Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 18de Jaar Dinsdag 17 December 1895. No. 5370. bureau peterstraat 50. VUURWERK. wo'Lr.y^:»drong Dav,d f >l k:rhert°g, arl Ludwi«' de »e! F7dinand PRIJS TAN DIT BLAD: W Schiedam per 3 maanden franco per post door geheel Nederland •Afzonderlijke Nommers OVERZICHT. 16 Dec. '95. - 0.05 PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangedaan. best T 'n Turkiie bl'jft bevredigend. 'a(leti dn 8 6Wijs 'S we'' dad' de Engelsche UitvQai °V6r n.'ets anders weten te melden bi: n Uity anders weten i Patl*ek vTn.^6 byzon(lerheden over de quasi- ^"gevojc6 6 te Constantinopel is ontstaan •We® Arm V-an een vechtPartlj tussclien °Pgelos' 6?lërs' bHu de Dardanellenkwestie Vilijm beh°e<t men dit jaar geen verdere te duchten 6tlT °r6r de 0osterscbe kwestie Wil] en de mogendheden wijzi i 1 Turt "u "&en in den toestand van 'et voor! C 6 Za' db: zeker niet voor P'g kfar Van 1896 Seschieden. Voor- Vnië ™en derhalve wat Turkije en échten W6ereen tiJdPerk van rust trieerma|en°P^°'g n= 'n Oostenrijk, die reeds 'Prek% he?H °nderwerP van ernstige be- .0Ptieuw u'tgemaakt, is dezer da J, f bet gerU(;iï;t:,a"e gnomen. Te Weene °26f over Vn,0raIOOP' dat keizer Fra^ tPVo|g''ng in 0n6a de vegeling der troon- de Praema^n^o te wijzi8en- Krach- K ontstentenis Sanctie van 1714 gaat 006 over on een kroonPrins, de ,?r'aat des t naasten mannelijken Sr a trr; De;halve is '«Keizers Jaarde eJr°°noPvolger, ot, indien de reeds zijne r l rt°g afStand m0cht doen n°g Fr ht®n> zÖn oudste zoon aarts- ?aild aan'J! aartshert°g Frans Fer- h6kte> Welke v. r eene eriistig6 borst- Nen u- e hem noodzaakt den ee- ?6t het 0 r in EgJpte door te brengen. broede°0g °P den hoogen leeftijd van f6tlS oudsten geZOndheid van 6 Keizer enV0°n heet het Nie, "U voornemens de Pragmatieke in* troon uit', T°UW ljke persone" van Sste docb^ v m t6 trekken en zijn ^tbert0fT Fr echtSenoote van Frans Salvator, tot ziine Prf™_ tPI. 10 uezer dagen "Ucht gekomen- Te Weenen "^"tgenoote van _Frans Salvator, tot zijne erfge- u i 11 e tonT 3) "w ^antwoordde Da T V°°r geleer" 'rij krijgen^an komen vve1 missch?en tet tQakènendiedrhk °P huUn bruine bakers Jfijl zij 'in*. huun"e banden losmaakten eldkkjJ n n scherP toekeken. f»uhw™i dhe ind,*ne" »k d« i»- Otn n, n u en met de bagage bes ef!n tak van een sl?ngerden de trapeze b edden elk hnn b°u°m' de Indianen lJ,le vrouw te wiss? paar woorden met te wisselen, terwijl hij bezig name te benoemen. Het bericht is afkom stig van den Weener correspondent der New-York Herald en verdient derhalve nog bevestiging. Trouwens het is niet de eerste maal, dat den Keizer dergelijke planen wor den toegeschreven. Bij de eedsaflegging der recruten te Kiel heeft keizer Wilhelm weder een dier rede voeringen gehouden welke in Duitschland, waar het gezag van den souverein het minst ooi den constitutioneelen regeeringsvorm heeft geleden, steeds veel indruk maken. De Keizer zeide o. a. gelijk door de bladen wordt gemeld. »De recruten moeten goede christenen blijven, den trouw jegens keizer en vaderland bewaren en den eed heilig houden, die hen allen verplicht zich te schik ken naar één wil, opdat gehandhaafd worde, wat onze vaderen hebben tot stand gebracht." Verder herinnerde de Keizer aan de overwinningen, door de Duitsche troepen voor 25 jaren behaald en sprak de verwach ting uit, dat de recruten bereid zouden zijn hetzelfde te verrichten. Voorts betuigde de Keizer zijne tevredenheid over de houding der Duitsche marine, zoowel in Duitschland als in andere landen, vooral bij de feesten die gegeven werden ter eere van de opening van het Noord-Oostzee-Kanaal. »Mo<m de Duitsche marine" - aldus