Dagblad voor Schiedam en Omstreken. kennisgeving. 19de Jaarg. Donderdag 8 October 1896. bureau jSofer^fraaf 50. No. 5612. Feuilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: \oor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers f 1.50 <2. - 0.05 PRIJS DER ADVERTEJNTI'ËN: Van 16 regels. f 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten ^Veder-invoer van in België gewei gerd vee. De Burgemeester van Schiedam vestigt 7 °P verzoek van den heer Commissaris ,er Koningin in deze provincie de aan- acht van belanghebbenden op de in de qcSj^scourant van 2*2 September 1896, no. 3, voorkomende gemeenschappelijke be- i jkking van de Ministers van Binnen- at|dsche Zaken en van Financiën, dd°. 19 ePtember jl., strekkende om in de voor aarden van weder-invoer van in België geweigerd vee, voorkomende in de Staats- <-oitrant van 5 December jl., no. 286, de v°'gende wijzigingen te brengen W- sub 1, in plaats van «dezelfde lijn", 6 lezen «hetzelfde kantoor." K sub 2 en 3, in plaats van «grenssta- l0n", te lezen«eerste kantoor". Schiedam, 7 October 1896. De Burgemeester voornoemd, VERSTEEG. ALGEMEEN OVERZICHT. 7 October '96. De Czaar te Parijs. De intocht van den Czaar aller Russen 'n Frankrijks hoofdstad is een ware zegetocht geweest. Na gisteren-ochtend te 9 uren te Ver blies in den presidentieelen trein te zijn °vergestapt, zijn de Czaar en de Czaritsa otn vijf minuten over tienen aan het station Danelagh (Passj) aangekomen en met storm- schtige toejuichingen door eene ontzaglijke Menigte begroet. De ontvangst had plaats het elegante salon dat daarvoor gebouwd ^vas. Te Parijs verdrong een geweldige menigte zich in de straten waarlangs de stoet moest Passeeren. In afwachting van den grooten stoet waarmede de Czaar en de Czaritsa zich naar hun tijdelijk verbljjf zouden be geven, had het opgetogen volk veel genoegen in het kleine eskorte waarmede 's Czaren DE LASTER WEES EN VERLOOFDE. 5) De heer Delmas had nooit geheel die twee zoo dierbare wezens vergeten. Hij had, niettegenstaande alles, de herinnering aan de goedheid der moeder en aan de openhartigheid der dochter behouden. Na eenige bittere jaren, hadden verscheidene omstandigheden het oordeel van den stren gen geneesheer aan het wankelen gebracht een brief van Isabella had een einde aan zijne twijfelingen gemaakt, omdat er in de stem der onschuld altijd eene groote kracht der waarheid niet tot het verstand, maar tot het hart spreekt. Eens in het midden van zijn overvloed, want de heer Delmas was door zijne inspanning en wetenschap rijk geworden, eens had hij uit Frankrijk dochtertje, de kleine grootvorstin Olga, zich naar de Russische ambassade begaf; zij zat op den schoot van een eeredame in een rijtuig begeleid door een eskorte kurassiers. Toen de groote stoet zich naar de ambassade begaf, leverde de straten waar hij doortrok een on'oeschrijfe'ijk schouwspel. De politie en de troepen, die rug aan rug en haie geschaard waren, hadden moeite de massa's tegen te houden. Aan alle vensters, op de daken, overal riep de menigte: «Leve de Czaar, Leve Rusland! Leve Faure! Leve de Republiek! Om vijf minuten over elven kwam de groote stoet onder geestdriftige toejuichingen aan de ambassade. Bij de aankomst der Majesteiten aan de ambas sade boden baron en barones Mohrenheim naar Russisch gebruik, brood en zout aan. Omtrent den intocht van het keizerlijk paar seinde de Parijsche correspondent der N. R. Ct. het volgende Het weer is buiig, maar het blijft nog droog en gedurende den intocht uitstekend. Klokslag tien reed de presidentieele trein her stationnetje binnen, dat er nu met het vriendelijk zonnetje en met de kleuring van uniformen, gala-rokken werkelijk deco ratief uitzag. Terwijl het Russische volks lied werd gespeeld en de Marseillaise en weer het volkslied, hadden