t
Jaarg. Zaterdag 15 Februari 1896. No. 5418.
E ^a's belofte.
Gemeen overzicht.
PRIJS YAN DIT BLAD:
A°or Schiedam per 3 maanden
R
ranco per post door geheel Nederland
•Afzonderlijke Nommers
f 1.50
14 Febr. '96.
^®ft Jn'n'sterieBourgeois in Frankrijk
®6(irags|pteren 'n Kamer weder zijne
'e'dinw rnoeten verdedigen, naar aan-
polir3? eene interpellatie van Pams over
v der re8eer'ng en over de inci-
^dsla^ on'an8s naar aanleiding van de
0Ver de Zuider-spoorwegen.
ü^'dd j|t'er~President Bourgeois vroeg de
'8 6 6 discussie. Pams viel den Senaat
.^e rechterzijde protesteerde, de
In e juichte levendig toe.
^rd j w°°rd op de interpellatie van Pams
v ,°or den minister van justitie, Ricard,
Vfnde SezegdIk ben inlichtingen
'6 aa" deze Kamer en aan het land.
al 8r *lee*t ons het mandaat gegeven
C'6^enen) die aansprakelijk gesteld
11 on W°rden' °P te sporen, en wij heb-
'erbonden openbaarheid te geven
^ifiist 6 ^erecflte'ijke instructiën. Ik als
VoUe ?.r Van justitie heb over alle zaken het
Vr6t) 'C'lt; widen ontstekende Senaat
Vt|a e^en heeft het tegenovergestelde
aanvaard de volle verantwoor
dt) (j^'d v°or mijne daden. De opdracht
r' rechter van instructie Le Poittevin
&6(1
^n aari °uder gewone omstandigheden
dt d^°et "let 'and n'et willen wijsmaken
1ÜH. Justitie niet voor allen gelijk zoude
di(j e minister toonde verder de onwaar-
d^ea.an van de in den Senaat uitgesproken
dt ^^nSen, en wees er in het bijzonder op,
"i d°0r Poittevin vervangen rechter
d 8A.er) niet juist op het punt stond tot
ftp] lng van zijn instructie over te gaan.
11 (Rep.) verklaarde, dat Rempler als
dij Was vervangen, omdat hij geweigerd
°pet,e reeds gesloten instructie weder te
d v^' Spreker is van oordeel, dat het met
's t0 Va,1ging van Rempler niet regelmatig
Hj 6 Saan. Men wilde hem treffen, omdat
eWcigerd heeft het werktuig te zijn
Ss^^skejrancune^^
feuilleton.
"e ^w-Yorksohe novelle van Rosentlial-Bonin.
0,
dag. was Dobson, op een
id k,r'eri tijd, bij Liza verschenenhij
'p
recht en strak in de oogen ge-
toen gezegd:
J p r°üw Liza, u moest geen vrouwzijn,
S\| 'et wist, hoe het met mij staat. Ik
emerkt te hebben, dat u mij meer
5 hof zÜt' dan de andere heeren, die u
jt v6r "aaken. Ik bied u mijn hand, hart
idün u^®n aan kunt u er toe besluiten,
la °°d te komen wonen
V^zi Van ..toom had Liza hem daarop
ijdr ®u* Zij greep de hand niet, die hij
v' en °d zij ging een schrede achter
met een spookachtig bleek gelaat,
minister Ricard vol verontwaardiging op.
De Kamerpresident Brisson las verscheidene
motiën van orde voor, gedeponeerd door de
radicalen Sains, Chatnis en Hubbard.
De minister-president Bourgeois protes
teerde tegen de beschuldigingen in den
Senaat geuithij beteurde het dat leden
van de rechterlijke macht vertrouwen hebben
gevonden onder de leden van het parlement.
De regeering is niet bij machte het recht
te doen bukken voor de politiek. Als gij
gelooft, zeide de minister tot de Kamer
dat de regeering getrouw haren plicht
vervult, om iedere materieele aansprakelijk
heid bloot te leggen, dan zult gij uw ver
trouwen in ons bestendigen. De rechterlijke
macht zal in onafhankelijkheid haar werk
voortzetten en de regeering zal spoed maken
met het ten uitvoer brengen van een her
vormingsplan. Spreker laakte de politici die
dit kabinet willen doen struikelen over een
oranje-schilletje. Deze regeering heeft in de
Kamer de eensgezindheid hersteld onder de
vooruitstrevende republikeinen. Het is om
dat wij ons programma willen toepassen,
dat men tracht ons omver te werpen. Wij
willen niet dubbelzinnig zijnwij willen
gesteund worden door de democratie in haar
geheel. Bourgeois eindigde met te verklaren,
dat de regeering de motie, strekkende om
over te gaan tot de orde van den dag
zonder meer, zal beschouwen als een votum
van wantrouwen.
