Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Eerste blad.
10de Jaars:.
Zondag 11 October 1896.
No. 5615.
bureau *g$oter$tvaai 50.
Parijsche Kroniek.
Feuilleton.
Wees en verloofde.
PRIJS VAN DIT BLAD:
^oor Schiedam per 3 maandenf 1.50
franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nommers- 0.05
PRIJS DER ADVERTEINTlIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
Het keizerlijk bezoek.
Parijs
II
eetie
dat
beeft zijne keizerlijke gasten Nico-
en Alexandra Féodorovna op zulk
e schitterende wijze ontvangen,
ilj ,2b 'n vele opzichten alles overtrof wat
^'er ooit gezien heb.
Van 0rens in korte trekken eenige episoden
Fr» lt- gedenkwaardig bezoek, dat voor
Se(i rÜF onvergetelijk zal blijven, te schet-
v«„' Iïl0®t ik twee feiten van beteekenis
gelden,
n in de hoofdstad hebben plaats ge-
etl Fen- Onmiddellijk na de officieele visite
]at) receptie in het paleis de l'Elysée ver-
vast^6 ^zaar' iobreuk makende op het
le gesteld programma, drie bezoeken af te
raal fl 6n z'c^' veroezeId van den gene-
Foisdeflre, chef van den generalen staf,
eitid naar Pa'e's Bourbon rijden, ten-
j. 6 bij den president der Kamer, den heer
11 Brisson, vervolgens bij den kardinaal
ara en eindelijk bij den president van
z°sk ^etlaat' ^eer Boubet, zich als be-
te doen inschrijven met het tastbaar
pi In de personen dezer drie hoogge-
dio' ^6n 'n bet land, aan de vertegenwoor-
on&'n? van bet volk en den godsdienst,
nbjk zijn hulde te brengen.
Vanet tweede feit was de hartelijke toost
^en Czaaraan het diner op het Elysée in
pnt'*oord
**Ure;
^6n' 200 sPraF bij, diep getroffen
®r de ontvangst ons, der Keizerin en mij,
v rFe groote stad Parijs, bron van zooveel
nie, smaak en licht te beurt gevallen.
op de toost van den president
ben, zoo sprak hij,
(8
DE LASTER
(Slot.)
tee 6 ^°bter wordt hevig aangedaan. Eene
he Van wroeging en naberouw overstelpt
Stilt' °P een strengen toon verlangt hij
we,.en rust' raaal d'e rust 's slechts uit-
Ooo, g'. züne gespierde hand heeft geen
Vv^^blik opgehouden te beven zijne oogen
bet l611 beneveld, Isabella wordt angstig
(p ''cht, dat zij in de hand houdt, wankelt
hfit aarzelt; de zieke uit eenen kreet, en
ve,. bloed bespat de beide wezens, die zij
rpaeetl'gd heeft. Isabella ziet mijnheer Del-
Moe aanbij spreekt geen woord. Het bloed
lev 11 overvloedigmaar, helaashet
n der stervende schijnt met het bloed
eS te vloeien.
Genoeg, het is nutteloos, gevaarlijk!
«Aan ontelbare overleveringen getrouw,
«ben ik in Frankrijk gekomen om in U,
«Mijnheer de President, het hoofd eener
«natie te begroeten, aan wien wij door
«zulke kostbare banden vereenigd zijn.
«Zoo als door U gezegd, kan deze vriend-
«schap door hare standvastigheid slechts
«den gelukkigsten invloed uitoefenen.
«Ik verzoek U, Mijnheer de President,
«bij geheel Frankrijk de tolk dezer gevoe-
«lens te willen zijn.
»U dank zeggende voor de wenschen der
«Keizerin en mij gebracht, drink ik op
«Frankrijk en verhef mijn glas ter eere van
«den President der Fransche Republiek."
Hoewel men gewoon is de woorden bij
zulke gelegenheden gesproken als loutere
beleefdheidsvormen te beschouwen, ioch is
het moeielijk te ontveinsen, dat deze toost
inderdaad openlijk de alliantie tusschen de
twee rijken bevestigt, en als zoodanig veel
meer beteekenis heeft dan die in Weenen
en Breslau uitgesproken, en daarom hier
zoo algemeen met vreugde vernomen is.
