Dagblad voor Schiedam en Omstreken. Dinsdag 10 September 1895. No. 5287. "3»iti-eau Töofersfraaf 50. °p"rjke fe1'" pic&"iid zijn y ,,t - 0.05 OVERZICHT. h% VeelKor t 9 Sept" '°5, X >«ft •lat b, le ton. %or hoHkins en zijne leFeIingen. 2) jA ik l^4enee,;:-eChter NPS V0°r de eerl«ke btden dLde «JUen h- n' gaf pÜ hem 9n huis hij rP|i ^an n'et dood zou nieuwe schiedamsghe courant voor s, pRIJS YAN DIT BLAD; cbiedam per o maanden pos; door geheel Nederland Nommers 1.50 II iiHiiiioriiiiiiiinniHi'! PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. J6r gele!,®; r?de door keizer Wil- 0Pïi, a:- eid 1 die jj ""clu van het Sedansfeest 0rn 'n Duitscliland zooveel [6eds vefW6kt' sch«nt toch, zooals 0'6tl Ivebbe^110^"1611' P°''t'e'te gevolgen i!.Verlan»n ^Ibcieus wordt gemeld, 'n'ster Van den Keizer, die met an iUstitie eene conferentie ''He" st'Pter toezicht zal ^1 P®rsj g n oyer de sociaal-democra- ^Uiter°r^eti at voorschriften toe om "iteh over„ sneHer dan tot dusver %3Sp0r'§heHo°e^aan tot bestraffing harer ^chrde Wett 0n8etwijfeld laten de rede i'"^1Uk gekregen alsof men, ''de °°k> daarvan minder ge- de (j0vo n" Rat deze tijd voorbij Hid rl0„ treden. Het heeft in den tn de>dt tiaar w0n,Staand6 officieuse mede- &X k* 'n de l' 1 °°k bewezen door het 'du 'adeti lr, !|atste dagen drie socialis ed 'a besia(ï ..aa»deburg, Nurnberg en ^°ofdaw genomen- Een daarvan Xta*6'1 Van e' over merkwaardige 6,1 lU 'd'oistA 6611 ambtenaar van het *Xa> a®n ma' 6' de ^e'de anderen had- X 1 doop ^esteRsbeleediging schuldig Hi» (j a den K -,e C1'Eeken over de jongste X a,rtikelen Zer" (le laatste dagen 1,0'd mep,.Va" l'e Kor war ts voorzich tig dredacteur8eTrnatlgden toon gesteld- X Eiebknecht is op reis W T 6°P°ld SëV6 BruZ7U' Wordt den lln Sep- rX (erü8keer0 teruS verwacht. Naar rr.„? Earijg l!'. e' Za' de Koning eenige Nt n bij 1Jven en daar zijn opwach- f4 danP eS,dent Faure. Men b, aa'ds Ve70ej'an Pe'^R:, die nog te Pr, za] *Usschen den Koning ver en den over de ^tnt aa I °°k Frankrijk is _men weet, dat de Fran se J.h ^""1 ^tr°lti7estie, MpIoken worden 'leHU n9m van een Enqelsch ■l°urnalist. tlQi fl de c" ei a; ben, ,janvo7h£mé7.s7mPalhie t|)''o7e,'eneggen hii t6r ?ere van majoor ?Ü'i/6d, gelijk mmPf 2ich niet tot egir, hii da ,ve andere philan- St 5etde H^ende m 7 toepassing te Sd a<1 te l11 rekers e e'ük wat hij zeide en er valt M als hij in t minst i.d°6li zn.>nsc','ön hem vroegen, wat eens hY* ^éen'i KhlJ, 's "achts cc„, antwoord. dat hij er sche regeering het voorrecht heeft bedon gen om den Congo-Staat over te nemen, voor het geval koning Leopold als souverein mocht besluiten zijne bezittingen in den Congo van de hand te doen. Voorloopig kan daarvan niets komen, want hoewel het wetsontwerp tot inlijving van den Congo is ingetrokken, blijft het toch zeer waarschijn lijk, dat de Congo-Staat in 1900 met België zal worden vereenigd. Eenig opzien is in Frankrijk gewekt door het bericht, dat de heer Challemel Lacour, de voorzitter van den Senaat, be sloten heett zijn post te verlaten. De heer Challemel Lacour was reeds lang ziek en daarom behoeft aan zijn besluit om het voorzitterschap van den Senaat neer te leggen, geen politieke beteekenis gehecht te worden. Als zijn opvolger wordt nu reeds genoemd de heer Waldeck Rousseau. De heer Challemel Lacour is 68 jaren oud. Volgens de laatste berichten zal het in Spanjo wel niet tot eene ministerieele crisis komen, zooals door velen werd verwacht. Van officieuse zijde wordt uit Madrid gemeld, dat het geschil tusschen den minister van koloniën en de andere leden van het Kabinet Canovas ontstaan over hetgeen op Cuba moet geschieden, niet van ernstige aard is. De twist zal worden bijgelegd en waar schijnlijk niet leiden tot eene ministerieele crisis, welke den Spanjaarden onder de tegenwoordige omstandigheden