Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
19de Jaar«\
Donderdag 29 October 1896.
No. 5630.
bureau T33ofersfraat 50.
9
Anna van Uutenhove.
hejl he6ft gisteren hare werkzaamheden
'tin President, de heer Brisson, her-
Feuilleton.
St. Niüolaas.
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maandenf 4.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nommers- 0.05
PRIJS DER adverte;nti;ën:
Van 1—6 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer. 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
Ah(j£.UEE> OVERZICHT.
28 October '96.
6 Earner van afgevaardigden in Frank-
q2 6 er 'n z9n openingsrede aan, dat de
hne<r ^Gn Staatspresident zijn blijdschap
betuigd, de Fransche volksvertegen-
2itti"'ng te zien. Bij de opening van de
Orio^' 200 ginS hij voort, zal de Kamer
^*i»feld een eeregroet willen brengen
V den hoogen gast en aan de Czaritsa.
g6t Zltter besloot zijn toespraak op de vol-
6 wijze Welk een schouwspel, mijne
welk een onderrichting, welke be-
egredenen tot hoop en vertrouwen.
Woorden werden met een drievoudig
van toejuichingen begroet. De
vajtïUer Méline bedankte Brisson voor zijn
^er'andslievende taal, welke de staatkunde
regeering bevestigt en de positie van
st <jk tegenover het buitenland ver
st. Luide toejuichingen.
Dok
salvo
Prei
^erk
'n den Senaat werden gisteren de
(r rZaatnbeden hervat. De heer Buffet
gev rzijde) wees op de gemeenschap van
°elens en wenschen met Rusland. De
stdriftige ontvangst van den Czaar heeft
^ndschap van de twee volkeren ge-
welke definitief bevestigd is door de
g^0rden te Cherbourg, Parijs, Chólons uit-
Pr°ken. Deze unie heeft reeds een vreed-
l 6 Werking uitgeoefend. Buffet bracht
4 e aan de regeering, de republiek en
dg0 ^et parlement wegens hun wijsheid in
°v6rweging van het vraagstuk der bui-
apdsche staatkunde. De minister van
die betuigde den dank der regeering.
e oud-voorzitter van den Senaat, lid der
gg .mie, de heer Challemel Lacour, is op
0 "iarigen leeftijd te Parijs overleden. Reeds
no ^-jarigen leeftijd, toen hij pas de Ecole
hiole met den eersten prijs verlaten had,
bij professor in de filosofie aan het
e§o te Parijs, twee jaar later aan dat
Limoges, maar wegens zijn republikein-
6 denkbeelden werd hij bij den coup
6schiedkundig verhaal uit de Kruistochten.
5)
^ooitijds ook schiep zij weder moedhet
Sta gerucht in de straat, een kreet, de
dij' Van een paard, de deur van het huis,
sjj. Plotseling geopend werd, deden haar
Vlo enZij stond met een van vreugde
0p Ppend hart, en met uitgestrekte armen
geen dan werd haar hart pijnlijk aan-
aari, want hare armen bewogen zich
a<;s in de ledige ruimte. Haar kind hield
ïi'bezig zonder haar te troostenzij ver-
Op bot niet dan des morgens en des avonds
dan zagen zij, die in de kerk van den
d'etat van Napoleon op 2 Dec. 1852 onmid-
delijk gearresteerd en na een paar maanden
gevangenschap over de Berlijnsche grenzen
gezet. Na 8 jaren kon hij, dank eene amnes
tie in Frankrijk terugkeeren en werd jour
nalist, totdat de derde republiek ontstond
en hem prefect maakte. Sinds dien werd
hij achtereenvolgens Kamerlid, senator en
gezant in welke kwaliteiten zijn vroeger
radicalisme tot een zeer gematigd libera
lisme overging, zoodat hij Ferry's opvolger
als president van den Senaat en lid der
academie werd. Twee jaren geleden, trok
hij zich echter geheel uit het politiek leven
terug.
In de zitting van den Parijschen gemeen
teraad hield de waarnemende president
Kuel een toespraak over het bezoek van den
Czaar. Bandin werd tot voorzitter gekozen,
maar Landrin, een der onderteekenaars van
het socialistisch manifest, waarbij de fees
telijkheden ter eere van den Czaar afge
keurd werden, kreeg slechts 32 stemmen
voor den post van eersten ondervoorzitter.
