Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
^rokea tuis.
N
S3" Kist L ™UIUCI ua.
«O-. Her°'d° "St d*ar"
*e Jaarg.
Vrijdag 13 September 1895.
No. 5290.
bureau oterztxacd 50.
V>rw.- 12 Sept- '95-
Vke 8e»ekSnHtUSSDhen de landen
t jl ar,P0Vere reSulUten
S,y i jLydie °ude
N y
v
v°* namenfgeven aan Seneraal
*ldu ®kst;att Spa
SKS3L
- 0.05
OVERZICHT.
4l|
mPrS,C,he bladen El Ueraldo
si! nauWe ®m van redenen aan-
v% riÜF n 6 aansluiting van Spanje
V
e ton.
i)
'°°r Schie.
PRIJS TAN DIT BLAD:
n'eaam Per 3 maanden
^Zon,i 6r "D0St door Seheel Nederland
nU6r!ijke NommerS
j'i.i r i
PRIJS DER ADTERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
V stee(jgn® te Gent in België breidt
°°t a Hoer.„_!"" P® fabriek van Parmen-
°egard,
°ai fYila °0r en bestuurder uit-
Co. wordt bewaakt
ti e" des eren"ocbtend het werk te
^erkc^!011^ te onderhandelen,
Sti„ J^ers hja^®rs geweigerd. De ka-
iHh en besW n eergisteren eene
.^biar ^ardiinc 60 *n blm verzet te vol
'°r- -
kit] 'ioriaal t ns'. d® secretaris van het
1 tex'- «""-«eraris van ne;
0ljr de typ'? Comité, vraagt onder-
'l6s is 6ri de Pr rkstaking aan de Trades
^iet r,Jstig an&che werkvereenigingen.
pe 2°ader
'n pr"!^e..vo'doening wordt door
»6ri t>, 1(1 ÏYani^6.. VO'doen'nS wordt door
1 g '""ijk geconstateerd, dat
rePubhek°Pdracht door den pre'
hem de Koningin
jroeten t<
eene welkome gelegen-
itfj St,'aan, te gaan begroeten te
(j"1 de |j6
etit i eneen J? der Pyreneeën ter
°tir» Polit; ?gt°e in s;
CVek heeft T*1* gevolgde neutra-
•V heeft °°r' Span- ln de koloniale kwes-
4* gedï Ian 200 8™* belang
'ti er® nj0gea?f 9n belet, dat de hulp
>Mven °?et>dheid werd in0.rn.n.„
CC Vo®r deeTheid Werd ingeroepen,
M„LTSCh« Castilianen zcó
C^hes611' 'n de ,W6Stle met de Veree-
Van d Z°° ^eheinizinnige om-
;aari ^aar ,°pstand °P Cuba; in
sche °nroeleer de groote
ePnbliek onverzettelijk
e U111
het Fransch.)
hyrie.pd
^l^ilkee koPjeZnndevdckterP°upardot,
K er an trek deed schotelte ^"e
u-W. ^de i es van aan zUn sigaar
^Sel^litig^^a'king8 zoo'n-
iï' en Zoo'n J. een reume of
•ta^ra^'etlif' eri zoo'n X u, ,c"»io Ui
fSan Maar toceh ?Chap van oude
N llJke i. er ten a Jd eVen aange-
(L>- r?°, en rzÜde v^'t816. onlangs een
5«C Wlie?" dat da" vroeg Ik
Xn- dlea ongeluksvèl van°een
,x i1®1 lyce,,^0,600®1 Je die tegelijk
liep'
S vfSrd a 18 er dan met dien
1 X jeft?®pd °ud. geworden.
niet ouder dan wjj,
maakt tegenover de vertoogen van een
kleiner land als Spanje. En dan nog de
Philippijnen, en vooral: Marokko. Terwijl
de steun van grootere mogendheden in al
zulke zaken Spanje van onberekenbaar nut
geweest zou zijnnog mag men wel twee
zoo voorname punten: het financieele en
het economische niet vergeten, waaromtrent
Frankrijk en Spanje een lijn zouden kunnen
trekken, als Canovas eenmaal niet het on
uitvoerbare denkbeeld in zijn conservatieven
geest had, dat de onthoudingspolitiek Span-
je's behoud is. Voorshands vindt het idéé
van een nauwer toehalen der economische
belangen daar ginds nog den meest alge-
meenen bijval. Maar zonder het te beken
nen, schijnen de Fransche bladen toch te
verwachten, dat ook het andere denkbeeld
(politieke aaneensluiting) langzamerhand veld
zal winnen.