De motie werd daarop verworpen met
341 tegen 222 stemmen. De ministers werden
levendig gelukgewenschter werd luide
en lang gejuichtaan de linkerzijde riep
men leve de republiek leve Bourgeois
oorlog aan den SenaatDe motie van
orde, voorgesteld door Sarrien en luidend
De Kamer, vertrouwen stellend in het vaste
voornemen der regeering om het volle licht
te doen opgaan over de zaak van de Zuider-
Spoorwegmaatschappij, alle aansprakelijke
personen op te sporen, en de beloofde her
vormingen tot stand te brengen, werd aan
genomen met 326 tegen 243 stemmen. Onder
schitterende oogen en bevende lippen riep
zij hem toe
Neen nooit, nooit!
Dobson zei nietshij keek haar slechts
verwonderd aan, terwijl hij iets bleeker
werd dan gewoonlijkoverigens was hij
zoo kalm, zeker en flink als altijd. Liza
werd nog bleekerzij hijgde.
Tienduizend voet onder de aarde wil
ik uw vrouw worden, riep zij honend lachend.
sJa, als wij elkaar tienduizend voet onder
de aarde weerzien, herhaal dan uw vraag"
riep zij rood van toorn «bied mij
daar uw hand aan, en ik zal haar dan aan
nemen, John Dobson" zei zij, met van woede
en spot fonkelende oogen.
Er schitterde een oogenblik iets in de
oogen van Dobson, er om speelde zijn mond
een bijna vroolijk lachje. Slechts een seconde
lang! Toen was hij weder even kalm als
altijd.
Is u dat ernst, juffrouw Castor vroeg
hij beleefd.
Ja tienduizend voet onder de aarde
dat beloof ik, antwoordde Liza met een
bijna woesten blik.
Ik heb uw woord, zei John Dobson
PRIJS DER ADYERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.40
\oor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
het geroepbravoleve het ministerie,
werd de vergadering gesloten.
Na afïoop dezer vergadering heeft de
minister van justitie, Ricard, den minister
president Bourgeois zijn voornemen te kennen
gegeven om af te treden, omdat hij meende
niet over genoegzaam gezag te kunnen
beschikken om heden voor den Senaat de
beraadslaging over de wijziging van het
strafwetboek te leiden. Bourgeois drong bij
Ricard aan om te blijven, maar deze vol
hardde. Toch gelooft men niet, dat zijn voor
nemen onomstootelijk vaststaat.
In de vergadering door den Rijksdag in
Duitschland gisteren gehouden, heeft Lieber
uit naam van het Centrum vertrouwen uit
gesproken in het beleid van den secretaris
van buitenlandsche zaken, Von Marshal. Wij
wenschen, zeide hij, in goede verstandhouding
te leven met Engeland, maar niet ten koste
van het recht en het aanzien van Duitschland
(toejuichingen.) Het Centrum wenscht voor
het oogenblik niet in te gaan op de uit
breiding van de vloot. Onder toejuichingen
betuigde Von ManteulTel, uit naam der con
servatieven, zijne vreugde dat de regeering
geen haar breed afgeweken is van wat
Duitschlands eer vereischt. Von Kardorff,
optredende voor de rijksparty, sloot zich
daarbij aan, waarna Richter, van de vrij
zinnige partij, verklaarde het gelukkig te
achten, dat het niet is behoeven te komen
tot eene landing van de Duitsche mannen,
soldaten, (in Delagoabaai.) Het telegram van
den Keizer aan president Kruger, zeide deze
spreker, gaf uitdrukking aan de sympathie
welke in breede kringen van de Duitsche
bevolking voor Transvaal gekoesterd wordt,
hetgeen intusschen de wenschelijkheid niet
wegneemt, dat soortgelijke persoonlijke uit
latingen van den monarch geen vaste in
stelling worden. De groote gemeenschappe
lijke belangen in Europa vormen den besten
waarborg voor het behoud van den vrede.
Daarop sprak de bekende socialistische
leider Bebel als zijne meening uit, dat de
Duitsche regeering in het Transvaalsche
vriendelijk en verwijderde zich met een
diepe buiging.
