Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
19de Jaar;
Dinsdag 28 April 1896.
No. 5478.
bureau IJSofersfraaf 50.
Suze's Geheim.
Feuilleton.
PRIJS TAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommerso.05
f 1.50
o
ALGEMEEN OVERZICHT.
27 April '96.
De ministerieele crisis in Frankrijk was
saterdag 11. nog niet opgelost. President
1<aure is begonnen de gewone be
zoeken te ontvangen die aan de vorming
van een ministerie voorafgaan. De presi
denten en vice-presidenten van Senaat en
amer, de heeren Loubet, Brisson, Poincarré
fin Drisson verschenen Yrijdag-middag in
bet Elysee, terwijl enkele uren later kwamen
de demissionaire minister-president Bour
geois, zijn collega voor binnenlandsche
zaken Sarrien, de oud-president van den
Senaat Leroyer en Jules Meline.
De oplossing der crisis is hiermede nog
tiet veel gevorderd. Nooit te voren tastte
een president der republiek zoo in het duister
a's thans. Hij staat tegen een Senaat en
een Kamer, die elkander zoo beslist moge-
bjk den oorlog hebben verklaard, en niet
geneigd schijnen elkaar iets toe te geven.
Benoemt hij een ministerie in den geest
van het altreden Kabinet, dan dwingt hij
den Senaat den strijd voort te zetten. Laat
bij zijn oog vallen op een man in den geest
van den Senaat, dan komt hij in strijd met
de Kamer. Er rest hem dus niets anders
dan een cabinet de concentration te be
noemen, dat tusschen de partijen moet
doorzeilen. Dit zou wel gaan, indien Senaat
en Kamer redelijk waren en zwegen, maar
de Kamer zal dit niet doen en het nieuwe
Kabinet onmiddellijk dwingen partij te kiezen
tusschen haar en den Senaat. En wat dan?
Frankrijk beleeft dus een crisis, zooals het
in vele jaren niet heeft doorgemaakt en
het valt moeilijk te voorspellen wat het
einde zal zijn.
In een langdurig onderhoud met presi
dent Faure heeft Zaterdag de heer Sarrien
uiteengezet, dat hij slechts eene oplossing
mogelijk acht door de vorming van een
ministerie van verzoening met een progres-
sistisch program. President Faure heeft
Naar het Fransch van
M. GIRARDET.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regels. f 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
2)
De snuifdoos Louis XV wilde hem niet
uit het hoofd. Het oudje had geen dag be
paald wanneer zou ze terugkomen Hij
wachtte éen dag, twee dagen. Rue Vanneau
149; hij kon er licht eens heen gaan.
Waarom wilde die onbekende vrouw toch
niet dat hij bij haar zou komen Een gril
van een behoeftig oud mensch, die nog
trotsch was Zijn nieuwsgierigheid
groeide aan en werd onweerstaanbaar. Mijn
heer Letèvre streed er niet meer tegen
bij ging uit, riep een straatrijtuig aan en
gaf den koetsier het adresRue Van
neau 149.
daarop den heer Sarrien uitgenoodigd een
dergelijk Kabinet te vormen. De heer Sarrien
zou gisteren antwoorden.
Bij behandeling van het vierde hoofdstuk
van het burgerlijk wetboek in de com
missie die zich in Duitschland met de
herziening van dat wetboek onledig houdt,
heeft de commissie gestemd over de voor
stellen der conservatieven en van het cen
trum betreffende de opheffing der verplich
ting om het huwelijk te sluiten ten overstaan
van den ambtenaar van den burgerlijken
stand. Het voorstel der conservatieven is
verworpen met 12 tegen 9 stemmener
voor stemden de leden van het Centrum, de
Polen en twee conservatieven en er tegen
de nationaal-liberalen, de vrijzinnigen, de
anti-semieten, de sociaaldemocraten, de
leden der rijksj artij en de conservatief
Buchka. Het voorstel van het centrum is
met 14 tegen 7 stemmen verworpener
voor stemden de leden van het Centrum
en de Polen.
