Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Dinsdag 10 September 1895.
No. 5287.
"3»iti-eau Töofersfraaf 50.
°p"rjke
fe1'" pic&"iid zijn
y ,,t
- 0.05
OVERZICHT.
h% VeelKor t 9 Sept" '°5,
X >«ft
•lat
b,
le ton.
%or
hoHkins en zijne
leFeIingen.
2)
jA
ik
l^4enee,;:-eChter
NPS V0°r de eerl«ke btden
dLde «JUen h-
n' gaf pÜ hem 9n huis
hij rP|i ^an n'et dood zou
nieuwe schiedamsghe courant
voor s,
pRIJS YAN DIT BLAD;
cbiedam
per o maanden
pos; door geheel Nederland
Nommers
1.50
II iiHiiiioriiiiiiiinniHi'!
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
J6r gele!,®; r?de door keizer Wil-
0Pïi, a:- eid
1
die jj ""clu van het Sedansfeest
0rn 'n Duitscliland zooveel
[6eds vefW6kt' sch«nt toch, zooals
0'6tl Ivebbe^110^"1611' P°''t'e'te gevolgen
i!.Verlan»n ^Ibcieus wordt gemeld,
'n'ster Van den Keizer, die met
an iUstitie eene conferentie
''He" st'Pter toezicht zal
^1 P®rsj g n oyer de sociaal-democra-
^Uiter°r^eti at
voorschriften toe om
"iteh over„ sneHer dan tot dusver
%3Sp0r'§heHo°e^aan tot bestraffing harer
^chrde Wett 0n8etwijfeld laten de
rede i'"^1Uk gekregen alsof men,
''de °°k> daarvan minder ge-
de (j0vo n" Rat deze tijd voorbij
Hid rl0„ treden. Het heeft in den
tn
de>dt
tiaar w0n,Staand6 officieuse mede-
&X k* 'n de l' 1 °°k bewezen door het
'du 'adeti lr, !|atste dagen drie socialis
ed 'a besia(ï ..aa»deburg, Nurnberg en
^°ofdaw genomen- Een daarvan
Xta*6'1 Van e' over merkwaardige
6,1 lU 'd'oistA 6611 ambtenaar van het
*Xa> a®n ma' 6' de ^e'de anderen had-
X 1 doop ^esteRsbeleediging schuldig
Hi» (j a den K -,e C1'Eeken over de jongste
X a,rtikelen Zer" (le laatste dagen
1,0'd mep,.Va" l'e Kor war ts voorzich
tig dredacteur8eTrnatlgden toon gesteld-
X Eiebknecht is op reis
W T
6°P°ld
SëV6 BruZ7U' Wordt den lln Sep-
rX (erü8keer0 teruS verwacht. Naar
rr.„? Earijg l!'. e' Za' de Koning eenige
Nt n bij 1Jven en daar zijn opwach-
f4 danP eS,dent Faure. Men
b,
aa'ds Ve70ej'an Pe'^R:, die nog te
Pr,
za] *Usschen den Koning
ver
en den
over de
^tnt aa I °°k Frankrijk is
_men weet, dat de Fran
se
J.h ^""1
^tr°lti7estie, MpIoken worden
'leHU
n9m van een Enqelsch
■l°urnalist.
tlQi
fl
de
c" ei
a; ben, ,janvo7h£mé7.s7mPalhie
t|)''o7e,'eneggen hii t6r ?ere van majoor
?Ü'i/6d, gelijk mmPf 2ich niet tot
egir, hii da ,ve andere philan-
St 5etde H^ende m 7 toepassing te
Sd a<1 te l11 rekers e e'ük wat hij zeide
en er valt
M
als hij
in t minst
i.d°6li zn.>nsc','ön hem vroegen, wat
eens
hY* ^éen'i KhlJ, 's "achts cc„,
antwoord.
dat hij
er
sche regeering het voorrecht heeft bedon
gen om den Congo-Staat over te nemen,
voor het geval koning Leopold als souverein
mocht besluiten zijne bezittingen in den
Congo van de hand te doen. Voorloopig
kan daarvan niets komen, want hoewel het
wetsontwerp tot inlijving van den Congo is
ingetrokken, blijft het toch zeer waarschijn
lijk, dat de Congo-Staat in 1900 met België
zal worden vereenigd.
Eenig opzien is in Frankrijk gewekt
door het bericht, dat de heer Challemel
Lacour, de voorzitter van den Senaat, be
sloten heett zijn post te verlaten. De heer
Challemel Lacour was reeds lang ziek en
daarom behoeft aan zijn besluit om het
voorzitterschap van den Senaat neer te
leggen, geen politieke beteekenis gehecht
te worden. Als zijn opvolger wordt nu reeds
genoemd de heer Waldeck Rousseau. De
heer Challemel Lacour is 68 jaren oud.
