Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
is>'
"'"are Etuis.
'S(|e Jaar
Vrijdag 25 October 1895
No. 5326.
*38xxvcaxx *g&otergtvaat 50.
m
n: ™ken'Dere*'«ke
s»ird be;ts.heei iang> of
ïèj\d°an J0r&!''et een schaaP- dat
SS
N
C"
5?»
rr
- 0.05
PRIJS TAN DIT BLAD:
Fran leuanr per 3 maanden
.\f._ Post door geheel Nederland
2°naeriijke Nommers
PRIJS DER ADYERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
OVERZICHT.
Jk 24 Oct. '95.
-"hlJnt (j t
ln al|p„ de regeering in Turkije
Sih a'len --ö—in AurKiji
Nt»-8®* Vonn A de vastgeste'de her
>o
tv;,. v00r a vastgeste de her-
S!'er heeft umen'é Wil invoeren- De
het ontwerp van her-
,)6en ""vwerp van her-
St ^Pdracif' ee,d aan SJllklr Pasja,
IVn. tfitl
C hitvoer Tf dragen dat het
vv»ei 'tikotnst £ele8d en een rapport
k Pktia °v'lciën n ,n.de g°uveraeu'-s
k Hrr,Pr°vinciL ia aan.de gouverneurs
Eoïplnlj 6 d"e ambassadeurs
ver:
Sn""' En„eianrrC Une ambassadeurs
trjj. p en Rusland) hebben
U2'"' z'ch het° T n°ta te zenden>
1"" 'echt voorbehouden om
betten 1 voorbehouden
atïle amhf eg8n de benoeming
h°ofj?a,",Henaren.
u ÜI^aak
W hGrVormira:rbiJ.het biJ het invoe-
d0 0rtlt. betreff^ Armenië vooral
/Ni/ de Euro toezicht dat voort-
bi0'' Wri?al tvordePneeSChe mogendheden in
^a'isburv lngev°erd. Eerst werd
,C0thtnis J .V6rlangd' dat een Euro-
!>olbeCdanS voor Armenië zou
vea.e^even ">aar deze eisch werd
N c 'aard té K de Porte zich bereid
tothw.. 16 benistor. u.-t j
c„ *rd te v ue orte zich bereid
w^hdssig e'U3ten bij de benoeming
he hrié p'Staando uit vier Moham-
rar'sche Rn t6nT' d'e over]eg
W C°nstar f SS1|e en Engelsche
JkHe.berV0 ar:t,n°Pel za' waken, dat
lil "'"«a,d'tvo6r ngen ln Armenië wer-
N?S l^°rden gebracht.
tQt^riftenië onV°lgenS de E"gelsche
In ,0e/heuw ongeregeldheden
Kli'^htmedan tr'Ct Ischmidt heb"
V ln
""t hiaar 'en Clmstenen weer
■N ®1 Repn Waarschijnlijk zal dit
Sl^eüijkhg.j aanleiding geven tot
VV J8' .De Porte 1
°din !Unng gehecht
d'e doo
"1 L-W
die r*"'S geneent aan de
zÜn °°r, de Ruropeesche
l>che Jee!scht' en dei'halve zal
tal bliik„eStle wel blijven rusten
'n boever de Sultan
tfl^1 hu,,
V OH
V
ru6
!UvJ°0rbij, ol Zt '.,?aS Was hiJ
.S^W^heW; pas wa.
«N daWdeh hem 6en viJftigtal jon-
ve Ser hiarkt t" na' ïE\)k hem, hij
^FijSht aah, 41 en wezen hem 'met
jTht' riep°°ldeh. J n Pettenhoog
»S 'h-iepkeen Jongen van de
beg kruisvaarder is ge.
e?neerdp bet
van
inderdaad van plan is, zijne beloften ten
uitvoer te brengen.
De Daily News verneemt uit Constanti-
nopel, dat er grocte onrust heerscht onder
de christenen wegens de bedreiging van de
veiligheid der Armeniërs in het dorp Bag-
tjerlijk nabij Ismiot. Het blijkt dat Turksche
soldaten en anderen met een aanval op de
christenen dreigen. De Engelsche gezant
heeft aan de Porte het zenden van troepen
daarheen aangevraagd.