Eerst nu is met zekerheid de indentiteit
vastgesteld van den man die den aanslag
wilde plegen in het kantoor van baron Rot
schild te Parijs. Hij heet niet Bolay, gelijk
eerst werd gezegd, maar Bouteille. In de
woning zijner moeder, die te Parijs woont,
werd een huiszoeking gedaan, maar daar
werd niets bijzonders gevonden. Zijn vader
was in 4871 officier bij de troepen der
Commune.
De tegenwoordigheid van den Oostenrijk-
schen keizer in Duitschland trekt bijzonder
de aandacht. Keizer Frans Jozef woonde
gisteren met keizer Wilhelm en koning
Albert van Saksen, de oefeningen bij, welke
door de Duitsche troepen in de nabijheid
van Stettin zijn gehouden. Daarna keerde
de Duitsche keizer met zijn gasten naar
Stettin terug, waar een feestmaal werd
gehouden. Heden zullen de manoeuvres,
waaraan ook de vloot zal deelnemen, wor
den voortgezet.
De correspondent van de Eclair te St. Pe-
denk ik Wij waren van denzelfden leeftijd,
misschien met een half jaar verschil.
Welnu, en toch zeg ik je, datGalimard
thans veertig jaar ouder is dan wij.
Wat is dat voor een aardigheid?
Dat is geen aardigheid. Je zult het
zien.
Goed, vertel ons dan eens, hoe dat
wor.der zich heeft toegedragen.
Welnu. Verbeeldt je, dat Galimard
omstreeks een maand geleden te Parijs
aankwam. Waarom Wel heel eenvoudig.
Hij had ongeveer vijftien jaar lang in de
provinciën klimaat geschoten, toen hij zich
op een goeden morgen verbeeldde, dat hij
bij dat zware werk een schadelijke ziekte
had opgeloopen. Hij at niet meer, dronk
niet meer, sliep niet meer. Hij zei dit ten
minste zelf. In elk geval, hij meende dat
hij op z'n tandvleesch liep, toen een geniaal
denkbeeld het laatste overschot van zijn
hersens kwam pikkelen. Sakkerloot sprak
hij bij zichzelf, terwijl hij zich tegen het
voorhoofd sloeg ik ben er uit. Poupardot,
mijn oude vriend Poupardot is te Parijs
gevestigd als dokterhij zal een ouden
kameraad niet laten sterven. Hij zal mij
onderzoeken, mij verzorgen, mij redden.
Laat ik Poupardot eens gaan opzoeken.
En hij vond Poupardot. Dat wil zeggen,
op een mooien Zondagmorgen omstreeks
tersburg wijst er op dat de Russische regeering
geen vertegenwoordiging naar Stettin heeft
gezonden, ofschoon de Duitsche regeering
vrij duidelijk den wensch had uitgesproken,
dat een dergelijk besluit haar zeer aange
naam zou zijn. De Duitsche gezant wenschte
dat graaf Schuwaloff, de gouverneur van
Warschau, tot dat doel zou worden afgevaar
digd. Prins Lobanoff antwoordde, dat hij een
dergelijk verzoek niet zou weigeren, dat door
graaf Schuwaloff, evenals door generaal Dra-
gomiroff werd ingediend. Graaf Schawaloff
in kennis gesteld met deze officieele be
sprekingen verklaarde echter niet in staat
te zijn aan dat verlangen te voldoen. Der
halve werd geen Russisch generaal naar
Stettin afgevaardigd, een feit dat door den
correspondent van de Eclair wordt beschouwd
als een bewijs van den geringen invloed
door de Duitsche regeering te St. Peters
burg uitgeoefend. Het feit der weigering
van het zenden van een vertegenwoordiger
naar Stettin is te meer opvallend, wijl de
Fransche manoeuvres door den Russischen
generaal Dragomiroff worden bijgewoond.
Het verblijf van den Duitschen rijkskan-
kanselier in Rusland trekt bijzonder de aan
dacht. Prins Hohenlohe is gisteren-ochtend
om half twaalf op Peterhof door den Keizer
ontvangen, in een lange audiëntie en daarna
door de Keizerin. Om vier ure kreeg de
rijkskanselier een bezoek terug van prins
Lobanof en om zes uur maakten de besturen
van alle Duitsche vereenigingen hun op
wachting bij hem. Om half acht begon
het diner bij Lobanof ter eere van Hohenlohe.
Daarbij zaten aan prins Radolin, minister
Doeinouvo, de adjudant van den minister
van buitenlandsche zaken Sjisjkin, de Engel-
sche en Oostenrijksche ambassadeurs en de
gezant van Beieren.