Toen hij weg was, snelde Liza naar haar
kamer, wierp zich op het bed en drukte
haar gelaat in het kussen, om haar schreien
en snikken te smoren, want zij had Dohson
bemind, vurig bemind, zooals zij slechts
beminnen kon, en zij beminde hem nog
altijd. Zij had hem afgewezen, omdat zijn
kalmte en waardige mannelijkheid haar
diep beleedigde.
Zij had gehoopt, hem als minnaar aan
haar voeten te zien, zooals haar andere
vereerders, en wat zij bij hen verachtte
ja haatte, daarnaar snakte zij met al de
kracht van haar vurig, trotsch hart, van
dien man. Zij zou zich jubelend in zijn armen
geworpen hebben, als hij haar maar een
weinig het hof had gemaakt, haar bewon
derd had, haar een vleiend woord had ge
zegd, als hij slechts een uur lang tegenover
haar een vereerder, een minnaar was ge
weest, als een teeken dat zijn kalme, trotsche,
mannelijke persoonlijkheid door haar be-
toovering overwonnen was. Slechts een
deeltje zijnerzijds van datgene, waarmee
zij door de anderen overstelpt werd
vraagstuk volmaakt correct gehandeld heeft,
maar, zeide hij, de beweging die er ge
maakt is over het telegram van den Keizer,
is zijdelings eene ophitsing geworden tegen
Engeland, en zoo iets zou men tegenover
Frankrijk of Rusland niet hebben gewaagd
(de vergadering wordt onrustigdoor uit
roepen ontkent men de juistheid van spre-
ker's beweringen.) De oorzaak van onze
koele verhouding met Engeland ligt in de
gedragslijn, door Duitschland gevolgd ten
opzichte van Oost-Azië na den oorlog tus-
schen China en Japan. Thans is Duitschland
in zekeren zin door Rusland op sleeptouw
genomen, en het zou beter doen door zich
bij Engeland aan te sluiten. Onze politiek,
zeide spreker, moet streven naar het hebben
van goede vrienden die wat kunnen uit
richten. Oostenrijk en Italië nu kunnen niets
uitrichten, hebben geen kracht om wat te
leveren, en dat heeft Engeland wèl. Duitsch
land en Engeland vereenigd, zijn onover
winnelijk. Haussmann, van de volkspartij,
deed uitkomen dat alle partijen zonder
onderscheid aan de regeering hulde brengen
wegens haar gedrag in zake de Transvaal
sche aangelegenheid. Ook hij verdedigde eene
vriendschappelijke verhouding tot Engeland.
De anti-semiet Liebermann meent dat ieder
een het telegram van den Keizer met
geestdrift heeft gelezen. Daarin werd uit
drukking gegeven aan de gevoelens van
gansch het volk. Hiermede waren de
beraadslagingen afgeloopen. De begrootings-
post, betrekking hebbende op de bezoldiging
van den secretaris van buitenlandsche zaken,
werd goedgekeurd.
Bij de voortgezette beraadslaging over
het adres van antwoord op de troonrede in
de vergadering door het Lagerhuis in Enge
land gisteren gehouden, stelde de afgevaar
digde Labouchère een amendement voor, dat
ondersteund werd door den heer Arnold For-
ster, waarin wordt verklaard, dat een onder
zoek naar de jongste gebeurtenissen in Zuid-
Afrika niet volledig zal zijn, wanneer dit
onderzoek zich ook niet uitstrekt tot de
maar zij verkreeg niets van dat alles. Hij
zag haar wenschen, haar verlangen niet, dat
haar reeds maanden lang verteerde.
Tegenover haar vurige liefde zoo
dacht Liza bleef hij onuitstaanbaar onver
schillig en kalm als een basilisk, die een
kleinen vogel onder de betoovering heeft
en hem verslindt, wanneer hij het goed
vindt. Dit vogeltje wilde zij niet zijn hij
zou zich vergissen met zijn zekerheid, en
toen hij nu, zonder verdere toenadering
volgens Liza's manier - zoo maar ineens
met zijn vraag kwam, ontplofte de reeds
lang opeengehoopte stof der hartstocht en
van de vernedering bij Liza op de wijze,
zooals wij het zagen.
Wordt vervolgd.)
nieuwe sghiedamsche courant
o_
- 0.05
i.
u^ar tinnkiu
E