Het is van algemeene bekendheid dat
het nieuwe Kabinet-Badeni in Oostenrijk
zijn voorname steunpunt zoekt bij de Tsechen
van Bohemen en de Polen van Galicië en
juist dezer dagen is dit tastbaar gebleken
door de opheifing van den staat van beleg
te Praag en elders, welke wegens de bekende
onlusten twee jaar lang was gehandhaafd
geworden. Gelijktijdig bracht 's Keizers
broeder, de aartshertog Karl-Ludwig, in de
Boheemsche hoofdstad een bezoek aan de
ethnografische tentoonstelling, toen hij van
Gradschin kwam, waar zijn dochter Maria
Annunziata als abdis van een klooster voor
adellijke dames was geïnstalleerd. De Tsechen
zijn zeer vereerd met dit bezoek en droomen
reeds van een schoone toekomst als Karl-
Ludwig eenmaal keizer zal wezen (dat hij
ten behoeve van zijn zoon Frans Ferdinand
d'Este zou abdiqueeren, schijnt sedert diens
ziekte minder waarschijnlijk te worden ge
acht) en dan zal goedmaken wat Frans Jozef
verzuimd heeft, nl. zich te laten krenen als
koning van Bohemen. Deze toekomst be
spiegelingen, gevoegd bij de blijdschap over
de opheffing van den staat van beleg, en
dus ook van de censuur en het verbod op
vergaderingen en vereenigingen geeft den
Tsechen een algemeene verademing.
Graaf Badeni, de minister-president in
Oostenrijk, heeft gisteren, toen het Huis
van afgevaardigden weer bijeenkwam, zijn
program althans eenigszins nader toegelicht.
Veel bijzonders deelde graaf Badeni niet
mede. De minister zeide, dat de regeering
voornemens is een wetsontwerp in te dienen
Robert liep op hem toe en beklaagde
zich over de boosheid en brutaliteit van de
schooljongens, waar meester heelemaal geen
orde over scheen te kunnen houden. Maar
deze zeide, dat hij 'tden jongens best ver
geven kon, want dat het witte kruis op
zijn rug wel wijzer menschen aan het lachen
kon brengen.
»Wat gaat u dat kruis aan" antwoordde
Robert boos »ik ben toch baas over mijn
rug, denk ik."
De schoolmeester boog zich glimlachende
en Hope vervolgde zijn weg. Maar het kruis
drukte hem steeds zwaarder.
Hij begon te begrijpen, dat hij niet zoo
gemakkelijk van zijn huur vrij zou komen.
Als hij nu reeds met spot overladen werd,
wat zou er gebeuren, als men de oorzaak
van dit alles wist; het was even goed, of
zijn huisheer hem een kwitantie op den rug
had geschreven. Zoo peinzende liep hij
verder en bemerkte den heer Taylor zel't
en op eenigen afstand zijn buurman Hullins
met zijn houten arm, die een praatje maakte
met Henri Stoke, den timmerman. Stoke
was de grootste spotboef van het dorp en
voor geen geld ter wereld wilde Hope door
tot regeling van de aanhangige kiesrecht
kwestie, op liberalen grondslag, opdat reke
ning worde gehouden met de eischen tot
uitbreiding van bet kiesrecht, welke door
de volksklasse in Oostenrijk worden gesteld.
Daaruit blijkt derhalve wel, dat de regeering
voornemens is, haar aandacht te wijden aan
de uitbreiding van het kiesrecht, maar tot
dusver is nog niet bekend, wat graaf Badeni
te dezen opzichte wil doen. Heden zal de
ministerieele verklaring in het Huis van
afgevaardigden ter sprake komen. Waar
schijnlijk zal men dan wel meer vernemen
over de plannen van het nieuwe ministerie
over de kiesrechtkwestie, de belangrijkste
zaak, die tegenwoordig in Oostenrijk aan
de orde is.
De beleediging der Hongaarsche vlag te
Agram aangedaan blijtt in Hongarije nog
steeds het onderwerp van voortdurende be
toogingen. Te Budapesth hielden de stu
denten eergisteren eene betooging naar
aanleiding van het debat in bet Huis van
afgevaardigden over de ongeregeldheden
welke onlangs tijdens het bezoek van kei
zer Frans Jozef te Agram voorvielen. Graaf
Apponyi, de leider der gematigde oppositie
in de Kamer, die zich zoo heftig tegen
baron Banlfy uitliet, ontving een serenade
van een tweehonderdtal studenten, die hem
op deze wijze hulde brachten voor zijne
interpellatie. Dezer dagen zal de zaak wel
weer ter sprake komen. Baron Banlfy, de
Hongaarsche minister-president, behoeft zich
echter daarover niet ongerust te maken,
want eene ministerieele crisis is daarover
niet te verwachten, daar de meerderheid
in het Huis van afgevaardigden de regee
ring blijft steunen.
Het bericht van het overlijden van den
bekenden staatsman Bonghi, die zich als
geleerde schrijver, dichter en staatkun
dige naam heeft gemaakt, heeft in Italië
nogal opzien gewekt. Reeds in 1848 ver
wierf Ruggero Bonghi zich eenigen naam
door letterkundigen arbeid, o. a. door eene
vertaling van Plato, toen de gebeurtenissen
hem voor den gek gehouden worden tegen
over Hullins. Hij nam zijn toevlucht tot
de herberg, maar het duurde niet lang, of
zijn kruis werd bemerkt en men begon te
spottenHope werd boos, er ontstond een
hevige twist, welke eindigde, doordat Robert
de deur werd uitgegooid door den her
bergier.