Volgens de laatste berichten zal het in
Spanjo wel niet tot eene ministerieele crisis
komen, zooals door velen werd verwacht.
Van officieuse zijde wordt uit Madrid gemeld,
dat het geschil tusschen den minister van
koloniën en de andere leden van het Kabinet
Canovas ontstaan over hetgeen op Cuba
moet geschieden, niet van ernstige aard is.
De twist zal worden bijgelegd en waar
schijnlijk niet leiden tot eene ministerieele
crisis, welke den Spanjaarden onder de
tegenwoordige omstandigheden zeer onge
legen zou komen.
De viering van den verjaardag der
overweldiging van Rome blijkt in Italië
volstrekt geen algemeenen bijval te vinden.
Tal van gemeenten hebben geweigerd hun
dagelij ksch bestuur naar Rome af te vaar
digen, o.a. Venetië. Crispi tracht er nu iets
op te vinden en heeft den liberalen burge
meester van Venetië door dien van Rome
doen uitnoodigen persoonlijk diens gast te
zijn. Op andere plaatsen laat hij de liberale
burgemeesters op Staatskosten naar Rome
komen. Maar dat neemt niet weg, dat zoo
nog eer over denken zou, zijne eigene vrouw
dood te schieten, en dat hij onmiddellijk
pogingen zou gaan aanwenden, om dien
inbreker te verbeteren, van het eigen oogen-
blik af, enkel en alleen door vriendelijkheid.
Daarom zeide iemand eens aan Hoskins,
dat hij werkelijk verplicht was, den inbre
kers bekend te maken, welke gevoelens hij
tegen hen koesterde, waarop Hoskins zeide,
dat hij dit dan ook zonder uitstel doen zou.
Dien eigen dag stelde hij een prachtige
«Kennisgeving aan inbrekers" op, die hij
met groote letters liet drukken en in een
lijst zetten, en in de eetkamer van zijn huis
ophangen. Zij luide als volgt»Aan inbre
kers wordt beleefd kennis gegeven, dat a)
het tafelzilver klinkklaar pleet is, en dat
de bewoner van dit huis nooit geld in kas
heeft. Koekjes en wijn zijn te vinden in
het buffet in de eetkamer, en de inbrekers
worden vriendelijk uits;enoodigd, daar een
poosje uit te rusten en zich te verfrisschen.
Weest zoo goed, uwe voeten op de mat af
te vegen en het raam dicht te doen, wan
neer gij het huis weer verlaat 1"
Majoor Hoskins was braaf trotsch op die
kennisgeving. Hij liet haar aan iedereen zien.
die bij hem aan huis kwam, en beweerde,
hunne aanwezigheid alle beteekenis verliest
Crispi voelt zelf zeer goed deze talrijke,
moreele nederlagen en zijn driftig karakter
doet hem er telkens woedend over worden.
Mer. verzekert dat hij besloten heeft na de
leesten op 20 dezer de voornaamste gemeente
raden, die het afwijzend besluit namen in
massa te ontbinden, 't Ziet er armzalig uit
met de volksmanifestatie van 20 September
't staat te voorzien dat zij leelijk fiasco
zal maken.
Ook de protesten die in het buitenland
tegen de viering van den 20n September
opgaan, schijnen der Italiaansche regeering
geducht te hinderen. De Turijnsche Gazetta
del Popoio verzekert zelfs, dat de minister
van buitenlandsche zaken, baron Blanc, aan
de kanselarijen der beide andere Staten van
het Drievoudig Verbond een nota over den
Munchener Katholiekendag heeft gezonden.
In die nota zou het Italiaansche gouverne
ment den Duitschen en Oostenrijkschen
regeeringen met het oog op de te Munchen
aangenomen protesten tegen Rome's over
weldiging en ten gunste der Pauselijke rechten
verzoeken te zorgen, dat «dergelijke betoo
gingen tegen Italië niet meer voorkomen.
Dat Oostenrijk ook in het verwijt over den
op Duitsch gebied gehouden Katholieken
dag betrokken wordt, zal waarschijnlijk zijn
oorzaak vinden in de omstandigheid dat
zoovele Oostenrijkers en Hongaren er aan
deel namen. De Osservatore Romano maakt
de zeer jniste opmerking, dat als het bericht
juist is, dat baron Blanc verzocht heeft
demonstration tegen Italië te beletten de
heeren Hohenlohe en Goluchowsky Italië
ook wel konden verzoeken demonstration
tegen het Pausschap niet toe te laten.