Volgens de voorstellen van het Centrum
zouden de artikelen 1360 en 1299 van het
burgerlijk wetboek zoo gewijzigd moeten
worden, dat bruidsparen tot een erkend
kerkgenootschap behoorende, hun huwelijk
moeten aangaan volgens de voorschriften
van dat kerkgenootschap. Kunnen zij dit
nietdan moet door den burgelijken ambte
naar met de beletselen nietigheidsgronden
of andere bezwaren overeenkomstig de voor
schriften van dat kerkgenootschap worden
rekening gehouden. Ook kan de afkondiging
van den ondertrouw niet geschieden dan na
ontvangst van de kerkelijke verklaring dat
er geen beletsel bestaat. Nu deze voorstellen
verworpen zijn, stelt het Centrum het En-
gelsch systeem voor, volgens hetwelk een
burgerlijk ambtenaar bij de kerkelijke hu
welijksvoltrekking tegenwoordig is.
Sedert eenige dagen worden door de
dagbladen te Berlijn geruchten verspreid
over onlusten en gevechten tusschen de
Duitsche beschermingstroepen en stammen
Het rijtuig hield stil voor een eenvoudig
maar net huis. Maar naar welken naam
moest hij vragen
Letèvre wist het niet. Hij sprak den
portier aan en beschreef hem het uiter
lijk der vrouw.
«Een oude vrouw met wit haar, zegt
u Zoo iemand kennen we hier niet
Wacht eens. Misschien spreekt u van Suze,
de meid van de gravin d' Ars?"
»Dat zal ik eerst kunnen zeggen als ik
haar gezien heb. Op welke verdieping woont
ze, die Suze
«Op de vijfde."
Vlug ging hij naar boven, schelde en de
deur ging open. In de opening verscheen
het vermagerde gelaat, de kleine, tengere
gestalte, die Lefévre zocht.
«WatI u hier, mijnheer? O, dat hadt
u niet moeten doen."
Hij kreeg een kleur.
«Maar waarom is u dan ook niet bij mij
gekomen
«Ik heb er nog geen tijd voor gehad."
«Wilt u me uw kostbaarheden laten
zien
«Neen."
»Kom
der inboorlingen in Zuid-West-Afrika. Terwijl
het ministerie van buitenlandsche zaken
merkwaardigerwijze het stilzwijgen bewaart,
kan een der bladen mededeelen, dat in een
gevecht twee officieren en zes Duitsche
soldaten gedood zijn, en éen officier is
gewond.
Uit Rome wordt bericht, dat in Italië
zich een sterke strooming tegen Engeland
begint te vertoonen. Er wordt beweerd dat
door kuiperijen van Engeland de vredeson
derhandelingen met den negus zijn afge
sprongen, en men vreest, dat het er op
wordt toegelegd om Italië in een voortdu-
renden strijd te wikkelen, die nog veel men-
schenlevens zal eischen en waarvan men de
zekerheid mist, dat hij in het voordeel van
Italië zal eindigen.
Een bericht uit Soeakim spreekt van
een schitterende overwinning der Italianen.
Tien compagniën, versterkt te Mokrame
door tien andere compagniën, hebben een
leger der Derwisjen aangevallen bestaande
uit 8000 man voetvolk en 5000 ruiters. De
Derwisjen hebben 500 manschappen verloren
de Italianen 100; de vijand verwacht ver
sterkingen van Osman Digma. Verder wordt
gemeld, dat de Derwisjen de belegering van
Kassala hebben opgegeven, waarschijnlijk
ten gevolge van de zware verliezen welke
hun door de Italianen zijn toegebracht. Te
genover dit voor de Italianen gunstig be
richt staat de mededeeling dat de Ras'
Dargbie en Uoldbirghis, die totnogtoe niet
aan den oorlog hadden deelgenomen, de
partij van de Abessiniërs hebben gekozen.
Omtrent de verhouding die in Turkije,
na de bekende gebeurtenissen in Armenië,
is ontstaan tusschen sultan Abdoel-Hamid en
Mgr. Azarian, patriarch der katholieke Arme
niërs, verneemt de Vossische Zeitung, dat
de «ongenade" volkomen is. Mgr. had over
de jongste moordenarijen in Hauran rap
port uitgebracht aan Z. H. de Paus, die
daarop persoonlijk aan den Sultan schreef
om diens tusschenkomst dringend in te roe-
Schouderophalend antwoordde zij «Ik
heb nog maar een behangsel, maar het is
in mevrouws kamer."
