erend, recht op zijn
v 'tj i ZiSr aPpen a) Un strenge bevelen
doel afging, en voor den kokenden moed
van elk zijner manschappen.
Toen de laatste geweerschoten verstomd
waren, had hij zijn paard in galop gezet en
weldra, gevolgd door zijn staf, het dorp
bereikt.
Op het zien van den divisie-generaal,
schoot als het weerlicht den luitenant Ziegler
het begrip door den geest van tegen de
discipline gezondigd te hebben. Bleek, maar
zonder zwakheid of gebrek aan zelfvertrou
wen, wachtte hij de aankomst van zijn chef af.
»Uw degen, luitenant," zeide Mac-Mahonj
toen hij dicht bij hem was.
»Hier is ze generaal."
«Ongelukkig, welk voorbeeld hebt ge daar
aan het leger gegeven een officier van
uw gehalte, Ziegler."
»Ik heb mijzelf geen meester kunnen
blijven, generaal."
»Een slecht excuus, want uw onvoor
zichtigheid had de divisie in gevaar kunnen
brengen.Overigens behoort gij mij niet
langer toe, maar den krijgsraad."
En zich tot de soldaten wendende, die
een benauwend stilzwijgen in acht namen
»Wat jelui betreft, mijn dapperen, die
het bevel van je superieur hebt opgevolgd,
zonder het te mogen beoordeelen, ontvangt
allen mijn gelukwensch.Uw generaal is
Zoowel België als de Congo-Staat verkeert
met de vreemde mogendheden op den
besten voet.
De voorzitter las nu de motie van orde
vari Colfs voor, waarin een parlementair
onderzoek naar hetgeen in den Congo-Staat
gebeurt, wordt verlangd. Woeste ver
klaarde nog eens de enquête onaannemelijk,
aangezien de Congo-Staat onafhankelijk is.
Na eenige opmerkingen over en weer trok
Colfs zijne motie in. Daarmede was het
incident zonder stemming gesloten.
In den Senaat interpelleerde Janson de
regeering over den Congostaat in denzelf
den geest als Colfs in de Kamer. De minister
Schollaert antwoordde in naam der regee-
ring, gelijk minister De Burlet het in de
Kamer had gedaan. Na een kort debat
nam de Senaat met 38 stemmen voor, 12
tegen en 6 onthoudingen, eene motie van
orde aan, waarin ten opzichte van den
Congostaat het volkomen vertrouwen van
den Senaat in de regeering wordt uitge
sproken. Hiermede liep dus dit belang
wekkend incident in de beide Kamers ten
einde. De Congo zal intussc'hen voor de
Belgische regeering een voorwerp van
aanhoudende zorg blijven.
De aanslag op baron Rotschild blijft in
Irankrijk nog steeds het onderwerp van
den dag. De heer Jokovitch, het slachtoffer
van den aanslag tegen baron Rotschild ge
richt, bevindt zich naar omstandigheden vrij
wel. De patiënt beeft geen koorts. De
geneesheeren vertrouwen dat het hun zal
gelukken het gekwetste oog te behouden
en de wonden aan de hand beginnen te
genezen. Het bericht, dat den patiënt drie
vingers zijn afgezet, wordt tegengesproken.
Wel bestaat er gevaar, dat de heer Joko
vitch het vrije gebruik van eenige vingers
zal moeten missen, maar overigens is zijn
toestand bevredigend. De man die den brief
met het knalzilver heeft afgezonden, is noc
trotsch op u en zijn Fransch hart heeft
getrild van vreugde, toen hij het vuur zag,
waarmede gij op de Kabylen zijt ingestormd.
Dit schitterend wapenfeit is een gelukkic
voorteeken voor den verderen veldtocht
Als de expeditie afgeloopen is, zal ik mij
uw compagnie herinneren."
Voor den krijgsraad gebracht, werd luite
nant Ziegler ter dood veroordeeldmaar
met eenparigheid van stemmen bevalen zijn
rechters hem aan in de genade van maar
schalk Randon.
Acht dagen verstreken in martelende
onzekerheid, toen, in den morgen van den
negenden dag, de gevangene voor den opper
bevelhebber werd geroepen.