Nu besloot Hope de terugreis naar huis
te aanvaarden. Als een patrijs door den
jager in den vleugel geschoten, zich ver
bergende in de stoppelen van het veld, liep
Robert naar zijn woning. Nu eens liep hij
snel, om niet ingehaald te worden, dan weer
uiterst langzaam, om niet iemand in te
halen, die voor hem uitliepnu eens op
den weg, dan weer op het veld, zich weg
schuilende achter het kreupelhout, of rake
lings langs de muren glijdende, ontvluchtte
hij alle blikken, als een vos, die dicht bij een
boerderij een kip heeft gestolen. Het gewicht
van het kruis werd onuitstaanbaar.
Op 't laatste bereikte hij zijn huis, waar
bij dezen keer rust meende te vinden. Maar
niet zoodra had zijn vrouw hem gezien, of
zij riep
»Kom je nou zoo nog terug met destre-
van liet revolutiejaar hem te Napels in den
politieken strijd wierpen. Na het mislukken
der revolutie in de Beide Siciliën, vluchtte
hij naar Toscane. Een jaar lang was hij
professor te Pavia, maar in 1860 keerde
hij naar Napels terug als secretaris van den
gouverneur Tarini. In het volgend jaar
hervatte hij zijn hoogleeraarsambt eerst te
Turijn, toen te Milaan, later te Rome. Hij
maakte toen ook deel uit van den Senaat
en werd weldra een der steunpilaren van
de oud-liberale partij. Van 1874—76 was
Bonghi minister van onderwijs in het Kabi
netMinghetti. Later was bij directeur van
verschillende bladen. Bonghi was een voor
stander van den wereldvrede en voor eenige
jaren president van het congres van Vrede
bonden te Rome. Ir. de Romeinsche kwestie
stond hij eene verzoening van Italië met
den Paus voor, echter met behoud van Rome
voor het Italiaansche koninkrijk, maar met
meer waarborgen voor vrijheid voorden Paus.
Maandag-middag ontving Z. H. de Paus
den Russischen grootvorst Constantijn en
diens zuster, hertogin-weduwe Wera van
Wurtemburg, met haar beide 18-jarige
tweelingsdochters Elsa en Olga, in particu
liere audiëntiede grootvorst was in de
gala-uniform des Gzaren, de dames in zwart
hoftoilet, zooals in het Vaticaan wordt voor
geschreven. De hooge bezoekers waren,
behalve van eeredames, enz. vergezeld van
het personeel der Russische en der Duit-
sche legatie bij den H. Stoel. De audiëntie
bij den Paus duurde drie kwartier, waarna
het gebruikelijk bezoek werd gebracht aan
de Loggiën en vervolgens aan den kardinaal
staatssecretaris Rampolla, die in den namid
dag aan den grootvorst in het Hotel Londen
een tegenbezoek bracht.
Volgens de Polit. Corr. heeft de Paus
besloten de Koptische hiërarchie te her
stellen met den in Alexandrië wonenden
apostolischen vicaris Macaris als patriark.
Japansche berichten gewagen van een
nieuw optreden der Russische diplomatie in
Korea. De Russische gezant te Seoel moet
pen op je rug. De buren hebben gevraagd
of je gek was.'tGaat er af, of je wilt
of niet."
»Raak me niet aan vrouw," riep Robert,
verbitterd.
»Ja, maar ik verkies niet, dat je zoo blijft
loopen, ik wil niet, dat je voor mal over
straat gaat. Trek uit je jas 1 Trek uit. Gauw,
zeg ik je."
Zoo sprekende, wilde juffrouw Hope haar
man bij den arm vatten, maar deze stootte
haar ruw terug; juffrouw Hope, die nu juist
geduld niet onder hare deugden telde, ant
woordde hem met een oorveeg en een ge
vecht tusschen man en vrouw volgde daarop,
tot groote ergernis der buren, die hen kwa
men scheiden.
Het spreekt van zelf, dat iedereen Robert
de schuld gaf, die eerst de algemeene ver
achting dapper doorstond en kracht vond in
zijn woede maar als een vuur met hevig
heid brandt, verteert het spoedig de brand
stoffen, zoo ook putten hartstochtelijke men
schen hun energie uit door de heftigheid
hunner aandoeningen. Toen Robert een wei-
nigje kalmer geworden was, voelde hij geen
kracht meer, om zulke een zwaren strijd
'Oor <s„l-
aflCo na,, tï j
*o,
i„„i i
<w Qr
4p.
O.-'Q t;Me Zich gej°UW weer.
^hV^dt06^6 jonu-er,3,18 6en halbond, die
had8p"S met steencn ge-
eür h a's de schn 7llsscbien duchtig
ad verto0bn°d0llneesterzich niet