Na Maandag te Cherbourg met groote
luister op den Franschen bodem te zijn ont
vangen was het Dinsdag-morgen, den dag
dat de Czaar en Czarina hunne plechtige
intocht in Parijs zouden doen, voor honderd
duizenden al vroeg dag. Ik dacht nog den
meesten kans te hebben, den intocht in de
Champs Elysees het best te zullen zien en
heb mij daarin gelukkig niet bedrogen. Zoo
wat half tien ure had ik een bescheiden
doch goed staanplaatsje gevonden. Tusschen
een fatsoenlijk, vroolijk gestemd publiek
had ik den tijd deze eenige avenue op de
meest smaakvolle wijze versierd te bewon
deren. Een half uur is spoedig verstreken
en bijna op klokslag van tienen kondigde
het eerste kanonschot de aankomst van den
keizerlijken trein te Ranelagh, station
Passy, aan.
Nog geen half uur later of twee in 't
blauw gekleede stalknechts met gouden
galons er. knoopen, wit vest en rooden broek
wij zijn verlorenroept mijnheer Delmas
uit. Isabella roept om hulp
Onbeschrijfelijke marteling Hare moeder
sterft, en twee schreden van hare kamer
verwijdert, slaapt men.
De geuite kreten doen eenige buren ont
waken.
Men komt, men haast zich. Mevrouw
Halvin, zoo goed, zoo onderworpen, mort
niet. Zij wil spreken, zij kan echter niet.
Hare lippen openen zich slechts om te zuchten
maar men ziet dat zij zich geweld aandoet;
zij ziet de personen aan, die de kamer zijn
binnengedrongen, en den geneesheer en Isa
bella aanwijzende, schijnt zij in haast de
getuigen der vereeniging uit te kiezen,
waarvan zij den grondslag gelegd heeft.
Vervolgens verwijdert zij met een gebaar
die vreemdelingen, en vraagt hun voor eeni
ge hulp, haar in vrede te laten sterven zij
leunt met het hoofd op den arm harer
dochter, en legt hare har.d in de handen
van Enguerrand. Aldus vond haar de engel
der verlossing, toen hij, als een zendeling
der goddelijke barmhartigheid, de arme
woning binnentrad. Welk tafereel was meer
den blik eens engels waardig? Isabella en
hare moeder schenen beide in den laatsten
meldden de honderdduizenden wachtenden,
dat de stoet in aantocht was. De comman
dant de Lagarenne van het militaire huis
des presidents wordt op tien passen door een
escadron Afrikaansche cavalarie en een groot
aantal Arabische chefs met hunne energieke
gebronsde gezichten en rijke costumes op
de prachtigste Arabische paarden gezeten,
gevolgd. Deze hoofden maken een levendigen
indruk op de menigte die hen met gejuich
begroet. Daar verschijnt de pikeur Montjaret,
de onberispelijke voorrijder, en een goed
keurend gemompel moet zijn trots niet
weinig gestreeld hebben. Hij zag er met
zijn witte pruik en in zijn gala-tenue, blauw
geheel met- goud galon bedekt, dan ook
meer dan kranig uit. In het eerste rijtuig
a la daumont waren gezeten de Czaar met
de Czarina aan zijne rechterhand en de
president Faure over hen, en met krachtige
kreten van Vive le Tsar of Vive l' em-
pereur, een kreet welke ik sedert 1867,
voor het eerst weder hoorde, begroet.
De Czaar zag er jong, ernstig en inge
togen uit. Hij hield voortdurend de rechter
hand aan zijn zwart astrakane toque. Als
costume droeg hij een donker groen uniform
met gouden aiguillettes en epauletten en
hierover het groote lint van het Legioen
van Eer.
De Keizerin was geheel in 'twit met
collet, fijn met goud gesoutacheerd. Als
coiffure eene klein capote van witte rozen
met witte veertjes. Zij heeft een beminne
lijk, wel wat Duitsch gezicht, waar haar
blond haar veel toe bijdraagt. Zij groette
vol gratie met een aangenamen glimlach om
de lippen.
President Faure in het zwart gekleed
droeg het groote lint van de Sint Andreas-
orde. Hierop volgden de Russische gezant,
de hofdames, de ministers en verdere autori
teiten, allen door cavalerie voorafgegaan en
gevolgd.
Onder een steeds toenemend gejuich,
kwamen zij even elf uur aan het Russische
snik slechts éene ziel te bezitten. Mijnheer
Delmas sloeg de oogen neder, uit vrees dien
bebloeden arm te zien, die zich nog on
merkbaar verhief om de verloofden te ze
genen. Eindelijk hield elk gedruisch op.
Een man, op de knieën nedergezonken, het
voorhoofd op de hand eener doode geleund,
was christen geworden.
