Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
kennisgeving.
19de Jaarg.
Donderdag 8 October 1896.
bureau jSofer^fraaf 50.
No. 5612.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
\oor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
<2.
- 0.05
PRIJS DER ADVERTEJNTI'ËN:
Van 16 regels. f 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
^Veder-invoer van in België gewei
gerd vee.
De Burgemeester van Schiedam vestigt
7 °P verzoek van den heer Commissaris
,er Koningin in deze provincie de aan-
acht van belanghebbenden op de in de
qcSj^scourant van 2*2 September 1896, no.
3, voorkomende gemeenschappelijke be-
i jkking van de Ministers van Binnen-
at|dsche Zaken en van Financiën, dd°. 19
ePtember jl., strekkende om in de voor
aarden van weder-invoer van in België
geweigerd vee, voorkomende in de Staats-
<-oitrant van 5 December jl., no. 286, de
v°'gende wijzigingen te brengen
W- sub 1, in plaats van «dezelfde lijn",
6 lezen «hetzelfde kantoor."
K sub 2 en 3, in plaats van «grenssta-
l0n", te lezen«eerste kantoor".
Schiedam, 7 October 1896.
De Burgemeester voornoemd,
VERSTEEG.
ALGEMEEN OVERZICHT.
7 October '96.
De Czaar te Parijs.
De intocht van den Czaar aller Russen
'n Frankrijks hoofdstad is een ware zegetocht
geweest. Na gisteren-ochtend te 9 uren te Ver
blies in den presidentieelen trein te zijn
°vergestapt, zijn de Czaar en de Czaritsa
otn vijf minuten over tienen aan het station
Danelagh (Passj) aangekomen en met storm-
schtige toejuichingen door eene ontzaglijke
Menigte begroet. De ontvangst had plaats
het elegante salon dat daarvoor gebouwd
^vas.
Te Parijs verdrong een geweldige menigte
zich in de straten waarlangs de stoet moest
Passeeren. In afwachting van den grooten
stoet waarmede de Czaar en de Czaritsa
zich naar hun tijdelijk verbljjf zouden be
geven, had het opgetogen volk veel genoegen
in het kleine eskorte waarmede 's Czaren
DE LASTER
WEES EN VERLOOFDE.
5)
De heer Delmas had nooit geheel die
twee zoo dierbare wezens vergeten. Hij
had, niettegenstaande alles, de herinnering
aan de goedheid der moeder en aan de
openhartigheid der dochter behouden. Na
eenige bittere jaren, hadden verscheidene
omstandigheden het oordeel van den stren
gen geneesheer aan het wankelen gebracht
een brief van Isabella had een einde aan
zijne twijfelingen gemaakt, omdat er in de
stem der onschuld altijd eene groote kracht
der waarheid niet tot het verstand, maar
tot het hart spreekt. Eens in het midden
van zijn overvloed, want de heer Delmas
was door zijne inspanning en wetenschap
rijk geworden, eens had hij uit Frankrijk
dochtertje, de kleine grootvorstin Olga, zich
naar de Russische ambassade begaf; zij
zat op den schoot van een eeredame in een
rijtuig begeleid door een eskorte kurassiers.
Toen de groote stoet zich naar de ambassade
begaf, leverde de straten waar hij doortrok
een on'oeschrijfe'ijk schouwspel. De politie
en de troepen, die rug aan rug en haie
geschaard waren, hadden moeite de massa's
tegen te houden. Aan alle vensters, op de
daken, overal riep de menigte: «Leve de
Czaar, Leve Rusland! Leve Faure! Leve de
Republiek! Om vijf minuten over elven
kwam de groote stoet onder geestdriftige
toejuichingen aan de ambassade. Bij de
aankomst der Majesteiten aan de ambas
sade boden baron en barones Mohrenheim
naar Russisch gebruik, brood en zout aan.
Omtrent den intocht van het keizerlijk
paar seinde de Parijsche correspondent der
N. R. Ct. het volgende
Het weer is buiig, maar het blijft nog
droog en gedurende den intocht uitstekend.
Klokslag tien reed de presidentieele trein
her stationnetje binnen, dat er nu met het
vriendelijk zonnetje en met de kleuring van
uniformen, gala-rokken werkelijk deco
ratief uitzag. Terwijl het Russische volks
lied werd gespeeld en de Marseillaise en
weer het volkslied, hadden de voorstellingen
plaats. Een tien minuten wachten en het
keizerlijk paar met den President kwamen
naar buiten, hij in Russische generaalsuni
form met het breed roode Legioenlint over
de borst, zij in het wit met dichte voile.