de voorstellingen plaats. Een tien minuten wachten en het keizerlijk paar met den President kwamen naar buiten, hij in Russische generaalsuni form met het breed roode Legioenlint over de borst, zij in het wit met dichte voile. Beiden maken een beslist gunstiger» indruk, niet het minst de Czaar met zijn aristocra tisch gezicht, sympathiek in zijn kijken, uiterst bescheiden in zijn wijze van optreden. Er wordt nog al warm gejuicht: Leve de de CzaarLeve de Keizerwaartegen eenige opzettelijk harder schreeuwenleve RuslandVan publiek, behalve dat der ge- noodigden of betalenden op de tribunes, was hier niet veel te merken. Van alle kanten stuitte het oog op mili- eenen brief ontvangen van den volgenden inhoud «Het is middernacht. De stilte die mij omringt, herinnert mij de treurigheid van uw afscheid. Sedert dien tijd is alles ver anderd, en gij ook. «Toen door een gevolg van ongelukken, te lang om te schrijven, mijne moeder en ik aan alles gebrek hebben geleden, heb ik het u niet gezegd. Nu gaat zij sterven, en gelijk in mijne kindschheid durf ik nog mijne toevlucht tot u nemen Toen was ik niet bevreesd afgewezen te worden. «Mijn moed wordt door het geheimvolle stoutmoedigerniemand weet, dat ik u schrijf. Mogelijk had ik het haar moeten toevertrouwen. Maar ik heb de stilte ver kozen, omdat, indien gij niet antwoordt, gij niet schuldiger zult schijnen. Ik wil hier in geene bijzonderheden tredenons geweten is ons voldoende. Ik zeg u slechts een woord Mijne moeder gaat sterven. «Indien gij echter onherroepelijk besloten hebt, twee vrouwen te beoordeelen, die zich tegen den laster niet konden verdedigen verbrand dezen brief, ik kan lijden. Indien integendeel deze regelen u oude familiebe- tairen, die ook den geheelen weg omzoomden, de troepen te voet in twee gelederen. Een schilderachtigen aanblik leveren de Afri- kaansche jagers, allen op schimmels, en vooral de spahis in hun wijde rood en witte mantels, hun bruine koppen met wit omhuld. Nog schitterender is de groep van veertien bereden Arabische en Tunesische hoofden toegetakeld met al wat kleur is en fonkelt, maar prachtig doende op hunne fijne rossen en in de wijde omplooiing hunner burnoes. De politievoorschriften zijn streng, maar worden met beleid en goed humeur toege past. Het volk dat in ontzettende menigte verder langs den weg was samengestroomd, was dan ook zichtbaar en hoorbaar in de beste stemming. De Czaar betuigde den President der Republiek, die hem tot in de ambassade vergezelde, hoezeer de Czaritsa en hij ge troffen waren door de warme ontvangst hun in Frankrijk ten deel gevallen. Felix Faure verliet het gebouw der ambassade een kwartier na de aankomst. Bij het heengaan werd hem een warme ovatie gebracht. Het intiem dejeuner in het gezantschaps hotel, om twaalf uur begonnen, was te half twee geëindigd. Mevrouw en mejufvrouw Faure kwamen zender geleide aan het keizerlijk verblijf'. Hun onderhoud met de vorstelijke personen duurde een kwartier. Daarop begaven de Czaar en de Czaritsa zich naar de Russische kerk door kurassiers begeleid. De tallooze menigte juichte ze toe, waarvoor de Czaar met militairen groet en de Czaritsa buigend dankte. Bij de aankomst aan de kerk gebeurde er een klein ongeval. De paarden van den dau- ment door de kreten uit het volk angstig geworden, gingen aan het steigeren en het rijtuig bleef aan den drempel haken. De Czaritsa kreeg even de takken van een boompje langs de wang. Na de kerk ging de Czaar naar het Elysee, de Czaritsa ont ving in de Russische ambassade de weduwe en den zoon van Carnot. trekkingen herinneren, en u zeggen, dat gij geen vreemdeling voor ons zijt, kom, moe der zal u spreken, en gij zult haar gelooven." Die brief, uit Bordeaux gedagteekend en door Isabella onderteekend, was een don derslag voor den geneesheer. Eene