Dagblad voor Schiedam en Omstreken. ^rokea tuis. N S3" Kist L ™UIUCI ua. «O-. Her°'d° "St d*ar" *e Jaarg. Vrijdag 13 September 1895. No. 5290. bureau oterztxacd 50. V>rw.- 12 Sept- '95- Vke 8e»ekSnHtUSSDhen de landen t jl ar,P0Vere reSulUten S,y i jLydie °ude N y v v°* namenfgeven aan Seneraal *ldu ®kst;att Spa SKS3L - 0.05 OVERZICHT. 4l| mPrS,C,he bladen El Ueraldo si! nauWe ®m van redenen aan- v% riÜF n 6 aansluiting van Spanje V e ton. i) '°°r Schie. PRIJS TAN DIT BLAD: n'eaam Per 3 maanden ^Zon,i 6r "D0St door Seheel Nederland nU6r!ijke NommerS j'i.i r i PRIJS DER ADTERTENTIËN: Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten V stee(jgn® te Gent in België breidt °°t a Hoer.„_!"" P® fabriek van Parmen- °egard, °ai fYila °0r en bestuurder uit- Co. wordt bewaakt ti e" des eren"ocbtend het werk te ^erkc^!011^ te onderhandelen, Sti„ J^ers hja^®rs geweigerd. De ka- iHh en besW n eergisteren eene .^biar ^ardiinc 60 *n blm verzet te vol '°r- - kit] 'ioriaal t ns'. d® secretaris van het 1 tex'- «""-«eraris van ne; 0ljr de typ'? Comité, vraagt onder- 'l6s is 6ri de Pr rkstaking aan de Trades ^iet r,Jstig an&che werkvereenigingen. pe 2°ader 'n pr"!^e..vo'doening wordt door »6ri t>, 1(1 ÏYani^6.. VO'doen'nS wordt door 1 g '""ijk geconstateerd, dat rePubhek°Pdracht door den pre' hem de Koningin jroeten t< eene welkome gelegen- itfj St,'aan, te gaan begroeten te (j"1 de |j6 etit i eneen J? der Pyreneeën ter °tir» Polit; ?gt°e in s; CVek heeft T*1* gevolgde neutra- •V heeft °°r' Span- ln de koloniale kwes- 4* gedï Ian 200 8™* belang 'ti er® nj0gea?f 9n belet, dat de hulp >Mven °?et>dheid werd in0.rn.n.„ CC Vo®r deeTheid Werd ingeroepen, M„LTSCh« Castilianen zcó C^hes611' 'n de ,W6Stle met de Veree- Van d Z°° ^eheinizinnige om- ;aari ^aar ,°pstand °P Cuba; in sche °nroeleer de groote ePnbliek onverzettelijk e U111 het Fransch.) hyrie.pd ^l^ilkee koPjeZnndevdckterP°upardot, K er an trek deed schotelte ^"e u-W. ^de i es van aan zUn sigaar ^Sel^litig^^a'king8 zoo'n- iï' en Zoo'n J. een reume of •ta^ra^'etlif' eri zoo'n X u, ,c"»io Ui fSan Maar toceh ?Chap van oude N llJke i. er ten a Jd eVen aange- (L>- r?°, en rzÜde v^'t816. onlangs een 5«C Wlie?" dat da" vroeg Ik Xn- dlea ongeluksvèl van°een ,x i1®1 lyce,,^0,600®1 Je die tegelijk liep' S vfSrd a 18 er dan met dien 1 X jeft?®pd °ud. geworden. niet ouder dan wjj, maakt tegenover de vertoogen van een kleiner land als Spanje. En dan nog de Philippijnen, en vooral: Marokko. Terwijl de steun van grootere mogendheden in al zulke zaken Spanje van onberekenbaar nut geweest zou zijnnog mag men wel twee zoo voorname punten: het financieele en het economische niet vergeten, waaromtrent Frankrijk en Spanje een lijn zouden kunnen trekken, als Canovas eenmaal niet het on uitvoerbare denkbeeld in zijn conservatieven geest had, dat de onthoudingspolitiek Span- je's behoud is. Voorshands vindt het idéé van een nauwer toehalen der economische belangen daar ginds nog den meest alge- meenen bijval. Maar zonder het te beken nen, schijnen de Fransche bladen toch te verwachten, dat ook het andere denkbeeld (politieke aaneensluiting) langzamerhand veld zal winnen. Eerst nu is met zekerheid de indentiteit vastgesteld van den man die den aanslag wilde plegen in het kantoor van baron Rot schild te Parijs. Hij heet niet Bolay, gelijk eerst werd gezegd, maar Bouteille. In de woning zijner moeder, die te Parijs woont, werd een huiszoeking gedaan, maar daar werd niets bijzonders gevonden. Zijn vader was in 4871 officier bij de troepen der Commune. De tegenwoordigheid van den Oostenrijk- schen keizer in Duitschland trekt bijzonder de aandacht. Keizer Frans Jozef woonde gisteren met keizer Wilhelm en koning Albert van Saksen, de oefeningen bij, welke