eindigde de Keizer zijne rede »op dezen weg voortgaan 1" De commandant der marine, de vice-admi- raal Thomsen, gaf toen het sein tot een Hurrah voor den Keizer, dat door alle aan wezigen tweemaal werd herhaald. Gelijk te verwachten was, zal het Par lement in Engeland dit jaar niet meer tot eene buitengewone najaarszitting worden bijeengeroepen. Er is dan ook niets bijzon ders aan de hand, waardoor een dergelijke maatregel zou worden gerechtvaardigd. In de London Gazette, de Engelsche Staats courant, wordt het besluit afgekondigd, waarbij de eerstvolgende zitting van het in dit jaar gekozen parlement wordt bepaald op 11 Februari aanst., den gewonen dag waarop de zitting wordt geopend. Lord Salisbury, was, en daaruit vernam hij dat hare handen vrij waren. »Lucie", zeide hij, »wanneer je merkt dat deze kerels hunne oogen uitkijken, neem dan onzen jongen, en vlucht, volgt de avond- ster en je kan dan de stad bereiken." •mii 1hier laten Dat kan ik met- We zullen beiden sterven »Je moet vluchten, vrouwWacht geen oogenblikWe zullen ze zoolang we kun alTie rgh0U(?en' Viucht' v'uchC zoo hard s je loopen kunt. Eerder steek ik ie miin -n^eVbeÏen''" handen le Z1®n Billy fluisterde zijn vrouw een s vaarwel" zfln adP staje bijl" Zijn bloed stolde in vreeseS t ï9 7 aan dacht in w^ken vreeselyken toestand zij gebracht waren, en vrouw Va f™" f °f Wj ooit zi> lle^ en loia deelgenoote van zoo menig hef zou wederzienZölfS Zijn marnmTrrdlg Was hun aanblik en de zulk een hiévk^' di.e woudreuzen, hadden een huiveringwekkend tooneél nooit de conservatieve Staatsman, die door de laatst gehouden verkiezingen weer op het kussen is gebracht, zal dan het program mededeelen, waaraan de Tories en de libe rale Unionisten hun krachten zullen wijden. Voor dien tijd zal men derhalve niet veel vernemen over den politieken strijd tasschen de liberalen en Ieren eenerzijds en de con servatieven en de liberale Unionisten aan den anderen kant, waarbij ondanks de neder laag der liberalen en Ieren de home-rule- kwestie nog wel een voorname plaats zal innemen. De Britsche expeditie tegen koning Prempi van Asjanti, zal volgens een officier die het ultimatum aan Zijn Zwarte Majesteit heeft overgebracht, met groote moeilijkheden te kampen hebben. De hoofdstad Koemassie ligt twee dagmarschen van de kust en is slechts te bereiken door dichte geheel don kere bosschen. Zaterdag werd de opper bevelhebber, sir Francis Scott, met de Bathurst te Cape Coast Castle verwacht. De zaak—Arton blijft in Frankrijk steeds aan de orde. De Figaro houdt het vuurtje wakker. Voor de verandering geeft hij nu eeris een brief van Arton, met in facsimile het begin en het einde er van, om van te voren eiken twijfel weg te nemen of het schrijven wel uit de Holloway-gevangenissen van Arton zelf afkomstig is. Deze houdt de waarheid vol van de zendingen van Dupas en Lefévre. Hij handhaaft de juistheid van zijn beweren, dat de heer Dupas, toen deze hem te Venetië bezocht, wel degelijk aldus handelde ingevolge een opdracht hem door de Fransche regeering verleend. Arton verzekert, dat de overtuigingsstukken om hetgeen hij beweert waar te maken in zijn bezit zijn, en dat hij in den tegenwoordigen stand van zijn geding ze niet kunnende publiceeren, ze aan den Figaro ter open baarmaking zal toezenden na de uitspraak van het Hof van beroep, hoe die ook moge luiden. De heer Ribot was toen minister president, de heer Loubet minister van binnenlar.dsche zaken en de heer Bourgeois aanschouwd, als or.der hunne breede kruinen nu te zien was. Een dozijn, wellicht meer, afzichtelijk beschilderde Indianen waren rond het vuur gehurkt, waarvan de roode gloed het woud