zeer onge legen zou komen. De viering van den verjaardag der overweldiging van Rome blijkt in Italië volstrekt geen algemeenen bijval te vinden. Tal van gemeenten hebben geweigerd hun dagelij ksch bestuur naar Rome af te vaar digen, o.a. Venetië. Crispi tracht er nu iets op te vinden en heeft den liberalen burge meester van Venetië door dien van Rome doen uitnoodigen persoonlijk diens gast te zijn. Op andere plaatsen laat hij de liberale burgemeesters op Staatskosten naar Rome komen. Maar dat neemt niet weg, dat zoo nog eer over denken zou, zijne eigene vrouw dood te schieten, en dat hij onmiddellijk pogingen zou gaan aanwenden, om dien inbreker te verbeteren, van het eigen oogen- blik af, enkel en alleen door vriendelijkheid. Daarom zeide iemand eens aan Hoskins, dat hij werkelijk verplicht was, den inbre kers bekend te maken, welke gevoelens hij tegen hen koesterde, waarop Hoskins zeide, dat hij dit dan ook zonder uitstel doen zou. Dien eigen dag stelde hij een prachtige «Kennisgeving aan inbrekers" op, die hij met groote letters liet drukken en in een lijst zetten, en in de eetkamer van zijn huis ophangen. Zij luide als volgt»Aan inbre kers wordt beleefd kennis gegeven, dat a) het tafelzilver klinkklaar pleet is, en dat de bewoner van dit huis nooit geld in kas heeft. Koekjes en wijn zijn te vinden in het buffet in de eetkamer, en de inbrekers worden vriendelijk uits;enoodigd, daar een poosje uit te rusten en zich te verfrisschen. Weest zoo goed, uwe voeten op de mat af te vegen en het raam dicht te doen, wan neer gij het huis weer verlaat 1" Majoor Hoskins was braaf trotsch op die kennisgeving. Hij liet haar aan iedereen zien. die bij hem aan huis kwam, en beweerde, hunne aanwezigheid alle beteekenis verliest Crispi voelt zelf zeer goed deze talrijke, moreele nederlagen en zijn driftig karakter doet hem er telkens woedend over worden. Mer. verzekert dat hij besloten heeft na de leesten op 20 dezer de voornaamste gemeente raden, die het afwijzend besluit namen in massa te ontbinden, 't Ziet er armzalig uit met de volksmanifestatie van 20 September 't staat te voorzien dat zij leelijk fiasco zal maken. Ook de protesten die in het buitenland tegen de viering van den 20n September opgaan, schijnen der Italiaansche regeering geducht te hinderen. De Turijnsche Gazetta del Popoio verzekert zelfs, dat de minister van buitenlandsche zaken, baron Blanc, aan de kanselarijen der beide andere Staten van het Drievoudig Verbond een nota over den Munchener Katholiekendag heeft gezonden. In die nota zou het Italiaansche gouverne ment den Duitschen en Oostenrijkschen regeeringen met het oog op de te Munchen aangenomen protesten tegen Rome's over weldiging en ten gunste der Pauselijke rechten verzoeken te zorgen, dat «dergelijke betoo gingen tegen Italië niet meer voorkomen. Dat Oostenrijk ook in het verwijt over den op Duitsch gebied gehouden Katholieken dag betrokken wordt, zal waarschijnlijk zijn oorzaak vinden in de omstandigheid dat zoovele Oostenrijkers en Hongaren er aan deel namen. De Osservatore Romano maakt de zeer jniste opmerking, dat als het bericht juist is, dat baron Blanc verzocht heeft demonstration tegen Italië te beletten de heeren Hohenlohe en Goluchowsky Italië ook wel konden verzoeken demonstration tegen het Pausschap niet toe te laten. De jongste aflevering van het maandschrift Vila italiana bevat van de hand des graven Angelo de Gubernatis een opstel over de onlangs uitgestrooide berichten, betreffende keizer Wilheims eventueele deelneming aan het feest van 20 September te Rome, om met koning Humbert het zilveren jubilee dat wanneer andere menschen zijn voor beeld volgden en de inbrekers wilden be handelen als Christenen en fatsoenlijke menschen er spoedig een einde aan 't inbreken zou komen. Want de inbrekers zouden