door de Duitsche troepen in de nabijheid van Stettin zijn gehouden. Daarna keerde de Duitsche keizer met zijn gasten naar Stettin terug, waar een feestmaal werd gehouden. Heden zullen de manoeuvres, waaraan ook de vloot zal deelnemen, wor den voortgezet. De correspondent van de Eclair te St. Pe- denk ik Wij waren van denzelfden leeftijd, misschien met een half jaar verschil. Welnu, en toch zeg ik je, datGalimard thans veertig jaar ouder is dan wij. Wat is dat voor een aardigheid? Dat is geen aardigheid. Je zult het zien. Goed, vertel ons dan eens, hoe dat wor.der zich heeft toegedragen. Welnu. Verbeeldt je, dat Galimard omstreeks een maand geleden te Parijs aankwam. Waarom Wel heel eenvoudig. Hij had ongeveer vijftien jaar lang in de provinciën klimaat geschoten, toen hij zich op een goeden morgen verbeeldde, dat hij bij dat zware werk een schadelijke ziekte had opgeloopen. Hij at niet meer, dronk niet meer, sliep niet meer. Hij zei dit ten minste zelf. In elk geval, hij meende dat hij op z'n tandvleesch liep, toen een geniaal denkbeeld het laatste overschot van zijn hersens kwam pikkelen. Sakkerloot sprak hij bij zichzelf, terwijl hij zich tegen het voorhoofd sloeg ik ben er uit. Poupardot, mijn oude vriend Poupardot is te Parijs gevestigd als dokterhij zal een ouden kameraad niet laten sterven. Hij zal mij onderzoeken, mij verzorgen, mij redden. Laat ik Poupardot eens gaan opzoeken. En hij vond Poupardot. Dat wil zeggen, op een mooien Zondagmorgen omstreeks tersburg wijst er op dat de Russische regeering geen vertegenwoordiging naar Stettin heeft gezonden, ofschoon de Duitsche regeering vrij duidelijk den wensch had uitgesproken, dat een dergelijk besluit haar zeer aange naam zou zijn. De Duitsche gezant wenschte dat graaf Schuwaloff, de gouverneur van Warschau, tot dat doel zou worden afgevaar digd. Prins Lobanoff antwoordde, dat hij een dergelijk verzoek niet zou weigeren, dat door graaf Schuwaloff, evenals door generaal Dra- gomiroff werd ingediend. Graaf Schawaloff in kennis gesteld met deze officieele be sprekingen verklaarde echter niet in staat te zijn aan dat verlangen te voldoen. Der halve werd geen Russisch generaal naar Stettin afgevaardigd, een feit dat door den correspondent van de Eclair wordt beschouwd als een bewijs van den geringen invloed door de Duitsche regeering te St. Peters burg uitgeoefend. Het feit der weigering van het zenden van een vertegenwoordiger naar Stettin is te meer opvallend, wijl de Fransche manoeuvres door den Russischen generaal Dragomiroff worden bijgewoond. Het verblijf van den Duitschen rijkskan- kanselier in Rusland trekt bijzonder de aan dacht. Prins Hohenlohe is gisteren-ochtend om half twaalf op Peterhof door den Keizer ontvangen, in een lange audiëntie en daarna door de Keizerin. Om vier ure kreeg de rijkskanselier een bezoek terug van prins Lobanof en om zes uur maakten de besturen van alle Duitsche vereenigingen hun op wachting bij hem. Om half acht begon het diner bij Lobanof ter eere van Hohenlohe. Daarbij zaten aan prins Radolin, minister Doeinouvo, de adjudant van den minister van buitenlandsche zaken Sjisjkin, de Engel- sche en Oostenrijksche ambassadeurs en de gezant van Beieren. In zake den moord op Stamboeloff heeft de gerechtelijke instructie in Bulgarije nu zeven uur in den morgen komt hij van den trein bij mij aanbellen en verklaart met het kalmste gezicht van de wereld, dat hij behoefte heeft aan mijn ijverigste en oplet tendste zorgen en dat hij er niet aan dacht mijn huis te verlaten vóór ik hem radicaal genezen had. Gij begrijpt, ik ben niet sterk ot hardvochtig en ik durfde hem dus niet de deur uitzetten. Dientengevolge had hij zich een kwartier later genesteld in oen kamer vlak naast de mijne en hij