Brousse werd met 46 stemmen in zijn plaats
benoemd. Ternauwernood kreeg Landrin
nog een votum voor het tweede ondervoor
zitterschap.
De Corriere di Napoli deelt mede, dat het
ministerie in Italië van plan is het vraag
stuk van de bezetting van Erytrea ruiterlijk
in de Kamer te bespreken en te verklaren
dat, zoo Italië het gebied in Afrika behou
den wil, er jaarlijks 40 milioen lire daartoe
beschikbaar moeten worden gesteld.
Vele officieren met verlof hebben bevel
gekregen dadelijk naar Afrika te vertrekken
Dit wordt toegeschreven aan den wensch
van generaal Baldissera hen in zijn onmid
dellijke nabijheid te hebben, die hem het
best van dienst kunnen zijn bij de civiele
en militaire reorganisatie van de kolonie.
De jongste «onthullingen", die in Duitsch-
land zooveel opzien hebben gewekt, hebben
ook in de regeeringskringen bijzonder de
aandacht getrokken. De Reichsanzeiger
schrijftBij de openbare bespreking der
jongste «onthullingen" wan de Hamburger
Naclirichten over de betrekkingen van
H. Jacobus baden, aan den voet des altaars
waarin het H. Sakrament des altaars rustte,
eene gesluierde en in rouw gehulde vrouw,
die bad en diepe zuchten slaakte.
Gedurende zeven jaren zag men haar op
deze plaats altijd in rouwgewaad en altijd
weenende. Zij was voer de weldenkende
lieden het voorwerp van een eerbiedig me
delijden, voor de kleine dartele kinderen,
het voorwerp eener zekere nieuwsgierigheid.
Daar is zij, zeiden zij, die nog altijd
haren echtgenoot verwacht. Zal hij weldra
wederkomen 1
Zij zuchtte, gaf hun een aalmoes, en
zeide
Bidt voor hem en voor mij 1
Gedurende zeven jaren had zij alle men-
schelijke middelen aangewend, om eenige
tijding van Claes van Uutenhove te verne
men de geldsommen, die zij voor zijn los
geld had gezonden, waren haar weder ter
hand gesteld, en zij had ze aan de armen
uitgedeeldde boden, die zij tot zelfs in
Italië gezonden had, waren wedergekeerd
Duitschland en Rusland tot 1890, werd van
vele zijden de wensch uitgesproken, dat de
regeering ook harerzijds het woord in deze
aangelegenheid zou nemen. Het blad is
gemachtigd te verklaren, dat dit niet zal
geschieden. De toedracht van diplomatieke
zaken als waarop door de Hamburger Nacli
richten werd gedoeld, behoort uitteraard tot
de ernstige staatsgeheimendeze consciën
tieus te bewaren, berust op een interna
tionalen plicht, welks verzaking de benadee
ling van gewichtige staatsbelangen zou
medebrengen. De regeering des Keizers
moet derhalve van elke opheldering afzien
en zal tegenover deze uitingen zoo min de
onwaarheden aantoonen als de onvolledig
heden aanvullen, in de overtuiging dat het
vertrouwen in de oprechtheid en in de
trouw aan het gesloten verbond van de
Duitsche staatkunde bij de andere mogend
heden te hecht gegrondvest is dan dat het
door dergelijke «onthullingen" zou kunnen
geschokt worden.
Nu eenmaal met zoo groote heftigheid
de strijd wordt gevoerd over het Drievoudig
Verbond, is van eenig belang wat de Romein-
sche correspondent van de Times aan zijn
blad seint
Ik ben gemachtigd te verklaren, dat de
termijn, waarop het Drievoudig Verbond
afloopt, niet opgezegd moest worden in Mei
1896, zooals gemeld werd, maar in Mei
1897. Het verdrag werd geteekend in 1882
en vernieuwd in 1887, terwijl de tweede
vijfjaarlijksche termijn afliep in 1892. De
hernieuwing had plaats in 1891, dus een
jaar voor het eindigen, voor den tijd van
12 jaar, onder voorwaarde, dat elke mogend
heid het recht had het contract op te zeggen
een jaar vóór dat de helft-van den termijn
was verstreken. De datum van het opzeggen
moet derhalve in 1897 vallen, terwijl dan
het verdrag zal afloopen in Mei 1898.