maand daarna, viel in de ellendige kamer het tooneel voor, dat wij hebben bijgewoond. Delmas had bitter bij het bed der zieke geweend. Hij ook had gezegd zij zal sterven Het gezicht dier vrouw, die geen jeugd noch schoonheid meer bezat, die vrouw, die elkeen teruggestooten had, en hij ook, dat gezicht verscheurde hem het hart. Zij moet sterven, zonder dat hij zijn onrecht kon herstellen, zonder dat hij, volgens zijne oude belofte, zijne fortuin met haar kon deelen. Zij moest sterven Valsche getuigen, leugenaars, lasteraars komt en beziet uw werk. Heeft deze vrouw genoeg volgens uwen nijd geleden? Hebben uwe slangentongen genoeg venijn op haar uitgebracht Daar licht zij, en de dood is de minste harer smarten. Voor haar is het harder geweest zich te zien verachten, en hare dochter beleedigd te zien. Gij hebt eenige woorden gezegd die woorden heb- Ten 4 ure werden op het Elysee 200 senatoren, Kamerleden, oud-ministers en vertegenwoordigers van alle burgerlijke en militaire openbare lichamen aan den Czaar voorgesteld. De President vergezelde den Czaar toen deze de zaal binnenkwam. De Czaar prees zich gelukkig aan de ge kozenen van het Fransche volk voorgesteld te worden. Zoowel bij zijn komst als bij zijn vertrek bracht de menigte den Czaar eene hartelijke ovatie. Gisteren-avond te 7 uren verlieten de Czaar en de Czaritsa met hun gevolg in schitterende galarijtuigen het keizerlijk ver blijf om in het Elysee het diner aange boden door den President en mevrouw Faure bij te wonen. De stoet werd door kurassiers begeleid en moest zijn weg vin den door een dichte menschenmassa die vol geestdrift was. De illuminatie in de stad was tooverachtig. Het diner telde 225 cou verts, de eeretafel 18 couverts. De Czaar en de President zaten in het middennaast den President de Czaritsa, naast den Czaar mevrouw Faure. Aan dit feestmaal drukte de President zich in de volgende bewoordingen uit De ontvangst welke den intocht van Uwe Majesteit in Parijs begroette, bewees haar de oprechtheid der gevoelens, waarvan ik verlangde dat haar de uitdrukking gewerd bij het betreden van den grond der Repu bliek. De tegenwoordigheid van Uwe Majes teit in ons midden heeft, onder de toejui chingen van gansch een volk, de banden bezegeld die twee landen in eensgezinde werkdadigheid en in oprecht verirouwen op hun bestemming vereenigen. De werk zaamheid van een machtig keizerrijk en van een nijvere republiek heeft reeds een weldadigen invloed kunnen oefenen op den wereldvrede. Versterkt door een beproefde trouw, zal deze unie medewerken om overal dien gelukkigen invloed uit te breiden. Als tolk der geheele natie herhaal ik jegens Uwe Majesteit de wenschen welke ik koester ben drie wezens in het hart getroffen, heb ben drie toekomsten vernietigd, hebben drie levens ondermijndis het genoeg 1 Komt en weent over uwe slachtofferszegt hardop, niet dat gij u bedrogen, maar dat gij ge logen hebt. Welnu, niettegenstaande die moedige en vernederende bekentenis, kunt gij uwe misdaad slechts herstellen in de oogen van Hem, voor wien men alles kan herstellenmaar gij zult eene moeder aan hare dochter niet wedergeven, noch eene dochter aan hare moedergij zult de vreug de niet wedergeven aan dien man, die eene knagende herinnering tot aan het graf zal bijblijven. Ondeugende harten, het kwaad, dat gij veroorzaakt, k een onherstelbaar kwaad. Een zwarte vlek merkt men altoos op. Op dezelfde wijze blijft van uwe ge sprekken eene schaduw over, die zelfs de oprechtheid uwer tranen met kan uitwis- schen. Daarom heeft de Heer in overoude tijden aan Mozes een bevel gegeven, dat Hij uitdrukkelijk tegen u gericht heeft Gij zult geene valsche getuigenis geven. Wordt vervolgd.) NIEUWE SGHIEDAMSCHE COURANT OF

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1896 | | pagina 1