zou daar nog zitten, als ik veertien dagen later geen middel had gevonden, om hem te verdrijven. Was hij lastig Of hij lastig was Mijn huis was totaal onbewoonbaar geworden. Verheel je, dat de vent overal in en uit liep, alsof hij in zijn eigen huis was dat hij alles over hoop haaldedat hij mijn drie dienstboden voor zich alleen in beslag nam dat hjj mijn etensuren veranderde dat hij in mijn kabinet ging zitten, terwijl ik met mijn patiënten bezig was, en dat hij, als om de kroon op zijn misdaden te zetten, alle nachten om twee uur thuis kwam en de kamerdeuren achter zijn rug liet dichtslaan, dat het huis ervan daverde. Maar mijn ziekte dan Niemendal van aan. Galimard, die gedurende een reeks-van jaren zich teveel gekoesterd en veel te voel gemest had, was reeds sinds eenigen tijd gevoerd totnogtoe zooals wij reeds meldden weinig licht verschaft. Het onderzoek duurt echter voort en de Bulgaarsche regeering roept daartoe zelfs de hulp der Luiksche justitie in, daar verondersteld wordt dat de verdachte Toe- fektsjeff een der voor den moord gebezigde wapenen, te Luik had laten koopen. De reeds vermelde voorstellen der Porte Porte betreffende de hervormingen in Arme nië vallen, gelijk te verwachten was, volstrekt niet in den smaak der mogendheden. Vooral de Engelsche pers is verontwaardigd en eischt doortastende maatregelen. »Wie niet hooren wil, moet voelen," zegt de Daily Chonicle »er blijft niets anders over dan onmiddellijk de Dardanellen te forceeren, de teerling is geworpen." Ook de Russische pers spreekt van eene maritieme demonstratie voor Constantinopel en wil dat de Mogend heden dit niet aan Engeland alleen zullen overlaten. Ook in Duitschland gaan stemmen op voor eene internationale krachtsbetoon om aan alle verdere Turksche uitvluchten een eind te maken. Aan dien algemeenen wensch naar eene internationale tusschenkomst wordt juist bijzondere kracht bijgezet door een bericht uit Kars aan het Daily News, dat in een gedeelte van Armenië nieuwe tooneelen van moord en plundering hebben plaats gehad, waarbij in verscheidene dorpen circa 5000 personen in meerdere of mindere mate mis handeld en ook vier kloosters geplunderd zijn. Gelijktijdig wordt aan hetzelfde blad uit Moesj geseind, dat daar eene Turksche vereeniging zich gevormd heeft met het bepaalde doel om, ingeval de Sultan de hervormingsvoorstellen der Mogendheden aanneemt, alle christen-honden" te ver moorden. Ook het Daily News is daarom voor eene internationale gewapende in terventie. eenvoudig ziek wegens overmaat van ge zondheid. En toen En toen Natuurlijk de beweeglijke levenswijze, die hij te Parijs volgde, nam dadelijk de oorzaak van zijn kwaal weg iederen dag gevoelde hij zich beter en hij begon hoe langer hoe minder aan zijn ver trek te denken. Hij amuseerde zich te Parijs uitstekend. Daar hij er nog nooit in zijn leven geweest was, kwam hem alles nieuw voorde monumenten, de straten, de pleinen, de openbare tuinen, de gasver lichting, de electrische lampen, alles was nieuw en mooi. Vooral de telephoon was het voorwerp van zijn diepste vereering. Ik had er een in mijn kabinet. Eens vond Galimard, die uitwandelen was gegaan, een alleramusantste bezigheid uit. Deze bestond hierin, dat hij achtereenvolgens op alle punten van Parijs met mij een praatje ging aanknoopen. Ieder kwartier was het bij mij drinn..., drinn... en riep de schel mij aan de telephoon! 't Was weer en telkens en altijd Galimard, die mij wat te zeggen had. Den vier-en- twintigsten keer brak ik in mijn woede de toestel. Dat kostte me honderd francs en een tiental visites, die ik niet kon afleggen, omdat ik niet op het juiste oogenblik was gewaarschuwd. Slot volgt.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1895 | | pagina 1