De Times, de geruchtmakende bewerin
gen van prins Bismarck besprekende, wijst
er op, dat hij in zijn ijver om de verant
woordelijkheid van alles wat hem is mislukt,
te schuiven op zijn opvolger, vergeet dat
zijn vaderlandsliefde en zijn waardigheid
zonder haar iets aangaande het lot van den
ridder te kunnen mededeelen, en bloedver
wanten en vrienden smeekten haar zich te
troosten en te vergeten. Maar er zijn zielen
die aan het staal gelijk zijn, en die voor
immer bewaren, hetgeen men haar heett
toevertrouwd.
V.
Het was St. Nicolaas avond. Volgens de
gewoonte in Vlaanderen, was de goede
Heilige ook den kleinen Uutenhove komen
bezoeken hij had hem vruchten en lekkers
eene wapenrusting voor zijn gestalte en een
houten paard, wiens hoofd met een ijzeren
plaat en pluimen versierd was, gebracht.
Het kind had den geheelen dag gespeeld
hij had met zijne kleine lans Turken en
Mooren doorstoken, en hij rustte door zijne
heldendaden vermoeid, op de knieën zijner
moeder. Zij zag hem aan en zong met
van hem eischen, de stilzwijgendheid te
bewaren over alles wat hij weet.
In de begrootings-commissie van de
Kamer van afgevaardigden in Oostenrijk
heeft de minister-president, bij de behan
deling van de geheime fondsen, op een
vraag van de Duitsche linkerzijde het volgende
gezegdDe regeering kan geen partijpro
gram opstellen, geen partij dienen. Zij zou
de grondwet in geen enkel opzicht wijzigen.
Alle uiterste voorstellen op onderwijs en
politiek-godsdienstig gebied zou zij ver
werpen. De regeering hoopte ook, dat de
strijd tusschen Tsjechen en Duitschers ver
minderen zou, en voorts deed zij bij het
dreigend socialistisch gevaar, een beroep
op de gematigden.
Bij de verkiezingen te Tyrnau in Hon
garije moet het tot ernstige ongeregeld
heden gekomen zijn. Een afdeeling huzaren
welke de rust zou herstellen, werd met
steenen ontvangen, een huzaar werd ge
dood. Met de blanke sabel is daarna de
menigte uiteengejaagd.
De laatste berichten omtrent den toestand
in Turkije zijn ver van geruststellend Maan
dag zijn weer vele Armeniërs te Constan-
tinopel in hechtenis genomen. De politie
wilde ook een Bulgaarsche stoomboot aan
houden om de Armeniërs, die zich aan boord
bevonden, te arresteeren, maar toen de
kapitein dreigde, den eersten agent die zich
aan boord waagde, neer te schieten, trok
de politie af.
De politique coloniale verzekert, dat graaf
Goluchowsky, de Oostenrijksche minister
van Buitenlandsche zaken zijn goedkeuring
heeft onthouden aan een voorstel van lord
Salisbury tot hernieuwing van een geheime
overeenkomst tusschen Engeland, Oosten
rijk en Italië, om den Sultan te bewegen
een eventueel Russisch protectoraat te
weigeren.
Volgens het Daily News is echter te Bal
moral tusschen Salisbury en Nicoldi II een
schikking tot stand gekomen, waarmede,
behalve Frankrijk, ook Duitschiand en Oosten
rijk zich reeds vereenigd hebben, «zoodat Italië
er zich bij zal moeten neerleggen,en de Sultan
zachte stem, om hem te doer, in sluimeren,
een ballade, die zij reeds bij zijne wieg
gezongen had. Het lied, dal zij zong, was
treurig en welluidend, en de woorden zwaar
moedig.
Wy trok zy van haren haende
Een vingerling roode van goud
Houd daer, zeyde zy, goede visscher,
Dees vingerling roode van goud
Zy naem doen haer lief in haer armen,
En kuste hem aan zyne mond
«Ochmondeken, kost gy nog spreken
Och herteken, waert gy gezond
(Slot volgt.)
c5
NIEUWE SGHIEDAMSGHE COURANT
iimi.'iiiH'iiniii'iiiiiiiHit1 itni'i 11111111 '11111
Wei
^eze