zóó diep getroffen worden door die vriendelijke behandeling, dat zij van hun beroep zouden afzien eri achtenswaardige leden der maatschappij worden inspecteurs van politie, of nachtwakers, of kerkeknechts. Hij zei er niet bij hoe de bekeerde inbrekers plaatsing zouden bekomen aan de pohtie- bureaux of bij de kerkbesturenmaar dat was een ondergeschikte kleinigheid, en hij maakte wel grootsche en verheven ontwer pen, maar liet de uitwerking der bizonder- heden liefst aan andere menschen over. Een paar weken na liet ophangen der «kennisgeving" werd mevrouw Hoskins 's nachts gewekt door eenig rumoer in de eetkamer, en na haren snorkenden echt genoot wakker te hebben gemaakt, vertelde zij hem, dat er inbrekers in huis waren en dat hij door het raam van de voorkamer op straat moest springen, om de politie te gaan halen. Hij beduidde haar evenwel, dat het hem diep bedroefde, haar zulke onchris telijke gevoelens te hooren uiten, en hij der Italiaansche eenheid te vieren. Op de eerste plaats, zegt de graaf, zou de keizers kroon van Barbarossa's opvolger den glans van Umherto's koningskroon verduisteren, en komen op dien dag alle eerbewijzen den Koning zeiven toe, niet den bevrienden keizer uit een ander land. Er is in Italië- zelf een Keizer, een ware erfgenaam der Cesars, maar dat is noch "Wilhelm noch Umberto. Wat Italië op dezen gedenkwaar- digen dag behoeft, zegt graaf de Gubernatis is niet de hulde van den Duitschen keizer, maar de zegen van den heiligen grijsaard, die van het Vaticaan een gevangenis blijft maken, terwijl het een paleis van eendracht en verzoening zou kunnen zijn. «Van hooggeschatte zijde" ontvangt de Germania ter plaatsing een tot de Katho lieken van Duitscliland gerichte oproeping om op den 20n September e. k., den 25n herinneringsdag van Rome's overweldiging (terwijl de Italiaansche regeering onder de oogen van den beroofden Paus tergend gaat feestvieren) als tegenbetooging tot troost des H, Vaders het groote wapen der Ka tholieken aan te gorden, het wapen des gebeds en dan gemeenschappelijk den Hemel een heilig geweld aan te doen. Zij verlangt dat deze vreedzame demonstratie zoo alge meen mogelijk worde, «opdat dit gemeen schappelijk gebed als een geweldige storm zij, waaraan de goede herder geen weer stand kan bieden." Met belangstelling werd in Rusland het bezoek tegemoet gezien dat de Duitsche rijkskanselier, prins Hohenlohe, heden den Czaar te St. Petersburg zou brengen. Naar aanleiding van de politieke beteekenis, welke door eenige bladen aan deze conferentie werd gehecht, doet de Köln. Zeit., blijkbaar op grond van officieuse mededeelingen uit komen, dat het doel van den rijkskanselier uitsluitend is, den Czaar een beleefdheid te bewijzen. Immers zegt het Keulsche blad dit is de eerste maal, dat prins Hohenlohe, sedert zijn aanstelling tot rijks- haar nu eens zou laten zien, hoe men inbre kers moest behandelen. Er viel in 't minst niet aan te twijfelen, dat er inbrekers in huis waren, en zij maakten heel wat meer rumoer, dan strikt was overeen te brengen met de hoop om in hunne onder neming te slagen. Hoskins was oprecht verheugd, nu eens in de gelegenheid te zijn, om met zijne vrienden de inbrekers kennis te makenen zonder een oogenblik tijds te verliezen, kleedde hij zich dan ook aan en begaf zich naar de eetkamer. Hij liep op zijne vilten pantoffels, en de inbrekers zij waren met hun tweeën hoorden hem niet voordat hij goed en wel in de kamer was. Zij zaten aan de tafel, met hunne voeten op het damasten tafel kleed, en de flesch wijn was bijna ledig. De majoor zag met veel genoegen, dat ze zijn «tatelzilver" nog niet ingepalmd of ver meld hadden, en daar wilde hij hun juist zijn dank voor betuigen, toen zij hem in 't oog kregen. Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1895 | | pagina 1