«Zou uw meesteres me veroorloven, het
even te zien
«Mijnheer ik begrijp niet hoe u zóó kunt
aanhouden."
»Kom, juffrouw Suze, doe het maar 1 U
weet wel dat ik niet opzie tegen den prijs
als de zaken me aanstaan."
«Nu dan, ik zal u binnenlaten. U moet
dan aan mevrouw de gravin zeggen, dat u
een vriend van haar overleden man zijt
geweest, anders ontvangt ze niemand. \j
moogt u over niets verbaasd toonen, haar
in niets tegenspreken en geen woord over
mij zeggen."
En terwijl hij haar verbaasd aankeek,
duwde zij hem in een kamer zonder gor
dijnen, waarin een vrouw zat, zoo oud, dat
zij een overblijfsel uit een vorige eeuw
leek.
«Mevrouw de gravin," zei Suze, daar is
mijnheer Lefèvre, een vriend van mijnheer
den graaf."
Een vriend van mijnheer den graaf. Hoe
zou Lefèvre die rol kunnen spelen
De oude douairière was opgestaan en
pen tot bescherming der Katholieken, die
toch steeds trouwe onderdanen van de Os-
maansche dynastie zijn geweest. Bij ontvangst
van dit schrijven was, volgens den zegsman
der Vossische, Abdoel-Hamid zeer boos en liet
den patriarch ontbieden en hem door zijn
kamerheer Noen-pasja zijn afkeuring te
kennen geven. Mgr. Azarian erkende den
Paus te hebben ingelicht, doch betuigde
daarmede niets dan zijn plicht gedaan te
hebben. Toen daarop namens den Sultan
ontslagneming van hem verlangd werd,
verklaarde Mgr. door den Paus in overleg
met zijn gemeente te zijn aangesteld en
dus niet vrijwillig zijn post te kunnen
verlaten. Daarop verwijderde Mgr. zich uit
het Paleis.
De gebeurtenissen in Transvaal blijven
nog steeds in hooge mate de aandacht
trekken. In het proces tegen het hervormings
comité eischt het requisitoir schuldigver
klaring van Philips Tarrar en kolonel Rhodes
aan hoogverraad en van de andere gedaagden
aan majesteitsschennis.
Naar de Times uit Pretoria verneemt,
verrast de afloop van het proces tegen de
gevangenen van den Rand het publiek. De
regeering heeft alle punten van aanklacht
ingetrokken behalve die waarop de beklaag
den schuld hebben erkend. Volgens bericht
uit Johannesburg verlaten tal van wagens
met Boeren Pretoria met allerlei krijgsvoor
raad uitsluitend onder geleide van blanken.
Hun bestemmig is onbekend.
De Times verneemt uit Kaapstad dd. 24
dezer: Sir H. Robinson heeft uit Engeland
telegrafisch bericht ontvangen wat president
Krugers antwoord op Chamberlains uitnoo-
diging is. De president kan nu niet naar
Engeland gaan, omdat de goedkeuring van
den Volksraad vereischt wordt.
Nader verneemt de Times uit Kaapstad,
dat volgens berichten uit Johannesburg
talrijke wagens ammunitie en veldequipe-
menten door de regeering uit Pretoria wor
den verzonden met onbekende bestemming.'
maakte een buiging van voor de revolutie.
Zwak en tenger als ze was, deed ze den
ken aan die bladeren, die in het najaar
bibberen in den wind, die ze zal afplukken.
«Mijnheer," zei ze, «ik heb niet het ge
noegen u te zien, maar het zal mij een
genot zijn u van mijn man te hooren spreken.
«Zij was dus blind, die gravin. Hij slaakte
een zucht van verlichting.
«Ik ben u zeer verplicht, mevrouw,"
mompelde hij.
«Waar heeft u den graaf d' Ars ont
moet?"
De anders kalme Lefévre had lust om
«nergens" 1 uit te schreeuwen en zich met
een vloek uit de voeten te maken.
«Ik heb hem ontmoet zonder juist
te kunnen zeggen waar
«U hebt elkaar zeker in het leger leeren
kennen
«Ja, juist in het leger."
«O, dat zijn hechte vriendschapsbanden,
die men daar sluit."
«Ja Mevrouw, vooral als ze door zulke
herinneringen gesloten zijn."
Wordt v«rvolqd.)
NIEUWE S
E COURANT