De jongste aflevering van het maandschrift
Vila italiana bevat van de hand des graven
Angelo de Gubernatis een opstel over de
onlangs uitgestrooide berichten, betreffende
keizer Wilheims eventueele deelneming aan
het feest van 20 September te Rome, om
met koning Humbert het zilveren jubilee
dat wanneer andere menschen zijn voor
beeld volgden en de inbrekers wilden be
handelen als Christenen en fatsoenlijke
menschen er spoedig een einde aan 't
inbreken zou komen. Want de inbrekers
zouden zóó diep getroffen worden door die
vriendelijke behandeling, dat zij van hun
beroep zouden afzien eri achtenswaardige
leden der maatschappij worden inspecteurs
van politie, of nachtwakers, of kerkeknechts.
Hij zei er niet bij hoe de bekeerde inbrekers
plaatsing zouden bekomen aan de pohtie-
bureaux of bij de kerkbesturenmaar dat
was een ondergeschikte kleinigheid, en hij
maakte wel grootsche en verheven ontwer
pen, maar liet de uitwerking der bizonder-
heden liefst aan andere menschen over.
Een paar weken na liet ophangen der
«kennisgeving" werd mevrouw Hoskins
's nachts gewekt door eenig rumoer in de
eetkamer, en na haren snorkenden echt
genoot wakker te hebben gemaakt, vertelde
zij hem, dat er inbrekers in huis waren en
dat hij door het raam van de voorkamer
op straat moest springen, om de politie te
gaan halen. Hij beduidde haar evenwel, dat
het hem diep bedroefde, haar zulke onchris
telijke gevoelens te hooren uiten, en hij
der Italiaansche eenheid te vieren. Op de
eerste plaats, zegt de graaf, zou de keizers
kroon van Barbarossa's opvolger den glans
van Umherto's koningskroon verduisteren,
en komen op dien dag alle eerbewijzen den
Koning zeiven toe, niet den bevrienden
keizer uit een ander land. Er is in Italië-
zelf een Keizer, een ware erfgenaam der
Cesars, maar dat is noch "Wilhelm noch
Umberto. Wat Italië op dezen gedenkwaar-
digen dag behoeft, zegt graaf de Gubernatis
is niet de hulde van den Duitschen keizer,
maar de zegen van den heiligen grijsaard,
die van het Vaticaan een gevangenis blijft
maken, terwijl het een paleis van eendracht
en verzoening zou kunnen zijn.
«Van hooggeschatte zijde" ontvangt de
Germania ter plaatsing een tot de Katho
lieken van Duitscliland gerichte oproeping
om op den 20n September e. k., den 25n
herinneringsdag van Rome's overweldiging
(terwijl de Italiaansche regeering onder de
oogen van den beroofden Paus tergend gaat
feestvieren) als tegenbetooging tot troost
des H, Vaders het groote wapen der Ka
tholieken aan te gorden, het wapen des
gebeds en dan gemeenschappelijk den Hemel
een heilig geweld aan te doen. Zij verlangt
dat deze vreedzame demonstratie zoo alge
meen mogelijk worde, «opdat dit gemeen
schappelijk gebed als een geweldige storm
zij, waaraan de goede herder geen weer
stand kan bieden."
Met belangstelling werd in Rusland het
bezoek tegemoet gezien dat de Duitsche
rijkskanselier, prins Hohenlohe, heden den
Czaar te St. Petersburg zou brengen. Naar
aanleiding van de politieke beteekenis, welke
door eenige bladen aan deze conferentie
werd gehecht, doet de Köln. Zeit., blijkbaar
op grond van officieuse mededeelingen uit
komen, dat het doel van den rijkskanselier
uitsluitend is, den Czaar een beleefdheid te
bewijzen. Immers zegt het Keulsche
blad dit is de eerste maal, dat prins
Hohenlohe, sedert zijn aanstelling tot rijks-
haar nu eens zou laten zien, hoe men inbre
kers moest behandelen.
Er viel in 't minst niet aan te twijfelen,
dat er inbrekers in huis waren, en zij maakten
heel wat meer rumoer, dan strikt was overeen
te brengen met de hoop om in hunne onder
neming te slagen. Hoskins was oprecht
verheugd, nu eens in de gelegenheid te
zijn, om met zijne vrienden de inbrekers
kennis te makenen zonder een oogenblik
tijds te verliezen, kleedde hij zich dan ook
aan en begaf zich naar de eetkamer.
Hij liep op zijne vilten pantoffels, en de
inbrekers zij waren met hun tweeën
hoorden hem niet voordat hij goed en wel
in de kamer was. Zij zaten aan de tafel,
met hunne voeten op het damasten tafel
kleed, en de flesch wijn was bijna ledig.
De majoor zag met veel genoegen, dat ze
zijn «tatelzilver" nog niet ingepalmd of ver
meld hadden, en daar wilde hij hun juist
zijn dank voor betuigen, toen zij hem in
't oog kregen.
Wordt vervolgd.)