Beiden maken een beslist gunstiger» indruk,
niet het minst de Czaar met zijn aristocra
tisch gezicht, sympathiek in zijn kijken,
uiterst bescheiden in zijn wijze van optreden.
Er wordt nog al warm gejuicht: Leve de
de CzaarLeve de Keizerwaartegen
eenige opzettelijk harder schreeuwenleve
RuslandVan publiek, behalve dat der ge-
noodigden of betalenden op de tribunes,
was hier niet veel te merken.
Van alle kanten stuitte het oog op mili-
eenen brief ontvangen van den volgenden
inhoud
«Het is middernacht. De stilte die mij
omringt, herinnert mij de treurigheid van
uw afscheid. Sedert dien tijd is alles ver
anderd, en gij ook.
«Toen door een gevolg van ongelukken,
te lang om te schrijven, mijne moeder en
ik aan alles gebrek hebben geleden, heb ik
het u niet gezegd. Nu gaat zij sterven, en
gelijk in mijne kindschheid durf ik nog mijne
toevlucht tot u nemen Toen was ik niet
bevreesd afgewezen te worden.
«Mijn moed wordt door het geheimvolle
stoutmoedigerniemand weet, dat ik u
schrijf. Mogelijk had ik het haar moeten
toevertrouwen. Maar ik heb de stilte ver
kozen, omdat, indien gij niet antwoordt, gij
niet schuldiger zult schijnen. Ik wil hier in
geene bijzonderheden tredenons geweten
is ons voldoende. Ik zeg u slechts een woord
Mijne moeder gaat sterven.
«Indien gij echter onherroepelijk besloten
hebt, twee vrouwen te beoordeelen, die
zich tegen den laster niet konden verdedigen
verbrand dezen brief, ik kan lijden. Indien
integendeel deze regelen u oude familiebe-
tairen, die ook den geheelen weg omzoomden,
de troepen te voet in twee gelederen. Een
schilderachtigen aanblik leveren de Afri-
kaansche jagers, allen op schimmels, en
vooral de spahis in hun wijde rood en witte
mantels, hun bruine koppen met wit omhuld.
Nog schitterender is de groep van veertien
bereden Arabische en Tunesische hoofden
toegetakeld met al wat kleur is en fonkelt,
maar prachtig doende op hunne fijne rossen
en in de wijde omplooiing hunner burnoes.
De politievoorschriften zijn streng, maar
worden met beleid en goed humeur toege
past. Het volk dat in ontzettende menigte
verder langs den weg was samengestroomd,
was dan ook zichtbaar en hoorbaar in de
beste stemming.
De Czaar betuigde den President der
Republiek, die hem tot in de ambassade
vergezelde, hoezeer de Czaritsa en hij ge
troffen waren door de warme ontvangst hun
in Frankrijk ten deel gevallen. Felix Faure
verliet het gebouw der ambassade een
kwartier na de aankomst. Bij het heengaan
werd hem een warme ovatie gebracht.
Het intiem dejeuner in het gezantschaps
hotel, om twaalf uur begonnen, was te half
twee geëindigd. Mevrouw en mejufvrouw
Faure kwamen zender geleide aan het
keizerlijk verblijf'. Hun onderhoud met de
vorstelijke personen duurde een kwartier.
Daarop begaven de Czaar en de Czaritsa
zich naar de Russische kerk door kurassiers
begeleid. De tallooze menigte juichte ze
toe, waarvoor de Czaar met militairen
groet en de Czaritsa buigend dankte. Bij
de aankomst aan de kerk gebeurde er een
klein ongeval. De paarden van den dau-
ment door de kreten uit het volk angstig
geworden, gingen aan het steigeren en het
rijtuig bleef aan den drempel haken. De
Czaritsa kreeg even de takken van een
boompje langs de wang. Na de kerk ging
de Czaar naar het Elysee, de Czaritsa ont
ving in de Russische ambassade de weduwe
en den zoon van Carnot.
trekkingen herinneren, en u zeggen, dat gij
geen vreemdeling voor ons zijt, kom, moe
der zal u spreken, en gij zult haar gelooven."
Die brief, uit Bordeaux gedagteekend en
door Isabella onderteekend, was een don
derslag voor den geneesheer.
