Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
ue,
19de Jaarir.
Vrijdag 24 April 1896.
No. 5475.
bureau "jföofersfraaf 50.
Fenill e ton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
.o.
- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
AL GEMEEN OVERZICHT.
23 April '96.
De mimsterieele crisis in Frankrijk, die
9 et voortdurend conflict tusschen Senaat
en Kabinet reeds sedert lang heeft gedreigd,
schijnt nu toch werkelijk tot uitbarsting te
^fln gekomen. Het schijnt dat de beslissing
oor den Senaat eergisteren genomen, wer-
elijk tot zuivering van den zeer verwik
kelden toestand heeft geleid. Na eene ver
gadering van den ministerraad, die onmiddel
lijk na de Senaatszitting plaats had en tot
over half elf duurde, publiceerde de offi-
cieuse Agence llavas een nota, waarin
wordt gezegd, dat het Ministerie met het
0og op de weigering van den Senaat om
de credieten van Madagascar te bewilligen,
beende niet langer de leiding der zaken te
kunnen behouden. Maar het Kabinet is van
oordeel, dat het niet kan aftreden, nu de
Kamer geen zitting houdt. Daarom heeft
het besloten de bijeenroeping der Kamer te
vragen, om haar bij de opening der zitting
de motieven voor zijn besluit te doen kennen.
De minister-president Bourgeois is reken
schap van dit besluit gaan geven aan presi
dent Faure, die er akte van nam. Bourgeois
begaf zich vervolgens naar Brisson, die de
Kamer tegen Donderdag 23 April bijeen-
-fiep. De afgevaardigden werden per tele
graaf gewaarschuwd.
In de Kamerzitting, die heden zal worden
gehouden, zal dus oogenschijnlijk het lot
van het Kabinet worden beslist. Bedriegen
niet alle voorteekenen, dan zal ook de Ka
mer ditmaal het Kabinet laten schieten en
zijn de dagen van het ministerieBourgeois
geteld. Eigenlijk alleen de Lanterne zoo
seinde gisteren de Parijsche correspondent
der IV. R. Ct. verwacht morgen van de
Kamer een motie van vertrouwen in het
ministerie, en dan een terugkomen op het
besluit om zijn ontslag te nemen. De boos
heid van de andere organen der uiterste
door J. H. B, S.
1)
Hij was klein en tamboer bij de tirail
leurs in de koloniën. Hij heette Kadour,
behoorde tot den stam van Djenjel en
maakte deel uit van het handjevol Turco's
wat met het leger van Vinoy de stad Parijs
was binnengetrokken. Van Weissenburg tot
Champigny had hy den geheelen tocht
medegemaakt, als een zeemeeuw over de
slagvelden scheerend, met zijn ijzeren klap
houten en zijn derbouka (Arabische trom)
zoo vlug, zoo dwarrelend, dat de kogels
geen vat op hem konden krijgen. Maar toen
de winter was gekomen en met hem de
lange nachten van waken, onbewegelijk in
de sneeuw, wist de kleine bronskleurige
linkerzijde in den Rap-pel worden de
ministers als deserteurs behandeld be
wijst genoeg, dat men 'de regeering van
het radicale Kabinet als geëindigd beschouwt.
Rochefort is zóo onder den indruk, dat hij,
in plaats van zijn dagelijksch artikel, slechts
een paar regels schrijft met het opschrift
»Het Vaderland in gevaar". De Petite Repu-
blique scheldt wat op'de woordvoerders van
gisteren, maar is, zou men zeggen, niet
ontevreden over het gebeurde. Voor de
radicale partij zegt het blad is dit
wijken van haar chefs voor den Senaat een
betuiging van onmacht. De sociaal-democraten
meent het kunnen er slechts bij
winnen. Zooals blijkt uit de officieele nota,
is ook ditmaal de president der Republiek
niet geraadpleegd, maar heeft hij weder
eenvoudig de kennisgeving gekregen van
het in den ministerraad vastgestelde. Het
worden heel moeilijke dagen voor den pre
sident. De Cassagnac heft reeds den juich
toon aanhij zal op een ellendige manier
heengaan.