Jaren gingen voorbij. Dokter Delmas, die
zich geheel aan God en aan de menschen
gewijd had, zocht in de liefdadigheid zijne
bittere herinneringen en harteleed te ver
geten.
Een ernstig en godvreezend meisje, altijd
in het zwart gekleed, bracht levensmiddelen
aan de ongelukkigen, die mijnheer Delmas
genas. Moedig had zij een dorren en door
de wereld verachten weg ingeslagenzij
was noch vrouw, noch religieuse, maar de
nederige dienares van God en der armen.
Door zijne verknochtheid voorgelicht, was
mijnheer Delmas er in geslaagd, eenige
overblijfsels der fortuin van Isabella te red
den. Alleen, zou zij de kosten van een pro
ces niet ondernomen hebbenmaar haar
beschermer ondernam het en slaagde er
in. Mejuffrouw Halvin bezat dus hetgeen
noodzakelijk voor eene vrouw is, om zonder
gezantschap, wat gedurende vier dagen het
keizerlijk paleis en dus het middenpunt aller
nieuwsgierigheid zal worden.
Dien dag was zoo bezet dat er noodza
kelijk iets zoude moeten opgeofferd wor
den en het vuurwerk op het Champs de
Mars en den Eiffeltoren hebben de keizer
lijke gasten dan ook niet kunnen bijwonen,
daar zij van het diner in het Elysée direct
naar de galavoorstelling der Opera moesten.
Nooit heb jk een zoo goed gelukte illu
minatie gezien als Parijs in deze drie avon
den te aanschouwen geeft. De Place de la
Concorde, de Champs Elysées, de avenue
de 1' Opera zijn door gas verlicht en be
schijnen zonder overdrijving millioenen
menschen.
De groote boulevards met guirlandes van
roode en groene globes van celluloid door
de electriciteit verlicht maken een tot hiertoe
nog ongekend effect. De Cercle militaire,
de rue de la Paix en de rue du 4 Sep-
tembre hebben met eene nieuwigheid, ge
kleurde gloeilampjes in den vorm van bloe
men, een schitterend succes. Dit is iets
liefs en ideaals, wat zeker overal navolgers
zal vinden.
Op de Place de la République schijnt,
als de officieele onder is gegaan, en zij was
gelukkig zoo vriendelijk bijna voortdurend
welwillend de feestdagen toe te lachen, een
electrische zon, die al de omgevende vet-
glaasjes enz. geheel doet verbleeken.
Het eerste bezoek van Woensdag was
voor de Notre-Dame, al waarde vorstelijke
personen onder het luiden der klokken en de
tonen van het orgel door den kardinaal
aartsbisschop van Parijs mgr. Richard ont
vangen en rondgeleid worden. Ook de presi
dent heeft hier zijn gasten willen verge
zellen.
De aartspriester der Notre Dame toonde
hen de relikwiekasten waarin de stukken
van het ware Kruis en de Doornenkroon
bewaard worden. De Keizer betoonde de
levendigste belangstelling, sprak voortdurend
pracht, maar fatsoenlijk te kunnen leven.
Zij verliet Bordeaux, waar zij te veel be
leden had, en vestigde zich te Parijs. Daar,
in een klooster afgezonderd, en een leven
bewonderend, waartoe God zich niet ver
waardigde haar te roepen, deelde zij te
gelijkertijd de godsvrucht der zusters, die
haar omringden, en den ijver van de vrou
wen der wereld, die in het verborgen een
gedeelte van haar vrijen tijd aan weldoen
besteden,
Parijs, het middenpunt van alles, bood
den heer Delmas een uitgebreiden werkkring
aan. Hij vestigde er zich, en, gelijk in de
verwijderde gewesten, verkreeg hij er den
roem een man van wetenschap te zijn,
wien het hart op de rechte plaats zat.
De haren van Enguerrand waren vóór den
tijd vergrijsd. De openhartigheid van Isa
bella was in een strengeD ernst overgegaan
die deed vergeten, dat zij nog zoo jeugdig
wasbeiden leefden in afzondering.
Mejuffrouw Halvin, door eene vertrouwde
vrouw vergezeld, verliet slechts hare ver-
blijfplaats, om een klein aantal vrienden en
de armen te bezoeken, aan welke laatste
zij levensmiddelen bracht en goeden raad
en troost gaf. Als zij somtijds in eene el--
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
Sous
ses peupliers d'or, la Seine aux belles rives
ons porto la rumeur de sou peuple joyeux
Robles Hótes, ver» vons les coeurs suivent
[les yeux.
Jil -France vons salue avec ses forces vives I
José Maria de Hérédia.
OF