Eene maand daarna, viel in de ellendige
kamer het tooneel voor, dat wij hebben
bijgewoond. Delmas had bitter bij het bed
der zieke geweend. Hij ook had gezegd zij
zal sterven
Het gezicht dier vrouw, die geen jeugd
noch schoonheid meer bezat, die vrouw, die
elkeen teruggestooten had, en hij ook, dat
gezicht verscheurde hem het hart. Zij moet
sterven, zonder dat hij zijn onrecht kon
herstellen, zonder dat hij, volgens zijne oude
belofte, zijne fortuin met haar kon deelen.
Zij moest sterven
Valsche getuigen, leugenaars, lasteraars
komt en beziet uw werk. Heeft deze vrouw
genoeg volgens uwen nijd geleden? Hebben
uwe slangentongen genoeg venijn op haar
uitgebracht Daar licht zij, en de dood is
de minste harer smarten. Voor haar is het
harder geweest zich te zien verachten, en
hare dochter beleedigd te zien. Gij hebt
eenige woorden gezegd die woorden heb-
Ten 4 ure werden op het Elysee 200
senatoren, Kamerleden, oud-ministers en
vertegenwoordigers van alle burgerlijke
en militaire openbare lichamen aan den
Czaar voorgesteld. De President vergezelde
den Czaar toen deze de zaal binnenkwam.
De Czaar prees zich gelukkig aan de ge
kozenen van het Fransche volk voorgesteld
te worden. Zoowel bij zijn komst als bij
zijn vertrek bracht de menigte den Czaar
eene hartelijke ovatie.
Gisteren-avond te 7 uren verlieten de
Czaar en de Czaritsa met hun gevolg in
schitterende galarijtuigen het keizerlijk ver
blijf om in het Elysee het diner aange
boden door den President en mevrouw
Faure bij te wonen. De stoet werd door
kurassiers begeleid en moest zijn weg vin
den door een dichte menschenmassa die vol
geestdrift was. De illuminatie in de stad
was tooverachtig. Het diner telde 225 cou
verts, de eeretafel 18 couverts. De Czaar
en de President zaten in het middennaast
den President de Czaritsa, naast den Czaar
mevrouw Faure.
Aan dit feestmaal drukte de President
zich in de volgende bewoordingen uit
De ontvangst welke den intocht van Uwe
Majesteit in Parijs begroette, bewees haar
de oprechtheid der gevoelens, waarvan ik
verlangde dat haar de uitdrukking gewerd
bij het betreden van den grond der Repu
bliek. De tegenwoordigheid van Uwe Majes
teit in ons midden heeft, onder de toejui
chingen van gansch een volk, de banden
bezegeld die twee landen in eensgezinde
werkdadigheid en in oprecht verirouwen
op hun bestemming vereenigen. De werk
zaamheid van een machtig keizerrijk en
van een nijvere republiek heeft reeds een
weldadigen invloed kunnen oefenen op den
wereldvrede. Versterkt door een beproefde
trouw, zal deze unie medewerken om overal
dien gelukkigen invloed uit te breiden. Als
tolk der geheele natie herhaal ik jegens
Uwe Majesteit de wenschen welke ik koester
ben drie wezens in het hart getroffen, heb
ben drie toekomsten vernietigd, hebben drie
levens ondermijndis het genoeg 1 Komt en
weent over uwe slachtofferszegt hardop,
niet dat gij u bedrogen, maar dat gij ge
logen hebt. Welnu, niettegenstaande die
moedige en vernederende bekentenis, kunt
gij uwe misdaad slechts herstellen in de
oogen van Hem, voor wien men alles kan
herstellenmaar gij zult eene moeder aan
hare dochter niet wedergeven, noch eene
dochter aan hare moedergij zult de vreug
de niet wedergeven aan dien man, die eene
knagende herinnering tot aan het graf zal
bijblijven. Ondeugende harten, het kwaad,
dat gij veroorzaakt, k een onherstelbaar
kwaad. Een zwarte vlek merkt men altoos
op. Op dezelfde wijze blijft van uwe ge
sprekken eene schaduw over, die zelfs de
oprechtheid uwer tranen met kan uitwis-
schen. Daarom heeft de Heer in overoude
tijden aan Mozes een bevel gegeven, dat
Hij uitdrukkelijk tegen u gericht heeft Gij
zult geene valsche getuigenis geven.
Wordt vervolgd.)
NIEUWE SGHIEDAMSCHE COURANT
OF