Uit al de verschillende meeningen en
geruchten over de crisis en haar vermoedelijk
verloop valt slechts als bijna zeker te dis-
tilleeren, dat het ministerie zijn ontslag zal
indienen, welke de houding der Kamer moge
zijn, dat de gemoederen in de Kamer ont
stemd zijn, ook in de kringen der ministe-
rieelen, en dat in het ministerie (men noemt
Cavaignac, Doumer en Lockroy) verschillende
leden geweest zijn voor de politiek van
volkhouden. De Jour geeft Felix Faure den
dwazen raad zijn ontslag te nemen, enkel
om door dat middel te komen tot een
bijeenroeping van het Congres.
Het proces Hammerstein, dat in Duitsch-
land zooveel opzien wekt, is gisteren in
eerste instantie voor de Berlijnsche rechtbank
beëindigd. Hammerstein is veroordeeld tot
3 jaar tuchthuisstraf, 1500 mark boeten en 5
jaar verlies van zijn burgerlijke rechten. De
boete wordt bij niet voldoening vervangen
door tuchthuisstraf, voor elk 15 mark eén dag.
Afrikaan, gehard tegen het lood, geen raad
en op een Januarimorgen vond men hem
aan de oever van de Marne, met bevroren
voeten, door de koude bevangen. Lang bleef
hij in het hospitaal. Daar zag ik hem voor
het eerst.
Treurig en geduldig als een zieke hond
keek de Turco met zijne groote, zachte
oogen in het rond. Sprak men hem toe,
dan glimlachte hij en glinsterden zijne tan
den. Dat alleen lag in zijn vermogende
Fransche taal kende hij niet, nauwelijks
sprak hij sabir, Algerijnsch dialect, een
mengelmoes van klanken, als schelpen langs
woordzeeën opgeraapt.
Tot verstrooiing had Kadour slechts zijn
derbouka. Van tijd tot tijd, als de verve
ling ten top was gestegen, bracht men haar
op zijn bed en mocht hij er opslaan,maar
niet te hard wegens de andere zieken. Dan
kwam er leven op zijn donker, mat ge
laat, dan klaarde het op in de grauwe win-
tertint van uit het vensterdaar kwam
uitdrukking in die oogen en zijne bewe
gingen hielden gelijke tred met de maat.
Nu eens sloeg hij den stormpas en hel
schitterden zijn tanden in wilden lachdan
weer parelden zijn oogen bij een of ander
Eene politieke redevoering gisteren door
den minister van kolomen gehouden trekt
in Engeland bijzonder de aandacht. In een
redevoering in de Constitutional Club heeft
Chamberlain gezegd Engeland is geweest
en moet blijven de overheerschende mogend
heid in Zuid-Atrika. Onze belangen zijn
grooter dan van alle anderen en tot eiken
prijs willen wij alle buitenlandsche inmen
ging weren. Het is de plicht van iederen
Staatsman om de vriendschappelijke betrek
kingen tusschen Engelschen en Hollanders,
die waarschijnlijk nog vele jaren in de
meerderheid zullen zijn, te handhaven. De
minister hoopte eerlang den toestand te
herstellen, zooals hij was voor den inval in
Transvaal en door geduld herstel te ver
krijgen van de werkelijke grieven die be
staan. Met betrekking tot den opstand van
de Matabelen, zeide Chamberlain, dat de
regeering ten volle het ernstige van den
opstand beseft, maar niet van plan is een
gedeelte van het Engelsche leger er op af
te sturen, daar dit ongeschikt is voor de
manier van oorlogvoeren daar.
Het blijkt thans dat de schitterende
overwinning bij Adigrat op de Abessiniërs
behaald, welke inï Italië zooveel vreugde
heelt gewekt, alleen heeft bestaan in de
fantasie van eenige beursspeculanten, die
alle middelen goed genoeg vinden, wanneer
er maar wat aan te verdienen valt. »Het
is zeker," schrijft men uit Rome, »dat het
niets anders was dan een coup de bourse,
handig georganiseerd door zekere specu
lanten met medewerking .van een tal van
dagbladen." Het tegenbericht is dan ook
»als een koude douche neergekomen op
hen, die het voortzetten van den oorlog op
groote schaal hebben verdedigd."
Zeker is alléén, wordt er verder gezegd,
dat generaal Baldissera gebrek heeft aan
drinkwater en dat daardoor zijn operaties
zeer worden bemoeilijkt. Hij beschikt boven
dien slechts over 11000 muilezels voor het
transport van een leger van 42000 man.
muzelmansche stanzazijn neusvleugels
zwollen op en in die lauwe atmosfeer van
de ziekenzaal, te midden der fleschjes en
der compressen, zag hij de met fruit be-
laëene boomen van Blidah terug en de
kleine Mooren, in wit gewaad gehuld, wel
riekend van ijzerkruid.