In het bijzijn van zijn beide divisie-gene
raals, Mac-Mahon en Renault, ontving maar
schalk Randow den beschuldigde aan den
ingang zijner tent.
«Luitenant Ziegler, erkent gij de recht
vaardigheid van het door den krijgsraad
tegen u uitgesproken vunnis
«Volkomen, maarschalk," antwoordde hij
met vaste stem.
«Zonder discipline kan geen leger bestaan,
luitenant."
«Niets is meer waar, maarschalk. Door
mijn vurig temperament meegesleept, heb
ik het consigne verbroken en ik vraag u
niet gevonden. Wel is een man in hech
tenis genomen, eer. zekeren Bor, een gewe
zen student, op wien sterke verdenking
rust, maar zijn schuld is nog niet gebleken.
Tegenover de kunstmatige feestvreugde
in het officieele Italië wijst de Messagero
op den toenemenden nood des lands en le
vert daarvoor enkele bewijzen en gegevens.
De graanoogst van 1894 was bijna vijf mil-
lioen hectoliter geringer dan de vorige
de broodprijzen stijgenlandverhuizing
neemt toe, vooral in de Romagna, Venetië
en Calabrië; de werkeloosheid wordt met
den dag zorgwekkender; de druifluis heeft
in de provincie Bari alleen 40 millioen lire
schade aangericht, en in het geheele
koninkrijk 200 millioen. In Sardinië heb
ben behalve de druifluis, ook sprinkhanen
en droogte de verwoesting van den oogst vol-
tooid.De deurwaarders-explooten wegens ach
terstallige belastingen en pachtpenningen
brengen de landlieden tot wanhoop gedwon
gen verkoop is aan de orde van den dag.
Geen wonder dat weder oproeren gemeld
worden uit Sicilië, waar generaal Mirri reeds
naar Favara, Lentini, Siculiana enz. troe-
penafdeelingen heeft moeten zenden. Te
Scondia kwam het, wegens de haardbelas
ting reeds tot bloedige botsingen. In Sar
dinië verspreidt het toenemend rooverwezen
angst en ontzetting. En de minister
Sonnino bereidt nieuwe belastingen voor!
Shakir-pacha door den Sultan overeen
komstig den wensch der Fransche, Engelsche
en Russische regeeringen tot gouverneur
van Armenië benoemd, is uit Constantinopel
naar Erzeroem vertrokken. Van den nieuwen
gouverneur wordt in de eerste plaats ver
wacht, dat hij zal zorgen voor bestraffing
van de schuldigen, die wegens de bekende
ongeregeldheden terechtstaan. Overigens is
de definitieve oplossing der Armenische
kwestie nog niet gevorderd. Te Londen
blijft men echter van meening, dat Sultan
zoowel als mijn kameraden pardon. Om mijn
fout te herstellen en de anderen tot voor
beeld te dienen, zal ik moedig weten te
sterven, dat verzeker ik u."
Er heerschte een oogenblik van pijnlijk
stilzwijgen. Toen nam generaal Mac-Mahon
het woord.
«Op mijn aanbeveling en die van uw
rechters heeft de maarschalk u wel het
leven willen schenken, luitenant. Maar van
af den dag van heden neemt gij plaats in
de gelederen en zult voortaan als gewoon
soldaat dienen."
Zeer bewogen, met een traan in het oog,
niet in staat een woord uit te brengen^
bracht luitenant Ziegler het militair saluut!
«Niets belet u, Ziegler, om uw epauletten
in dezen veldtocht weer terug te verdienen
zeide maarschalk Randon glimlachend «l'k
zal het oog op u houden."
«Ik hoop mij u groote welwillendheid
waardig te maken, maarschalk dat zal voor
mij het beste middel zijn om u mijn dank
te betuigen,"
Vier jaar later had de gedegradeerde
luitenant verscheidene heldenfeiten op zijn
staat van dienst vermeld staan en ontving
?yn aanstelling als kapitein. (E.)
'"Uil"' li'O IIIIH.I.
it
e th b* ^flaldpn .u-o»
N^ahsCL ht], te U, en niet zonder