In zake den moord op Stamboeloff heeft
de gerechtelijke instructie in Bulgarije nu
zeven uur in den morgen komt hij van den
trein bij mij aanbellen en verklaart met
het kalmste gezicht van de wereld, dat hij
behoefte heeft aan mijn ijverigste en oplet
tendste zorgen en dat hij er niet aan dacht
mijn huis te verlaten vóór ik hem radicaal
genezen had. Gij begrijpt, ik ben niet sterk
ot hardvochtig en ik durfde hem dus niet
de deur uitzetten. Dientengevolge had hij
zich een kwartier later genesteld in oen
kamer vlak naast de mijne en hij zou daar
nog zitten, als ik veertien dagen later geen
middel had gevonden, om hem te verdrijven.
Was hij lastig
Of hij lastig was Mijn huis was
totaal onbewoonbaar geworden. Verheel je,
dat de vent overal in en uit liep, alsof hij
in zijn eigen huis was dat hij alles over
hoop haaldedat hij mijn drie dienstboden
voor zich alleen in beslag nam dat hjj mijn
etensuren veranderde dat hij in mijn kabinet
ging zitten, terwijl ik met mijn patiënten
bezig was, en dat hij, als om de kroon op
zijn misdaden te zetten, alle nachten om
twee uur thuis kwam en de kamerdeuren
achter zijn rug liet dichtslaan, dat het huis
ervan daverde.
Maar mijn ziekte dan
Niemendal van aan. Galimard, die
gedurende een reeks-van jaren zich teveel
gekoesterd en veel te voel gemest had, was
reeds sinds eenigen tijd gevoerd totnogtoe
zooals wij reeds meldden weinig licht
verschaft. Het onderzoek duurt echter voort
en de Bulgaarsche regeering roept daartoe
zelfs de hulp der Luiksche justitie in, daar
verondersteld wordt dat de verdachte Toe-
fektsjeff een der voor den moord gebezigde
wapenen, te Luik had laten koopen.
De reeds vermelde voorstellen der Porte
Porte betreffende de hervormingen in Arme
nië vallen, gelijk te verwachten was, volstrekt
niet in den smaak der mogendheden. Vooral
de Engelsche pers is verontwaardigd en
eischt doortastende maatregelen. »Wie niet
hooren wil, moet voelen," zegt de Daily
Chonicle »er blijft niets anders over dan
onmiddellijk de Dardanellen te forceeren,
de teerling is geworpen." Ook de Russische
pers spreekt van eene maritieme demonstratie
voor Constantinopel en wil dat de Mogend
heden dit niet aan Engeland alleen zullen
overlaten. Ook in Duitschland gaan stemmen
op voor eene internationale krachtsbetoon
om aan alle verdere Turksche uitvluchten
een eind te maken.
Aan dien algemeenen wensch naar eene
internationale tusschenkomst wordt juist
bijzondere kracht bijgezet door een bericht
uit Kars aan het Daily News, dat in een
gedeelte van Armenië nieuwe tooneelen van
moord en plundering hebben plaats gehad,
waarbij in verscheidene dorpen circa 5000
personen in meerdere of mindere mate mis
handeld en ook vier kloosters geplunderd
zijn. Gelijktijdig wordt aan hetzelfde blad
uit Moesj geseind, dat daar eene Turksche
vereeniging zich gevormd heeft met het
bepaalde doel om, ingeval de Sultan de
hervormingsvoorstellen der Mogendheden
aanneemt, alle christen-honden" te ver
moorden. Ook het Daily News is daarom
voor eene internationale gewapende in
terventie.
eenvoudig ziek wegens overmaat van ge
zondheid.
En toen
En toen Natuurlijk de beweeglijke
levenswijze, die hij te Parijs volgde, nam
dadelijk de oorzaak van zijn kwaal weg
iederen dag gevoelde hij zich beter en hij
begon hoe langer hoe minder aan zijn ver
trek te denken. Hij amuseerde zich te
Parijs uitstekend. Daar hij er nog nooit in
zijn leven geweest was, kwam hem alles
nieuw voorde monumenten, de straten,
de pleinen, de openbare tuinen, de gasver
lichting, de electrische lampen, alles was
nieuw en mooi.
Vooral de telephoon was het voorwerp
van zijn diepste vereering. Ik had er een
in mijn kabinet. Eens vond Galimard, die
uitwandelen was gegaan, een alleramusantste
bezigheid uit. Deze bestond hierin, dat hij
achtereenvolgens op alle punten van Parijs
met mij een praatje ging aanknoopen. Ieder
kwartier was het bij mij drinn..., drinn...
en riep de schel mij aan de telephoon!
't Was weer en telkens en altijd Galimard,
die mij wat te zeggen had. Den vier-en-
twintigsten keer brak ik in mijn woede de
toestel. Dat kostte me honderd francs en
een tiental visites, die ik niet kon afleggen,
omdat ik niet op het juiste oogenblik was
gewaarschuwd. Slot volgt.)