Zoo gingen twee maanden voorbij. Bin
nen Parijs was in die twee maanden zeer
veel veranderd; maar Kadour wist daar
niets van. Wel had hij onder zijne ramen
hooren voorbijtrekken den afgematten en
ontwapenden troep, later de kanonnen
voortgetrokken van den morgen tot den
avond, daarna de alarmklok, de canonnade.
Van dat alles begreep hij niets, behalve,
dat men nog altijd in oorlog was en dat
hij weer zou kunnen gaan vechten, wijl
zijne voeten genezen waren. Daar vertrekt
hij, zijn trom op den rug, op weg naar zijn
compagnie. Lang zocht hij niet. Voorbij
komende gefedereerden brachten hem naar
de Place de Grève. Toen men na eene
lange ondervraging er niet anders uit kon
krijgen als bono bezef rnacache bono gaf
de gelegenheidsgeneraal hem tien frank en
een omnibuspaard en verbond hem aan zijnen
staf.
Van de zijde der Italianen behoeft men dus
vooreerst niet te rekenen op een aanval
lende houding. Zij zullen zich voorloopig
bepalen bij het behouden van wat zij be
zitten, want, wordt verder gemeld, generaal
sBaldissera is een te goed soldaat om alles
te wagen op een enkele kans, zooals zijn
voorganger gedaan heeft."
Bovendien wordt verzekerd, dat de toe
stand der Italiaanschen troepen zeer treurig
is. In het leger heerschen verschillende
ziekten, zegt het te Weenen verschijnende
Journal, die groote verwoestingen aanrich
ten. Het regenseizoen is aangebroken met
al de onaangenaamheden, welke daaraan
verbonden zijn en het wordt daarom des te
meer betreurd, dat aan de Russische afdee-
ling van het Roode Kruis verlof is geweigerd
om naar het fort te trekken.
De vredes-onderhandelingen met den ne
gus zijn afgesprongen. Dat was te verwachten.
De vorst van Abessinië heeft zich tot nog
toe te goed diplomaat getoond om niet
telkens, wanneer hij daar voordeel in ziet,
de Italianen met een kluitje in het riet te
sturen. Veel vertrouwen in zijn vijanden
bezit hij ook niet misschien wel een
gevolg van vroeger opgedane ervaringen.
Hij heeft althans van generaal Baldissera
de twee brieven opgeëischt, die hij dezen
heeft doen toekomen en in afwachting van
de ontvangst dier brieven, majoor Salsa,
den bemiddelaar, gevangen gehouden.
De Russische expeditie van het Roode
Kruis is Maandag te Port Said aange
komen en zal zich via Jibutil, een Fran
sche haven aan de Roode Zee, naar
Abessinië begeven, daar de Italiaansche
regeering geen vergunning heeft wil
len geven om te Massowah aan land
te gaan. De expeditie bestaat uit 21
geneesheeren en 21 andere personen
uit Alexandrië zullen zullen zich nog 19
anderen er bij aansluiten. Veertien ver
pleegsters, die ook mede waren gekomen,
worden naar Rusland teruggezonden, omdat
Daar was zoo wat van alle slag in die stafs
van de Commune, roode kielen, Poolsche
mantels zonder mouwen, Hongaarsche
sluitjassen, matrozenkielen, en goud, en
fluweel, tooneelgewaden, gegaloneerde op
schik. Met zijn blauw vest, met geel ge
stikt, zijn derbouka kwam de Turco den
optocht volledig maken. Uitgelaten zich in
zulk een schitterend gezelschap te bevinden
half dronken door het zonnelicht, het ka
nongebulder, het rumoer in de straten de
samensmelting van wapenen en uniformen
bovendien in de vaste meening dat nog
altijd gestreden werd tegen Pruisen, met
vernieuwde hardnekkigheid, nam hij, over-
looper zonder het te weten, deel aan het
groote Parijsche bacchanalium en werd een
beroemdheid van het oogenblik.
Overal op zijn doortocht juichten de ge-
federeerden, zwaaiden hem lof toe. De
Commune was zoo trotsch hem in haar
midden te hebben, dat zij hem overal liet
zien, met hem pronkte, hem als hun cocar-
de hoogstellende.
(Slot volgt.)
NIEUWE SCHIEOAMSGHE COURANT