verlichtte als ware het in een smidse ver anderd. Hoog boven de boomen uit glinsterde de maan en drong met hare liefelijke zachte stralen niet tot op deze plaats van schrik en ellende door. Billy en David hadden voor allerlei soort publiek gewerkt, maar nimmer nog hadden zij zoo angstig de aandacht van dat publiek afgebeden als nu. Zeker van hun zaak en vurig wenschende de bloeddorstige toeschouwers te boeien, putten zij kracht uit de hoop vrouw en kind te redden. Toen zij bezijden uit het hout te voor schijn traden, ging er een kreet van be wondering en verwondering uit de krijgers op. Een oogenblik stonden de acrobaten als marmeren beelden in hun geborduurd costuum, alleen met een glinsterenden arm band om den arm stil. In de oogen der roodhuiden geleken zij minister van justitie. Wellicht handelde de heer Loubet op eigen gezag zonder mede weten van de heeren Ribot en Bourgeois, die beiden, naar men weet, ontkenden dat Dupas met de regeering in betrekking stond. nDit is eene kwestie, zegt Arton, die de heeren maar onder elkaar moeten uitmaken." In antwoord op Artons brief heeft de heer Ribot een schrijven gericht tot den minister president Bourgeois, waarin hij de verzekering herhaalt dat noch hij, noch de heer Loubet onderhandelingen met Arton heeft gevoerd. Integendeel, heeft de regee- rir.g den heeren Honoury en Lozé uitdrukke lijk last gegeven, Arton op te sporen, niet alleen te Bucharest, maar ook te Londen waar zij hem konden vinden. Ten slotte verzoekt de heer Ribot den minister-president eene gerechtelijke instructie te openen op grond van art. 248 van het strafwetboek. De heer Bourgeois heeft onmiddellijk aan dit verzoek gehoor gegeven en den minister van justitie last gegeven daartoe over te gaan. In de eerste plaats zal dit gerechte lijk onderzoek den gewezen beambte der Surété, Dupas, gelden. De ministerieele crisis in Spanje door het ontslag nemen der ministers Bosch en Romero Robledo ontstaan, is reeds opge lost. Graaf Tejada Valdosera, de directeur der bank van Spanje, is benoemd tot minister van justitie en de heer Lenares Revas, de voorzitter van den Staatsraad, tot minister van openbare werken. Tot directeur der bank van Spanje is benoemd de oud-minister van financiën Gazia Barzanalant. De ver wachting dat het geheele ministerie zou aftreden, is dus niet verwezenlijkt. Ook in Italië is eene gedeeltelijke mini sterieele crisis uitgebroken, die wellicht de voorbode zal zijn van verdere wisselingen, zoo niet van een geheel aftreden van het Ka binet. Volgens den Romeinschen correspon dent van de Frankfurter Zeitung, heeft de minister van justitie, Calenda, Zondag zijn verzoek om ontslag ingediend. De positie van dezen minister was onhoudbaar gewor- afgoden, bovennatuurlijke wezens. Beide broeders waren prachtig gebouwd en het schijnsel van het vuur verhoogde den indruk van hunne krachtige verschijning. De halfgesmoorde uiting van goedkeuring trof hunne ooren en sterkte hen in hun voornemen. Billy wierp een blik in de rich ting van zijn vrouw en kind en een siddering voer hem door de leden. Nog even een blik naar die plek, dit zou de laatste zijn. Hij vreesde nog eens dien kant uit te zien, want wat hij daar zag en wat hij dan dacht, mocht hem op een be slissend oogenblik doen ontstellen. Hij keerde zich af en onderdrukte zijn doodsangst. Hand in hand traden de broeders tot onder de trapeze. Na een buiging, zoo gracieus en zoo diep mogelijk, als was het voor het uitgelezendste publiek, namen zij hun plaatsen op de trapeze in. (Slot volgt.) O* NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT j t—

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1895 | | pagina 1